Eşim anormal derecede ailesine bağlı, çocuktan sonra değişir mi ? Çıkmazdayım lütfen fikir verin 🥺

Ve ekleme yapıyorum muhtemelen stresten çocuğunuz olmuyor. Aileden biraz uzaklaşıp gerçek bir evlilik hayatı yaşayın tüp bebeğe gerek kalmayacak

Degisir en az úc tane yapmalisin ama

Çocuğun sihirli değnek olduğu fikrini kim aşılıyorsa kadınlara artık bıraksın. Kimse düzelmiyor kendinizi kandırmayın.

Çocuk olunca daha çok gelirler. Kendi çocukları gibi gorurler. Çocuk olmamasinda bir hayır vardır diye düşünün bence. Hamileyken olan ruh halinden çocuk da etkileniyor. Bu kadar baskı cok fena..ben babami her gün aramiyorum. Annemi ararim çünkü kendim merak ederim nasıl diye. Sizin eşiniz annenizi her gün arıyor mu

MissCherryBlossom .!.:

Çocuğun sihirli değnek olduğu fikrini kim aşılıyorsa kadınlara artık bıraksın. Kimse düzelmiyor kendinizi kandırmayın.

Genişletmek için tıkla...

Olan da düzelteceğiz diye yapılan çocuklara oluyor canım.

Ben kendi annemi her gün aramıyorum. Cevabım hayır her şey daha kötüye gider.

anneolmakkistiyorumm .!.:

Hayır öyle değil benim ismim bile anne olmak istiyorum ve bu kararımız çok önceden vardı gerçekten istiyorum düzelsin diye aklımızda yokken çocuk yapalım değil yani mevzu. O kararımız isteğimiz hep vardı sadece şu sıralar bunu çok sorgulamaya başladım acaba bu kararı ertelemeli miyiz ya da bu işi bitirmeli miyim diye. Çünkü çocuk olduktan sonra bu iş bitmeyecek hep hayatımda eşim ve ailesi olacak boşansak bile olacak o yüzden çok iyi düşünmek istiyorum ama aklım yetmiyor artık

Genişletmek için tıkla...

Ben de çok çocuk seven isteyen biriyim. Benim de ahim şahım bir evliligim yok. Ama yine de çocuktan hiç pişman olmadım. Ama inanın sizin durumunuzda çocuk hiç iyi olmaz. Ayrılsaniz bile surekli bu baskıyı sıkıntıyı hem siz hem çocuğunuz yaşayacak. Çocuk gerçekten dogurmakla değil birşey paylastikca sevgisi artan bir duygu. Yani ne bilim yasiniz geçse bile evlat edinirsiniz yine anneliği tadarsiniz büyük ölçüde. Hemen bosanin demiyorum ama önce bir dur deyin herkese. Bir sesiniz çıksın. Çocuğun ilk aylari zaten çok zor bir de bunlar böyle darlarsa kafayı yersiniz sütünüz kesilir. Kendiniz için yapamiyorsaniz bile çocuğunuz için once bir mucadele edin. Hayır demenin konforunu ben de 40 li yaslarima doğru yaşamaya başladım. Hala gerildigim anlar oluyor ama gerçekten insanın ilk ogrenmesi gereken şey hayır demeyi bilmek

Bence bir an önce istediklerini vermeyi bırakın. Hanfendi alınıyor mu alınsın, ne olacak? Sizin sürekli onu pohpohlamak gibi bir göreviniz yok. Aramayın, kalmaya gitmeyin. Ne münasebet aynı şehirdeyken yatılı kalmak. Ne olabilir ki? Baktınız çok sorun oluyor, transferi erteleyin. Bu şekilde çocuk yaparsanız her şey daha kötü olacak. Torunumu özledim diye gelip size yerleşecekler ya da her gün gitmeniz beklenecek.

Anne olmak mı, yoksa bu adamdan çocuğunuz olsun mu istiyorsunuz?

Arama sorma sadece haftada bir ara kalmayada gitmeyin bakin bakalim herkesin gercek yuzu nasilmis esiniz ne tepki veriyor onlar ne tepki veriyor sert bir sinir cekin cocuguda erteleyn boyle hayatmi gecer esini al karsina konus ben artik kalmaya gitmeyecegim aramayida birakiyorum onlarda bize kalmaya gelmesin varmisin yokmusun bundan sonra ben buyum bukadar

Ohoo çocuktan sonra oralar şenlik yeri olur

Evet ama ben eşimle aile olmuş gibi hissedemiyorum o ne kadar inkar etse de, ama çocuk olunca artık bakması gereken bi ailesi var benimde kendi sorumluluklarım var bilincine girer mi düşüncesi CiRiLLA

Sanırım boşanırsam bir daha evlenmem evlenirsem de yüksek ihtimal çocuğum olmaz. Sırf bunlardan sebep ne olursa olsun evli kalıp çocuk yapayım diye bi düşüncem yok asla ama düzelebilecek bir şey varsa yıkmadan düzeltmeyi denemek istedim eşimle çok karşıma alıp konuştum aslında hak veriyor kalben ama Sonrası yok birmuhendisanne

anneolmakkistiyorumm .!.:

Evet ama ben eşimle aile olmuş gibi hissedemiyorum o ne kadar inkar etse de, ama çocuk olunca artık bakması gereken bi ailesi var benimde kendi sorumluluklarım var bilincine girer mi düşüncesi CiRiLLA

Genişletmek için tıkla...

Tabi ki hayir. Ailecilikte başı çeken bir eşimin abisi var, iki cocugu var adamin hala evini bilmez anasinin dibindedir. Maddi olarak sorumlulugunu yapiyor cocuklarina ama birinci sirada hep annesi olduğunu ben bile uzaktan farkediyorum.

Sevgililik ve nişanlılık sürecinde boyut böyle değildi şüphelerim izlenimlerim vardı o zamanda karşıma alıp konuştum ama güven verdi hayır öyle değil böyle değil yanlış düşünüyorsun tarzında.
Evlenince de sadece ikimizin yaşadığı yurtdışı sürecinde her şey harikaydı yoklardı çünkü sorun son 6-7 aydır dayanılmaz boyuta geldi benim için.
Ortada kötü alışkanlık aldatma vs durumlar olmadığı için kesip atmak istemiyorum ben hep konuşunca düzeleceğinden yanayım ama olmuyor terapi de olmuyor eşime ailesine karşı dik duruş gösterme cesareti gelmesini istiyorum sadece bu da belki çocuk olunca artık önceliğimiz çocuk olacağı için öyle olur mu düşüncesindeydim AbsolutPromise

Çok üzgünüm değiştirmek için kendi de çabalasa bile olmaz mı sizce F FloppyDisk

Öyle mi diyorsunuz bu akşam oturup tekrar konuştuk gidelim konuşalım ailemle diyor anlatalım diyor ama ben katılmak istemiyorum zaten sorunun eşimin kendini değiştirirse çözüleceğine inanıyorum W wampie

Haklısınız özel hayatımız iyice ihlal edilecek o durumun farkındayım malesef -loyalty

Sanırım bende elperdon ama bir çaresi olması gerek diye düşünüyorum bi yolu olmalı

Evet tespitiniz doğru ama eşim pek uymuyor çünkü küçüklükten beri böyle yetişmiş babası yurtdışında çalıştığı için 8-9 ay görmedikleri olmuş bu durumda evin ilk erkek çocuğu olarak kendine annesine ve kardeşine bakma sorumluluğu yüklenmiş daha çocukken. Bence annesi uzakta olan eşinin yerine koydu eşimi bunlarla ilgili çok yazı okudum şuan da o histen koparmıyorlar ve eşimin bu hassas noktasını bildikleri için bu durumu maddi manevi kullanıyorlar. Erkek kardeşinin eşim ile alakası yoktur mesela onun kendi fikirleri itirazları var rahatça söyler evlenince bizim gibi bir evliliği olacağını sanmıyorum Katibin Ruhu