ayrıca sesimi yükselttim sadece bağırmadım bile..
eşimi böyle gördüğümde kayınpederime olan negatif hislerim de büyüyo.. çünkü onu da böyle gördüm..
ve de düşünüyorum böyle bi ortamda büyümüş.. ne kadar ayrı da kalmış olsalar bu kadar benzemiş. 20 yıl sonra babası kadar artacak belki de.. hataları görmesine karşılık kendine engel olmuyo eşim.. olacağını ümit etmek istiyorum ama inancım tam değil..
ben bu manzaraları yaşamak istemiyorum işte..
Aynen benim kayınpederimde böyle. Bazı davranışlara bakıyorum aynı babası gibi hiç hoşlanmıyorum.
asabiliği sadece trafikteyse çokta sorun olmaz diye düşünüyorum hele hele büyük şehirde yaşıyorsanız bu asabilik kaçınılmaz ki benim eşim normaldede sakin ama trafikte bir canavar oluyor genel olarak asabi isede konuşarak bu sorunu aşabilirsiniz diye düşünüyorum yani şu durumda boşanmak olmaz gibi ama tabi bu asabilik size her türlü zarar veriyorsa karar sizin
2 yıllık evliyim.. elh halimden şikayetçi bi insan da değilim..
en hoşlanmadığım bi yerde dışarda otobüste insanların kavga edip sabırsızlığını tahammülsüzlüğünü görsem insanların haline üzülüp gözleri dolan bi insanım.. ve malesef eşim de trafikte otobüste olsun hiç tahammülü olan bi insan değil.. bana karşı da değil..
bi erkek eşinin çocuklarının yanında kavga etmemeli.. onlara bu halini göstermemeli ya da onları böyle durumlarda bırakıp üzmemeli..
henüz çocuğumuz yok ama geçen gün birden bi tartıştık daha doğrusu şöyle oldu. aracımız lpg li acık otopark a koyacağız ben daha önce girmiştim bu sefer o kullanıyodu tarif ettim tam otoparkın kapısındayız "açık mı burası, neresi açık, doğru mu emin misin" konuşup duruyo rampa bi yer.. arkadan araç gelecek ben de cevap vermeye çalıştım duvarlar açık işte açık otopark burası diye. neresi açık falan dedi yine ama duruyoruz biz otopark girişinde bu arada. ben de sesimi yükselttim burası bunları konuşacak yer değil sen devam et.
eşim hızla içeri girdi arabayı çekti sağa. indi al parket al nasıl biliyosan öyle yap. kapıyı kapıyo açıyo bişeyler söyleniyo. benimle bağırarak konuşma bi daha.. ben de tabi tahmin edersiniz başladım ağlamaya..
neyse oturdu sonra.
dedim ki herkes kavga eder ya herkes ediyodur ama bizim bu tartışmamızda arabadan inip bağırınacak ne vardı bu kadar cins olunacak dedim. senin gibi cins e böylesi dedi.
sonra mesaj attım asabiliğinden bıktım diye cvp olarak dedi ki.. benim bilmişliğimden bıkmış. bizi tanımadığımız için tam yorulmanız mümkün olmayabilir ama eşim gerçekten etrafında asabi bilinir. ben bilmiş olsam bile uslup bilen ve de uyumlu biri olarak biliniri. yani eşim bana çok hızla tahammülsüzlük yapıyor ayrıca beni tanısa da tanımamakta direnip damgalamayı tercih ediyo..
ayrıca düşünüyorum o arabada çocuğumuz olsa o da ağlayacak korkacak ve üzülecekti..
böyle olunca çocuk istediğinden de uzaklaşıyorum.
konuşmaksa defalarca denedim.
bilmiyorum erkekler mi böyle.. inanın eğitimle ilgisi yok ikimiz de çok ii üni.lerden mezunuz ve ii işlermiz var.
ama iletişim kuramıyorum.. bi hafta haklı da olsa hakzı da olsa bana surat asıyo kanepede sızıyo 2de3te yatıyo. biraz muhab etmeye başlayalım sadece bişey olmamış gibi davranıyo...
asabi insanlar beni geriyo ve gerecek.. dua ediyorum.. düzelmeyecekse tez yoldan yollarımız ayıralım..:2::2::2:
Canım yazdıklarını okudukça eşimle kendimi gördüm. aynen de dediğin gibiyiz eşim hiçbir şey yokmuş gibi davrandıkça artık ben birşey var ve konuşmamız lazım diye davranıyorum. gerçi konuşsak ne oluyor 1-2 ay herşey normal sonra yine aynı ama artık karar aldım. tepkisizliğimle cezalandıracam onu özünde iyi insan tahammülü hak ediyor. seninde eşin özünde iyi biriyse sende tahammül et onuda öyle kabul et tepkisiz kal ama yeri geldikçe bu durumun seni ne kdar kırdıgını üzdüğünü ifade et devam ettirme belki çözüm olur. :)
biraz kendini törpülemesini istiyorum. konuşalımmı dediğimde beni dinliyor tamam mı benim diyecek bişeyim yok diyor. ama sonra onu kızdıracak bi laf etsem ooo kaç katı canımı acıtmaya çalışıyo. özünde ii biri. fazla sinirli olmasa daha kolay ilerleyeceğiz. sadece bi kere dedi bana niye seni bu kadar üzüyorum diye. bi kere kabul ettti. görsün anlasın istiyorum ama çok inat olduğu için kabul etmeyip aksine süründürmeye çalışıyo.
sadece trafikte değil.. trafik üst düzey yaşadığımız yeri sadece. kendisine bişey denmiyor.. söylenip gidiyor.
birilerine hemen kızıyor mesela orda değilken yapılan işi beğenmiyor söyleniyor. biri onu istemediği durumda bırakınca söyleniyor. küfürden nefret ederim yanımda küfürlü konuşuyo..
her çiftin alışacağı yanları çıkar ama ben bu asabiyet yüzünden her sorun yaşanan dönemde hepsini tekrardan aşmaya çalışıyorum..
2yıl erken ama eşime hiç bişe öğretemiyorum..
öğrense de bana kızdığı zaman hiç söylememişim gibi inadına sevmediğim şeyleri yapıyor.
işi stresli bir işmi acaba ya da evlenmeden öncede böylemiydi? agresif insanla uğraşmak zor işinize ne kadar yarar bilmiyorum ama bizim evliliğimizde ben agresifim eşim sakindir benim asabi oldugum durumlarda benımle asla konusmaz hatta evdeysek başka odada durur yada hava almaya gider benim işimde ağır stresli calısma saatlerım fazla belki evliliğe yansıtmamam lazım ama bazen olmuyor benımle sabırla konusuyor tamam sakin olacam diyorum ama 7 sinde neyse 70 indede o ama emin ol o sinir anında bana hiç birşey demiyor ya sonra ben kuzu gibi olup yanına gidiyorum dolayısıyle şimdiye kadar sinirimin kurbanı olmadı eşim
:))) benm eşimde aynı senin gibi canım sakinleşince kuzu gibi oluyor. onunda işi çok stresli ve çalışma saati çok fazla bende bundan dert yanıyorum bende yalnızım gibi geliyor... hatta son tartışmamızda çok kırıldım snki işinden dolayı değilde oda bu duruma alıştı ve memnunyet duyuyormuş gibi geliyordu. yazdıklarınız içimi rahatlattı sanki :)
evlenmeden öncede böyleydim ama evlendikten sonra sorumluluk arttıkça asabiliğim tavan yaptı ayda 9 gün 24 saat bil fiil çalışan ve her çalışmamda sadece 3 saat uyuyabilen biriyim bekarken annem vardı ama şimdi yapmam gereken işlerim kalınca ve yapmaya halim olmayınca sinirleniyorum hem evimi hem işimi idare edemediğimi düşünüp daha beter oluyorum tabi 7/24 asabi değilim :)
kendimi eleştirebilen bir insanım kabul ediyorum ben agresifim ama elimde değil ,düzelemiyorum ne yapayım ama en önemlisi kimseye zararım dokunmadı şimdiye kadar :):)
tavsiyem eşin sinirli ise sakın birşey sorma sakince uzaklaş ordan zaten hemen sakinleşiyo insan ama o an eşine birşey desen kavga çıkar allah korusun daha kötü olabilir
İlk yılda çok karşılık veriyordum bende o zamanlar sonunda o susuyordu. şimdi 10 aydır aynen dediğiniz gibi yapıyorum bu seferde o an hallediliyor sonra yine aynısı oluyor benm kırılma noktamda bu zaten beni bu durumun ne kdar üzdüğünü söyleiğimde (sakinken) hak veriyor bir dahakine sakiin olmaya çalışaccağına daha hassas davranıcağını söylüyor bisüre sonra yine aynı birde işinin düzensizliği sonra 2 maaşının içerde kalması patronu ödeyemiyor maddi skıntı bir yandan herhalde onun ağırlığı bizi iyice gerdi. bende çok çok fazla hassasım artık böyle dokunsalar ağlayacam yani zaten maddi sıkıntılarımız var bende manevi desteği çok fzlaa istiyorum oda bunu yeterince (bana göre) yapamıyor ama kendi de kabul etti ben seni bu durumlar yüzünden çok ihmal ettim dedi. zaten annem farklı ilde ona birkaç gün tatile gibi geldim eve dönünce ne olacak bakalm :) Allah herkesin evliliklerini cennet hayatı kadar güzel sornsuz eylesin..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?