Eşim anormal derecede ailesine bağlı, çocuktan sonra değişir mi ? Çıkmazdayım lütfen fikir verin 🥺

Evet saçma ama eşimi seviyorum ne yazık ki o beni hiç sevmemiş tüm gün boyunca tek bir çaba yok. Gerçekten ailesinin bu derece evliliğinden önemli olduğunu bilmezdim işler bu noktaya geldiğinde bile bi çabası yok. Sizce o beni hiç mi sevmemiş başlarım böyle işe ailem ne düşünürse düşünsün ben eşimle aramı düzeltmek için ne gerekiyorsa yapacağım diyemiyor.
Bu çok acı veriyo bana delirmek üzereyim o evde ki herşeyi kırıp döküp gitmediğim için kendime kızıyorum şu an anca öyle şeyler hırsımı giderir sanki açıp ailesine ağız dolusu şeyler söylemek istiyorum açıp eşime erkekliğin batsın demek istiyorum lanet olsun hepsine ben bu çabalarımla bunları yaşamayı hiç hak etmedim.
Ben onunla beraber yurtdışında çalışırken babam hastaneye yoğun bakıma kaldırıldı ben onun yanında olurken babamın cenazesini göremeyecekmişim nerdeyse. Ben bunları mı hakediyorum ya
Sevmemiş değil aslında. Seviyor ama sizin yanınızda durursa ailesine karşı hayırsız evlat olacağını, günaha gireceğini vs düşünüyor muhtemelen. Yada ailesi küçüklüğünden beri bağımlı yetiştirdiği için normal aile ilişkileri nasıl olur bilmiyor. Bizim ülkemizde çoğu erkek böyle maalesef. Anne baba kutsal, yanlışta yapsalar susmak gerekir diye düşünüyorlar. Bazen aile terapistlerinin videolarına yapılan yorumlara denk geliyorum. Adam evlenince önceliğiniz eşiniz olmalı demiş, insanlar anne babamızı silelimmi, anne baba hakkı ne olacak, anne baba rızası almayan cennete gidemez filan yazmış. Yani ya eşine değer verirsin ya anne babana, ikisi birden olamaz yada anne baba ya herşeye karışır yada silip atılır ikisinin ortası olmaz saniyorlar.
 
merhaba arkadaşlar
Benim eşim ve ailesiyle ilgili sorunlarım var. Aslında kendini sevgililik ve nişanlıkta göstermeye başlamıştı ama böyle olacağını tahmin etmedim. Evliliğimizin 3. Yılındayız ama ilk günlerden beri eşimin ne bizim evimizi benimsediğini düşünüyorum ne de beni.

Bu konu sebebiyle o kadar çok olay yaşadık ki o kadar isyan ettim ki çocuk istiyoruz ve olmuyor inanın çocuk yapacak kadar bile bir özel hayat bırakılmadı bize sürekli görüşmek aynı ilçede yaşadığımız halde her hafta oraya gidip iki gün kalmamız ya da onların bize gelip kalması tüm bunlar o kadar saçma ki .. her gün kayınvalidemi arıyorum çünkü bu da bir kural haline gelmiş farkında olmadan bende aman ne isterlerse yapayım kafam rahat olsuna girmişim. Şimdilerde her gün aramamız da yetmiyor kayınvalidemi arıyorsak babanız size alındı onu da arayın diyor (kaldı ki sürekli konuşuyoruz daha dün aradık ) geçen kayınpederimi aradık kahvedeymiş eve geçince konuşalım dedi tamam dedik sonrasında doğal olarak kayınvalidemi aramadık çünkü akşam babamı aradığımızda zaten konuşacağız. Sonra akşam bir telefon babası arıyor anneniz size çok alınmış bugün beni aradınız onu aramadınız diye. Ya ben artık ne yapacağımı şaşırdım. O gün biraz da olsa eşimde tepki gösterdi aradan 10 gün geçti yine aynı muhabbet.

Bunların haricinde o kadar çok şey var ki ve eşim hiç tepki gösteremiyor diyorum ki biz çocuk muyuz ? Ben her gün aramak zorunda değilim ki kaldı ki her gün arıyorum şimdi o da yetmiyor.
Tüp bebek sürecindeyiz stres olmamam gerekiyor ama ağlamadığım tek bir gün yok anne olmak çok istiyorum. Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum sizce çocuğumuz olursa eşim bizi artık bi aile olarak görmeye başlar mı ? Artık önceliği biz olur muyuz tüm bu saçmalıklardan kurtulur muyuz ? Yoksa bu hiç bi şey değiştirmez mi ? Eşimle bu ailesi hakkında ki tüm konular haricinde çok iyiyiz ama son zamanlarda tahammül sınırım bitti düzelsin istiyorum psikoloğa gitmezsen çocuk yapmayacağım dedim ve iki aydır terapi alıyor ama hiç bi fayda yok. Transferimize 15 gün kaldı karar vermem gerekiyor lütfen fikir verir misiniz ?
O başlık hayat dersi olarak okullarda işlenmeli çocuktan sonra hiç bir şey değişmez abi anlayın artık ya
 
Evet çalışmıyor zaten onu çok iyi tanımışım aramadı yazmadı. Barışmak istediğim için değil ama beni nasıl böyle yüzüstü bırakabildi hiç mi sevmemiş nasıl içi rahat beni nasıl aramadan durabiliyor diye düşünmekten kahroluyorum. Ben çok sevmişim çok şeye katlandım ama o ben herşeyi halledeceğim sen merak etme vs vs gibi şeylerde deme cesaretinde bile değil çok acıyorum kendime
Hep fedakar taraf siz olduğunuz için eşinizde böyle bir hamle yok alışmamış çünkü. Bir şey düzeltilecekse hep siz üstlenmişsiniz yine sizden bekliyor bile olabilir hatta. Kendinize acımak değil de bence kendinizden şevkatinizi esirgemeyin en çok buna ihtiyacınız var kendinizi suçlamanin faydası olmayacak çünkü.
 
Ben artık bırakamayacak noktaya geldim çünkü ben oluruna bıraktıkça onlar yetinemyip başka isteklerde bulundu
İnanın bende korkuyorum ve yüksek ihtimalle bebeğim olmayacak hiç bi zaman ama sırf bunun için katlanamazdım zaten sağlıklı bi bebek doğmazdı.
Haklisin hiç bilemezsin olmazları oldurur RABBİM hakkında hayırlısını versin arkanda ailen varsa ezdirme kendini dilerim herşey gönlünce olur
 
Kızlar yazamadım akşam eşim aradı konuştuk, bir çok şey söyledi ben bugün için ailemin yanına geleceğimi babama hemen söylemeyeceğimi ama anneme anlatacağımı söyledim.
Ailesiyle konuşacağını söyledi kardeşiyle konuşmuş kardeşi de ailesine çok tepki göstermiş bende konuşurum demiş. Bundan sonra istersen hiç aramıyorsun dedi ne ben bi şey diyeceğim ne de hiç kimse dedi. Onlarla konuşacağım bundan sonra böyle şeyler olmayacak dedi ama olur da oldu senden tek istediğim şey umursamaman he de geç kapat telefonu aç müziğini temizliğini yap, akışına dön bana sadece de ki hayatım böyle böyle oldu böyle dediler haberin olsun gereğini ben yapacağım ister o gün yapacağım ister sen yokken oraya gittiğimde konuyu açacağım. Ama senden tek istediğim umursamaman, bende dedim ki ben umursamadığım sürece onlar nasılsa bir şey olmuyo deyip aynen yaptıklarına devam edecekler. Etmeyecekler ben çünkü sen bana dediğinde gereğini yapacağım. Bende dedim ki ben senin konuştuğunu nerden bileyim konuşacağını nereden bileyim bazen konuşsan bile yine aynı davranıyorlar ya yine öyle olursa bu sefer yine biz kavga edeceğiz. Öyle olmayacak dedi. Ben dedim ben yarın ailemin yanına gideceğim düşünelim bilmiyorum tamam geç ama söyleme dedi biraz kafan dağılsın düşün dedi bi şey belli etme bende nişana geleceğim dedi. Normalde buraya gelirken bi şey getirmesi gerekiyordu bi tanıdığımız bir şey sipariş vermişti ve onlar konuyu bilmediği için soracaklar onu da ailesinin komşusundan alması gerekiyordu. Onu sordum gitmek istemiyorum bi şekilde ordan getirteceğim dedi neden gitmek istemiyorsun aileni görmemek için mi dedim evet dedi. Ailesiyle daha hiç konuşmamış benim arkadaşıma geldiğimi vs bile bilmiyorlar bu sabah ailemin yanına geldim ama daha söylemedim kızlar düşünüyorum babam biraz rahatsız o yüzden yazamadım bugün hiç
 
Kusura bakmayın ama çok sığ bakıyorsunuz ve böyle bir kafa ile anne falan olup çocuğu da yakmayın. Kocanız ailesine karşı birey olamamış, size eş olup, ailesine tavır koyamamış siz birde adama baba etiketi yükleyip, çocuğu bir ömür öyle pasif bir adama mahkum edeceksiniz. Bir adam önce birey olduğunun farkında olacak sonra koca olmayı becerecek sonra baba olacak. Yoksa kocanız gibi adamların çocukları bir ömür mutsuz olur. Kocamız daha kendi evliliğini hayatını koruyamıyor, evladını nasıl koruyacak.. Bir ömür aynı size yaptığı gibi anne babasına hizmetçilik edip, ismi dahil hayatının her anına dede babannesinin kafasına göre büyüyecek bir birini dünyaya getirmek için bu kadar hevesli olmayın. Haklı bile olsa her karşı çıkışında önce babası tarafından ezilen bir çocuk mutsuz olur. Anne olmak önce kendi nefsinin önüne evladının huzur mutluluğunu koymaktır. Böyle bir evliliğe çocuk getirmenizin çocuğunuza yükleyeceği yükleri düşünün. Çocuk için baba arkasına yaslandığı dağdır. Kocanız gibi adamlar saygı adı altında bir ömür kendi çocuklarını sülalelerine oyuncak ederler.
 
Kızlar yazamadım akşam eşim aradı konuştuk, bir çok şey söyledi ben bugün için ailemin yanına geleceğimi babama hemen söylemeyeceğimi ama anneme anlatacağımı söyledim.
Ailesiyle konuşacağını söyledi kardeşiyle konuşmuş kardeşi de ailesine çok tepki göstermiş bende konuşurum demiş. Bundan sonra istersen hiç aramıyorsun dedi ne ben bi şey diyeceğim ne de hiç kimse dedi. Onlarla konuşacağım bundan sonra böyle şeyler olmayacak dedi ama olur da oldu senden tek istediğim şey umursamaman he de geç kapat telefonu aç müziğini temizliğini yap, akışına dön bana sadece de ki hayatım böyle böyle oldu böyle dediler haberin olsun gereğini ben yapacağım ister o gün yapacağım ister sen yokken oraya gittiğimde konuyu açacağım. Ama senden tek istediğim umursamaman, bende dedim ki ben umursamadığım sürece onlar nasılsa bir şey olmuyo deyip aynen yaptıklarına devam edecekler. Etmeyecekler ben çünkü sen bana dediğinde gereğini yapacağım. Bende dedim ki ben senin konuştuğunu nerden bileyim konuşacağını nereden bileyim bazen konuşsan bile yine aynı davranıyorlar ya yine öyle olursa bu sefer yine biz kavga edeceğiz. Öyle olmayacak dedi. Ben dedim ben yarın ailemin yanına gideceğim düşünelim bilmiyorum tamam geç ama söyleme dedi biraz kafan dağılsın düşün dedi bi şey belli etme bende nişana geleceğim dedi. Normalde buraya gelirken bi şey getirmesi gerekiyordu bi tanıdığımız bir şey sipariş vermişti ve onlar konuyu bilmediği için soracaklar onu da ailesinin komşusundan alması gerekiyordu. Onu sordum gitmek istemiyorum bi şekilde ordan getirteceğim dedi neden gitmek istemiyorsun aileni görmemek için mi dedim evet dedi. Ailesiyle daha hiç konuşmamış benim arkadaşıma geldiğimi vs bile bilmiyorlar bu sabah ailemin yanına geldim ama daha söylemedim kızlar düşünüyorum babam biraz rahatsız o yüzden yazamadım bugün hiç
annenize haber vermedin pat diye mi gittiniz
bide öyle aile evine pat diye gidilse korkarlar bişey oldu sanarlar mesela

temkinli hareket edin
bu arada eşinizin bu zamana kadar aklı neredeymiş?
 
Kusura bakmayın ama çok sığ bakıyorsunuz ve böyle bir kafa ile anne falan olup çocuğu da yakmayın. Kocanız ailesine karşı birey olamamış, size eş olup, ailesine tavır koyamamış siz birde adama baba etiketi yükleyip, çocuğu bir ömür öyle pasif bir adama mahkum edeceksiniz. Bir adam önce birey olduğunun farkında olacak sonra koca olmayı becerecek sonra baba olacak. Yoksa kocanız gibi adamların çocukları bir ömür mutsuz olur. Kocamız daha kendi evliliğini hayatını koruyamıyor, evladını nasıl koruyacak.. Bir ömür aynı size yaptığı gibi anne babasına hizmetçilik edip, ismi dahil hayatının her anına dede babannesinin kafasına göre büyüyecek bir birini dünyaya getirmek için bu kadar hevesli olmayın. Haklı bile olsa her karşı çıkışında önce babası tarafından ezilen bir çocuk mutsuz olur. Anne olmak önce kendi nefsinin önüne evladının huzur mutluluğunu koymaktır. Böyle bir evliliğe çocuk getirmenizin çocuğunuza yükleyeceği yükleri düşünün. Çocuk için baba arkasına yaslandığı dağdır. Kocanız gibi adamlar saygı adı altında bir ömür kendi çocuklarını sülalelerine oyuncak ederler.
O gün ben evi terketmeseydim çok iyi bir terapistten çift terapisi almıştık ona başlarız dedi ama ilk defa onu bu kadar net gördüm o da benden ilk defa böyle bir hareket gördü normalde ben odaya kapanır yataktan çıkmaz ağlardım hep ilk defa böyle bir şey yaptım bilmiyorum gözü mü korktu neden karşı karşıya ben hep konuştukça dinleyen hiç bi şey diyemeyen kişi bu sefer bana böyle şöyle olacaklarla geldi. Ama tek taraflı değil senin de değişmeni istiyorum dedi böyle bir şey olmayacak ama atıyorum başka bir şey oldu hemen kapatınca ağlayıp kavga edip kendini odalara kapatma bırak dedi umursama sen bana bak kimsenin ne düşündüğü neye alındığı umrunda olmasın sen taktıkça da bi şey değişmiyor bana söyleyeceğin zaman sakince böyle böyle oldu telefonda böyle hissettim diyeceksin sadece sonra unutacaksın dedi. Benim kaybedecek bi şeyim kalmadı artık demeye getirdi hani sende gelmessen kimse umrumda olmayacak gibi. Kardeşi ailesinin yanına gidecekmiş onu da çağırmış gelecek misin diye ben annemlere falan gelmiyorum demiş sonra kardeşi de gitmemiş. Telefonda bir saati geçik konuştuk çoğu zaman yüz yüze bu kadar verimli olamıyoruz yarın nişana geleceğim sen bir şey deme annemlere yanlarında ol içinden düşün dedi bilmiyorum çocuğu erteleyip bu şekilde tekrar denesek mi. Bak ben aramayacağım artık derken cümlem bitmeden arama diyor zaten ben sana hep diyorum arama diye kendin arıyorsun diyo bende dedim kendim arıyorum çünkü sonra suratlarını çekmek istemiyorum aradıysam ondan aradım bırak ya diyo sana mı yapacaklar surat telefonda soğuk mı konuşacaklar bırak önemseme gibi konuştu hep
 
annenize haber vermedin pat diye mi gittiniz
bide öyle aile evine pat diye gidilse korkarlar bişey oldu sanarlar mesela

temkinli hareket edin
bu arada eşinizin bu zamana kadar aklı neredeymiş?
Hayır yarın çok yakın bi akrabamızın nişanı var tüm şartlar normal olsa eşimle yarın gelecektik.
Ben anneme ben bi gün önceden geldim babamı göreyim sizle vakit geçireyim diye dedim o yüzden öyle sanmadı

bilerek yazmamış aramamış biraz sakinleşeyim kafamı toparlayayım diye
 
Eger denemek istiyorsanız bence ailesini hiç aramayin . Siz arayıp sorup huzur kaçmasın dedikçe daha çok huzur kaciracaklar . Bırakın uzak kalsınlar, sizi kötü bilsenler . Bu sayede saygı duymayı öğrenecekler . O zaman da ayda bir konuşursunuz.
 
Cocuk olursa size daha cok yapisacak ailesi bak gor... aman torunum da torunum yok getirmediniz yok cagirmadiniz, yok opelim yok sevelim tukuruk icinde birakir bunlar bebegi laftan sozden de anlamazlar boyle yapışkan insanlar. Allah sabir versin yani, bir sey yapip kusturmeniz gerek ne yazik ki... Ancak oyle nefes alirsiniz.
 
Bence çocuk işini erteleyerek bu şekilde bir deneyin. Ne kaybedersiniz ki?
Eşiniz sözünü tutabilirse ne âlâ, tutmazsa da o zaman bitirirsiniz. Ama eşinizin de haklı olduğu bir nokta var, yatakta ağlamalara bir son verin. Kendiniz de diyorsunuz hep böyle ağlıyorum diye. Güçlü durun lütfen.
 
Merhaba konu sahibi, yazdıklarınızı baştan sona okudum. Yaşadığınız sorunlara karşı kesin çözümler üretmek yerine sürekli sorunlarınızı tekrar etmişsiniz.
1. Örneğin size sürekli çocuk için doğru zaman deüil denilmiş, ama siz çocuk mevzusuna o kadar takılmışsınız ki çocuğum olsun da kv kp problemlerinin bir şekilde üstesinden gelirim gibi bir bilinçaltına sahipsiniz. Öncelikle bu takıntıdan kurtulmak için lütfen bir iş, uğraş edinin.
2. Evliliğinizi bitirmek istemiyor olmanıza rağmen kavga esnasında evi terk edip, kafanızda boşanma fikrine kendinizi ikna edip, gideceğiniz nişanda bunu herkesin öğrenceğini söylemişsiniz. Siz belli etmedikten sonra elalem küsüp babanızın evine geldiğinizi nerden bilecek.
3. Siz eşinizin düzelmesini beklemiş durmuşsunuz. Siz saygınızı koruyarak, kesin kararlılıkla, mesafe koyarak ve hiç kavgalara girmeden davranışlarınızı değiştirseydiniz emin olun eşinizde siz fark etmeden size ayak uydururdu. Örneğin eşiniz, kv, kp size alındıklarını söylediğinde ben kendi ailemle de haftada bir görüşüyorum ve doğrunun bu olduğuna inanıyorum deseydiniz, onlar ne cevap verirse versin sizi ikna edemezlerdi. Burada bir tutam özgüven bir tutam kendinden eminlik gerekliydi.
4. Bence evliliğiniz bitme aşamasında değil ki siz de istemiyorsunuz. Tatsızlıklar yaşanabilir, her evi terk ettiğinizde eşiniz peşinizden gelmeyebilir. Bence öncelikle takıntılarınızdan uzaklaşıp biraz kendinize olan güveninizi tazeleyin.
5. Boşanırsam bir daha çocuğum olmaz düşüncesine kendinizi çok kaptırmışsınız. Emin olun bir işiniz olsa bu kadar takılmayacaksınız bu mevzuya. Evrene kötü mesaj gönderiyorsunuz. Bence şu cümleyi hergün tekrar edin, benim anne olmak için yeterli rezervim var.
Sağlıcakla kalın.
 
Hayır yarın çok yakın bi akrabamızın nişanı var tüm şartlar normal olsa eşimle yarın gelecektik.
Ben anneme ben bi gün önceden geldim babamı göreyim sizle vakit geçireyim diye dedim o yüzden öyle sanmadı

bilerek yazmamış aramamış biraz sakinleşeyim kafamı toparlayayım diye
İnşallah eşin sözünü tutar…
 
Canım degismiyorlar aksine daha da üstüne geliyorlar senin durum da benimki gibiymis ne yaparsam yapayım yaranamadım. Onu ailesini düşünmekten kendimi unutmuşum en son yine ben kötü oldum eşim ben senden memnunum ailem değil demekki yaptıkların yetmiyor dedi daha fazlasını istediler bende tüp bebek tedavisi yaptıracaktik psikoloji denen birşey kalmadı birde çocuk olursa düzelir belki eksiğim bu diye düşünüyordum 3,5 yılın sonunda yaptıklarım yetmiyorsa buraya kadar dedim ve ayrıldım iyiki de ayrılmışım çünkü ben kendimi unutmuşum o ve onun ailesi varmış. İnan çocuk olsaydı herşey daha da kötü olurdu şuan çalışıyorum..mutluyum.
 
O gün ben evi terketmeseydim çok iyi bir terapistten çift terapisi almıştık ona başlarız dedi ama ilk defa onu bu kadar net gördüm o da benden ilk defa böyle bir hareket gördü normalde ben odaya kapanır yataktan çıkmaz ağlardım hep ilk defa böyle bir şey yaptım bilmiyorum gözü mü korktu neden karşı karşıya ben hep konuştukça dinleyen hiç bi şey diyemeyen kişi bu sefer bana böyle şöyle olacaklarla geldi. Ama tek taraflı değil senin de değişmeni istiyorum dedi böyle bir şey olmayacak ama atıyorum başka bir şey oldu hemen kapatınca ağlayıp kavga edip kendini odalara kapatma bırak dedi umursama sen bana bak kimsenin ne düşündüğü neye alındığı umrunda olmasın sen taktıkça da bi şey değişmiyor bana söyleyeceğin zaman sakince böyle böyle oldu telefonda böyle hissettim diyeceksin sadece sonra unutacaksın dedi. Benim kaybedecek bi şeyim kalmadı artık demeye getirdi hani sende gelmessen kimse umrumda olmayacak gibi. Kardeşi ailesinin yanına gidecekmiş onu da çağırmış gelecek misin diye ben annemlere falan gelmiyorum demiş sonra kardeşi de gitmemiş. Telefonda bir saati geçik konuştuk çoğu zaman yüz yüze bu kadar verimli olamıyoruz yarın nişana geleceğim sen bir şey deme annemlere yanlarında ol içinden düşün dedi bilmiyorum çocuğu erteleyip bu şekilde tekrar denesek mi. Bak ben aramayacağım artık derken cümlem bitmeden arama diyor zaten ben sana hep diyorum arama diye kendin arıyorsun diyo bende dedim kendim arıyorum çünkü sonra suratlarını çekmek istemiyorum aradıysam ondan aradım bırak ya diyo sana mı yapacaklar surat telefonda soğuk mı konuşacaklar bırak önemseme gibi konuştu hep
İyide sizin evliliğiniz bu hale gelmişken, adamın tek derdi gene ailesi, aman duymasınlar aman üzülmesinler, el altından manipülasyon. Siz terapiye neden başlayacaksınız, kocanız adam olsun sizi ailesine ezdirmesin onların emir talimatlarını dikte etmesin diye. Sonuçta siz gene o ailenin oyuncağı olacaksınız, kocanızın çözümü umursama olacaksa bu sizin arkanızda durmak olmuyor kusura bakmayın, idare etmek oluyor. Kaldı ki kış günü aynı ilçede sıcacık eviniz varken, buz gibi odada milletin geline laf geçiriyoruz egosu için donarak bir gece geçirdiğiniz zaman takmamak da mümkün değil. Arama demekle de olmuyor. Siz aramadığınız zaman annesi size laf söylediğinde onları susturabilecek mi ona bakmak lazım. Aman onlar konuşur konuşur susar diye ölü taklidi yapmak da değil eşine sahip çıkmak. Kaldı ki çocuk olunca sizin mecburiyetiniz daha çok artacak evliliğe, kocanızda rahatça rest çekecek işine gelirse diye, zira siz adam böyleyken o çocuğu dünyaya getireceksiniz, o cana karşı sorumlusunuz, aklınızı başınıza alın. Ne yaparsanız yapın çocuk falan yapmayın. Hayatta bir evlada yapılacak kötülük kocanız gibi birey olduğunun ailesi olduğunun farkına varamış bir adamı baba olarak seçmektir.
 
X