Selam arkadaşlar bu konuyu açıp açmama konusunda çok tereddüt ettim ama bende içimi dökmek istiyorum artık..
yaklaşık 8 ay önce evlendim,eşimi çok seviyorum,onu hiç ama hiçbirşeye değişmem,lakin tanıştığımız ilk zamanlardan bana çok yalanlar söylemiş bunları tabi daha sonra anladım...onu çok sevdiğim için hiçbirzaman bunları yüzüne vurmadım ama aklıma geldikçe çok ama çok sinirlerim bozuluyor artık.İLK tanıştığımız gezmeye başladığımız dönemlerde arabası vardı eşimin yada ben varolduğunu sanıyordum,birgün bir sitenin önünden geçiyorduk bana dediki bak şu 6.kattaki daire benim,aa dedim ne güzel evlendiğimizde kira vermicez,sonra bana hep kendi işini yaptığını yani ticaretle uğraştığını söylüyordu bir ortağı varmış ve devletten ihale alıp yapıyolarmış buarada ben ve eşim aynı ünv.den mezunuz ama mezun olduğumuz sektörde çalışmadık hiçbizaman..herneyse dedimki kendi kendime ne güzel işte işi gücü de var,arabımızda var,bende çalışırım geçinir gideriz,sonra eşimin askerlik olayı vardı kısa dönem yapıp gelecekti,tabi bende busırada bir bankada çalışıyodumçok yoğun ve zordu işim çokda iyi para kazanmıyodum eşim bana hep askerden geliyim evlenelim işten çıkarsın ne gerek var çalışmana falan dedi beni hep böyle motive ederdi bende çok mutlu oluyodum,tabi bu sırada yaklaşık3 yıl eşimle birlikteydik,duygusal ve insanlık manasında harika bir insandır ...... ama gel gelelimki sözdü nişandı evlilikti derken meğerse ben 3 yıl ayakta uyumuşum kızlar,benim kocamın ne işi ne evi ne arabası hiçbirşeyi yokmuş,evlendik ben iştende çıktım,şimdi evde oturuyorum eşim bi şirkette satış temsilcisi ama çok iyi kazanamıyor ve haliyle işe gireyim die gözümün içine bakıyor tabi bende deli gibi iş arıyorum şimdi ama bunlar aklıma geldikçede deli oluyorum..geçenlerde birgün sordum neden böyle yaptın hayatım diye,,,seni kaybetmekten korktum diyor..bu sferde ben birşey söyleyemiyorum ama aklıma geldikçede deliriyorum,her kavgamızda beynimde bunlar dolanıyor....
ne yapmalıyım sizce ???
yaklaşık 8 ay önce evlendim,eşimi çok seviyorum,onu hiç ama hiçbirşeye değişmem,lakin tanıştığımız ilk zamanlardan bana çok yalanlar söylemiş bunları tabi daha sonra anladım...onu çok sevdiğim için hiçbirzaman bunları yüzüne vurmadım ama aklıma geldikçe çok ama çok sinirlerim bozuluyor artık.İLK tanıştığımız gezmeye başladığımız dönemlerde arabası vardı eşimin yada ben varolduğunu sanıyordum,birgün bir sitenin önünden geçiyorduk bana dediki bak şu 6.kattaki daire benim,aa dedim ne güzel evlendiğimizde kira vermicez,sonra bana hep kendi işini yaptığını yani ticaretle uğraştığını söylüyordu bir ortağı varmış ve devletten ihale alıp yapıyolarmış buarada ben ve eşim aynı ünv.den mezunuz ama mezun olduğumuz sektörde çalışmadık hiçbizaman..herneyse dedimki kendi kendime ne güzel işte işi gücü de var,arabımızda var,bende çalışırım geçinir gideriz,sonra eşimin askerlik olayı vardı kısa dönem yapıp gelecekti,tabi bende busırada bir bankada çalışıyodumçok yoğun ve zordu işim çokda iyi para kazanmıyodum eşim bana hep askerden geliyim evlenelim işten çıkarsın ne gerek var çalışmana falan dedi beni hep böyle motive ederdi bende çok mutlu oluyodum,tabi bu sırada yaklaşık3 yıl eşimle birlikteydik,duygusal ve insanlık manasında harika bir insandır ...... ama gel gelelimki sözdü nişandı evlilikti derken meğerse ben 3 yıl ayakta uyumuşum kızlar,benim kocamın ne işi ne evi ne arabası hiçbirşeyi yokmuş,evlendik ben iştende çıktım,şimdi evde oturuyorum eşim bi şirkette satış temsilcisi ama çok iyi kazanamıyor ve haliyle işe gireyim die gözümün içine bakıyor tabi bende deli gibi iş arıyorum şimdi ama bunlar aklıma geldikçede deli oluyorum..geçenlerde birgün sordum neden böyle yaptın hayatım diye,,,seni kaybetmekten korktum diyor..bu sferde ben birşey söyleyemiyorum ama aklıma geldikçede deliriyorum,her kavgamızda beynimde bunlar dolanıyor....
ne yapmalıyım sizce ???