Eşi tarafından hamileliği evliliği burnundan getirilenler

cglcgl1 .!.:

Konuyu doğru yere mi açtım bilmiyorum arkadaşlar. O kadar mutsuzumki kimseyle paylaşmıyorum içimi dökmek rahatlamak sizlerle dertleşmek istiyorum. 6 aylık hamileyim başından beri burnumdan geldi. Planlı bi gebelik değildi öğrenince şok oldum. Eşime sürpriz yapıp söyledim şaşırdı sevindi ama bi kere sarılmadı.. aynı gün ailesine gittik söyledik ailesi sarılınca duygulandı ağladı benimle yaşaması gereken o anı onlarla yaşadı. Sonra başladı benim için sorunlar bir kere karnıma dokunmadı bebeğini sevmedi. Babası o küçükken vefat etmiş bebeğimizin cinseyeti erkek olunca babasının ismini koymak istedi ben istemedim. Şimdi yadırgayanlar olur koy nolucak diye. Daha nişanlıyken ev tutma zamanlarında başladı sorun babası olmadığı için tam annesinin kardeşlerinin yanında tutmak istedi evi kabul ettim. Düğüne 1buçuk ay kala dedikleri yerde hala ev bulamadık ailem baskı yaptı doğal olarak niye ev tutulmadı hala diye. Eşim beni o kadar zor durumda bıraktıki illa burdan olucak diye stresten çok çok zayıfladım ne ailesi ne kendisi burda bulamıyoruz başka semtten tutalım demedi. Ailem nişanı atmaya kalktı ki son dakika istedikleri yerden ev tutuldu. Evlendikten sonra daha 3 ay olmuşken yine eşim devam etti aileme haftada şu kadar gün gitmezsek boşanalım dedi ilk o gün dünyam başıma yıkıldı 10 senelik sevgililikten sonra 3 aylık evliyken bunları duydum. Ve devam etti tabi hala da ediyor. Herşeyin böyle şartlı şurtlu devam ederken bebeğime bari illaki babamın adı olsun diye dayatmasını kabul etmek istemiyorum. Bu sefer özgürce bi adım atalım babası vefat etti diye mecburiyetlerle isminide babasının ismini koymayalım. 2 ay oldu cinsiyetini öğreneli ve öğrendiğimiz gün kavga ettik 2 aydır benimle konuşmuyo karnıma bir kere dokunmadı bebeğim diye sevmedi bi alışverişe çıkmadık hevesini hiç görmedim için acıyı gizli gizli ağlıyorum heveslerim kursağımda. Ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım aynı evde iki yabancıyız tek kelime konuşmuyoruz işten geliyo yatana kadar konuşmuyoruz sesini duymuyorum. Konuşmak istiyorum ama ne demeliyim bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Sunad .!.:

Eşinizin babasını küçükken kaybetmesi sanıyorım ciddi yaralar açmı bilinçaltında fırtınalar kopuyor muhtemelen. Siz haksızsınız anlamında söylemiyorum tabi bunu. Bebepi sevmeye korkuyor bile olabilir. Kendisine bir şey olarak ve o da küçükken babasız klacak, korkusu da olabilir. Benzer bir durum duymuştum çünkü. Ordan geldi aklıma. Sizi de hamilelik etkisiyle duygusal olursunız bu dönem. Ekstra hassassınız doğal olarak. Eşinizle bol bol sohbet edin. Düşüncelerinizi paylaşın ancka mutlaka sohbet tadında olsun derim. Aile yanından ev tutmak istemesi bile baba travöasından olabilir. Kaybetme korkusu. İnsan psikolojisi cidden karmakarışık bazen insanın kendi kendine farkedip çözmeisni, zorlaştırabiliyor. Sizi karşısında hissetmesin ki savunmaya geçmesin. Bir de çok sevdiğim bir söz vardır. "Evliler soeun olduğunda birbirlerini karşışarına almasınlar, yanyana durup sorunları karşılarına alsınlar" diye çok doğru gelir bana. Sizin şevkate ilgiye ihtiyacınız var ancak malesef onun da var sanırım. 10 yılllık sevgililik yaşadıysanız demekki iyi anlaşan ve seven bir çiftsiniz. Bu harika. O halde çözemeyecepiniz sorun yok allahın izniyle. Babasının, ismini koymak size kötü bir fikir gelmiyor ancak dyatnalardan bıkmışsınız haklı olarak. Konuşarak gerekirse çift terapisiyle kolayca çözüleceğine eminim. Sağlıkla, mutlulukla büyütün inşaallah

Genişletmek için tıkla...

cglcgl1 .!.:

Konuyu doğru yere mi açtım bilmiyorum arkadaşlar. O kadar mutsuzumki kimseyle paylaşmıyorum içimi dökmek rahatlamak sizlerle dertleşmek istiyorum. 6 aylık hamileyim başından beri burnumdan geldi. Planlı bi gebelik değildi öğrenince şok oldum. Eşime sürpriz yapıp söyledim şaşırdı sevindi ama bi kere sarılmadı.. aynı gün ailesine gittik söyledik ailesi sarılınca duygulandı ağladı benimle yaşaması gereken o anı onlarla yaşadı. Sonra başladı benim için sorunlar bir kere karnıma dokunmadı bebeğini sevmedi. Babası o küçükken vefat etmiş bebeğimizin cinseyeti erkek olunca babasının ismini koymak istedi ben istemedim. Şimdi yadırgayanlar olur koy nolucak diye. Daha nişanlıyken ev tutma zamanlarında başladı sorun babası olmadığı için tam annesinin kardeşlerinin yanında tutmak istedi evi kabul ettim. Düğüne 1buçuk ay kala dedikleri yerde hala ev bulamadık ailem baskı yaptı doğal olarak niye ev tutulmadı hala diye. Eşim beni o kadar zor durumda bıraktıki illa burdan olucak diye stresten çok çok zayıfladım ne ailesi ne kendisi burda bulamıyoruz başka semtten tutalım demedi. Ailem nişanı atmaya kalktı ki son dakika istedikleri yerden ev tutuldu. Evlendikten sonra daha 3 ay olmuşken yine eşim devam etti aileme haftada şu kadar gün gitmezsek boşanalım dedi ilk o gün dünyam başıma yıkıldı 10 senelik sevgililikten sonra 3 aylık evliyken bunları duydum. Ve devam etti tabi hala da ediyor. Herşeyin böyle şartlı şurtlu devam ederken bebeğime bari illaki babamın adı olsun diye dayatmasını kabul etmek istemiyorum. Bu sefer özgürce bi adım atalım babası vefat etti diye mecburiyetlerle isminide babasının ismini koymayalım. 2 ay oldu cinsiyetini öğreneli ve öğrendiğimiz gün kavga ettik 2 aydır benimle konuşmuyo karnıma bir kere dokunmadı bebeğim diye sevmedi bi alışverişe çıkmadık hevesini hiç görmedim için acıyı gizli gizli ağlıyorum heveslerim kursağımda. Ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım aynı evde iki yabancıyız tek kelime konuşmuyoruz işten geliyo yatana kadar konuşmuyoruz sesini duymuyorum. Konuşmak istiyorum ama ne demeliyim bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ktrmtm .!.:

Dediğiniz de olabilir evet. Benim sevgilim babasız büyümüş. Kendisi der ki ben baba nasıl olunur bilmiyorum. Annelik nedir nasıl olur biliyorum ama bir baba nasıl davranmalı bilmiyorum der. Bu da bir ihtimal.

Genişletmek için tıkla...

cglcgl1 .!.:

Evlendikten sonra daha 3 ay olmuşken yine eşim devam etti aileme haftada şu kadar gün gitmezsek boşanalım dedi

Genişletmek için tıkla...

Ktrmtm .!.:

Dediğiniz de olabilir evet. Benim sevgilim babasız büyümüş. Kendisi der ki ben baba nasıl olunur bilmiyorum. Annelik nedir nasıl olur biliyorum ama bir baba nasıl davranmalı bilmiyorum der. Bu da bir ihtimal.

Genişletmek için tıkla...

cglcgl1 .!.:

Konuyu doğru yere mi açtım bilmiyorum arkadaşlar. O kadar mutsuzumki kimseyle paylaşmıyorum içimi dökmek rahatlamak sizlerle dertleşmek istiyorum. 6 aylık hamileyim başından beri burnumdan geldi. Planlı bi gebelik değildi öğrenince şok oldum. Eşime sürpriz yapıp söyledim şaşırdı sevindi ama bi kere sarılmadı.. aynı gün ailesine gittik söyledik ailesi sarılınca duygulandı ağladı benimle yaşaması gereken o anı onlarla yaşadı. Sonra başladı benim için sorunlar bir kere karnıma dokunmadı bebeğini sevmedi. Babası o küçükken vefat etmiş bebeğimizin cinseyeti erkek olunca babasının ismini koymak istedi ben istemedim. Şimdi yadırgayanlar olur koy nolucak diye. Daha nişanlıyken ev tutma zamanlarında başladı sorun babası olmadığı için tam annesinin kardeşlerinin yanında tutmak istedi evi kabul ettim. Düğüne 1buçuk ay kala dedikleri yerde hala ev bulamadık ailem baskı yaptı doğal olarak niye ev tutulmadı hala diye. Eşim beni o kadar zor durumda bıraktıki illa burdan olucak diye stresten çok çok zayıfladım ne ailesi ne kendisi burda bulamıyoruz başka semtten tutalım demedi. Ailem nişanı atmaya kalktı ki son dakika istedikleri yerden ev tutuldu. Evlendikten sonra daha 3 ay olmuşken yine eşim devam etti aileme haftada şu kadar gün gitmezsek boşanalım dedi ilk o gün dünyam başıma yıkıldı 10 senelik sevgililikten sonra 3 aylık evliyken bunları duydum. Ve devam etti tabi hala da ediyor. Herşeyin böyle şartlı şurtlu devam ederken bebeğime bari illaki babamın adı olsun diye dayatmasını kabul etmek istemiyorum. Bu sefer özgürce bi adım atalım babası vefat etti diye mecburiyetlerle isminide babasının ismini koymayalım. 2 ay oldu cinsiyetini öğreneli ve öğrendiğimiz gün kavga ettik 2 aydır benimle konuşmuyo karnıma bir kere dokunmadı bebeğim diye sevmedi bi alışverişe çıkmadık hevesini hiç görmedim için acıyı gizli gizli ağlıyorum heveslerim kursağımda. Ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım aynı evde iki yabancıyız tek kelime konuşmuyoruz işten geliyo yatana kadar konuşmuyoruz sesini duymuyorum. Konuşmak istiyorum ama ne demeliyim bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

cglcgl1 .!.:

Evlenmeden hiç birşey anlaşılmıyo dışardan bakınca olgun biri seneler önce olan vefatı kabullenmiş gibiydi. Evlenince değişti herşey farkettim çocuk asla istemiyorum diyodum. 1 kerelik hata da hamile kaldım

Genişletmek için tıkla...

cglcgl1 .!.:

Evlenmeden hiç birşey anlaşılmıyo dışardan bakınca olgun biri seneler önce olan vefatı kabullenmiş gibiydi. Evlenince değişti herşey farkettim çocuk asla istemiyorum diyodum. 1 kerelik hata da hamile kaldım

Genişletmek için tıkla...

cglcgl1 .!.:

Eşimde 2 isimli olsun istiyor. Ama onu bile içim kabul etmiyo çünkü o kadar şartlı şurtluki her şeyimiz bunu istemiyorum bebeğimin isminde de şart koşsun istemiyorum

Genişletmek için tıkla...