• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim meğerse yalanlarla kandırmış beni .......

offf yıne bir eş vakası daha..
yahu adam senı evlenmeden once elinde yalanlarala oynatmıs yok o ev benım su araba benım dıye..
yalan soyleme kcıddı bır rahatsızlıktır hele hele bu yalanada kendın ınanmak daha da kotu arkadasım...
ama sen esını sevıyorsun anladıgım kadarıyla yalancılık dısında (ki bu cok kotu bır davranıs) baska sorunun yok.
ne dıyelım allah hakkınızda hayırlısını versın.
ama dıkkat et arkadasım ılerde daha buyuk yalanlarla karsılasıp sok olmazssın ıns..
 
Bunca yalandan sonra kocam çok iyidir demen çok tuhaf. Bir de sana gösterdiği eve evlenirken niey orada oturmuyoruz demedin mi? Nişan, isteme falan bu süreçte ailesinin yanında yalanlarını öğrenmedin mi?
 
sanırım bu mitomani denen illet sizin eşinizde de var benim erkek arkadaşımda da.. ve araştırmalarımdan öğrendiğim kadarıyla tedavi edilmesi şart... bence eşinizle tedavi olmasını sağlayacak şekilde ama rencide etmeden konuşmalısınız ben de bunu deneyeceğim =/ allah sabır versin yazdıklarınızda kendimi gördüm... gelişmelerinizi paylaşırsanız sevinirim. ben de erkek arkadaşıma bu konuda yardım etmek istiyorum çünkü yoksa bitecek..
 
Eşin olmasını istediği şeyleri olmuş gibi anlatmış.
Ona kızma çünkü o da sana bu ev benim,bu araba benim derken kendisinin olduğunu sanıyordu.
Attığı yalana kendisi de inandığı için hiç şüphelenmedin bile.
Psikolojik bir rahatsızlık tabi tedaviye ihtiyacı var.
 
Selam arkadaşlar bu konuyu açıp açmama konusunda çok tereddüt ettim ama bende içimi dökmek istiyorum artık..

yaklaşık 8 ay önce evlendim,eşimi çok seviyorum,onu hiç ama hiçbirşeye değişmem,lakin tanıştığımız ilk zamanlardan bana çok yalanlar söylemiş bunları tabi daha sonra anladım...onu çok sevdiğim için hiçbirzaman bunları yüzüne vurmadım ama aklıma geldikçe çok ama çok sinirlerim bozuluyor artık.İLK tanıştığımız gezmeye başladığımız dönemlerde arabası vardı eşimin yada ben varolduğunu sanıyordum,birgün bir sitenin önünden geçiyorduk bana dediki bak şu 6.kattaki daire benim,aa dedim ne güzel evlendiğimizde kira vermicez,sonra bana hep kendi işini yaptığını yani ticaretle uğraştığını söylüyordu bir ortağı varmış ve devletten ihale alıp yapıyolarmış buarada ben ve eşim aynı ünv.den mezunuz ama mezun olduğumuz sektörde çalışmadık hiçbizaman..herneyse dedimki kendi kendime ne güzel işte işi gücü de var,arabımızda var,bende çalışırım geçinir gideriz,sonra eşimin askerlik olayı vardı kısa dönem yapıp gelecekti,tabi bende busırada bir bankada çalışıyodumçok yoğun ve zordu işim çokda iyi para kazanmıyodum eşim bana hep askerden geliyim evlenelim işten çıkarsın ne gerek var çalışmana falan dedi beni hep böyle motive ederdi bende çok mutlu oluyodum,tabi bu sırada yaklaşık3 yıl eşimle birlikteydik,duygusal ve insanlık manasında harika bir insandır ...... ama gel gelelimki sözdü nişandı evlilikti derken meğerse ben 3 yıl ayakta uyumuşum kızlar,benim kocamın ne işi ne evi ne arabası hiçbirşeyi yokmuş,evlendik ben iştende çıktım,şimdi evde oturuyorum eşim bi şirkette satış temsilcisi ama çok iyi kazanamıyor ve haliyle işe gireyim die gözümün içine bakıyor tabi bende deli gibi iş arıyorum şimdi ama bunlar aklıma geldikçede deli oluyorum..geçenlerde birgün sordum neden böyle yaptın hayatım diye,,,seni kaybetmekten korktum diyor..bu sferde ben birşey söyleyemiyorum ama aklıma geldikçede deliriyorum,her kavgamızda beynimde bunlar dolanıyor....

ne yapmalıyım sizce ???
Yazını okuduğum da aklıma çok yakından bildiğim bir olay geldi..
Ablam diyebileceğim bir kişi de bu tarz şeyler yaşadı. Eşinin, kendi hayatıyla alakalı herşeyi yalan yanlış anlatmış olduğunu öğrendi!. İlk evlendikleri yıllar da savcı olduğunu, daha sonra bir fabrikaya ortak olduğunu, ailesinde ninesinden başka kimsenin yaşamadığını falan söylemiş. 10-12 yıl sonra nereden ortaya çıktığını hatırlayamadığım bir kaç olay patlak veriyor ve savcı lık yapıyorum dediği zamanların, silivri de askerlik yaptığını ve evcil iznine diye her akşam eve geldiğini. Boya fabrikasının ortağı değil sadece muhabesecisi olduğunu fln fln öğreniyorlar ve birlikte psikoloğa gidiyorlar. Teşhiş 'Kişilik Bozukluğu' tedavisi zor bir durummuş.
Öyle böyle derken trafik kazası sonucu kaybediyoruz rahmetliyi ve asıl bombalar daha sonra patlıyor :( ninem dediği kişinin annesi olduğunu, kardeşlerinin olduğunu falan öğreniyor ablam :( Yani neleerrrrrr neleeerrrrrr..
Umarım aynı şey değildir ama okuduğum da aklıma direk bu geldi, yazmak istedim.
Sevgiyle :3:
 
Son düzenleme:
Selam arkadaşlar bu konuyu açıp açmama konusunda çok tereddüt ettim ama bende içimi dökmek istiyorum artık..

yaklaşık 8 ay önce evlendim,eşimi çok seviyorum,onu hiç ama hiçbirşeye değişmem,lakin tanıştığımız ilk zamanlardan bana çok yalanlar söylemiş bunları tabi daha sonra anladım...onu çok sevdiğim için hiçbirzaman bunları yüzüne vurmadım ama aklıma geldikçe çok ama çok sinirlerim bozuluyor artık.İLK tanıştığımız gezmeye başladığımız dönemlerde arabası vardı eşimin yada ben varolduğunu sanıyordum,birgün bir sitenin önünden geçiyorduk bana dediki bak şu 6.kattaki daire benim,aa dedim ne güzel evlendiğimizde kira vermicez,sonra bana hep kendi işini yaptığını yani ticaretle uğraştığını söylüyordu bir ortağı varmış ve devletten ihale alıp yapıyolarmış buarada ben ve eşim aynı ünv.den mezunuz ama mezun olduğumuz sektörde çalışmadık hiçbizaman..herneyse dedimki kendi kendime ne güzel işte işi gücü de var,arabımızda var,bende çalışırım geçinir gideriz,sonra eşimin askerlik olayı vardı kısa dönem yapıp gelecekti,tabi bende busırada bir bankada çalışıyodumçok yoğun ve zordu işim çokda iyi para kazanmıyodum eşim bana hep askerden geliyim evlenelim işten çıkarsın ne gerek var çalışmana falan dedi beni hep böyle motive ederdi bende çok mutlu oluyodum,tabi bu sırada yaklaşık3 yıl eşimle birlikteydik,duygusal ve insanlık manasında harika bir insandır ...... ama gel gelelimki sözdü nişandı evlilikti derken meğerse ben 3 yıl ayakta uyumuşum kızlar,benim kocamın ne işi ne evi ne arabası hiçbirşeyi yokmuş,evlendik ben iştende çıktım,şimdi evde oturuyorum eşim bi şirkette satış temsilcisi ama çok iyi kazanamıyor ve haliyle işe gireyim die gözümün içine bakıyor tabi bende deli gibi iş arıyorum şimdi ama bunlar aklıma geldikçede deli oluyorum..geçenlerde birgün sordum neden böyle yaptın hayatım diye,,,seni kaybetmekten korktum diyor..bu sferde ben birşey söyleyemiyorum ama aklıma geldikçede deliriyorum,her kavgamızda beynimde bunlar dolanıyor....

ne yapmalıyım sizce ???
allah yardımcın olsun bir doktor yardımı alın derim
 
Yazını okuduğum da aklıma çok yakından bildiğim bir olay geldi..
Ablam diyebileceğim bir kişi de bu tarz şeyler yaşadı. Eşinin, kendi hayatıyla alakalı herşeyi yalan yanlış anlatmış olduğunu öğrendi!. İlk evlendikleri yıllar da savcı olduğunu, daha sonra bir fabrikaya ortak olduğunu, ailesinde ninesinden başka kimsenin yaşamadığını falan söylemiş. 10-12 yıl sonra nereden ortaya çıktığını hatırlayamadığım bir kaç olay patlak veriyor ve savcı lık yapıyorum dediği zamanların, silivri de askerlik yaptığını ve evcil iznine diye her akşam eve geldiğini. Boya fabrikasının ortağı değil sadece muhabesecisi olduğunu fln fln öğreniyorlar ve birlikte psikoloğa gidiyorlar. Teşhiş 'Kişilik Bozukluğu' tedavisi zor bir durummuş.
Öyle böyle derken trafik kazası sonucu kaybediyoruz rahmetliyi ve asıl bombalar daha sonra patlıyor :( ninem dediği kişinin annesi olduğunu, kardeşlerinin olduğunu falan öğreniyor ablam :( Yani neleerrrrrr neleeerrrrrr..
Umarım aynı şey değildir ama okuduğum da aklıma direk bu geldi, yazmak istedim.
Sevgiyle :3:

Yok artık :53: Daha eşeleseniz neleri çıkar kimbilir rahmetlinin.
 
arkadaşım sen harbi uyumuşsun. 3 yıllık geçmişiniz olmuş hiç mi anlamadın bunları. sonuçta aileler bir araya gelir nerde oturacakları konuşulur, gidiş gelişler olur illa anlaşılır ya mümkün değil anlaşılmaması.
 
Back