- 5 Aralık 2011
- 1.677
- 25
- 158
Kadını en iyi kadın anlar.Eşim borçla yaşamayı seviyor bence.Zaten şuan borçlar kalmadı.Bizim sorunlarımız ekonomininde etkisi var tabi ama eşimin bana karşı farklı bir öfkesi var sanki.Beni zor duruma düşürmekten üzmekten ayrı bir haz alıyor.Ama sorsanız çok seviyorum der.Bu nasıl bir sevgi anlayışıysa..Ben seviyormuyum onu.Bilmiyorum,sanmıyorum.Kafam hala karışık.Dışardan biri bana benim yaşadıklarımı anlatsa hiç düşünme ayrıl derdim.Ama insan kendi başına gelince neden yapamıyor,neden bu kadar çaresiz kalıyor,ikileme düşüyor bilemiyorum..Herşeyin hayırlısı.İyiki oğluşum var ona baktıkça yaşadığımı nefes aldığımı hissediyorum.
Yeni, yine, yeniden diyorum ki;
N´olur dertlerinizi yazarken, bosluk birakarak yazin lütfen!
Konunuza gelirsek, Almanya da haklariniz cok fazla yani söyle anlatayim, eger siz bosanirsaniz, esinizin bir nevi ümügü üzülecek.
Size, cocuguna, rahat edeceginiz sekilde para ödemek zorunda kalacak, calismiyor dahi olsa Alman hükümeti size o parayi öder, esinizede sokaktaki cöpleri toplatarak borcunu ödetir.
Ama tabi bosanmaya kararli iseniz.
Yok eger bir sans daha vermek istiyorum diyorsaniz, iyice bir süründürün, aklimi basima aldim diyene kadar yani.
ya benim anlamadığım kaynana ta türkiyeden nasıl almanyadaki oğluna yetişebiliyor... Allah insanı korusun böyle kadından...ve eşine gelince gerçekten çok kişiliksizmiş... bence o adamı çekme... dön türkiyeye burda çalış en azından oğlunla ailenle huzurlu olursun... ailen destekler mi seni ayrılmak istesen?
Kaynanamın eli uzun herkese yetişir :)) Hemen hergün telefonla konuştukları için herşeyden haberi oluyor.Dominant biryapısı var.Sadece eşi ve çocuklarını değil çevresindeki herkesi yönetmeye çalışır.Son tartışmamızda bana dediki ben sizin herşeyinize karışırım karışacağımda.Bende böyle birşey olamayacağını söyledim.Bana dediki seninde oğlun var.İlerde senide göreceğiz.Bende kendisine oğlum 35 yaşına gelmesine rağmen hala benim sözümle hareket ediyorsa,kendi kararlarını kendisi veremiyorsa bu benim hoşuma gitmez tam tersi üzüntümden kahrolurum dedim.Çünkü bu çocuğumun kişiliğinin oluşmadığını bağımlı biri olduğunu gösterir dedim..
Ayrılırsam ailem destekler sorun olmaz.Tek sorun benim ailem ve onun ailesi aynı şehirde yaşıyor.Orda birde çocuğumdan dolayı onlarla muhattap olmak zorunda kalma sorunum olur.Ayrıca oğlumu baba sevgisi ve ilgisinden çok uzaklarda büyütmek haksızlık gibi geliyor bana bilemiyorum.Şu anki düşüncem burda kalmaktan yana.Ama yinede zaman neyi gösterir bilemem..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?