Eşim, hayatım adına çıkmaz sokaktayım

Havnuray .!.:

Hayır çok rahat bir işi var. Borcumuz da bir aylık kazancını geçmez. Derdimiz yok yani şükür. Kendi adıma düşündüğümde eşim ilgili bir eş olsa beni mutlu eden sevdiğini hissettiren biri olsa ailesi ve benim aramda güzel bir denge oluştursa birşeyler daha çekilebilir, çözülebilir hale gelebilir

Genişletmek için tıkla...

Havnuray .!.:

Ohooo dilimde tüy bitti güzelce konuştum kaç kez kararlar aldık. Uygulama da sınıfta kaldık. Çift terapistine gidelim diyorum duymamazlıktan geliyor. Bana iş bulalım ne olursa yaparım diyorum çaycılık, temizlik, market falan en azından aldığım maaşı bakıcıya bile versem en azından benim kafam dağılmış olur diyorum tamam diyor hatta herşeye tamam diyor icraat yok sadece

Genişletmek için tıkla...

Havnuray .!.:

İşte diyorum ya eşim o zaman farklıydı şimdi farklı ben 1000lik puzzle alıyorum üşeniyor başına oturmuyor. Ben film buluyorum alt yazı sevmem ben uykum geliyor anlamıyorum birşey diyor izlemiyor. Yani ben yaşımın enerjisiyle olması gereken şeyleri yaşamak istiyorum isteklerim de makul. Film izleyelim, gece abur cubur yiyelim, flörtleşelim, hediyeleşelim, aktivite yapalım vesayre. O sadece yatayım uyuyayım yiyeyim derdinde. İçi geçmiş gibi ölü gibi

Genişletmek için tıkla...

Borellus80 .!.:

Yaş farkı var mı aranızda?

Genişletmek için tıkla...

Havnuray .!.:

İşte diyorum ya eşim o zaman farklıydı şimdi farklı ben 1000lik puzzle alıyorum üşeniyor başına oturmuyor. Ben film buluyorum alt yazı sevmem ben uykum geliyor anlamıyorum birşey diyor izlemiyor. Yani ben yaşımın enerjisiyle olması gereken şeyleri yaşamak istiyorum isteklerim de makul. Film izleyelim, gece abur cubur yiyelim, flörtleşelim, hediyeleşelim, aktivite yapalım vesayre. O sadece yatayım uyuyayım yiyeyim derdinde. İçi geçmiş gibi ölü gibi

Genişletmek için tıkla...

Havnuray .!.:

Yaşadığımız ilçe küçük olduğu için gerçekten kendi imkanlarımla iş bulmam imkansız

Genişletmek için tıkla...

Havnuray .!.:

Merhaba arkadaşlar, kendimi nasıl ifade edeceğimi bilememekle beraber başlıyorum.
26 yaşındayım. Eşimle 3 yılı aşan bir evliliğim var. Biraz görücü usulü diyebiliriz. Şahsım adına mantık evliliğiydi. Burada ki mantık eşimin iyi huylu, güzel ahlaklı olmasıydı. Evlenip eşimin işi dolayısıyla farklı bir şehirde yaşamaya başladım. Evlendikten sonra insan birbirini daha iyi tanıyor, bizim eşimle kafa yapımız hiç uyuşmuyor. Müzik zevki, film zevki gibi. Eşim emekli amcalar gibi işe gidiyim eve geliyim karnım doysun hanımla iki TV izleyeyim yatayım uyuyayım gibi. Asla gezmek istemez, dışarıdan canı yemek çekmez. Bana karşı hiç cimri değil ama asla üstüne başına birşey almaz evde yırtık pırtık şeylerle gezer. Ben tanımadığım bir şehirde yapayalnız kaldım psikolojim bozuldu. Sosyalleşmek için çok uğraştım ama bir türlü arkadaş, çevre edinemedim. Eşime dışarı çıkalım dediğimde çıkıyoruz boş boş durup dönüyoruz. Adamla muhabbet edemiyoruz, kahkaha atamıyoruz. Ki sıkılıyorum bunalıyorum dememe rağmen hadi gel şunu yapalım diyen biri değil. Ben bir kadın olarak şımartılmak istiyorum. Arada hediyeler alsın, beni bebek gibi sevsin, ilgilensin ama yok. Bir insanın yaşadığı yeri güzelleştiren sevdiği insandır bence. Eşimle güzel vakit geçirebilsek çoğu şeye ihtiyacım kalmayacak belki de. Aynı zamanda ailesine aşırı düşkün. Evlendiğimizden beri beni asla ailesi gibi göremedi hissediyorum. Bir gün ailesiyle karşı karşıya gelsek kesinlikle onları seçer, onların küçük bebeği gibi, ailesi de eşimi hergün arar canım kuzum bitanem diye sever. Bizim bi kızımız oldu 2 yaşına girmek üzere. Ben artık aşırı bunaldım kaldıramıyorum hiç birşeyi. 3 yıldır evde oturan sürekli yemek, temizlik yapan vasıfsız birine dönüştüm. Anne baba olarakta aynı gemi de değiliz ben güzel yetiştirmeye çalışıyorum eşim saçma sapan şeyler öğretiyor benim başardığım tüm düzeni alt üst ediyor. Bir gün memlekete gittiğimizde eşimin ailesinden dolayı kavga ettik kavga büyüdü bende kızımı alarak annemin evine gittim ama belli etmedim birşey sadece tartıştık dedim annem ablam bunu büyük bir olay haline getirdi ee niye geldin o zaman, napcan boşancan mı ne yiyeceksin ne içeceksin nerde kalacaksın muhabbetine çevirdiler. Ben eşime küsemez miyim daha geleli 1 saat oldu ben bunları mı düşünecektim dedim tartıştık ablam evden kovdu küçük çocukla akşam vakti sokakta kaldık. Annemin ikinci evliliği 1 yıl anca oldu. Evlenmeden önce farklı bir ilçede yaşıyorduk yani eşimin memleketine yabancıyız. ablam oraya misafirliğe gelmişti. Annemin evinden beni onun kovması ve annemin ağzını açıp sen karışma, burası benim evim vs demediği için anneme çok kırgınım 4 aydır küsüz hiç konuşmadık. Ben eşimden boşanmak istiyorum ama yapayalnızım. Çok güçsüzüm. Maddi, manevi yetersiz kalacağım. Ne gidecek yerim var, ne bir gelirim, ne de gücüm kuvvetim. Eşim sürekli beni zorbalıyor. Çocuğuma dört dörtlük bakıyorum çeşit çeşit yemekler, eğitimler, oyunlar. Öfkelenip çocuğa bağırdığımda direk sen ne biçim annesin ben senden iyi bakıyorum gibi şeyler söylüyor. Herkesle arası kötü olan sensin, sıkıntı sende diyor. Sürekli deli, sinirli vırt zırt eleştiriyor. Zaten psikolojik olarak çökmüşüm arkadaş yok aile yok eş eş değil bir de hayatımı daha da çekilmez hale getirmeye çalışıyor. Nasıl bir yol izlemeliyim, ne yapmalıyım

Genişletmek için tıkla...

Sumak .!.:

31 yaşında biri için eşiniz normal değil, değerlerine baktırdı mı? mineral düşüklüğü olabilir belki de troidi vardır. Yani durumu evlenince kendisini bırakmaktan öte bir şey gibi gözüküyor. Sizin hatanız beklentileri karşıdan göremeyince depresif ve agresif hale gelmiş olmanız, haklıyken haksız duruma düşersiniz çünkü. Bir de sanırım çaresizliğinizin farkındaysa iyice umursamaz olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Welldone0 .!.:

KPSS'den 81 almışsın ama yetmemiş ya. O girdiğin sınav ön lisans sınavı mıydı yoksa lisans mı? Mezun olduğun bölüm ne? Sen sınava mezun olduğun bölümde iş yapmak için mi girmiştin yoksa düz memur olmak için mi?
Online iş yapman mümkün olmaz mı?

Genişletmek için tıkla...

Havnuray .!.:

Merhaba arkadaşlar, kendimi nasıl ifade edeceğimi bilememekle beraber başlıyorum.
26 yaşındayım. Eşimle 3 yılı aşan bir evliliğim var. Biraz görücü usulü diyebiliriz. Şahsım adına mantık evliliğiydi. Burada ki mantık eşimin iyi huylu, güzel ahlaklı olmasıydı. Evlenip eşimin işi dolayısıyla farklı bir şehirde yaşamaya başladım. Evlendikten sonra insan birbirini daha iyi tanıyor, bizim eşimle kafa yapımız hiç uyuşmuyor. Müzik zevki, film zevki gibi. Eşim emekli amcalar gibi işe gidiyim eve geliyim karnım doysun hanımla iki TV izleyeyim yatayım uyuyayım gibi. Asla gezmek istemez, dışarıdan canı yemek çekmez. Bana karşı hiç cimri değil ama asla üstüne başına birşey almaz evde yırtık pırtık şeylerle gezer. Ben tanımadığım bir şehirde yapayalnız kaldım psikolojim bozuldu. Sosyalleşmek için çok uğraştım ama bir türlü arkadaş, çevre edinemedim. Eşime dışarı çıkalım dediğimde çıkıyoruz boş boş durup dönüyoruz. Adamla muhabbet edemiyoruz, kahkaha atamıyoruz. Ki sıkılıyorum bunalıyorum dememe rağmen hadi gel şunu yapalım diyen biri değil. Ben bir kadın olarak şımartılmak istiyorum. Arada hediyeler alsın, beni bebek gibi sevsin, ilgilensin ama yok. Bir insanın yaşadığı yeri güzelleştiren sevdiği insandır bence. Eşimle güzel vakit geçirebilsek çoğu şeye ihtiyacım kalmayacak belki de. Aynı zamanda ailesine aşırı düşkün. Evlendiğimizden beri beni asla ailesi gibi göremedi hissediyorum. Bir gün ailesiyle karşı karşıya gelsek kesinlikle onları seçer, onların küçük bebeği gibi, ailesi de eşimi hergün arar canım kuzum bitanem diye sever. Bizim bi kızımız oldu 2 yaşına girmek üzere. Ben artık aşırı bunaldım kaldıramıyorum hiç birşeyi. 3 yıldır evde oturan sürekli yemek, temizlik yapan vasıfsız birine dönüştüm. Anne baba olarakta aynı gemi de değiliz ben güzel yetiştirmeye çalışıyorum eşim saçma sapan şeyler öğretiyor benim başardığım tüm düzeni alt üst ediyor. Bir gün memlekete gittiğimizde eşimin ailesinden dolayı kavga ettik kavga büyüdü bende kızımı alarak annemin evine gittim ama belli etmedim birşey sadece tartıştık dedim annem ablam bunu büyük bir olay haline getirdi ee niye geldin o zaman, napcan boşancan mı ne yiyeceksin ne içeceksin nerde kalacaksın muhabbetine çevirdiler. Ben eşime küsemez miyim daha geleli 1 saat oldu ben bunları mı düşünecektim dedim tartıştık ablam evden kovdu küçük çocukla akşam vakti sokakta kaldık. Annemin ikinci evliliği 1 yıl anca oldu. Evlenmeden önce farklı bir ilçede yaşıyorduk yani eşimin memleketine yabancıyız. ablam oraya misafirliğe gelmişti. Annemin evinden beni onun kovması ve annemin ağzını açıp sen karışma, burası benim evim vs demediği için anneme çok kırgınım 4 aydır küsüz hiç konuşmadık. Ben eşimden boşanmak istiyorum ama yapayalnızım. Çok güçsüzüm. Maddi, manevi yetersiz kalacağım. Ne gidecek yerim var, ne bir gelirim, ne de gücüm kuvvetim. Eşim sürekli beni zorbalıyor. Çocuğuma dört dörtlük bakıyorum çeşit çeşit yemekler, eğitimler, oyunlar. Öfkelenip çocuğa bağırdığımda direk sen ne biçim annesin ben senden iyi bakıyorum gibi şeyler söylüyor. Herkesle arası kötü olan sensin, sıkıntı sende diyor. Sürekli deli, sinirli vırt zırt eleştiriyor. Zaten psikolojik olarak çökmüşüm arkadaş yok aile yok eş eş değil bir de hayatımı daha da çekilmez hale getirmeye çalışıyor. Nasıl bir yol izlemeliyim, ne yapmalıyım

Genişletmek için tıkla...

Havnuray .!.:

Eşimle tanıştım 1 yıl konuşup tanıyarak evlendim paldır küldür değil yani. Eşim o 1 yıl boyunca bana sürekli hediyeler aldı, şiirler yazdı, sürekli gezdik, saatlerce telefonla konuşurduk işe 2 saatlik uykuyla giderdi. Evlendik adam 10 diyince uykum geldi diyip uyuyor, hediye yok, şımartmak yok, gezmek yok. Yapayalnız bıraktı beni. Ne değişti diyorum cevap yok. Kuru kuruya sevgi olmaz. Ben hissedemediğim sevgiye sevgi demem. Eleştiriye açığım ama biraz önyargıdan sıyrılıp daha tarafsız yorumlar yapmalısınız

Genişletmek için tıkla...

IcimdekiSonsuzDeniz .!.:

Boşanamıyorsanız, istediginiz hayatı siz olusturacaksınız. Kalkın ayaga, kendinize söz verin abla ve annenize karşı "yuvamı öyle bir hale getirecegim ki, imreneceksiniz".
"100de ısrar etme, 90 da olur, insan dediginde noksan da olur" deyip kolları sıvayın. Önce eşinizle aranızı düzeltmekle başlayın. Kvnizle daha iyi olun kötü biri degilse.
O,kızınıza bakabılırse haftada 2 gün kurslara katılın. Gerek kendinizi geliştirmek, gerekse kafa dagıtmak için. Bu size iyi gelecek. Eşiniz iyi biri belli. Siz düzenleyin bir seyler, o da görsün. Katılmak istemedigini siz kızınızla yapın. Bundan da hoşlanacaksınız. Baslayın, bıraz sabır, biraz yapıcı olmak. Eminim cok sey degişecek.
He eşinizi aşk böcegi kıvamına sokamazsınız, onu söyleyeyim, instagramda gordukleriniz kafanızı bulandırmıyordur ınsallah. Kendileri düzenleyip canım eşim sürpriz yapmııışş diyenlere inanmayın..

Genişletmek için tıkla...

IcimdekiSonsuzDeniz .!.:

Boşanamıyorsanız, istediginiz hayatı siz olusturacaksınız. Kalkın ayaga, kendinize söz verin abla ve annenize karşı "yuvamı öyle bir hale getirecegim ki, imreneceksiniz".
"100de ısrar etme, 90 da olur, insan dediginde noksan da olur" deyip kolları sıvayın. Önce eşinizle aranızı düzeltmekle başlayın. Kvnizle daha iyi olun kötü biri degilse.
O,kızınıza bakabılırse haftada 2 gün kurslara katılın. Gerek kendinizi geliştirmek, gerekse kafa dagıtmak için. Bu size iyi gelecek. Eşiniz iyi biri belli. Siz düzenleyin bir seyler, o da görsün. Katılmak istemedigini siz kızınızla yapın. Bundan da hoşlanacaksınız. Baslayın, bıraz sabır, biraz yapıcı olmak. Eminim cok sey degişecek.
He eşinizi aşk böcegi kıvamına sokamazsınız, onu söyleyeyim, instagramda gordukleriniz kafanızı bulandırmıyordur ınsallah. Kendileri düzenleyip canım eşim sürpriz yapmııışş diyenlere inanmayın..

Genişletmek için tıkla...

Havnuray .!.:

Önlisans kpss ye girdim. Düz memurluk içinde kendi alanım içinde tercih yaptım. İnsan kaynakları yönetimi mezunuyum. Açık öğretimden de şu an lisansa tamamlıyorum

Genişletmek için tıkla...