Evet peki ne yapmam gerekiyor sizce kimsenin huyunu değiştiremeyecek isem eşimle yollarımı ayırıp kendi yoluma mı bakmalıyım, bu evlilik içinde çocuğu ertelesem de o zaman hiç bi şekilde düzelmeyecekler ki belki de artarak devam edeceklerMaalesef gelmez çünkü eşiniz aile bağımlısı, aileye bağlı olmakla bağımlı olmak farklı şeyler.
Bebeğiniz olunca sürekli ya onlar sizde ya siz onlarda olacaksınız, bebek uyuyor mu gazı mı var siz uzanmak mı istiyorsunuz kimsenin umurunda olmayacak, daha hamileyken başlayacaklar kız olursa kayınvalidenin adını koyacaksın erkek olursa kayınpederin adını koyacaksın demeye, eşiniz sizden habersiz gidip bebeğin nüfusunu çıkaracak kendi kafalarındaki isimleri koyacaklar, bebeğiniz hiçbir zaman sizin çocuğunuz gibi olmayacak o yüzden bence bu eşle bu aileyle yapabilecek misiniz bir düşünün, ki adam evlenmeden ne olduğunu belli etmiş bile bile evlenmişsiniz düzelir sanmışsınız, bundan sonrada isterseniz 10 tane çocuğunuz olsun adamın da ailesinin de kumaşı bu değişmez.
Arada her gün atamadığım oluyor dün gece eşimle bebeğin bir hata olduğunu konuştum çözüm üretmeye çalışıyor ama beni tatmin etmiyor normalde ben bazı sebeplerden üç haftadır falan ailesini görmüyorum yarın gidecektik ve bugün arayıp konuşulacaktı ne alalım lazım mı bi şey vs. Eşime söyledim ve ben aramıyorum dedim ister uyuyo ister komşuda de konuşmayacağım yarın da aynısını yapacağım eşim aramış gelmeyelim pazar akşamı onlar gelecekmiş pazar akşamı siz geleceksiniz zaten demiş inanın şaşırdım ama ben kendimi gösterebilirsem belki eşimde yapacak bazı şeyleri bilmiyorum kiEşiniz tepki vermiyorsa siz verin. O kadar aradım şimdi noldu derler diyorsanız en kötü o telefonu kırın ve aramayın arayı serinletin telefonu yaptırıncada o serinlikten sonra daha aramazdım. Eşin bir şey derse, ben arayamam sen istyosan her gün ara kendi anne babamı hergün aramıyorum diyip sıyrılın. Eşiniz tabi ailesine düşkün olur benim eşimde annemi babamı her gün arasa ben de aileme daha düşkün olurum sanırım
Haklısını normal zannetmiyorum tüm olanların absürt olduğunun farkındayım ama onlar o kadar manipülatif insanlar ki bi süre sonra yılıp aman tavır almasınlar da arayıp iki dk konuşayım gidelim görelim derken buluyo insan kendini yani suratlarıyla istediklerini yaptırıyorlar. Çocuk olunca bu tavrımın böyle olacağını düşünmüyorum asla benim istemediğim bi şeyi yapamaz karışamaz o zaman da eşimde umrumda olmaz çocuğumdan kıymetli değil hiç kimse. Yani benim kaybedecek bi şeyim olmaz ben tepkilerimi koydukça eşimin de ailesinin de durumun ciddiyetini anlayacağını düşünüyodum açıkçasıÜzmek istemem ama çocuk ile düzelmez daha beter olur. Bu seferde çocuğa bakmanıza karışırlar kendileri bakmak isterler günde 15 kere ararlar görüntülü, götürmek isterler vs vs. Eşinizde bişey diyemez, kavga edersiniz. Olan da ve olmayanda hayır vardır, eşiniz böyleyken ve bu anormal aile kendi saçmalıklarını normal zannederken bir çocuk doğurup psikolojinizi iyice bozmayın derim. Kocanız daha çocuk gibi zaten.
Ben öyle bi zorunluluk koymuyorım eşimde bana koymuyo zaten arama diyor o, ama sonra ben duyuyorum ailesinin tavırlı soğuk konuşmalarını sörf öyle olmasın diye kendim arıyorum ama bu sefer o da yetmiyo başka şeyler buluyorlar. Eşim öyle terapi aldığını düşünmüyorum çünkü kendi de farkında kardeşi böyle değil, kendisi mesleğinde de üstlerine haklı olunca bile hiç bi şey diyemeyen sonra kendini yiyen birisi. Ailesine karşı da öyle sanki tepki gösterince saygısızlık yapacak köyü evlat olacak gibi geliyor ona benceBelki de terapiyi sizin ağzınıza bir parmak bal çalmak için alıyor. Bakın torun olunca, zaten oğlu ve gelinine yapışan aile iyice yapışmaya başlıyor. Kocanız sizin üzerinize düşse bile ailesine ses etmeyecek. Etmez de. Siz kendi ailenizi aratıyor musunuz ben onu merak ettim.
Evet dün gece konuştum bunu hatta bir ilerisi bence olmayacak boşanalıma geldi laf, normalde sinirle hep kendi de söyler git bitsin burama kadar geldi diye ama dün gece ilk defa korktuğunu hissettim belki beni ilk defa bu kadar net gördü. Bana çözüm yolları sundu teklifler sundu ama hiç biri içime bi ışık saçmadı hiç bi konuda inanamıyorum artık ona sanırımOyleys eşinize bu problemi aşmadan çocuk düşünmüyorum artık deyin,cocuktan önce bu problemi cozmelisiniz yoksa sonrası katmerli katmerli olacak
Yani kalma konularında çizmiştim şuan kış olduğu için kabul etti gibi geldi ( biz kış olmasına rağmen yine kalmaya gidip buz gibi odada yatıyoduk da ) kendi ailemin yanında cinnet geçirip istemediğimi deyince o düzelmiş oldu şuan ise ailesi bize geliyo o da her hafta değil denk geldikçe.Eşinizden ziyade sizin ciddi tepki vermeniz gerekiyor eşiniz çizdiğiniz sınırlara karismayacak gibi geldi bana,sanki siz ondan ( ki doğrusu da bu zaten)o sizden bekliyor.Resti çekin bundan sonra böyle diyin,ucunda ölüm yok ya az kararli olun ya.
Biliyo musunuz bende aynı şekilde düşünüyorum. Aslında hakkımı sonuna kadar savunurum daha önce de yüzleşmelerde sesimin yükseldiği de çok oldu ama sonunda hep birleştirici olundu hadi sarılalım edelim e noldu konu kapandı. Tek şikayet eden taraf ben oldum eşimin sesi çıkmadı. Bende o yüzden gitmek istemiyorum ben yokken konuşacaksın diyorum o da ne kadar yapabilirse tabiKonuşmaya gitme sakın. Eşin seni çok iyi tanıyor, orda saygısızlık olmasın diye sessiz kalacağını biliyor. Aslında sen konuş anlat diye değilde ailesi seni ikna edip sustursun diye götürmek istiyor oraya. Kendi gidip konuşsun.
Galiba ikimizde aynı durumdayız peki siz nası bi yol izliyorsunuzAynı problem bendede var canım eşi terapiye gitmeyi kabul etmiş neyse o degismeşler sen kendini yıpratma yaşın gençse çocuğu ertele bende aynı tüp bebeğe basliyacagim onlar yüzünden mutlu olduğum bir gün yok kafayi yicek insan bir düşsünler yakamizdan
Peki sizce ne yapmam gerekiyor çocuğu erteleyip düzelmelerini beklemek de hayal mi olur yani asla düzelmezler mi taktik de yapsam vs. Olan benim ömrümden giden zamana mı olurEşiniz baba olmaktan ziyade anne babasına torun vermek istiyor. Ben sizi çok bencil buldum. Siz bile isteye böyle saçma sapan durumları kabul ediyorsunuz, eğer olursa doğacak çocuğunuzu da bunlara maruz bırakacaksınız. Hayırdır, sizinkiler anne baba değil mi, eşiniz niye onları arayıp sormuyor? Ben 18 yıl olacak evliyim, ilk gün nasılsa bugün de öyle. Ya ikimiz de birbirimizin ailelerini ararız ya da aramayız. Ailesiyle konuşmaya bile beraber gidelim anlatalım diyor korkusundan. Yetişkin bir kadın olarak böyle korkak bir erkeği nasıl kocanız olarak görebiliyorsunuz?
Baba olunca niye değişsin, daha beter olacak. Sizin her şeyinize karışan anne babası bebeğin her şeyine karışmayacak mı? Nişanlıyken fark edip gözünüzü kapatmışsınız, şimdi de olmayanı zorlayıp hamile kalmaya çalışıyorsunuz. Yalan söylemiş işte size, böyle olmayacak düzelteceğim demiş ama daha beter olmuş.
Böyle korkak sünepe adamlara güvenip çocuk yapılmaz, hiç çocuğuna kıyamaz falan demeyin asıl anne babasına kıyamaz. Annenizi dinleyin, onunki anneyse sizinki de anne, yazık değil mi evladı gözü önünde neler çekiyor? Dönüşü kolay bir yoldasınız. Çocuk yaparsanız bataklığa saplanırsınız.
Kocam da kocam kafasında olsam konunun altına daha farklı yazardım mesela yazardım ki böyle bi sorunumuz var eşimi nası düzeltebilirim ayrılmayacağım ama ne yapmalıyım öyle böyle .. ben öyle yazmadım ben her iki ihtimali de yazdım kafamda muhasebesini yapıyorum sürekli. Eşimde olumlu yönde değişim var eskiden hiç ama hiç bi şey diyemezdi şuan en azından haksız oldukları yerde sitem edebiliyor bazen ama bu değişim böyle kaplumbağa ilerleyişinde ve beni de tatmin etmiyor bıçak gibi kessin düzelsin istiyorum. Kendi de farkında olmasa bu maddiyat olarak zorlandığımız bi zamanda terapi almayı kabul etmezdi her hafta terapi görüyor çabası var yani ben buyum işine gelirse demiyor bende bunları göz ardı etmek istemiyorum düzelecekse neden kesip atalım bunun kararsızlığındayımNiye, eşinizinki de aileye bağımlılık? Kusura bakmayın da sizin sorununuz da bunlarla yarışır. Nişanlıyken yapmıycam olmuycak, dikkat edicem... bir sürü yalan söylemiş size. Düzeltti mi kendini ve ailesine olan bağımlılığını? Hayır devam ediyor işte. Alkol almıycam deyip de içen adamdan ne farkı var kocanızın? Ben düzeltemedim, çocuk yapayım da o düzeltsin, bütün yükü çocuğun sırtına vereyim kafası sizinki. İleride daha beter olunca da ayrılmamak için yine çocuğu bahane edersiniz, senin için boşanmadım sen babasız büyüme diye çektim dersiniz.
Kocam da kocam, ne kocaymış arkadaş. Anasından babasında dehşet korkan, sen de gel ben tek konuşamam diyen bir sünepe. Çok iyi baba olacağından da eminsiniz. Bir anda sihirli değnek dokunacak çünkü, önceliğim ailem diyen bir kahramana dönüşecek, karım çocuğum bir yana dünya bir yana diyecek...aynen.
Ben yapıyorum mesela dün geceden beri yataktan kalkmadım ve dün sabah ne yediysem onunla duruyorum iyice bunaldım artık sanırımO yüzden çocuk yapma.Şimdi iki günd geliyorlarya kalmaya falan.O zaman hep sende olacaklar.Eee torunu özledik geldik hadi uyutalım beraber sonra saat geç oldu kalıverelim.Ya da hep onlara gitmek zorunda kalacaksınız biz torunumuzu özlüyoruz işte siz rahat uyuyun uyanmayın hadi uyumaya bize gelin diyecekler.Gelmedikleri zaman gece gündüz saat farketmeksizin görüntülü aramalar açmadığında tripler.Hele lohusalıkta 40 güne yakın kaynanan sende kalır.Bunlar sadece başlangıç.Eşinle bu konuda tartışıyormusunuz.O yapmanızı mı istiyor.
Bir yorumunuzda arama olmayınca sizin evinizde yüksek sesle ağlamalar, odaya kapanma falan demişsiniz kim yapıyor bunu tam anlayamadım.
Çalıştığım bi işim yok eşimde gemide çalışıp gelince full evde o yüzden bi işimiz olmadığını biliyolar biraz kalmalar da o yüzden oluyo zaten aylarca görmedikleri için Özlem giderme gibi ama herşeyin bi sınırı var bu kadar yakınken illa orda uyumaya gerek yok kiE sizde sınır koymamışsınz ki.. istedikleri kadar alınsınlar hayatta hergün kv kp aramazdm. Aramayı azaltın sitem ettiğinde duymazlktan gelin işim var yoğnm vs diyip atlatın. Sorunuza gelince çocuk daha da büyütür problemi malesef... isimlerini koymazsınız alınırlar,çocuk bahanesiyle evden çıkmazlar eşiniz zaten pasif olan size olur.
Evet naif olduğum için böyle oluyor zaten, ben de onu kabullenemiyorum herşeyi fazla fazla yapıyoruz aramak sormak ihtiyaçlarını sormak etmek e tamam etrafına bakınca demesi lazım ki ben çok şanslıyım aman mutlu olsunlar çocuklar bak bize böyle davranıyorlar buna zaten razıyım ama bunlara rağmen yine yetmeyip trip attıklarında bu artık şımarıklığa giriyor eşime de aynen söyledimher gun ariyorsunuz, bir de uzerine hala trip ve azar yiyorsunuz.
sizin yapmaniz gereken cesaretinizi toplayip, esinin anne ve babasina ne hissetiginizi anlatmak. ve artik bundan sonra her gun konusmayacagim demek. ondan sonra da kuserlerse kussun. taktik vs sizin yapmaniz zor, cok naifsiniz.
anlamalari gerekmiyor, siz minimumu yapin gerisini de takmayin,Evet naif olduğum için böyle oluyor zaten, ben de onu kabullenemiyorum herşeyi fazla fazla yapıyoruz aramak sormak ihtiyaçlarını sormak etmek e tamam etrafına bakınca demesi lazım ki ben çok şanslıyım aman mutlu olsunlar çocuklar bak bize böyle davranıyorlar buna zaten razıyım ama bunlara rağmen yine yetmeyip trip attıklarında bu artık şımarıklığa giriyor eşime de aynen söyledim
Anlayacaklarını düşünmüyorum onların çünkü daha önce de oldu bu sefer inadına öyle yapıyolar ben kafayı yiyorum ya biz konuşmadık mı anlatmadık mı şimdi bu ne bilerek o zaman yani bu diye
Bende eşimin değişmesi gerektiğini düşünüyorum dolayısıyla yüz bulamayacakları için onlar da değişecek
Eşiniz ne kadar düşünceliymiş benim eşim maalesef öyle değil, aslında aramak onunda aklına gelmiyor ama ailesini ben ondan daha iyi tanıyorum şimdi böyle düşününce kendim mi yaptım bu durumu diye kendime kızıyorum çünkü eşimin gerek yok yarın ararız dediği zamanlarda bile ben arayalım sonra alınıyorlar diyorum keşke o zamanlarda tamam o zaman deseydim düşününce bende kendime yapmışım onlardan korkmak değilde nası diyim günümüzün içine etmesinler diye hep istediklerini yaparken buldum kendimi. Normalde benim eşim her gün arayalım demez yani biz altı ay gemide kaldık orda bile demedi biraz bende net olamadım onlar da eşimin mazbutluğunu benim naifliğimi kullandılar kendilerine asker ettiler. Kaynıma yapamazlar mesela evli değil ama evlenince de yapamazlar çünkü o farklı6 senedir ailemden 1000 km eşimin ailesinden 100 km uzaktayım. Öncesinde eş ailesine 6 7 saat uzaktaydım. Annemin babamın ve kv kp nin benim 2 çocuğumdan başka torunları yok. Buna rağmen iki tarafla da her gün konuşmam.
Aradıklarında müsait değilsem meşgule atarım. Ben arayana kadar da aramazlar.
Evlenmeden önce eşim annesiyle her gün saatlerce telefonla konuşan bi adamdı. Ama bağımlı olmadığının farkındaydım. Evlendikten sonra uzun konuşacaksa hiç evde konuşmazdı markete giderken işten dönerken falan arardı. Niye evde konuşmuyorsun dediğimde bazen çok uzuyor evde seninle zaman geçireceğim niye senin sıkılmana sebep olayım derdi.
Bunları sizin durumun ne kadar anormal olduğunu iyice farkedin diye yazıyorum.
Çünkü bizim bile çocuktan sonra ailelerle konuşma görüşme sıklığımız arttı. Siz doğacak çocuk hiç olmamış bir adamı aile babası yapacak zannediyorsunuz.
evet kendin yapmissin kendine. esinin yuklenmesi gereken yuku sen yuklemissin. birak konusma, onlar da esine sikayet etsin. kendi ailesine sizin kadar sabirli olmaz, bir sure sonra yeter ya rahat birakin beni diye kukrer. sadece yuku ustunuzden atin ve esinize verin. ama bunu yaparken sikayet ederek degil, benim meselem degil, senin annen baban, sen hallet vs deyin. o zaman cok rahatlarsiniz.Eşiniz ne kadar düşünceliymiş benim eşim maalesef öyle değil, aslında aramak onunda aklına gelmiyor ama ailesini ben ondan daha iyi tanıyorum şimdi böyle düşününce kendim mi yaptım bu durumu diye kendime kızıyorum çünkü eşimin gerek yok yarın ararız dediği zamanlarda bile ben arayalım sonra alınıyorlar diyorum keşke o zamanlarda tamam o zaman deseydim düşününce bende kendime yapmışım onlardan korkmak değilde nası diyim günümüzün içine etmesinler diye hep istediklerini yaparken buldum kendimi. Normalde benim eşim her gün arayalım demez yani biz altı ay gemide kaldık orda bile demedi biraz bende net olamadım onlar da eşimin mazbutluğunu benim naifliğimi kullandılar kendilerine asker ettiler. Kaynıma yapamazlar mesela evli değil ama evlenince de yapamazlar çünkü o farklı
Şu durumda çocuğu ertelerdim ben olsam. Siz böyle bir karar verince esinizde ne kadar kararlı olduğunuzu anlar belki. Erkek ailelerinin çoğu böyle maalesef. Benim eşimin ailesi uzak otururdu bize ama sürekli telefon elleride kontrol ederlerdi bizi. Eve kim geldi, kim gitti, ne aldık, ne yedik... Para lazım olur hemen eşimi ararlar, biri hasta olur hastaneye gitmek yerine telefonda eşime anlatılar... Böyle böyle soğuttular kendilerinden şimdi hiç konuşmuyorum. Herşeyin bir ölçüsü var. Oğlunun evlendiğini kabullenemiyorsan evlendirme o zaman.Biliyo musunuz bende aynı şekilde düşünüyorum. Aslında hakkımı sonuna kadar savunurum daha önce de yüzleşmelerde sesimin yükseldiği de çok oldu ama sonunda hep birleştirici olundu hadi sarılalım edelim e noldu konu kapandı. Tek şikayet eden taraf ben oldum eşimin sesi çıkmadı. Bende o yüzden gitmek istemiyorum ben yokken konuşacaksın diyorum o da ne kadar yapabilirse tabi