Eş ailesine yakın oturmak

Imlegend .!.:
Sakın ha hanımefendi sakın diyorum yakın oturmayın. Kaynana elti görümce sıkıntısı stresi yaşayacağınıza geçim sıkıntısı yaşayın daha iyi. İnanın bana zamanla yaptıkları herşey daha fazla gözünüze batacak bir de eşinizin huyları değişirse size karşı vay halinize yani. Ben aynı sokakta oturuyorum ilk zamanlar yapılanları sürekli bir arada olmalarımızı falan umursamıyordum ama bir yerden sonra insanın canına tak ediyor en ufak bir lafları bile büyüyüp eşinizle aranızda problem oluyor.
Genişletmek için tıkla...
Evet bunların hepsinin farkındayım zaten bu beni huzursuz ediyor. Şansımı sonuna kadar zorlayacağım. Eşimin baskısı da yok ama ben kendimce vicdan yaptım sanırım.
 
Cicek kiz .!.:
Eğer o eve taşınırsanız huzur muzur kalmayacak evde.
Çay içmeye geliyoruz, akşam yemeğe bekliyoruz, şunu yaptık hadi gelin yiyelim ohoo liste uzar gider. Bide çağırdık gelmedi şikayetleri var. Ha aynı evde yaşamışsınız ha yan daire hiç bi farkı yok bana göre.
Maaşınız çok mu düşük niye kiraya çıkmıyorsunuz tekrar. Kaldi ki iyi bir mevkide de değil ev akşam 7 den sonra dışarıya çıkamamak büyük problem orada çocuk nasıl yetişecek
Genişletmek için tıkla...
Evet düzen aynı bu şekilde özet olarak :) Bugün pazar mesela herkes bir arada. İsteyip istememek söz konusu bile değil kahvaltıdan akşam yemeğine beraberler. Maaşımız asgariye göre iyi. Ama kiralar çok yüksek. Bulduğumuz uygun olur dediğimiz evler yıllık kiraya veriyor. Tüm şartlarımı zorluyorum iyi kötü demeden. Çocuk konusunda evet onlar zaten çocuklarını dışarı çıkarmazlar pek sorun olmaz ama benim için çok büyük sorun. Bakalım inşallah bulurum çok sağolun yorumunuz için.
 
Cumbussss .!.:
Çukurova tarafındayız şu an biz. Kayınvalidemler bize nazaran daha kötü hatta yer yer tehlikeli sayılabilecek bir semtte açıkça söylemiyim burdna
Genişletmek için tıkla...
Daha ucuz ama temiz semtlerden biriden ev bakin. Seyhandaki nezih semtlere falan. Kayinvalideniz gilin orayi tahmin edebiliyorum. Acikcasi kv ile yakin oturma meselesi bir yana o mahallede cocuk buyutulmez. Orda evleri vs oldugu halde cocuklari o mahalldde buyumesin diye borç harç ordan tasinan tanidiklarim oldu. Yani bunu da soyleyin esinize.
 
Cumbussss .!.:
Herkese merhabalar.
Geçen hafta ev sahibi aradı ve bir ay içinde evden çıkmamızı istediğini söyledi. İhtarname çekecekmiş oğlu oturacakmış gerekirse mahkemeden kâğıt alırmış yani yalan değil.
Eşimin ailesinin apartmanı var eltilerim görümcem ve kayınvalidem yaşıyorlar. Bir dairede bizim var ama ben başından oturmayı kabul etmedim. Bu konuyla ilgili nisan döneminde çok büyük sorunlar oldu en son rest çektim bu yoldan döneceğim tek nokta bu olur diye eşimde kirada oturmayı kabul etti. Ama asla ailesi yılmadı her fırsatta burda eviniz var kiraya gittiniz diye eşime baskı yaptılar. Hatta zam geldiği dönemde kayınbabam arayıp bizim sana ne zararımız var yararımız dokunur niye ayrı baş çekiyorsun tarzı bir konuşma yapmıştı. Evimize her geldiklerinde yüzleri asık ne yollardan gelmişler , uzakmış vs. ( otobüsle 20 dk ) neyse gelelim konuya;
Bir haftadır ev bakıyoruz ve ev yok. Yıllık kiraya veren var ya da maaşı geçecek meblağlardan bahsediyorlar. Adana sıcağında sokak sokak ev arıyoruz. Eşimde bende çok yıprandık. Eşimin ailesinin olduğu semt şehir merkezine uzak biraz da orta halli. Yani akşam 7den sonra çıkıp yürüyemezsin. Bunlar benim için zaten sebepti ama artık güzel uygun bir ev bulursam o tarafa da giderim diye düşünmeye başladım mecburiyetten. Bu düşünce beni yedi bitirdi. Tamam kapım bir olmayacak belki ama başıma gelecekleri tahmin ediyorum. Gelmeler gitmeler, eşimden sürekli birsey rica etmeler. Uzak olduğu için yapamıyorlardı ama o tarafa gidersem bugüne kadar verdiğim tüm mücadele yok olacak.
Esimin Kira vermek zoruna gidiyor farkındayım çünkü annesinin iki lafından birisi sen ev sahibiydin kiracı olacak duruma mı düştün ah oğlum vah oğlum. Anne baba tek olsa gider yaşarım Koyacağım soframa iki tabak olsun ana baba hakkıdır. Ama sadece o semt sınırına girmek bile hadi çaya hadi kahveye bir uğrayın biz geldik kapıyı açın muhabbetine dönecek biliyorum.
Bir yanda hayat şartları bir yanda sürekli görüşmek isteyen, çat kapıya bayılan, sabah kahvaltı senle akşam kahvaltı onla diye beraber yaşayan insanlar. Eşim durumdan bahsetmedi bile arayıp oradaki evden dolayı baskı yapacaklar diye. Taşınıp sonra söylicem kimse birsey bilmeyecek dedi ama inanılmaz sinirle söyledi bunu. Aşırı baskı var üstünde. Çok arada kaldım belki uzattım ama Bana akıl verin lütfen. Korkmama gerek var mı? Şartları zorlayıp eşimi üzmek istemiyorum. Ya da gitsem koyduğum mesafe bozulur mu? Bazen o apartmana gitsem belki maddi olarak daha rahat olurum diye düşünmeden edemiyorum ama sonra asla olmayacağını biliyorum. Altın takmam tatile gitmem evimde huzurum olur diyorum. Ne düşünüyorsunuz? Ne yapmalıyım?
Genişletmek için tıkla...
Asla tavsiye etmem eş ailesi kabul ederse ordaki evinizi kiraya verin gelir getirir en azından
 
Eşimin ailesinden son derece uzakta oturmuş, tüm evlilik süreçlerimizi iki kişi halletmiş bir çift olarak çok rahat şunu söyleyebilirim ki,eşimin ailesi ona oturmamız için bir ev vermiş olsa gider otururdum. Çünkü kira ödemek çok zorlaştı, giderek daha kötü olacak,ben olsam hazırdaki evi değerlendiririm.
 
Cumbussss .!.:
Herkese merhabalar.
Geçen hafta ev sahibi aradı ve bir ay içinde evden çıkmamızı istediğini söyledi. İhtarname çekecekmiş oğlu oturacakmış gerekirse mahkemeden kâğıt alırmış yani yalan değil.
Eşimin ailesinin apartmanı var eltilerim görümcem ve kayınvalidem yaşıyorlar. Bir dairede bizim var ama ben başından oturmayı kabul etmedim. Bu konuyla ilgili nisan döneminde çok büyük sorunlar oldu en son rest çektim bu yoldan döneceğim tek nokta bu olur diye eşimde kirada oturmayı kabul etti. Ama asla ailesi yılmadı her fırsatta burda eviniz var kiraya gittiniz diye eşime baskı yaptılar. Hatta zam geldiği dönemde kayınbabam arayıp bizim sana ne zararımız var yararımız dokunur niye ayrı baş çekiyorsun tarzı bir konuşma yapmıştı. Evimize her geldiklerinde yüzleri asık ne yollardan gelmişler , uzakmış vs. ( otobüsle 20 dk ) neyse gelelim konuya;
Bir haftadır ev bakıyoruz ve ev yok. Yıllık kiraya veren var ya da maaşı geçecek meblağlardan bahsediyorlar. Adana sıcağında sokak sokak ev arıyoruz. Eşimde bende çok yıprandık. Eşimin ailesinin olduğu semt şehir merkezine uzak biraz da orta halli. Yani akşam 7den sonra çıkıp yürüyemezsin. Bunlar benim için zaten sebepti ama artık güzel uygun bir ev bulursam o tarafa da giderim diye düşünmeye başladım mecburiyetten. Bu düşünce beni yedi bitirdi. Tamam kapım bir olmayacak belki ama başıma gelecekleri tahmin ediyorum. Gelmeler gitmeler, eşimden sürekli birsey rica etmeler. Uzak olduğu için yapamıyorlardı ama o tarafa gidersem bugüne kadar verdiğim tüm mücadele yok olacak.
Esimin Kira vermek zoruna gidiyor farkındayım çünkü annesinin iki lafından birisi sen ev sahibiydin kiracı olacak duruma mı düştün ah oğlum vah oğlum. Anne baba tek olsa gider yaşarım Koyacağım soframa iki tabak olsun ana baba hakkıdır. Ama sadece o semt sınırına girmek bile hadi çaya hadi kahveye bir uğrayın biz geldik kapıyı açın muhabbetine dönecek biliyorum.
Bir yanda hayat şartları bir yanda sürekli görüşmek isteyen, çat kapıya bayılan, sabah kahvaltı senle akşam kahvaltı onla diye beraber yaşayan insanlar. Eşim durumdan bahsetmedi bile arayıp oradaki evden dolayı baskı yapacaklar diye. Taşınıp sonra söylicem kimse birsey bilmeyecek dedi ama inanılmaz sinirle söyledi bunu. Aşırı baskı var üstünde. Çok arada kaldım belki uzattım ama Bana akıl verin lütfen. Korkmama gerek var mı? Şartları zorlayıp eşimi üzmek istemiyorum. Ya da gitsem koyduğum mesafe bozulur mu? Bazen o apartmana gitsem belki maddi olarak daha rahat olurum diye düşünmeden edemiyorum ama sonra asla olmayacağını biliyorum. Altın takmam tatile gitmem evimde huzurum olur diyorum. Ne düşünüyorsunuz? Ne yapmalıyım?
Genişletmek için tıkla...
Süreniz varsa daha ev aramaya devam edin derim
 
Cumbussss .!.:
Herkese merhabalar.
Geçen hafta ev sahibi aradı ve bir ay içinde evden çıkmamızı istediğini söyledi. İhtarname çekecekmiş oğlu oturacakmış gerekirse mahkemeden kâğıt alırmış yani yalan değil.
Eşimin ailesinin apartmanı var eltilerim görümcem ve kayınvalidem yaşıyorlar. Bir dairede bizim var ama ben başından oturmayı kabul etmedim. Bu konuyla ilgili nisan döneminde çok büyük sorunlar oldu en son rest çektim bu yoldan döneceğim tek nokta bu olur diye eşimde kirada oturmayı kabul etti. Ama asla ailesi yılmadı her fırsatta burda eviniz var kiraya gittiniz diye eşime baskı yaptılar. Hatta zam geldiği dönemde kayınbabam arayıp bizim sana ne zararımız var yararımız dokunur niye ayrı baş çekiyorsun tarzı bir konuşma yapmıştı. Evimize her geldiklerinde yüzleri asık ne yollardan gelmişler , uzakmış vs. ( otobüsle 20 dk ) neyse gelelim konuya;
Bir haftadır ev bakıyoruz ve ev yok. Yıllık kiraya veren var ya da maaşı geçecek meblağlardan bahsediyorlar. Adana sıcağında sokak sokak ev arıyoruz. Eşimde bende çok yıprandık. Eşimin ailesinin olduğu semt şehir merkezine uzak biraz da orta halli. Yani akşam 7den sonra çıkıp yürüyemezsin. Bunlar benim için zaten sebepti ama artık güzel uygun bir ev bulursam o tarafa da giderim diye düşünmeye başladım mecburiyetten. Bu düşünce beni yedi bitirdi. Tamam kapım bir olmayacak belki ama başıma gelecekleri tahmin ediyorum. Gelmeler gitmeler, eşimden sürekli birsey rica etmeler. Uzak olduğu için yapamıyorlardı ama o tarafa gidersem bugüne kadar verdiğim tüm mücadele yok olacak.
Esimin Kira vermek zoruna gidiyor farkındayım çünkü annesinin iki lafından birisi sen ev sahibiydin kiracı olacak duruma mı düştün ah oğlum vah oğlum. Anne baba tek olsa gider yaşarım Koyacağım soframa iki tabak olsun ana baba hakkıdır. Ama sadece o semt sınırına girmek bile hadi çaya hadi kahveye bir uğrayın biz geldik kapıyı açın muhabbetine dönecek biliyorum.
Bir yanda hayat şartları bir yanda sürekli görüşmek isteyen, çat kapıya bayılan, sabah kahvaltı senle akşam kahvaltı onla diye beraber yaşayan insanlar. Eşim durumdan bahsetmedi bile arayıp oradaki evden dolayı baskı yapacaklar diye. Taşınıp sonra söylicem kimse birsey bilmeyecek dedi ama inanılmaz sinirle söyledi bunu. Aşırı baskı var üstünde. Çok arada kaldım belki uzattım ama Bana akıl verin lütfen. Korkmama gerek var mı? Şartları zorlayıp eşimi üzmek istemiyorum. Ya da gitsem koyduğum mesafe bozulur mu? Bazen o apartmana gitsem belki maddi olarak daha rahat olurum diye düşünmeden edemiyorum ama sonra asla olmayacağını biliyorum. Altın takmam tatile gitmem evimde huzurum olur diyorum. Ne düşünüyorsunuz? Ne yapmalıyım?
Genişletmek için tıkla...
Eskiden olsa derdim ki asla gitme,gitsen de kapat kapını otur..Ama günümüzde kiralar ne durumda en kötü ev 8 9 bin lira.. öbür yandan da huzurun illa ki kaçacak iki ucu değnek misali....
 
Cumbussss .!.:
Herkese merhabalar.
Geçen hafta ev sahibi aradı ve bir ay içinde evden çıkmamızı istediğini söyledi. İhtarname çekecekmiş oğlu oturacakmış gerekirse mahkemeden kâğıt alırmış yani yalan değil.
Eşimin ailesinin apartmanı var eltilerim görümcem ve kayınvalidem yaşıyorlar. Bir dairede bizim var ama ben başından oturmayı kabul etmedim. Bu konuyla ilgili nisan döneminde çok büyük sorunlar oldu en son rest çektim bu yoldan döneceğim tek nokta bu olur diye eşimde kirada oturmayı kabul etti. Ama asla ailesi yılmadı her fırsatta burda eviniz var kiraya gittiniz diye eşime baskı yaptılar. Hatta zam geldiği dönemde kayınbabam arayıp bizim sana ne zararımız var yararımız dokunur niye ayrı baş çekiyorsun tarzı bir konuşma yapmıştı. Evimize her geldiklerinde yüzleri asık ne yollardan gelmişler , uzakmış vs. ( otobüsle 20 dk ) neyse gelelim konuya;
Bir haftadır ev bakıyoruz ve ev yok. Yıllık kiraya veren var ya da maaşı geçecek meblağlardan bahsediyorlar. Adana sıcağında sokak sokak ev arıyoruz. Eşimde bende çok yıprandık. Eşimin ailesinin olduğu semt şehir merkezine uzak biraz da orta halli. Yani akşam 7den sonra çıkıp yürüyemezsin. Bunlar benim için zaten sebepti ama artık güzel uygun bir ev bulursam o tarafa da giderim diye düşünmeye başladım mecburiyetten. Bu düşünce beni yedi bitirdi. Tamam kapım bir olmayacak belki ama başıma gelecekleri tahmin ediyorum. Gelmeler gitmeler, eşimden sürekli birsey rica etmeler. Uzak olduğu için yapamıyorlardı ama o tarafa gidersem bugüne kadar verdiğim tüm mücadele yok olacak.
Esimin Kira vermek zoruna gidiyor farkındayım çünkü annesinin iki lafından birisi sen ev sahibiydin kiracı olacak duruma mı düştün ah oğlum vah oğlum. Anne baba tek olsa gider yaşarım Koyacağım soframa iki tabak olsun ana baba hakkıdır. Ama sadece o semt sınırına girmek bile hadi çaya hadi kahveye bir uğrayın biz geldik kapıyı açın muhabbetine dönecek biliyorum.
Bir yanda hayat şartları bir yanda sürekli görüşmek isteyen, çat kapıya bayılan, sabah kahvaltı senle akşam kahvaltı onla diye beraber yaşayan insanlar. Eşim durumdan bahsetmedi bile arayıp oradaki evden dolayı baskı yapacaklar diye. Taşınıp sonra söylicem kimse birsey bilmeyecek dedi ama inanılmaz sinirle söyledi bunu. Aşırı baskı var üstünde. Çok arada kaldım belki uzattım ama Bana akıl verin lütfen. Korkmama gerek var mı? Şartları zorlayıp eşimi üzmek istemiyorum. Ya da gitsem koyduğum mesafe bozulur mu? Bazen o apartmana gitsem belki maddi olarak daha rahat olurum diye düşünmeden edemiyorum ama sonra asla olmayacağını biliyorum. Altın takmam tatile gitmem evimde huzurum olur diyorum. Ne düşünüyorsunuz? Ne yapmalıyım?
Genişletmek için tıkla...
Maddi açıdan rahat oluruz diye düşünürken huzurunuzdan olursunuz bence
 
Cumbussss .!.:
Herkese merhabalar.
Geçen hafta ev sahibi aradı ve bir ay içinde evden çıkmamızı istediğini söyledi. İhtarname çekecekmiş oğlu oturacakmış gerekirse mahkemeden kâğıt alırmış yani yalan değil.
Eşimin ailesinin apartmanı var eltilerim görümcem ve kayınvalidem yaşıyorlar. Bir dairede bizim var ama ben başından oturmayı kabul etmedim. Bu konuyla ilgili nisan döneminde çok büyük sorunlar oldu en son rest çektim bu yoldan döneceğim tek nokta bu olur diye eşimde kirada oturmayı kabul etti. Ama asla ailesi yılmadı her fırsatta burda eviniz var kiraya gittiniz diye eşime baskı yaptılar. Hatta zam geldiği dönemde kayınbabam arayıp bizim sana ne zararımız var yararımız dokunur niye ayrı baş çekiyorsun tarzı bir konuşma yapmıştı. Evimize her geldiklerinde yüzleri asık ne yollardan gelmişler , uzakmış vs. ( otobüsle 20 dk ) neyse gelelim konuya;
Bir haftadır ev bakıyoruz ve ev yok. Yıllık kiraya veren var ya da maaşı geçecek meblağlardan bahsediyorlar. Adana sıcağında sokak sokak ev arıyoruz. Eşimde bende çok yıprandık. Eşimin ailesinin olduğu semt şehir merkezine uzak biraz da orta halli. Yani akşam 7den sonra çıkıp yürüyemezsin. Bunlar benim için zaten sebepti ama artık güzel uygun bir ev bulursam o tarafa da giderim diye düşünmeye başladım mecburiyetten. Bu düşünce beni yedi bitirdi. Tamam kapım bir olmayacak belki ama başıma gelecekleri tahmin ediyorum. Gelmeler gitmeler, eşimden sürekli birsey rica etmeler. Uzak olduğu için yapamıyorlardı ama o tarafa gidersem bugüne kadar verdiğim tüm mücadele yok olacak.
Esimin Kira vermek zoruna gidiyor farkındayım çünkü annesinin iki lafından birisi sen ev sahibiydin kiracı olacak duruma mı düştün ah oğlum vah oğlum. Anne baba tek olsa gider yaşarım Koyacağım soframa iki tabak olsun ana baba hakkıdır. Ama sadece o semt sınırına girmek bile hadi çaya hadi kahveye bir uğrayın biz geldik kapıyı açın muhabbetine dönecek biliyorum.
Bir yanda hayat şartları bir yanda sürekli görüşmek isteyen, çat kapıya bayılan, sabah kahvaltı senle akşam kahvaltı onla diye beraber yaşayan insanlar. Eşim durumdan bahsetmedi bile arayıp oradaki evden dolayı baskı yapacaklar diye. Taşınıp sonra söylicem kimse birsey bilmeyecek dedi ama inanılmaz sinirle söyledi bunu. Aşırı baskı var üstünde. Çok arada kaldım belki uzattım ama Bana akıl verin lütfen. Korkmama gerek var mı? Şartları zorlayıp eşimi üzmek istemiyorum. Ya da gitsem koyduğum mesafe bozulur mu? Bazen o apartmana gitsem belki maddi olarak daha rahat olurum diye düşünmeden edemiyorum ama sonra asla olmayacağını biliyorum. Altın takmam tatile gitmem evimde huzurum olur diyorum. Ne düşünüyorsunuz? Ne yapmalıyım?
Genişletmek için tıkla...
Kiralar okadar uçtu ki rabbim evi olmayanların yardımcısı olsun. Ama anladığım kadarıyla calismiyorsun. ben ailesiyle dip dibe olmak istemiyorum diyorsan sende bir iş bulup çalış birinizin kazandığı kiraya gitsin. Ülke bu haldeyken kaynana görümce derdine ben olsam ev varken kiraya gitmem. Evet çok zor psikolojik olarak ama eşinde yine senin sözünü dinleyen birine benziyor. Ben düşündüğün kadar kötü olacağını sanmıyorum. Çalışma durumun yoksa git otur diğer türlü maddi zorluktan yana sıkıntı yasacaksiniz. Herşeye hergun zam geliyor. Daha zamlı maaşlar yatmadı yine herşeye zam geldi. Bunun önünü kesen de yok. Buyuzden eşini maddi yokuşa sürme. Bu seferde sen kendi basın rahat olsun derken eşinin kafasını maddi sorunlarla dolduracaksin
 
darkmore .!.:
Eşimin ailesinden son derece uzakta oturmuş, tüm evlilik süreçlerimizi iki kişi halletmiş bir çift olarak çok rahat şunu söyleyebilirim ki,eşimin ailesi ona oturmamız için bir ev vermiş olsa gider otururdum. Çünkü kira ödemek çok zorlaştı, giderek daha kötü olacak,ben olsam hazırdaki evi değerlendiririm.
Genişletmek için tıkla...
Bende böyle dusunuyorum. Yani 9 yıldır evliyiz senede 2 kez ancak görüşürüz hadi belki 3. Bütün Nisan düğün herşeyi eşimle hallettik aileleri hiç dahil etmeden. Ama kiracı olsam ev sahibi çıkın dese kiraya geçmeyi göze alamazdim aile daire vermisse oraya geçmeyi düşünürdüm. Diğer türlü çok zor bide doğum olacakmış. Gerçi tek maaş diyoruz ama tek maaşın ne olduğu da önemli. Benim eşimde tek maaş ama çok şükür diyim idare ettirecek kadar. Hani eşi tek maaş ama 40 bin aliyodur 10 bini kiraya verirsin ama 20 bin alıp 10 bin kiraya verince gecinemezsin.
 
Cumbussss .!.:
Herkese merhabalar.
Geçen hafta ev sahibi aradı ve bir ay içinde evden çıkmamızı istediğini söyledi. İhtarname çekecekmiş oğlu oturacakmış gerekirse mahkemeden kâğıt alırmış yani yalan değil.
Eşimin ailesinin apartmanı var eltilerim görümcem ve kayınvalidem yaşıyorlar. Bir dairede bizim var ama ben başından oturmayı kabul etmedim. Bu konuyla ilgili nisan döneminde çok büyük sorunlar oldu en son rest çektim bu yoldan döneceğim tek nokta bu olur diye eşimde kirada oturmayı kabul etti. Ama asla ailesi yılmadı her fırsatta burda eviniz var kiraya gittiniz diye eşime baskı yaptılar. Hatta zam geldiği dönemde kayınbabam arayıp bizim sana ne zararımız var yararımız dokunur niye ayrı baş çekiyorsun tarzı bir konuşma yapmıştı. Evimize her geldiklerinde yüzleri asık ne yollardan gelmişler , uzakmış vs. ( otobüsle 20 dk ) neyse gelelim konuya;
Bir haftadır ev bakıyoruz ve ev yok. Yıllık kiraya veren var ya da maaşı geçecek meblağlardan bahsediyorlar. Adana sıcağında sokak sokak ev arıyoruz. Eşimde bende çok yıprandık. Eşimin ailesinin olduğu semt şehir merkezine uzak biraz da orta halli. Yani akşam 7den sonra çıkıp yürüyemezsin. Bunlar benim için zaten sebepti ama artık güzel uygun bir ev bulursam o tarafa da giderim diye düşünmeye başladım mecburiyetten. Bu düşünce beni yedi bitirdi. Tamam kapım bir olmayacak belki ama başıma gelecekleri tahmin ediyorum. Gelmeler gitmeler, eşimden sürekli birsey rica etmeler. Uzak olduğu için yapamıyorlardı ama o tarafa gidersem bugüne kadar verdiğim tüm mücadele yok olacak.
Esimin Kira vermek zoruna gidiyor farkındayım çünkü annesinin iki lafından birisi sen ev sahibiydin kiracı olacak duruma mı düştün ah oğlum vah oğlum. Anne baba tek olsa gider yaşarım Koyacağım soframa iki tabak olsun ana baba hakkıdır. Ama sadece o semt sınırına girmek bile hadi çaya hadi kahveye bir uğrayın biz geldik kapıyı açın muhabbetine dönecek biliyorum.
Bir yanda hayat şartları bir yanda sürekli görüşmek isteyen, çat kapıya bayılan, sabah kahvaltı senle akşam kahvaltı onla diye beraber yaşayan insanlar. Eşim durumdan bahsetmedi bile arayıp oradaki evden dolayı baskı yapacaklar diye. Taşınıp sonra söylicem kimse birsey bilmeyecek dedi ama inanılmaz sinirle söyledi bunu. Aşırı baskı var üstünde. Çok arada kaldım belki uzattım ama Bana akıl verin lütfen. Korkmama gerek var mı? Şartları zorlayıp eşimi üzmek istemiyorum. Ya da gitsem koyduğum mesafe bozulur mu? Bazen o apartmana gitsem belki maddi olarak daha rahat olurum diye düşünmeden edemiyorum ama sonra asla olmayacağını biliyorum. Altın takmam tatile gitmem evimde huzurum olur diyorum. Ne düşünüyorsunuz? Ne yapmalıyım?
Genişletmek için tıkla...

Memleketin şu şartlarında hazır evi değerlendirirdim
Tablo daha da kötüye gidecek, çocuk olunca işler hepten zorlaşacak
Eşiniz size karşı zaten gayet iyi niyetli davranmış şimdi sizde elinizi taşın altına koymalısınız
Çok yakın olunca mesafeler daralır ama yine de bir sınır koyabilirsiniz zamanla alışırlar
Ama hazır ev varken ayda en az on bin kiraya vermek akıl karı değil üstelik şu an yaşadığınız olayı yani evden çıkarılma durumunu tekrar yaşabilirsiniz, taşın yerleş her seferinde ayrı bir masraf aileden kaçmak için değmez bu zahmete.
 
Dua edeceğim sana canım benim. Gönlüne göre güzel bir yer bulursun inşallah. Ne kadar iyi olursa olsun anlaşırsan anlaş olmuyor be. Bak ben haftasonu işten erken çıktım kayınvalidemler yolcu diye onları yolcu etmekle geçti zamanım evime geldiğimde normal geliş saatimle aynıydı. Zor bir karar Allah yardımcın olsun.
 
Hepinize çok teşekkür ederim yorumlarınız için. Anlaşılmak bile şu durumda öyle önemli ki benim için.
Eğer annesi babası tek olsa gözüm kapalı giderim eltilerimin görümcemin olduğu bir apartmanda ne kadar huzur bulurum bilmiyorum. Tek huzursuz olduğum konu da bu zaten. Semtte sıkıntılı olunca üstüne katlıyor. Bir tarafta maddi sıkıntı bir tarafta manevi. İnşallah bir çıkış yolu bulurum çok sağolun.
 
Şuan kaç odalı bilmiyorum ama önerim 1+1 2+1 falan bi yer bulabilirseniz tutun aile apartmanı en en en son çare seçenek kalsın inanın suan girdiğiniz işten pişman olursunuz aile akraba ile ayni binada olmaz hele doğum yakınken aman Allah im lohusa haliniz ile psikolojinizi maf ederler
 
Cumbussss .!.:
Herkese merhabalar.
Geçen hafta ev sahibi aradı ve bir ay içinde evden çıkmamızı istediğini söyledi. İhtarname çekecekmiş oğlu oturacakmış gerekirse mahkemeden kâğıt alırmış yani yalan değil.
Eşimin ailesinin apartmanı var eltilerim görümcem ve kayınvalidem yaşıyorlar. Bir dairede bizim var ama ben başından oturmayı kabul etmedim. Bu konuyla ilgili nisan döneminde çok büyük sorunlar oldu en son rest çektim bu yoldan döneceğim tek nokta bu olur diye eşimde kirada oturmayı kabul etti. Ama asla ailesi yılmadı her fırsatta burda eviniz var kiraya gittiniz diye eşime baskı yaptılar. Hatta zam geldiği dönemde kayınbabam arayıp bizim sana ne zararımız var yararımız dokunur niye ayrı baş çekiyorsun tarzı bir konuşma yapmıştı. Evimize her geldiklerinde yüzleri asık ne yollardan gelmişler , uzakmış vs. ( otobüsle 20 dk ) neyse gelelim konuya;
Bir haftadır ev bakıyoruz ve ev yok. Yıllık kiraya veren var ya da maaşı geçecek meblağlardan bahsediyorlar. Adana sıcağında sokak sokak ev arıyoruz. Eşimde bende çok yıprandık. Eşimin ailesinin olduğu semt şehir merkezine uzak biraz da orta halli. Yani akşam 7den sonra çıkıp yürüyemezsin. Bunlar benim için zaten sebepti ama artık güzel uygun bir ev bulursam o tarafa da giderim diye düşünmeye başladım mecburiyetten. Bu düşünce beni yedi bitirdi. Tamam kapım bir olmayacak belki ama başıma gelecekleri tahmin ediyorum. Gelmeler gitmeler, eşimden sürekli birsey rica etmeler. Uzak olduğu için yapamıyorlardı ama o tarafa gidersem bugüne kadar verdiğim tüm mücadele yok olacak.
Esimin Kira vermek zoruna gidiyor farkındayım çünkü annesinin iki lafından birisi sen ev sahibiydin kiracı olacak duruma mı düştün ah oğlum vah oğlum. Anne baba tek olsa gider yaşarım Koyacağım soframa iki tabak olsun ana baba hakkıdır. Ama sadece o semt sınırına girmek bile hadi çaya hadi kahveye bir uğrayın biz geldik kapıyı açın muhabbetine dönecek biliyorum.
Bir yanda hayat şartları bir yanda sürekli görüşmek isteyen, çat kapıya bayılan, sabah kahvaltı senle akşam kahvaltı onla diye beraber yaşayan insanlar. Eşim durumdan bahsetmedi bile arayıp oradaki evden dolayı baskı yapacaklar diye. Taşınıp sonra söylicem kimse birsey bilmeyecek dedi ama inanılmaz sinirle söyledi bunu. Aşırı baskı var üstünde. Çok arada kaldım belki uzattım ama Bana akıl verin lütfen. Korkmama gerek var mı? Şartları zorlayıp eşimi üzmek istemiyorum. Ya da gitsem koyduğum mesafe bozulur mu? Bazen o apartmana gitsem belki maddi olarak daha rahat olurum diye düşünmeden edemiyorum ama sonra asla olmayacağını biliyorum. Altın takmam tatile gitmem evimde huzurum olur diyorum. Ne düşünüyorsunuz? Ne yapmalıyım?
Genişletmek için tıkla...
Orada 2 3 yıl oturup ev alma sansınız olur mu acaba😔eşinize güceniyorsanız bunu değerlendirin. Ama o eve girerse hiç çıkmaya da bilir. 😔
 
Cumbussss .!.:
Herkese merhabalar.
Geçen hafta ev sahibi aradı ve bir ay içinde evden çıkmamızı istediğini söyledi. İhtarname çekecekmiş oğlu oturacakmış gerekirse mahkemeden kâğıt alırmış yani yalan değil.
Eşimin ailesinin apartmanı var eltilerim görümcem ve kayınvalidem yaşıyorlar. Bir dairede bizim var ama ben başından oturmayı kabul etmedim. Bu konuyla ilgili nisan döneminde çok büyük sorunlar oldu en son rest çektim bu yoldan döneceğim tek nokta bu olur diye eşimde kirada oturmayı kabul etti. Ama asla ailesi yılmadı her fırsatta burda eviniz var kiraya gittiniz diye eşime baskı yaptılar. Hatta zam geldiği dönemde kayınbabam arayıp bizim sana ne zararımız var yararımız dokunur niye ayrı baş çekiyorsun tarzı bir konuşma yapmıştı. Evimize her geldiklerinde yüzleri asık ne yollardan gelmişler , uzakmış vs. ( otobüsle 20 dk ) neyse gelelim konuya;
Bir haftadır ev bakıyoruz ve ev yok. Yıllık kiraya veren var ya da maaşı geçecek meblağlardan bahsediyorlar. Adana sıcağında sokak sokak ev arıyoruz. Eşimde bende çok yıprandık. Eşimin ailesinin olduğu semt şehir merkezine uzak biraz da orta halli. Yani akşam 7den sonra çıkıp yürüyemezsin. Bunlar benim için zaten sebepti ama artık güzel uygun bir ev bulursam o tarafa da giderim diye düşünmeye başladım mecburiyetten. Bu düşünce beni yedi bitirdi. Tamam kapım bir olmayacak belki ama başıma gelecekleri tahmin ediyorum. Gelmeler gitmeler, eşimden sürekli birsey rica etmeler. Uzak olduğu için yapamıyorlardı ama o tarafa gidersem bugüne kadar verdiğim tüm mücadele yok olacak.
Esimin Kira vermek zoruna gidiyor farkındayım çünkü annesinin iki lafından birisi sen ev sahibiydin kiracı olacak duruma mı düştün ah oğlum vah oğlum. Anne baba tek olsa gider yaşarım Koyacağım soframa iki tabak olsun ana baba hakkıdır. Ama sadece o semt sınırına girmek bile hadi çaya hadi kahveye bir uğrayın biz geldik kapıyı açın muhabbetine dönecek biliyorum.
Bir yanda hayat şartları bir yanda sürekli görüşmek isteyen, çat kapıya bayılan, sabah kahvaltı senle akşam kahvaltı onla diye beraber yaşayan insanlar. Eşim durumdan bahsetmedi bile arayıp oradaki evden dolayı baskı yapacaklar diye. Taşınıp sonra söylicem kimse birsey bilmeyecek dedi ama inanılmaz sinirle söyledi bunu. Aşırı baskı var üstünde. Çok arada kaldım belki uzattım ama Bana akıl verin lütfen. Korkmama gerek var mı? Şartları zorlayıp eşimi üzmek istemiyorum. Ya da gitsem koyduğum mesafe bozulur mu? Bazen o apartmana gitsem belki maddi olarak daha rahat olurum diye düşünmeden edemiyorum ama sonra asla olmayacağını biliyorum. Altın takmam tatile gitmem evimde huzurum olur diyorum. Ne düşünüyorsunuz? Ne yapmalıyım?
Genişletmek için tıkla...
Aksam 7 den sonra cıkıp yürüyemediğiniz bir semt korkunc varos bi semt anlamına geliyor? Az gezersin tatile gitmezsin huzurun olur. Kapınız ayrı olsun.
Cocugunuz var mı bilmiyorum da adana da 1 artı 1 evlerin genelde fiyatı uygun oluyor. Cünkü yerel halk büyük eve talep ettiği icin. Yani adanalı arkadaslarım hep öyle söylüyordu. Siz orada yaşadığınz icin daha iyi bilirsiniz
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

G
Abim ve yengem aile ile küstü konuşmuyorlar . Onlar yüzünden ben rezil oluyorum sizce ne yapmalıyım?
8 9 10
Yorumlar
194
Görüntüleme
8K
Niloyatospikk
Niloyatospikk
M
Kaynanam ile eşimin arasında kaldım
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
2K
so lame
S
D
  • Kilitli
Kafamdaki Sorunlar Sebebi ile eşimle birlikte olamıyorum.Lütfen yardımcı olabilir misiniz?
5 6 7
Yorumlar
126
Görüntüleme
5K
Mune
Mune
M
Koca her zaman bulunur ama anne bir tanedir
3 4 5
Yorumlar
98
Görüntüleme
5K
findik tanesi
F
U
Şeytan kaynana, eski eş.. bitmek bilmeyen dertlerim ?
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
4K
Sadecebenbb
S
X