-
- Konu Sahibi pembeciceksi
- #321
Bunlarin bir işaret olduğunu düşünebilirsin. Rabbım hayırlı olanı versin diye boşa demiyoruz . Çocuğun olmuyorsa vardır bir bildiği ya da transferine az kala böyle bir durum oluşuyorsa vardır Rabbimin bir işareti. Anlamak lazimBence de çok hastalıklı bi durum. Bi insan diğer odanın buz gibi olduğunu biliyor elektrikli battaniye takıyorlar ve bizim orda kalmamız bekleniyor ama neden biz uzun yoldan mı geldik 15 dk mesafede kendi evimiz var biz neden illa burda uyumak zorundayız bunu kimse sorgulamıyo
Bebek olmadan oynattım zaten bu aralar bu durum daha da çoğaldı üst üste geldi hep Allah hep işaret gönderdi diye düşünüyorum ya da transfer gününe az kaldı diye tüm bu olanlar daha vücuduma transfer edilmeyip orda duran bebeği koruma düşünme iç güdüsüyle ben daha tepki verir oldum bilmiyorum
Çok üzgünüm ki sizinle aynı şeyleri yaşadım.Her gün kayınvalidemi aramazsam onun kırılacağı gerçeğine inandırıldım,görev bildim kendime.Kendim aramaktan geçtim ben ayrı eşim ayrı arar.Ve şuan 9 aylık hamileyim gebeliğimin son günleri.her şey aşırı zor geliyor.biliyorum yaşamadan anlamayacaksınız.ama gerçekten çözüm değil aksine çok daha zor.merhaba arkadaşlar
Benim eşim ve ailesiyle ilgili sorunlarım var. Aslında kendini sevgililik ve nişanlıkta göstermeye başlamıştı ama böyle olacağını tahmin etmedim. Evliliğimizin 3. Yılındayız ama ilk günlerden beri eşimin ne bizim evimizi benimsediğini düşünüyorum ne de beni.
Bu konu sebebiyle o kadar çok olay yaşadık ki o kadar isyan ettim ki çocuk istiyoruz ve olmuyor inanın çocuk yapacak kadar bile bir özel hayat bırakılmadı bize sürekli görüşmek aynı ilçede yaşadığımız halde her hafta oraya gidip iki gün kalmamız ya da onların bize gelip kalması tüm bunlar o kadar saçma ki .. her gün kayınvalidemi arıyorum çünkü bu da bir kural haline gelmiş farkında olmadan bende aman ne isterlerse yapayım kafam rahat olsuna girmişim. Şimdilerde her gün aramamız da yetmiyor kayınvalidemi arıyorsak babanız size alındı onu da arayın diyor (kaldı ki sürekli konuşuyoruz daha dün aradık ) geçen kayınpederimi aradık kahvedeymiş eve geçince konuşalım dedi tamam dedik sonrasında doğal olarak kayınvalidemi aramadık çünkü akşam babamı aradığımızda zaten konuşacağız. Sonra akşam bir telefon babası arıyor anneniz size çok alınmış bugün beni aradınız onu aramadınız diye. Ya ben artık ne yapacağımı şaşırdım. O gün biraz da olsa eşimde tepki gösterdi aradan 10 gün geçti yine aynı muhabbet.
Bunların haricinde o kadar çok şey var ki ve eşim hiç tepki gösteremiyor diyorum ki biz çocuk muyuz ? Ben her gün aramak zorunda değilim ki kaldı ki her gün arıyorum şimdi o da yetmiyor.
Tüp bebek sürecindeyiz stres olmamam gerekiyor ama ağlamadığım tek bir gün yok anne olmak çok istiyorum. Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum sizce çocuğumuz olursa eşim bizi artık bi aile olarak görmeye başlar mı ? Artık önceliği biz olur muyuz tüm bu saçmalıklardan kurtulur muyuz ? Yoksa bu hiç bi şey değiştirmez mi ? Eşimle bu ailesi hakkında ki tüm konular haricinde çok iyiyiz ama son zamanlarda tahammül sınırım bitti düzelsin istiyorum psikoloğa gitmezsen çocuk yapmayacağım dedim ve iki aydır terapi alıyor ama hiç bi fayda yok. Transferimize 15 gün kaldı karar vermem gerekiyor lütfen fikir verir misiniz ?
Anladım evet arkadaşınızda da belki uzun süre kalamazsiniz ama benim demek istediğim bu bir milat olup ailesi işin ciddiyetini anlasa dahi yine değişmez bir şey ki kendiniz de farkındasınız bakın diyorsunuz eşimin çözmeye çalışacağını sanmıyorum diye. O yüzden siz yeni bir sayfa açmanın yoluna bakın. Akrabalara şimdilik rahatsızdı gelemedi falan deyin gerekirse olaylar netleşene kadar. Şimdi o çok mühim bir mesele değil diğerlerinin yanındaEvet öyle dese kalırdım, ama demedi ya vicdanım biraz daha hafifledi verdiğim karardan dolayı. Arkadaşım müsait ama o da evli ve rahatsız etmek istemiyorum evden çok acele çıktım para bile almadım üstüme mont bile giymedim onun aldığı bir şeyi giymemek için.. Cumartesi günü yakın bi akrabamızın nişanı var zaten o gün de herşey mecbur ortaya çıkmış olacak herkes soracak bilmiyorum ne yapacağım.
Eşimin ailesine sınır koyabileceğini sanmıyorum benim yanımda minicik bile dursa ben bu hareketi yapmazdım ama bana sadece napayım sen söyle diyen birisi.
Bu bi milat olur mu ailesi de öğrenip işin ciddiyetini anlar mı sonra bizi rahat bırakırlar mı bunlar hep soru işareti ama ben eşimin yarın bile beni arayacağını veya çözmeye çalışacağını sanmıyorum
Ailesi yüzünden bitti ama aynı zamanda ailesi ve benim aramda köprü olamadığı için onları hep birinci sıraya koyduğu için bittiSizin aranızda sorun yokken ailesi yüzünden bitmesi üzücü gerçekten. Benim çok yakın bir arkadaşım yeni evlendi. Geçen gün görüştüğümüzde eşinin ailesi yüzünden boşanmayı düşündüğünü söyledi. Onunda sorunları seninkine benzer. Eşime anlattım bende, dediki erkekler ilk başta eşleriyle anne babaları arasında nasıl denge kuracaklarını bilemiyorlar, bende bilememiştim(gerçekten çok sorun yaşamıştık bizde yeni evliyken, sonradan düzeldi eşim). Ama bosanmak çözüm değil, eşiyle konuşup anlatsın nasıl davranması gerektiğini.
Belki senin eşinde hatasını anlar, herşeyi düzeltir, ama bunun kesin olarak sözünü almadan dönme evine. Hatta eşinin ailesiyle de konuş, onlarda bilsin sayelerinde boşanma aşamasına geldiğinizi.
En çok ona üzülüyorum ve ben onun için o kadar fedakarlıklar yaptım ki ama benim onda hiç kıymetim yokmuş yalandan bile olsa gitme ben çözeceğim diyemedi, diyemiyor ailesi bu derece benden önemli geliyormuş şu an bununla yüzleştiğim her dakika bana ölüm gibi geliyo emeklerime acıyorum senelerime acıyorum bir insan bu kadar basiretsiz olamazSiz konuyu takip etmiyor musunuz? Eşinin ailesiyle konuşmuş ve bir ton azar işitmiş, bıktık senin ağlamalarından, onu da sorarız bunu da sorarız sen de cevabını verirsin denmiş. Aranızda sorun yokken diye bir şey yok, bizzat eşiyle olan bir sorun bu. Adam ailesine ses çıkaramayacağını baş kaldıramayacağını açık açık söylemiş, hangi sözü almadan dönmesin? İşine gelirse bizde böyle demişler, kocası tek laf edememiş söz verememiş düzelteceğine dair. Bu kız niye çeksin bunları, boşanmak niye çözüm olmasın? Bir kadın kocasına güvenemeyecekse, evinde korunup kollanamayacaksa niye evli kalsın? Adam anne babasıyla konuşmaya bile gel sen konuş sen söyle diyor, öyle böyle sünepe değil.
Herkes bir kez geliyor dünyaya. Bu kızın da sevilmeye saygı görmeye sağlıklı anne olmaya hakkı var. Belki çok mutlu olacağı sayılacağı sevileceği biriyle tanışacak çocuğu olacak. Niye uğraşsın ömrünü çürütsün bu sünepeyle? Karısı gece vakti evden gidiyor ve gidersem biter diyor, adam ikna etmeye bile çalışmıyor, söz veriyorum her şeye sil baştan başlayacağız bile demiyor.
Amin inşallah çok sağolun Allah içime ferahlık versin inşallah çünkü içim acıyoHakkında hayırlısı olsun inşallah arkadaşım.
Allahım yolunu açık etsin inşallah.
Bir an önce kurtulursun bu adamdan inşallah.
Evet bende çocukluktan kalma olduğunu düşünüyorum babası çok uzun aylar dışarıda çalışmış ve eşime bi görev yüklenmiş yıllarca, oğlunu eşi yapan anneler diye bi şey var ya bence öyle bi durumSu yaşadığının aynısını bi tanıdığım yaşadı. Tamamen ayni eş aile durumu. Cocuk yokken boşanma aşamasına gelindi . Erkek düzelicem dedi. Çocuk yaptılar. Kız şimdi bin pisman
Çok net esin ailesinin yokluğundan korkuyor. Onların kusmesinden çekiniyor. Travmatik bir durum olabilir. Küçüklükten gelen bir durum gibi duruyor . Kaygı , korku var. Kök ailesine minnet ve bağımlılık var ve bu çok büyük ihtimal anne babanın eşine küçüklükten asiladigi duygular. Allah yardımcın olsun
Senin yerinde olsam hamile kalmak için çaba harcamazdim.
Hayır yok, barışmak istediğim için değil ama ederimi gördüğüm için kahroluyorum. Arkadaşımda kaldığımı bile bile ne arıyor ne yazıyor şu an ne yaptığını bile bilmiyorum artık yarın ailemin yanına gideceğim babama hemen demem belki ama annemle konuşacağımSon durum nedir, ses soluk yok mu eşinizden?
Evet çalışmıyor zaten onu çok iyi tanımışım aramadı yazmadı. Barışmak istediğim için değil ama beni nasıl böyle yüzüstü bırakabildi hiç mi sevmemiş nasıl içi rahat beni nasıl aramadan durabiliyor diye düşünmekten kahroluyorum. Ben çok sevmişim çok şeye katlandım ama o ben herşeyi halledeceğim sen merak etme vs vs gibi şeylerde deme cesaretinde bile değil çok acıyorum kendimeAnladım evet arkadaşınızda da belki uzun süre kalamazsiniz ama benim demek istediğim bu bir milat olup ailesi işin ciddiyetini anlasa dahi yine değişmez bir şey ki kendiniz de farkındasınız bakın diyorsunuz eşimin çözmeye çalışacağını sanmıyorum diye. O yüzden siz yeni bir sayfa açmanın yoluna bakın. Akrabalara şimdilik rahatsızdı gelemedi falan deyin gerekirse olaylar netleşene kadar. Şimdi o çok mühim bir mesele değil diğerlerinin yanında
Sizin için de üzüldüm inşallah her şey yoluna girerÇok üzgünüm ki sizinle aynı şeyleri yaşadım.Her gün kayınvalidemi aramazsam onun kırılacağı gerçeğine inandırıldım,görev bildim kendime.Kendim aramaktan geçtim ben ayrı eşim ayrı arar.Ve şuan 9 aylık hamileyim gebeliğimin son günleri.her şey aşırı zor geliyor.biliyorum yaşamadan anlamayacaksınız.ama gerçekten çözüm değil aksine çok daha zor.
Evet belki bi gün uyandığımda bugün iyiyim ve iyi ki yaptım diyeceğim ama o gün ne zaman gelecek bilmiyorum belirsizlik çok zor böyle büyük acılar yaşamamak için ayrılık acısı boşanma zorluğu yaşamamak için çok emek ettim belki de herşeyi yuttum sabrettim ama eninde sonunda o gün geldi ve yaşıyorumYaşın çok genç anne olma şansını kaybetmiş değilsin. Son şansın bu aileci adam değil.
Benim arkadaşım 8 senelik evliliğini bitirdiğinde 32 yaşındaydı. Bir sene sonra biriyle sevgili oldu 34te tekrar evlendi. Çok daha yakışıklı çok daha kıymet bilen çok daha kariyerli biriydi. Çocuklarını 36da aldılar kucaklarına.
Hayatın ne getireceği belli değil. Umutsuz olacak yaşlarda değilsin genceciksin
bende sizin adınıza çok üzüldüm.anlattıklarınızın çoğunu yaşadım,her şeyden önce bu hissi biliyorum.2.plana atılma hissi çok zor bir kadın için.ailesi için beni defalarca sildi eşim kaç gece ağlayarak uyudum tek başıma bilmiyorum.ben ailemi karşıma alarak evlenmiştim hiç sesimi çıkaramadım.o yüzden yapabiliyorsanız eğer kararınızdan vazgeçmeyin.inanın daha güçlü daha mutlu olursunuzSizin için de üzüldüm inşallah her şey yoluna girer
Ben de çok üzgünüm şu an bunları yaşamak ve bitme aşaması çok canımı acıtıyor
Üstelik ailenizi karşınıza alarak evlenmişsiniz ve böyle bir şey yaşıyorsunuz herkesin acısı kendine zor Allah yardımcınız olsunbende sizin adınıza çok üzüldüm.anlattıklarınızın çoğunu yaşadım,her şeyden önce bu hissi biliyorum.2.plana atılma hissi çok zor bir kadın için.ailesi için beni defalarca sildi eşim kaç gece ağlayarak uyudum tek başıma bilmiyorum.ben ailemi karşıma alarak evlenmiştim hiç sesimi çıkaramadım.o yüzden yapabiliyorsanız eğer kararınızdan vazgeçmeyin.inanın daha güçlü daha mutlu olursunuz
Konuyu takip ediyorum merak etmeyin. Eşinin ailesi aradan çekilse kendi aralarında bir sorun kalmayacak. Zaten konu sahibide yazmış yurtdışında yaşadığımız zaman hiçbir sorunumuz yoktu diye. Adamın ailesi saçma sapan davranıyor, o da nasıl tepki vereceğini bilmiyor. Adamı asla savunmuyorum. Zaten idare et evine dön de yazmadım. Döneceksen ciddi sözler al, eşin ailesiyle de konuş öyle dön dedim. Çünkü konu sahibi eşini seviyor ve düzelsin istiyor.Siz konuyu takip etmiyor musunuz? Eşinin ailesiyle konuşmuş ve bir ton azar işitmiş, bıktık senin ağlamalarından, onu da sorarız bunu da sorarız sen de cevabını verirsin denmiş. Aranızda sorun yokken diye bir şey yok, bizzat eşiyle olan bir sorun bu. Adam ailesine ses çıkaramayacağını baş kaldıramayacağını açık açık söylemiş, hangi sözü almadan dönmesin? İşine gelirse bizde böyle demişler, kocası tek laf edememiş söz verememiş düzelteceğine dair. Bu kız niye çeksin bunları, boşanmak niye çözüm olmasın? Bir kadın kocasına güvenemeyecekse, evinde korunup kollanamayacaksa niye evli kalsın? Adam anne babasıyla konuşmaya bile gel sen konuş sen söyle diyor, öyle böyle sünepe değil.
Herkes bir kez geliyor dünyaya. Bu kızın da sevilmeye saygı görmeye sağlıklı anne olmaya hakkı var. Belki çok mutlu olacağı sayılacağı sevileceği biriyle tanışacak çocuğu olacak. Niye uğraşsın ömrünü çürütsün bu sünepeyle? Karısı gece vakti evden gidiyor ve gidersem biter diyor, adam ikna etmeye bile çalışmıyor, söz veriyorum her şeye sil baştan başlayacağız bile demiyor.
Evet saçma ama eşimi seviyorum ne yazık ki o beni hiç sevmemiş tüm gün boyunca tek bir çaba yok. Gerçekten ailesinin bu derece evliliğinden önemli olduğunu bilmezdim işler bu noktaya geldiğinde bile bi çabası yok. Sizce o beni hiç mi sevmemiş başlarım böyle işe ailem ne düşünürse düşünsün ben eşimle aramı düzeltmek için ne gerekiyorsa yapacağım diyemiyor.Konuyu takip ediyorum merak etmeyin. Eşinin ailesi aradan çekilse kendi aralarında bir sorun kalmayacak. Zaten konu sahibide yazmış yurtdışında yaşadığımız zaman hiçbir sorunumuz yoktu diye. Adamın ailesi saçma sapan davranıyor, o da nasıl tepki vereceğini bilmiyor. Adamı asla savunmuyorum. Zaten idare et evine dön de yazmadım. Döneceksen ciddi sözler al, eşin ailesiyle de konuş öyle dön dedim. Çünkü konu sahibi eşini seviyor ve düzelsin istiyor.
Şu anda içinin acıması çok normal.Amin inşallah çok sağolun Allah içime ferahlık versin inşallah çünkü içim acıyo
Bende öyle teselli vermeye çalışıyorum kendime, inşallah ..Şu anda içinin acıması çok normal.
Ama ömür boyunca her gün ağlamaktansa 1 ay ağlar toparlarsın inşallah.
Hayir , keşke yapmayıpEvet bende çocukluktan kalma olduğunu düşünüyorum babası çok uzun aylar dışarıda çalışmış ve eşime bi görev yüklenmiş yıllarca, oğlunu eşi yapan anneler diye bi şey var ya bence öyle bi durum
Tanıdığınız için üzüldüm şu an pişman ama evladına sarılır belki unutur ben tamamen yalnızım
Hergun arayan kv kpeder neden sessiz kalıyor acaba ,neden aramiyorlar. İşine mi geliyor onların. Yapma etme kizim evine don demek her buyugun harci degil .Çocukları tamamen onların oldu. Artık doya doya beraber uyusunlar.Evet çalışmıyor zaten onu çok iyi tanımışım aramadı yazmadı. Barışmak istediğim için değil ama beni nasıl böyle yüzüstü bırakabildi hiç mi sevmemiş nasıl içi rahat beni nasıl aramadan durabiliyor diye düşünmekten kahroluyorum. Ben çok sevmişim çok şeye katlandım ama o ben herşeyi halledeceğim sen merak etme vs vs gibi şeylerde deme cesaretinde bile değil çok acıyorum kendime