Eşim benim hamile olduğumu söylemiş (olmadığım halde)

Bence arkadaşının eşine söyleyeceğini düşünmedi. Sizin dediğiniz gibi olması da muhtemel ama sanmıyorum pek..
Siz yine de bir de böyle düşünün, hamilelik haberi aileler, yakın çevre vb için büyük bir haberdir, böyle bir şeyi söylediğinizde mutlaka herkes birbiriyle paylaşır, hamile olduğumu öğrendiğimde eşim sevindirik oldu dakkasına herkese söyledi. Eşiniz de arkadaşına söylerken adamın karısına söyleyeceğini tahmin etmiştir bence.

Siz kadın size temkinli yaklaşarak sorduğu için eşinizin düşünemediğini sanıyorsunuz bence, ayrıca eşinizin çevresine yalan söylüyor olması büyük bir problem, kimse yalansız hayat sürmüyordur zaman zaman çevremizdekileri kırmamak incitmemek için yalanlar söylüyoruzdur ama eşiniz yalana gerek olmayan konularda (hamilelik gibi) rahatça yalan söyleyebiliyorsa bu huyunu düzeltmesi için terapi mi alır ne yapar bir hal çaresine bakması lazım, siz tolere edebilirsiniz lakin iş çevresinde kötü bir intiba bırakır.
 
Çok teşekkür ederim, farklı bir bakış açısı kazandırdınız. Böyle yazan başka arkadaşlar da olmuş, sizin vesilenizle onlara da teşekkür ediyorum. Çoğumuzun bu foruma yazma sebebi bu zaten
Evet yalan konusunda ben de destek almamız gerektiğini düşünüyorum.
 
Ah keşke ben kendime karşı da net olabilsem. Çok arada deredeyim. Nasıl bir karara varabilirim onu da bilemiyorum ki.
 
Rica ederim, bence eşinizle de bu hamilelik yalanını konuşun, direkt sordular demenize de gerek yok, geçen gün falanca bana sende bir değişiklikler var hamilesin de bizden mi saklıyorsun gibi imalı imalı sorular sordu, bende henüz hazır değilim hazır olunca o da olur dedim konuyu kapadım, eşi sana bir şey dedi mi deyin.
 
Evet çok istiyor, önceki konumu okuyabilirsiniz bu konuya ekledim.
Bahsettiğiniz arkadasinizin eşi, esinize karşı çocuk konusunda ezici bir üslupla konuşuyor olabilir mi?

Bazı insanlar maalesef öyledir. Allah size de versin inşallah yok bilmem ne üstten üstten onlara fikirleri sorulmadan konuşur durduk yere sizi ezmeye çalışırlar.

Belki de böyle bir tarz hissettiği için rahatsız olup kendisi de bunu istediği için o an öyle bir şey söyledi. Bence eşinizi yalancılık ile suçlamadan önce o sırada bir iki gün adet gecikmeniz olup olmadığıni ve bu arkadaşlarınızın ikisinin de çocuk konusunda üslubuna dikkat edin derim. Belki de bu sebeple öyle bir konuşma geçmiştir, ha durum öyleyse de bence hem sizin karar verme zamanınız gerçekten gelmiş hem de duruma göre bu yapidalarsa o arkadaşlara mesafe koymanız gerekebilir.
 
Hayır öyle üslupta ve tarzda insanlar değiller. Hatta eşim bu konuda bana yanlarında sitem edince her zaman benim hazır olmam gerektiğini söylüyorlar. Yaşça bizden büyükler (7-8 yaş kadar) , o sebeple nasihatvari konuşmalar oluyor (rahatsız olmuyoruz aksine hoşumuza gidiyor).

Eşimi yalancılıkla nerede suçladım? Yalan söyleme huyu var evet bunu inkar mı etmem gerekir sırf eşi olduğum için? Burada anonim olmanın verdiği rahatlıkla, evet eşimin yalan söyleme huyu var demek onu yalancılıkla suçlamak mı yoksa bir gerçeği kabullenmek mi? Eşim yalan söylediği için suçsuz, ben yalan söylüyor dediğim için suçlu mu oluyorum. Destek almalıyız diyorum bu yalan konusunda zaten. Başka bir şey elimden gelmiyor.

Regl gecikmem hiç olmadı, zaten öyle bir şey olsa ona güvenip söyledi diyeceğim. Salak mıyım ben, eşime reglim gecikti desem tabi ki hamilelik düşünebileceğini biliyorum. Hiçbir belirti yoktu diyorum ki yoktu.

Arkadaşlarımız o yapıda insanlar değiller, aksine bize her zaman yardımcı olan; akıl akıldan üstündür mantığıyla yaşadığımız bazı problemlerde danıştığımız, aklı başında ve dürüst insanlar.
 
Bence profesyonel destek alsaniz ikiniz icin en iyisi olacak. Esinizin yaptiginin normal olmadigini hemfikiriz sanirim. Böyle seyler hakkinda yalan söylemek hem kendisini hem sizi zor durumlara sokar. Neden bu yalana basvurdugunu konusmak lazim. Belki yalandan ziyada kendini cok istedigi icin buna inandirip söyledi. Bazi kadinlar da cok istedigi zaman hamile olduklarina kendini inandirabiliyor. Ikiniz icin yipratici bir hal almamasi icin profesyonel destege basvurun derim
 
Kocanıza üzüldüm iyice. Bu açtığınız kaçıncı konu. Keşke şuan hiç istemiyorum belki 10 yıl sonra istek gelir vs gibi net konuşsanızda adam da kendine bir yol çizse. Ya kabullenir ya yoluna gider. Böyle evlilik mi olur!? Bencil vs demişsiniz ama bence bencil olan sizsiniz onun duygularını anlamıyorsunuz size 3 yıl sabretmiş beklemiş. Herşey vaktinde güzel adamda bu istek sevgi varsa ne yapsın yani normal olarak ister tabi. Yaptığı hoş değil doğru değil ama sizi sabote etmiş çocuk istiyorum bekliyorum diye duyuruyor işte.
 
Konu sahibi bence eşinizle son kez tekrar bir konuşun. Açık açık şu an çocuk istemediğinizi ileride olup olmayacağının belirsiz olduğunu söyleyin. Ayrılmak isterse saygı duyacağınızı da belirtin. Bunlara rağmen sizle devam ederse yapacak bir şey yok. Konu sahibini haksız bulanlar olmuş ama kadın şu an çocuk istemiyorsa,istemiyordur. Zorla ikna olacak değil ya. Eşi bu kadar istiyorsa kadından ayrılsın zorla tutulmuyor. Konu sahibinin eşi hem kadına çocuk konusunda baskı yapıyor hem etrafına yalanlar söylüyor hem de evliliğe devam ediyor. Bu biraz da hem karnım doysun hem pastam dursun hikayesi olmuyor mu? Bana söylediği yalan hiç masum gelmedi ayrıca yalanın masumu da olmaz. Yalan, yalandır. Hiç kendimizi boşuna avutmayalım. Durduk yere hamile misin sorularına maruz bırakılıyorsunuz. Eşiniz artık tercihini yapsın ya sizin kararınıza saygı duyup, bekleyecek ya da kendi yoluna bakıp ayrılacak. Size tamam diyip etrafa yalan söylemesinin elle tutulur bir tarafı yok.
 
Bu kadar rahat yalan söylüyor olması çok acı.
 
Sizi anliyorum cocuk istemeyen bir insan olarak. Bi onceki konunuzu da okudum. Karar veremediginiz her an esinizin hakkina giriyormussunuz gibi geliyor.
Evet maalesef aynen öyle. Doğum kontrol hapının istediğim zaman bebek sahibi olmaya engel olmayacağını bile bile onu bile içerken vicdan azabı duyuyorum.
 
Yeminception herkes birbirine söyleme diye Yemin ettiriyor ama herkes birbirine söylüyor asabım bozuldu ya konuya
Gibi dizisinde bir bölüm vardı Ant içtim diye Herkes birbirine birşeyleri söylememek için ant içiyordu. Aynen öyle olmuş Handeli eğer ciddi manada çocuk istemiyorsanız bence evliliği sürmenin manası yok. Benim eşim çocuk istemese şahsen gram ikna etmekle uğraşmam.
 
Adam bu şekilde kendi kendine mağduru oynuyor, acımasız olan, evliliği bitiren konu sahibiymiş gibi oluyor. Bunun bir benzerini, çocuk yapma konusunda değil, başka bir durumda bir dönem yaşamıştım evliliğimde. Burada yapılacak en net yöntem konu sahibinin eşini karşısına alıp konuşması. Eğer çocuksuz asla olmaz diyorsa, hiç sorun çıkarmadan ve hiçbir talepte bulunmadan boşanmayı kabul edeceğini; ona saygı duyacağını samimiyetle söylemesi. Vay efendim benden bundan ayrıldın, bu kadar kolay mıydı vs gibi arabeskliklere hiç girmeden.
Eşi de bir karar verecek.
Fakat adam hem kendi yoluna gitmeyi seçmiyorsa, hem de kalıp sızlanıyorsa konu sahibini manipüle ediyordur. Ayrıca mağdur rolü oynayarak konu sahibi günah keçisi oluyor. Bu şekilde zamanla adam manipülasyonla kadını istemediği bir şeye zorlayacak.

Size sonuna kadar katılıyorum. Konu sahibi daha fazla sıkışmayın köşeye. Akıllı olun.
 
Eşinizle en son ne konuşmuştunuz acaba (çocuk konusunda)? Belki ılımlı konuştuysanız, sonrasında da canım şunu çekti bunu cekti, belim ağrıyo gibi sıradan şeyler paylastıysanız kendi kendine gelin güvey olmuş olabilir. Düzenli dogum kontrol hapı kul. biliyor mu? Gerci bilse bile hapla hamile kalanları fln duyduysa yine de bir umut kapısı aralamış olabilir kendisine.

Ya da o kadar çok çocuk istiyor ve bu anın hayalini o kadar çok düşlüyor ki, sırf o paylaşma mutluluğunun nasil bir his olduğunu tatmak için böyle bir anı yarattı kendisine. Bilmiyorum ama ben de üzüldüm eşinize
 
Şu an hazır olmadığımı söyledim en son öyle bir konuşma geçti. Yani bir belirti sezdiyse bile bana sormalıydı öncelikle.

Ben de son paragrafınızda yazdığınız gibi düşünüyorum sanırım, maalesef o sebeple yapmış gibi.
 
Bende 2 senelik evliyim yaşlarımızda yakınmış sizinle benimde aynı sizin gibi eşim çok istedi ben hiç istemedim aslinda 33 35 arası olsun istiyordum...Ama sürekli olarak üzerimde piskolojik baskı vardı maalesef ki ve şu an hamileyim 3 aylık ama kabullenmem çok zor oldu.
Her midem bulandıginda kustugumda eşime karşı kinlendim hala öyleyim bazen bazen alışmaya çalışıyorum açıkçası daha da alışamadım da ama kabullendim mecburen yani istemiyorsanız gerçekten bence sırf esin istiyor diye asla yapma gerekirse ayrıl boşan çünkü istemediğin halde hamile olmak çok kötü bir durum ;(
 
Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin. Çok zorlanıyorsanız terapi deneyebilirsiniz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…