. Evlendiğimiz ilk gün kendi kendine konuştuğunu farkettim. Banyoya gitmişti ama sesler geliyordu ancak ben ilk zamanlar mutluluktan şarkı söylüyor sandım çünkü fazla yüksek sesli değil ve hızlı hızlı birşeyler söylüyor eşim. Sonraki zamanlarda artık takip etmeye başladım acaba ne diyor diye ama hiçbir zaman tam ne dediğini anlayamadım çünkü dediğim gibi çok hızlı konuşuyor.
Esin kimseye güvenmedigi icin ve arkadasi olmadigi icin kendiyle konusmaya baslamis.Genel olarak yüz ifadesi durgun mimiksiz ve sürekli telefonuyla ilgilenir. Sosyal çevresi yok gibi kısıtlı çünkü kimseye güvenmiyormuş öyle diyor.
Ayrıca konuşurken mesela kahve yapıyorsa o işini yaparken cezveye kahve paketine bakarak filan konuşuyor yani hem işini yapıyor hem konuşuyor gibi diyebiliriz. Beni korkutan sadece konuşması değil konuşurken sesli sesli kahkaha bile atıyor
Kendi kendine kiminle konuşuyorsun diye sorduğumda ben hesaplama, plan yapıyorum kendi kendime konuşmuyorum şeklinde inkar ediyor kimse yok ki diyor. Ayrıca babasındada zannedersem aynı rahatsızlık var her ne ise artık bilmiyorum yani genetik mi acaba diyorum. Babası benim başıma elektrik verdiler hastanede yattım depresyona girdim beni hasta ettiler diye anlatır sürekli ama neden yattın hastalığın nedir dediğinde söylemezPsikolog değilim ama alanım gereği psikolojik olarak rahatsız insanlarla da muhattap oldum. Yazdıklarınızı okuduğumda aklıma ilk gelenler şizofreni, paranoya ve sosyal fobi oldu. Yani eşiniz konuşuyor ama karşısında birinin olduğunu mu düşünüyor yoksa kendi kendine mi konuşuyor. Bu da önemli bir detay. Bir uzmana gidin bir an önce lütfen.
Evet haklı olabilirsiniz bende aynı şeyi düşünüyorum hatta kendisine de diyorum gezelim arkadaşlarımız olsun sosyalleşelim diyorum ama asla kimseye güvenmiyor ve aşırı şüpheci benimde kimseyle görüşmemi istemiyor. Ben görüşme desede hayatıma müdahale etmesine izin vermiyorum ancak bakalım böyle nereye kadar gidecekEsin kimseye güvenmedigi icin ve arkadasi olmadigi icin kendiyle konusmaya baslamis.
Yalnizligini bu sekilde gidermeye calisiyor sanirsam.
Muhtemelen sosyal fobisi ve anksiyetesi olabilir.
Evet şart koydum eğer gitmezsen tedavi yolu görünüp vazgeçersen boşanacağız dedim bu yüzden tamam gideceğim diyor böyle ikna ettim. Yalan değil gerçektende böyle çünkü bu durumu bir uzman ile çözüme kavuşturmak istiyorum en kısa zamandaAile danışmanlığına gitmeyi kabul etmesi de bir adımdır. Kararından vazgeçmeden randevunuzu alın, gittiğiniz uzman sizi psikiyatriste yönlendirir zaten. İhmal etmeyin ama
Asıl garip olan bu çocuğu ikimizinde çok hayal edip istemesi ve sonrasında böyle davranması. Artık o kadar sinirlendim ki madem istemiyordun neden hayal kurdurdun neden inandırdın neden yaptık diyorum ben çocuğumu seviyorum gibi davranışa dökemediği boş cevaplar veriyor artık takmıyorum çünkü aile danışmanlığına gitmezsen boşanacağız dedimPandemi de eşyalarla konuşursanız sıkıntı yok ama onlar size cevap verirse sorun var diye yazı okumuştum.
Ben bir kere kurutma makinasını pardon demiştim
Kendi kendine konuşması neyse de hamile ilen birşeyleri size taşıtması garip
İlk okudugum da benim de aklıma sızofreni geldı. Muhakkak uzmana gıdın.Psikolog değilim ama alanım gereği psikolojik olarak rahatsız insanlarla da muhattap oldum. Yazdıklarınızı okuduğumda aklıma ilk gelenler şizofreni, paranoya ve sosyal fobi oldu. Yani eşiniz konuşuyor ama karşısında birinin olduğunu mu düşünüyor yoksa kendi kendine mi konuşuyor. Bu da önemli bir detay. Bir uzmana gidin bir an önce lütfen.
şizofren mi acaba? ailesinde veya akrabalarinda şizofren olan var mi acaba biliyor musunuzMerhaba kadınlar kulübü ailesi.Yaklaşık 1 yıl önce hiç planımda yokken hayatımın aşkını bulduğuma inanarak çok kısa süre içerisinde evlendim. Hayallerimiz, yaptıkları, davranışları, vaatleri, her zaman bana hassasiyetle yaklaşımı evlenmeden önce ona aşık olmama sebepti. Evlendiğimiz ilk gün kendi kendine konuştuğunu farkettim. Banyoya gitmişti ama sesler geliyordu ancak ben ilk zamanlar mutluluktan şarkı söylüyor sandım çünkü fazla yüksek sesli değil ve hızlı hızlı birşeyler söylüyor eşim. Sonraki zamanlarda artık takip etmeye başladım acaba ne diyor diye ama hiçbir zaman tam ne dediğini anlayamadım çünkü dediğim gibi çok hızlı konuşuyor. Ayrıca konuşurken mesela kahve yapıyorsa o işini yaparken cezveye kahve paketine bakarak filan konuşuyor yani hem işini yapıyor hem konuşuyor gibi diyebiliriz. Beni korkutan sadece konuşması değil konuşurken sesli sesli kahkaha bile atıyor. Hatta dayanamadım birgün gelin üçümüz konuşalım birlikte gülelim dedim yanına gittiğim an sustu ve sorumu duymamış gbi cevap bile vermedi kendi kendine elindeki işe bakarak gülümsüyordu.Yani özetle hem kendi kendine konuşuyor kahkaha da var ayrıca gülümsüyorda birde sen konuşuyorsun kahkaha atıyorsun dediğimde inkar ediyor sinir oluyorum.
Sadece buda değil evlendikten kısa süre sonra hamile kaldım.Hamileyken markete gidiyoruz eve dönünce poşetleri bana taşıtmak istiyor. Durumumu sakince açıklıyorum çocuğumuz düşebilir diyorum ancak amaan birşey olmaz diye önemsemiyor. Bununla bitmedi 5 kiloluk su bidonlarını bile taşıtmaya kalkmışlığı olmuştu bu durumda kavga ettik çocuğumu düşürmek istemiyorum istersen döv taşımayacağım diye bağırdım ancak yüzünde hiçbir ifade şaşırma olmadı önemsemedi oflayarak kendisi taşıdı.
Genel olarak yüz ifadesi durgun mimiksiz ve sürekli telefonuyla ilgilenir. Sosyal çevresi yok gibi kısıtlı çünkü kimseye güvenmiyormuş öyle diyor.
Eşimin köyünde herkesle konuşurken dikkat etmeliymişim çünkü gene kimseye asla güvenilmezmiş öyle diyor aşırı şüpheci. Ben oradayken eve birileri gelsin hemen diğer odaya git aşkım sen keyfine bak diyor milletin içine çıkmamı istemiyor
Sürekli olarak gelecek hakkında planlar yapıyor ama öyle böyle değil plan üstüne plan hiç durmadan plan yapıyor şöyle yapacağım böyle edeceğim gibi
Arabayla eve dönerken araba temiz olsada araba yıkamacıya giriyoruz hamile halimle sıcaktan bayılacak gibi oluyorum nolur beni eve bırak sen arabanı istediğin kadar temizle diyorum. Birşey olmaz 5 dk sürüyor zaten diyor önemsemiyor... Üstelik eve dönüncede dakikalarca arabayı inceleye inceleye eve çok geç giriyor pencereden şaşkınlıkla izliyorum arabadan ayrılamıyor.
Ben üşüyorum, karnım ağrıyor vs dediğimde ama ben üşümüyorum ki diyor veya bir insanın karnımı ağrırmış ya benim hiç ağrımadı gibi saçma cevaplar veriyor.
Bunlar sadece birkaçıydı...
Yani sizde okuyun benmi abartıyorum. Eşimi psikiyatriste gitmeye ikna edemiyorum benim birşeyin yok diyor. Aile danışmanlığına gidelim diyor. Sizce aile danışmanına herşeyi detaylıca anlatsam tanısı konulup tedavisi olabilir mi? Benzer durumu yaşayan varmı?
Sağolun evet en kısa sürede bir çaresine bakacağım. Basit bir durum gibi görünmüyor sizlerinde dediği gibi...Selam canım gerçekten ilginç bir durum. Bence kesinlikle birlikte bir uzmana gidin eğer onu ikna edemezsen kendin bir randevu al ve durumu anlat. Olumsuz konuşmak istemem ama nesnelere bakarak konuşması ve sonra inkar etmesi pek normal değil sanki. Sende durum ciddi ise başlatan öğren ona göre bir yol çiz.
Size nasıl güvenip de evlenmiş hayret. Size hayatınızın aşkı olduğunu düşündüren ne oldu peki tam olarak?Evet haklı olabilirsiniz bende aynı şeyi düşünüyorum hatta kendisine de diyorum gezelim arkadaşlarımız olsun sosyalleşelim diyorum ama asla kimseye güvenmiyor ve aşırı şüpheci benimde kimseyle görüşmemi istemiyor. Ben görüşme desede hayatıma müdahale etmesine izin vermiyorum ancak bakalım böyle nereye kadar gidecek