Hanımlar merhaba,
eylül ayında kapımın önünde beslediğim anne kedi ölünce, 10 günlük yavrularını eve aldım. 4 tanelerdi, 1 tanesi malesef yaşayamadı. Birini arkadaşım sahiplendi, ben de şuan 2 tane var.
Tam bir senelik evliyim, onlar da 8 aylarını bitirdiler.
Ancak eşim bu yaşa kadar evde hiç evcil hayvan beslememiş, herşeyleri gözüne batıyor ve ciddi sorun yaşamaya başladım.
Bugün bana hayal ettiğim evlilik bu değildi, ben tüy istemiyorum, kuma giriyor tuvaletini yapıyor, kuma basıp yatağa geliyor katlanamıyorum dedi.
Hatta bu sebeple ben çocukta istemiyorum onlar varken dedi.
Kendini çok sıkışmış hissettiğini, aslında onları çok sevdiğini ancak bu durumlara katlanamadığını belirtti. 2 kardeş hem birbirlerine hem de bana çok düşkünler.
Ben onları veremem.
10 günlüklerdi çocuğum gibi büyüttüm baktım.
Eşimin de böyle hissetmesi beni çok üzdü, ne yapacağımı bilmiyorum.
Böyle çare ararken ve düşünürken akılma onunla henüz paylaşmadığım fikir geldi. Şuan için kullanmadığımız, 8 metre uzunluğunda bir balkonumuz var. Bu balkonu onlara tüm şartları sağlayacak şekilde onlara tahsis etsem (kışın evde uyuymak şartıyla) salona da girip çıksalar, hatta hole kadar sizce çözüm olur mu? yatak odası, mutfak ve çocuk odasına (şuan çalışma ve giyinme odası orası) almamak şartıyla bu şekilde gezinseler?
Ben hep hayvanlarla büyüdüm, benim gözüm görmüyor bile. Tik yapmış kendine gece uyurken bile ağzında tüy var sanıyor.
Başım çok ağrıyor, onlara da kuyamıyorum, eşime de
Eşim bana çok düşkün, bir dediğimi iki etmeyen, hatta bana söylemeden beni düşünen, her şeyi yapan biri. Onu da istemediği bu duruma 15-20 sene mahkum edip evliliğimize zarar gelsin istemiyorum. Fikirlerinizi alabilirsem çok memnum olurum.
ben egecell gelip cingar çıkardığı anda pes edip dagilmistim.
Belki eşi de savcı ya da hakimdir, diğer yorumları yazan abla şok olur 
