Merhaba eşimle bekarligimizdan beri muzdarip oldugum bı konu var hediye konusu. Ben hediyelesmeyi severim ama o sevmediği için abartmıyorum karşılık beklemiş gibi olmayayım diye.
Bana bir şey almasi için benim almam gerekirdi ki borç gibi karşılığında alsın bekarken de. Bu beni rahatsız ediyordu tabi. Aldığı hediyeler de genelde ihtiyacım olduğu için benim alacağım şeyler oluyordu. Eski kız arkadaşına ise çiçek sepetinden daha üzerine düşünülmüş şeyler aldığını görmüştüm hesabından. Bunu bı gün dellenip dile getirdiğimiz de senin sevdiğin bir şey yok ki o şunu çok severdi ben de rahatça hediye seçerdim seni düşünüyorum sevdiğin bı şey yok dedi. Bu bana hakaret gibi geldi yani bu kadar boş görüyor beni diye. O zaman saydım ben de alabileceği şeyleri bak ben şunu şunu seviyorum diye hiç bı seyin fetişi değilim bazı kizlar belli şeyleri taparcasına sever öyle bir şeyim olmadigi doğru. Ama elbette hoslandigim şeyler var.
Öyle ki ayrılıp baristigimiz zamanlarin birinde.ben bunu şart olarak kostum düşünüldüğümü bir şekilde hissettirmeni istiyorum dedim bekarken. O da illa hediye ile mi olacak dedi ben de elbette hayır nasıl yapabiliyorsun başka şekilde de olur dedim.
Evlenme teklifi almadım tamam zaten evlenmek için görüşüyorduk beraber karar aldık ben önemsiyorum başkası umursamaz belki ama ben istiyordum. Artık tık yok baktım, yüzüne dedim, alaya aldı yaparız vs diye sonra baktım yine tık yok ömür boyu başına kalkacagim buna razı oldun öyle mi dedim gülerek o da bir şey olmaz dedi buna razı oldu yani.
Her adam bizim kadar ince dusunmeyebilir ama artık ince düşünmesini geçtim adama bana evlenme teklifi et dedim açık açık ne diyeyim. Bı gün otururken öylesine bı anda dedi ama ne elinde yüzüğüm var ne herhangi bi şey yapmış lafta söyledi işte yaptim demek için.
Bunlara takılıp huzursuz olmak istemiyorum zaten normalde takmıyorum ama dün yaşadığımız olay bunları hatırlama sebep oldu.
Bı kaç gün sonra dogum gunum. Dün airfreyer mi alsak acaba dedim evde otururken diyetteyim bu aralar yağsız yemek pişirmek için iyi olur, Trendyol da çok uygun fiyatlı markalar var. Eşim hemen bak beğen de hediye derdinden kurtar beni hem çok iyi olur dedi. Yani zaten ben geçmişte de bununla ilgili çok yakındim üzerine düşünülmüş bir hediye bile almadın diye yine aynı adam. O an bir şey demedim aradan zaman geçince vazgeçtim ben dedim olmazsa olmaz bı şey değil dedim.
Akşam yürüyüşe çıktık eşimle daha önce o bı koordinasyon bisiklet almayı teklif etmişti evde çalışmam için. Eşim eylüle kadar yürürüz kışın zor olur dedi terleyince rüzgar eser vs çıkamayız böyle her akşam dedi. Ben de o zaman şu dediğim bisikleti alırız belki dedim. Hemen ona da atladı o zaman hadi eve gidince beğen de alalım diye yine hediye niyetiyle. Ben de dedim 100 liralık da olsa beni düşünerek bı şey al olur mu. Bayan iş arkadaşına da sormuş ne alınır diye kapaliya hediye almak zor açık olsa kolye vs takı alırdın demiş o da. Ben de küpe takmayı çok severim direkt bunu al demedim de al canım bilezik kolye küpe zarar etmez sana takarım dedim gülerek. Çok zor hediye almak dedi ama zannetmiyorum ki o arkadaşına sormak dışında eline telefonu alıp bı araştırsın ne alırım diye. Ben de inşallah arkadasina da hanımın sevdiği bı şeyi yok ondan zor hediye almadı demedin dedim. Ne bu hakaret şimdi diye sesini yükseltti. Hakaret değil öyle düşünüyordun dedim. Beni bıraktı önden önden yürüdü.
Eve geldik benimle hiç konuşmadı duşa girdi çıktı maç var diye kendi çayını demledi içti. Ben demleyecektim duşa girip çıkıp beni beklemeden yaptı bu bile önemli detay çünkü normalde çayı ben demlerim ve her gün beraber içeriz.
Gece yatma saati geldi ben yattım koltuğa yatmış. Geldim ısrarla çağırdım böyle olmaz büyütecek ne var diye. Başım ağrıyor dedi zorla geldi. Sabah kalktık nasıl oldun dedim kafa salladı küs musun bana dedim yine kafa salladı büyütecek bı şey yok bu kadar bence dedim cevap vermedi. Kahvaltı hazırladım seslendim gelmeyince gittim yanına elini tuttum hadi gel dedim yine gelmedi. Durduk yere bana laf soktun huzurumuzu kaçırdın dedi.
Özetle durum bu ben özür dilemeyi bilirim her seferinde haklı haksız demeden özür dilerim ancak bu kadar buyutecek bı konu değildi bana göre yatak ayiricak kadar filan. Şimdiye kadar haksız dahi olsa ben adım atmadan adım attığı olmadi. Bekliyor ki özür dileyeyim bir daha yapmayacağım hataliydim vs diyeyim. Hep böyle oluyor ama ben artık ömür boyu böyle gitmemesi gerektiğine karar verdim. Haklı olduğumu düşünüyorsak nedem özür diliyorumsirf üstü kapansin diye.
Benim goremedigim gozle objektif bakabilen arkadaşların yorumuna ihtiyacım var.
