Eşim anormal derecede ailesine bağlı, çocuktan sonra değişir mi ? Çıkmazdayım lütfen fikir verin 🥺

Su an ben transferin 10. Gununden yaziyirum bu saate kadar uyuyamadim esimle ailesi yuzunden tartistigimiz için duzelmez duzelmeyecek ilk denememde kayinpederim yuzunden dusurmustum
 
Aslında başta bende sizler gibi anladım ve tepki gösterdim dedim yani ben tepki göstermeyip hayatıma bakacağım onlar nasılsa bi şey olmuyo deyip devam edecekler. Hayır öyle değil dedi ben zaten konuşacağım onlarla artık bi şeyleri düzelteceğim ama olurda bir şey hissettin ya da duydun hayatı kendine zindan etmeyeceksin umursama bırak sadece bana söyle sonra hayatına devam et günlük rutinin neyse onu yap vs.

O konuda biraz haklı görüyorum kuzenim arkadaşım arkadaşımın eşi kimle oturup konuştuysak onlar ne kadar haksızsa bende onların her istediğini yapıp ve onlardan bi şey duyunca hemen ağlayıp yemekten kesilmeler kendini odaya kapatmalar herkes bunun için bana kızdı onlar kim ki seni bu hale sokabiliyolar ver cevabını bak işine dediler. Ben kendimi hayattan soyutluyorum her olayda eşimde öyle değildir kavga etse de sonrası umrunda olmaz. Ama ben onu başarabilir miyim bilmiyorum.

Başka şehire taşınma durumu olursa gelip sürekli kalamazlar hem çalışıyorlar hemde babası kalmayı seven bi insan değil, bize geldiklerinde bile hemen gitmek istiyor. Kayınvalidem gelince kalmak istiyor ama o da ona bağlı ve tek başına onu da bırakmıyor. O yüzden o durumda gelip çok uzun kalamazlar en fazla iki gün üç gün.
Eşimle tartışırken napalım taşınalım mı demişti bende tamam ayarla kendine iş taşınalım dedim ( aslında İstanbul’a depremden korktuğum için hiç taşınmak istemiyorum) ama çözümse çözüm anlamında

Ailesiyle gerçekten hiç konuşmamıştır kızdı mı kızar, normalde ben yokken ailesinin yanına giderdi yemek vs için. Kardeşi gidelim demiş ben gelmeyeceğim demiş, zaten ben söylemediğini biliyordum çünkü söylese babası hemen beni arardı yani o konuda yalan söylemiyor.

sizce tüm o söyledikleri doğruysa ne yapmalıyım eğer konuştuklarını tam olarak uygulayacaksa ( çok sefer sordum teyitledim) yine de kurtarmaz mı bizim hayatımızı ? Normal bi hayata evrilemez miyiz bu şartlar oluştuktan sonra ?
 
Su an ben transferin 10. Gununden yaziyirum bu saate kadar uyuyamadim esimle ailesi yuzunden tartistigimiz için duzelmez duzelmeyecek ilk denememde kayinpederim yuzunden dusurmustum
Sizin için çok üzüldüm ilk denemenizi düşürmenize de çok üzüldüm Allah yardımcınız olsun ama keşke o aile içindeyken ikinciyi denemeseydiniz yine aynı sorunları yapmaktan çekinmiyorlar belli ki. İnsan da biraz vicdan olur
 
Değişir hemencecik tüp bebek yapın diyecektim yapıyormuş bize söyleyecek söz kalmadı
Yorma kendini arkadaşım bunlara
 
Bir sans daha verin ama bebegi bir sure erteleyin. Umarim tasinirsiniz ve hersey istediginiz gibi gelisir.
 
Merhabalar, benim eşim de öncesinde sinyalleri vermişti ama ben anlamamıştım aşktan insanın gözü kör oluyor :) her gün anne baba yeğenler enişteleri konuşurdu. Biz hakkında pek konuşmazdık benim de ilk ilişkim. Normali böyle ailesini anlatıyorsa ciddi düşünüyor diyordum hahahaha, kız biz ev bakarken bilr ailesine danışmak istedi. Evlendik her gün anneni arıyorsun benim annemi de ara derdi. Birkaç günde bir arardım kayınpeder küserdi falan oysa akşamları görüntülü konuşurduk hala konuşuruz. Ağla ağla zaman geçmiyordu nolduysa kocam mutsuzluğumu farketti. Akıllandım dedi. Hala bağlı ama o kadar da değil kaynanamı aramam mesela her gün. Ona dedim ki annemle birbirlerini sevmezler. Seni her gün anneme maruz bırakmıyorum. Göreceksem kendim gidip görüyorum. Onlar da bir yerden sonra öğrendi her gün çağırmıyorlar. Ama bebek için acele etmenizi önermem. Biraz hem rahminiz dinlensin hem kafanız. Zaten zorlu bir süreç. Çift terapisi önerebilirim. Ve dik durun her şeyi yapmayın. O size yaptırıyorsa siz de ona yaptırın her gğn annenizi arasın bakalım nasıl oluyormuş. Çağırın anneniz yatıya gelsin kardeşleriniz yatıya gelsin bakalım nasıl oluyor allahım bu erkoların ana seviciliğinden illallaaahh yaaaaa. Hala ara ara kavga ederiz. Ana baba aile bitiyor arkadaşları başlıyor...
 
Eşin sözünü tutarsa herşey yoluna girer tabiki. Ama yerinde olsam bebeği bir üste ertelerim, ne olur ne olmaz.
 
Evet öyle düşünüyorum daha doktorumuzla konuşmamız lazım nasıl açıklayacağız onu da bilmiyorum daha bi hafta önce 3 günlük 5 günlük embriyo arasında hangisi daha yüksek ihtimal diye konuşurken bunun heyecanını ve paniğimi görüp şimdi nasıl ne diyerek erteleyeceğimizi söyleyeceğiz bilmiyorum. Bir sene sonra yumurta rezervim bitmiş olabilir çünkü doktorum tam zamanında gelmişsiniz yaşına rağmen yumurta sayın çok az demişti. Elimizde ki embriyolar eğer bebek düşüneceğimiz zaman başarıya ulaşamazsa yeni embriyo oluşturacak yumurtam olmayacak bunları çok iyi düşünüp sürece başlamamız lazım.
Eşim zaten bir ay sonra yurt dışına çıkacak çalışmaya en az 4-5 ay olmayacak. İnşallah her şey hakkımızda hayırlı olur.
 
Gerçekten öyle benim eşimde anlamış gibi gerçekten ne kavgalar ne ağlamalar olmuştu bu süreçte hiç biri böyle eyleme geçmek kadar ciddiyetimi göstermemiş heralde. Evet çift terapisi için randevumuzu almıştık ara desem arar , benim ailem gelmiyor diye çok sitem ediyor hem bana hem onlara. Benim ailemin yapacağı şeyler değil niye gelelim ki diyorlar kalmayı geçtim normal yemeğe oturmaya da gelmezler üç yılda 3-4 kere gelmişlerdir biz gidiyoruz onlara onu da zorlamazlar.
 
Şöyle düşününun eşiniz maalesef evlenme sorumluluğunu alacak biri değilmiş. Ve inanin Allah sizin için daha güzel bir yazı yazdı emin olun. Eşinizle ve ailesi arasında bir ömrü harcamaktansa ayrilip hayatınıza yeni bir sayfa açın. Çocuk yapmak v.s bunlar çözüm değil aksine herşeyi daha çok çıkmaza sürükler. ailesine bağlı değil bağımlı kendi kararları insiyatifi yok böyle biri size birşey veremez. Daha yaşınız genç ne insanlar çıkacak iyi güzel merak etmeyin.
 
Korkarım size bı gel dese siz koşar adım gideceksiniz. Yumurta rezervi azalma ihtimali yuzunden umarım mantıksız bir karar vermezsiniz. Şu zamana kadar sizi merak dahi etmemiş sizi eşi olarak mudafa etmemiş birinden çocuk düşünmek hem size hem çocuğunuza yanlış yapmak degilmi.ayrica bir doktorun demesiyle olmaz o işler. Ek tedavi görürsünüz yine yumurtanız olur. Hatta bosansaniz dahi daha sonra kendi yumurtanizi saklayabilirsiniz. Embriyo haliyle olmasjna gerek yok. Ama bu adamdan olmaz size hissettirdiği şeyse sevgi değil öfke. Siz hala sevdiğinizi sanıyorsunuz ama öyle değil sadece size yaptığı haksızlıktan dolayı kirginsiniz. Yoksa normal şartlar bir insandan soğumak için şu yaptıkları yeterde artar bile. Öfkenizi kussaniz hesaplassaniz inanın içiniz rahatlayacak onankarsi birşey hissetmeyeceksiniZ
 
Kısaca size demiski onlar bildiklerini okur ben birşey yapamam. He de geç demek bu manaya gelir yani sıfıra sıfır elde var sıfır. Ailenin yanına gideceksin söyleyeceksin diye tutuşmuş sadece
 
Kaç ki amh?
 
Dürüst olun.
Her şeyi biliyorsunuz ama ya çocuk sahibi olamazsam korkusuyla şu an değiştiğine inanmak istiyorsun.
Her şey ters gittiğinde çocuğuma tek bakarım diyorsunuz belki de.
Ama o iş öyle olmuyor. Normal evlilik içinde bile zorken sorunlu bir eş ailesi, sorunları hasır altı etmeyi çözüm sanan bir kocayla sinir stres olursunuz. Boşanırım bakarım diyorsanız tek başınıza maddi manevi ağır bir yük altına gireceksiniz. Üstelik görüş günleri olacak kayın aileye gösterilmesi de sorun olacaktır iki taraf arasında.
Bence değmez. Ama yaşaman da anlaşılmaz tabii.
Hayırlısı olsun hakkınızda zor bir yola sırf çocuk için giriyorsunuz. Hoş çocuk bakalım sırf siz anneliği merak ediyorsunuz diye böyle sıkıntılı bir ortama doğmak ister miydi? Bir de o kısım var
 
Yorumlarin hepsini okumadım ama eşimin pasifligi yazıyorsunuz, siz ondan coook daha pasifsiniz. Siz hiç dediniz mi biz niye aynı ilçede birbirimizde kalıyoruz diye? Lutfen yapmayın artık. Siz tepki koyacaksınız. O evde kalmayacaksıniz o telefonu acmayacaksiniz.
Bakın yurdum yaşlısınin emekli maaşı düşük, pek de entelektüel ve sportif değil, eeee malum tek eğlence çocukları ve eşleri. Kızları dul kalmasın diye kendi kafalarında, damada çok sarmazlar ama gelin onların oyuncağı. Mühim olan sizin ne yaptığınız. Siz tepkinizi koyun gitmeyin, kabul etmeyin eşiniz o zaman illa anneme gidip kalacağız derse bosanin. Ama siz kendi sınırlarınızı korumayı hiç denememissiniz ki. Varsa yoksa baskasina suç.
 
Yazmaya üşendiğim yorum. Ağzınıza sağlık
 
Kendinize şunu sorun hayatinizi neden böyle bir kaosla geciresiniz. Eşiniz bile ailesinden emin değil birşey yaparlarsa takma diyor yani oda biliyorki ailesi dizginlenemez. E peki siz bu hayatı böyle mi yaşamak istiyorsunuz hep bir hirgur. Eşiniz sizin şikayetleri bir dinler iki dinler üçüncü de oda artık yeter der bu konuda. Zaten bu konuşmayı yapacak olan adam daha önce yapardı ailesiyle. Kendi rahatsız olmuyor ki bu durumdan.
 
Sırf annelik merakım yüzünden çocuk yapmak istemiyorum tabi ki. Gerçekten uygun şartlarda istiyorum, öyle anne olma delisi olsam evlendiğim gibi isterdim ilk 2 yıl denemedik bile.
Herkes öyle yazmış ama sadece bana umursama hayatına bak demedi ki öyle olsa asla düşünmem bile kendisinin konuşacağını artık böyle olmayacağını hatta kardeşinin de onun için konuşacağını söyledi. Tekrarlarsa bana söyle doğrudan ya da dolaylı olarak tekrar uyarırım dedi. ( normalde bunları yapıyor zaten bana söylemiyordu hiç ve ben hiç bir şey yapmıyor sanıyordum ama bir tartışma esnasında tek tek saydı sen bilenme diye sana söylemiyorsam sende beni müdahale etme sanma dedi) daha sonra birebir de şahit oldum konuştuğuna ama olaylar çevresinde uyarılar sitemler tarzındaydı. Böyle genel büyük bi konuşma değildi. Bunları söylemesi de aslında yetersiz de ben sevdiğim için mi görmüyorum bilmiyorum ama sadece bana kendini değiştir dese ben yüzüne kapatırdım o telefonu.
Pasif olduğum konular oldu ama o derece pasif olduğumu düşünmüyorum pasif olan insan daha önce de ailesine cevap veremezdi o gece de öyle cevaplar verip ses yükseltemezdi içimde ki her şeyi döktüm. Ya da pasif olan insan böyle evden çıkmayı göze alamazdı.
Onunla konuştuktan sonra ki etapta ben sevdiğim için sözlerine inanmaya daha meyilli olabilirim siz daha dışarıdan baktığınız için daha objektifsiniz. Ama söylediklerinin gerçek olup olmayacağını anca deneyerek görebilirim onu gözlemleyerek görebilirim. Çoğu zaman içimde ona da acıma ve üzülme duygusu oluyor nasıl baskı altında manipüle edilerek büyümüş kaç yaşına gelmiş ama içine kapatılmış diye belki bu benim gitme korkumla da olsa bunu kırmaya daha çok yönelecek. İnanın bilmiyorum beynim neyi düşünürse neye meyledersem aklım hep diğer seçenekte kalıyor diyorum ki keşke gelecekten biri gelse bana şunu yap dese onu yapacağım.
 
Haziran da 1.57 di. Ama Kasım da diğer doktor ya düştüğünü ya da orana göre çok düşük yumurtalık olduğunu söyledi bunu da çikolata kistine bağladı.

Gittiğimiz ve muayene olduğum geçen seneden beri 5. Doktor. Hepsi özel hastane ya da muayenehane hepsi de araştırdığım doktorlar yani tek doktor da kalmadık
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…