- 9 Ağustos 2021
- 14.978
- 50.945
Asla istememe sebebim diye konunuzda yazmışsınız bence siz yazdığınızi önce bir kendiniz okuyun . Simdi bakın bu da önceki alintimin devamıKonuyu okumadınız sanıyorum. Hiçbir belirtim yok, hiçbir zaman olmadı zaten. Önceki konumu okursanız uzun uzun anlattım, şu an istemiyorum eşim bunun için boşanmak isterse saygı duyarım ama öyle bir talebi olmadı. Böyle devam ediyor şu an.
Bencil olduğumu düşünmüyorum. Anne olmaktan korkan ve henüz hazır hissetmeyen bir kadın bencil olmak zorunda mı? Ben hiçbir zaman asla demiyorum. Evet mutlaka isterim de diyemiyorum ama yine önceki konumdan da görebileceğiniz üzere isteyeceğim fikrine daha yakınım. Bunların hepsini eşimle zaten konuştum. Beni sevdiği için (öyle düşünüyorum) ayrılma fikri şimdilik yok. Eşimin baskıları beni çok itti bu fikirden. Biraz salsa beni belki daha sıcak bakacağım.
Çocuk istemek veya istememek her insanın en doğal hakkidir . İkisinde de problem yok . Ama biriyle 3(üç) yıldır evli olup yaa bakarız belki isterim ilerde şimdi asla istememe sebeplerim var demek bencillik ve bence asla etik değil .Belki de zaman geçtikçe anne olmak isteyeceğim? Açıkçası yaşlanınca yanımda birileri olsun isterim, ziyaretime gidip gelen, arayıp soran birilerini isterim. Yalnız kalmaktan korkuyorum. 3 yıllık evliyiz bu arada. Terapi mi alsam napsam? Asla istememe sebeplerim şöyle:
Öncelikle oturup bir karar verirsiniz istiyor muyum istemiyor muyum ? Sonuçta artık erkeklerin de çocuğu zor olabiliyor. Adam ayrıldı geri bir hayat kurdu çocuk sahibi olacak bunlar da bir süreç. . dürüst olun hem kendinize hem eşinize . Eşiniz suçlu çıksın herkes kızsın istiyorsunuz merak etmeyin bin tane kişi gelir burda kızar sonuç?
Siz gidersiniz açık açık şu an asla istemiyorum ilerde de bu bakış açım büyük ihtimalle devam edecek belki isterim bilmiyorum . İstersen bosanabiliriz seni oyalamak istemem dersiniz . Adam sizinle olmaya devam eder. Ben size derim ki haklısınız . Kaldı ki en başından da konuşulmalı bu konu istemiyorsanız neden evlendiniz ?