ne gereksiz bir sahiplenme çabası eniştenizdeki cidden sinir bozucu ve boğucuMerhaba arkadaşlar. Ben 1 buçuk yıllık evliyim. Eşimi cookk seviyorum. Ablam benden 2 yıl önce evlendi. Hiç abimiz olmadığı için eniştemi abimiz yerine koyduk. Fakat ben evlendikten sonra Eniştem eşime bu kızı sana emanet ettik ona iyi bak bisey olursa hesap sorarım tarzı konuşmalara girdi. Eşim rahatsızlık duydu tabi zamanla. Gereksiz muhabbetlere girmesi, eşim yerine sürekli beni araması eşimi çok sinirlendirdi. Sürekli bu yuzden kavga ediyoruz. Ben esime hak veriyorum. Bunu dile getiriyorum sürekli. Normalde okadar sakin bi insandır ki bu konu açıldığında acayip derecede sinirleniyor. Eşim belli ediyor sinirlendiğini ama büyük olduğu için saygısızlık yapmak istemiyor. Eniştem.normalde iyi bi insandır ama eşimi kabullenememismis. Ya dışardan aileye gelen bi insanın benim eşimi kabullenememesi nekadar gereksiz. Kötü niyetli olduğunu düşünmüyorum ablamı çok sever. Ablam hamile olduğu için tam olarak net söyleyemiyoruz üzülecek cocuk zarar görecek diye. İma ediyorum ama anlamıyor. Artık enistemden nefret eder oldum. Çünkü eşim çok üzülüyor onun yüzünden sürekli kavga ediyoruz. Ablamlar geldiğinde çok gitmek istemiyor. Çünkü her gidisimizde Eniştem mutlaka bi dengesizlik yapıyor. Mesela benimle konuşup eşime cevap bile vermemek gibi. Ki artık bende ona cevap vermiyorum eşimi üzdugu için. Ama ısrarla anlamak istemiyor. Eşim de haklı olarak gitmek istemiyor. Ama Ablam o benim ya nekadar bağımi koparabilirim kiaramızdaki samimiyetin kopyasından korkuyorum. sizden bu konuda akıl vermeniz istiyorum. SizCe ablama bunu söylemelimiyim zamanı gelince. Yoksa biraz mesafe koyup durumu idare mi etmeliyim.
Aslında bunlar hep alfalık çatışması ama bu yersiz olmuş bence. 
Benimle daha samimi olması normal belki ama artık esimide 1 buçuk yıldır tanıyor. Yüzüne bakmayacak kadar samimiyet kurmamasida anormal sanirim
Canım bizimki bu raddeye gelmedi çok sukur ama gelseydi sanırım ben eşimi tercih ederdim. Ailenin her iki damada da aynı değeri vermesi gerekir. Seni arada bırakmaları çok kötü. Hadi benim Ablam habersiz ama senin ailenin bile bile seni zora sokuyor. Eşin ile bu konu dışında sorun yasamadiysan ben eşini bir tık hatta birkaç tık önde tutndiyebilirim
Sanırım doğru tespit canım oysaki biz yıllar once ablamla eslerimiz çok iyi anlaşır insallah diye hayaller kurardik.
Canım dedi zaten eşim ben bitek babama hesap veririm diye. Ama bi insan anlamakta ısrar edince elden bisey gelmiyor. Zaten eşim bu saatten sonra asla susmaz. Yeterince sabrettigini düşünüyorum. Daha önce söylediğinde enistemle 2 ay konuşmamıştır bziimle. Bakalım bundan sonra ne olacak.
Bunları ilk söylediğinde eşiniz "Bacanak sen de damatsın, ben de. İlla bir emanet edilme söz konusuysa ben eşimi babasından emanet alıyorum, pırlanta gibi yetiştirmiş sağolsun. Ayrıca evliliğimle ilgili hesap soracak olan daha doğmadı, herkes yerini, haddini bilsin ki ben öğretmek zorunda kalmayayım" deseydi her şey güzel olurdu.
Eşiniz rahatsız olduğu ilk anda açık net tepki vermeliydi. Benim eşim olsa daha ilk cümlesinde yaşına falan da bakmadan ayarını verir, kenara oturturdu. Herkesin edepsizliğini siz mi çekeceksiniz, kendinize kıymet verin biraz. Hem elin adamı yüzünden ne münasebet evimde huzurum kaçacakmış?
Ablanıza da söyleyin yani, millet ne ağır travmalar yaşıyor hamileliğinde; aldatıldığını öğreniyor, boşanmalar - vefatlar oluyor, güzelce açıklayıp anlatırsanız "eniştem biraz ayarsız davranıyor, abim gibidir elbette ama abla biraz empati yap yuvamda huzurum kaçıyor" dediniz diye kriz geçirecek hali yok herhalde
Ona alttan al buna alttan al ömürden gidiyor yahu. Şimdi hamile diye söyleyemezsiniz, sonra lohusa diye, o ara tabi enişte bey devam edecek, daha çok huzursuz olacaksınız. Değmez
Neden bilmem çok sinirlendim bu konuya. Elalemin gevşekliği yüzünden yaşadığınız şeye bak ya
Maşallah yazılanları ne kadar bilinçli okumussunuz. Yaptığınız yorumlardan belli. Tesekkur ederim
Bence olay dallanip budaklanmadan annene bi aç konuyu ona göre ne yapacacagina karar verirsin.
Canım bu saatten sonra zaten eşime karışmaması. O hep dedi söyleyelim tekrar bozup atalım haddini bilsin diye. Ama ben engel oldum. Artık olmam. Çünkü daha fazla üzülmesini istemiyorum esimin.
