Hatta üstüne hata yapmışsın zaten birde adam çocuk isteseydi onu da yapacaksınız herhalde. Gerçekten ilginçsiniz.
Ayrıca aileyi suçlamayı bırakın eşinizde iş yok.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Erken yaşta evlenmek , erken yaşta boşanmak
- Konu Sahibi Wannheda
- Başlangıç Tarihi
Hatta üstüne hata yapmışsın zaten birde adam çocuk isteseydi onu da yapacaksınız herhalde. Gerçekten ilginçsiniz.
Ayrıca aileyi suçlamayı bırakın eşinizde iş yok.
- 31 Ağustos 2012
- 21.497
- 34.854
- 29 Aralık 2020
- 256
- 276
aynen öyle , ankara kayseri arası 4 saatlik yol. Ama iyi ki de gelmedi , seviyor diye vicdan yapıyordum. Sevmiyormuş diyorum şimdi , kafam çok daha rahat :)
- 29 Aralık 2020
- 256
- 276
Ben de istemiyorum zaten , vurgu yaptığım şey eşşek kadar yaşa gelmesine rağmen çocuk sorumluluğundan bu kadar korkması aslında.
- 29 Aralık 2020
- 256
- 276
aynen öyle , zaten evi uzun süre ben idare ettim. Beni yıpratan onun tembelliği , iş beğenmemezliği vs. Elinden geleni yapıyor ama az kazanıyor olsa başım gözüm üstüne , adam çalışıyor ama nasibimiz bu derim ama işler öyle değil .
- 30 Kasım 2019
- 11.684
- 37.045
- 29 Aralık 2020
- 256
- 276
aşık olsa çok seviyor olsa biraz utanırdı bu halinden ama dediğiniz gibi umrunda değil adamın.
- 30 Kasım 2019
- 11.684
- 37.045
Aslında size sevgisini geçtim kendine saygısı yok. Yoksa böyle bir hayat tipini kendi de kabullenmek istemezdi. Milletin erkekleri fazladan para gelsin ek işi yapıyor. O kadar çalışmaya para kazanmaya hevesliler. Bu ne böyle.
- 29 Aralık 2020
- 256
- 276
zaten boşanmaya karar vermiştim ama %90 emindim , şimdi ise verdiğim kararın doğruluğundan %100 eminim. Sınavdan sonra ailemle birlikte eşyalarımı almaya gideceğiz. Sabah mehirimi göndermiş güncel altın kuru üzerinden , babası da babamı arayıp altınları gelip alsın hepsi kızımızın hakkı demiş. Uyap üzerinden dava açacağız , kendi aile avukatları ilgilenecekmiş , ben de avukat ayarlayacağım pazartesi
- 2 Ekim 2023
- 2.074
- 8.135
hakkınızda hayırlısı olsun. yeni hayatınızda bol şans
- 29 Aralık 2020
- 256
- 276
çok teşekkür ederim
- 9 Temmuz 2021
- 2.886
- 5.422
- 28
Ben olsam bende ev almazdim , oglan dikis tuturamamis gelin okumus etmis becerikli belliki 2 gun sonra bosayacak oglani bosarken de evin yarisini alip gidecek oh ne ala.Torun yapin oyle alin diyeyim de bari bosayamasin benim oglanı derdim .Herkese iyi akşamlar ; boşanma aşamasındayım ancak endişelerim var ve bunları sizinle paylaşmak , tecrübelerinizden faydalanmak isterim. Ben 3 yıl önce 21 yaşımda evlendim ve eşimin de yaşadığı yer olan Ankara'da yaşamaya başladım. Aynı zamanda Hacettepe öğrencisi idim. Eşimin babası 5-6 ay içinde bize ev alacak diye kendileri ile aynı binada bir kiralık daireye taşındık. Okulum tezli olduğu için 2. sınıf bittikten sonra hem çalışmaya hem de açık öğretimden 2. bir bölüm okumaya başladım. Bu süreçte eşim işini bir türlü oturtamadı. Kendisi şuan 32 yaşında ve daha önce hep babası ile ticaret yapmıştı. Biz evlenince babasının ticari hayatı kötüye gitti ve işleri bıraktı. Eşim iş beğenmemeye , sürekli işe girip çıkmaya başladı ve hiç istikrarlı değildi. Yakınları iş bulsa bile kabul etmiyordu ve hayal dünyasında yaşıyordu yani. Neymiş telefon üretecekmiş , zengin olacakmış vs. Ben bu süreçte çalıştığım için eşime çok odaklanmadım , kendi kariyerim ve eğitimim için çabalamaya devam ettim. Sürekli bu konuda tartışmak yerine ona destek olmayı , yıkıcı değil yapıcı olmaya gayret ettim.. şimdi her iki üniversiteden mezun oldum , Mart ayında ise kpss çalışmak için işimden ayrıldım. Eşim 4 aydır hala iş beğenmemeye ve girdiği işlerden 3 hafta bile dolmadan ayrılmaya devam ediyor. Babasına dedim ki sizin bize ev sözünüz vardı en azından evimiz olursa ve ben atanırsam idare ederiz yolumuzu çizeriz vs.. bana torun verirseniz alırım dedi. Bardak benim için taştı artık ve maalesef eşime olan sevgim bitmeye başladı. Normalde beni çok sever , hiç kötü sözü gönül kırması yoktur. Hatta beni hep nazlar , toplum içinde över ama hayat böyle değil maalesef. Keşke yanımda işini bilen , hırslı , gayretli biri olsa demeye başladım.
Bu noktaya gelmemizde maalesef ailesinin de çok büyük payı var. Ben aileyi çok tanımadan evlendim , başlarda çok güler yüzlülerdi ve beni seviyorlardı , zamanla kıyafetime karışılmaya başlandı , pencerelerimi silmiyor olmamı falan eleştirdiler. Evet pencere silmeyi ihmal ettiğim doğru ama bunun sebebi hem haftada 6 gün çalışıyor olmam hem de öğrenci olmam idi. Görümcemin nişanı oldu ve benim anne babamı davet etmeyi unuttular.. sabırla bekledim hatırlayacaklar mı diye. Biz evlendikten sonra aileler sadece 2 kere bir araya geldiler , eşim ise 3 senede sadece bir kere benim memleketime geldi vs vs. Kısaca çok ilgisizler..
Eşimin bu düzensiz iş sürecinde kirayı hep benim birikmişlerimden ödedik bu arada. Yemeği de hep onun ailesinin evinde yedik. son 5 ayda tam 20 kilo verdim stres ve üzüntüden , kimse de kızım iyi misiniz bir ihtiyacınız var mı diye sormadı aynı binada olmamıza rağmen. Bunun sebebinin biraz tokgözlü olmam olduğunu düşünüyorum .
Evlenirken paraları olmasına rağmen onları hiç yormadım. Salon takımı ve tv bile aldırmadım. Evimde sadece L koltuğum , yemek masam ve yatak odası takımım var ve bir de beyaz eşyalar. Nişanımda bir küpe takmadılar , düğünümde bir kolyem olmadı hatta kayınvalidenin emanet inci küpelerini taktım , sabahında geri verdim.. böyle yaz yaz bitmez.
Şimdi sizden asıl almak istediğim tavsiye şu konu ile ilgili ; beni aldatmadı , dövmedi . Kumarı ve alkolü yok. Ben boşanmak istiyorum ama burada eşleri için mücadele eden insanları okuyorum , içten içe utanıyorum. Eşimin yaşına göre hala çocuk olması , egolu olması , baba olmak istememesi vs beni çok yordu. Saygım kalmadı ona artık. Sırtımda yük olarak görüyorum.
Ben 21 yaşında evlenip 2 üni + iş hayatı ile uğraşırken onun bu rahatlığı midemi bulandırdı artık. Ben hala yaş olarak çok tecrübesizim. Tıpkı evlenirken yaptığım gibi fevri ve cahil hareket etmek istemiyorum ama 1 aydır ailemin evindeyim ve Ankaraya döneceğim diye stres oluyorum . Eşim ayrılmak istemiyor , beni çok sevdiğini söylüyor ama eksiklerini düzelteceğine dair hiçibir cümle kurmuyor. Ailemden uzağa taşınalım , yeni iş bulayım demiyor. Beni görmeye falan da gelmedi bu arada. Çok dağınık yazdım özür dilerim okuyanlardan
Bide isi gucu olmayan adamla evlenmekte iyi cesaret bravo .senin ailen de mi karsi cikmadi bu evlilige anlamiyorum .bence ailenin evinde otur daha iyi .
calismayan eger cok cok cok problemHerkese iyi akşamlar ; boşanma aşamasındayım ancak endişelerim var ve bunları sizinle paylaşmak , tecrübelerinizden faydalanmak isterim. Ben 3 yıl önce 21 yaşımda evlendim ve eşimin de yaşadığı yer olan Ankara'da yaşamaya başladım. Aynı zamanda Hacettepe öğrencisi idim. Eşimin babası 5-6 ay içinde bize ev alacak diye kendileri ile aynı binada bir kiralık daireye taşındık. Okulum tezli olduğu için 2. sınıf bittikten sonra hem çalışmaya hem de açık öğretimden 2. bir bölüm okumaya başladım. Bu süreçte eşim işini bir türlü oturtamadı. Kendisi şuan 32 yaşında ve daha önce hep babası ile ticaret yapmıştı. Biz evlenince babasının ticari hayatı kötüye gitti ve işleri bıraktı. Eşim iş beğenmemeye , sürekli işe girip çıkmaya başladı ve hiç istikrarlı değildi. Yakınları iş bulsa bile kabul etmiyordu ve hayal dünyasında yaşıyordu yani. Neymiş telefon üretecekmiş , zengin olacakmış vs. Ben bu süreçte çalıştığım için eşime çok odaklanmadım , kendi kariyerim ve eğitimim için çabalamaya devam ettim. Sürekli bu konuda tartışmak yerine ona destek olmayı , yıkıcı değil yapıcı olmaya gayret ettim.. şimdi her iki üniversiteden mezun oldum , Mart ayında ise kpss çalışmak için işimden ayrıldım. Eşim 4 aydır hala iş beğenmemeye ve girdiği işlerden 3 hafta bile dolmadan ayrılmaya devam ediyor. Babasına dedim ki sizin bize ev sözünüz vardı en azından evimiz olursa ve ben atanırsam idare ederiz yolumuzu çizeriz vs.. bana torun verirseniz alırım dedi. Bardak benim için taştı artık ve maalesef eşime olan sevgim bitmeye başladı. Normalde beni çok sever , hiç kötü sözü gönül kırması yoktur. Hatta beni hep nazlar , toplum içinde över ama hayat böyle değil maalesef. Keşke yanımda işini bilen , hırslı , gayretli biri olsa demeye başladım.
Bu noktaya gelmemizde maalesef ailesinin de çok büyük payı var. Ben aileyi çok tanımadan evlendim , başlarda çok güler yüzlülerdi ve beni seviyorlardı , zamanla kıyafetime karışılmaya başlandı , pencerelerimi silmiyor olmamı falan eleştirdiler. Evet pencere silmeyi ihmal ettiğim doğru ama bunun sebebi hem haftada 6 gün çalışıyor olmam hem de öğrenci olmam idi. Görümcemin nişanı oldu ve benim anne babamı davet etmeyi unuttular.. sabırla bekledim hatırlayacaklar mı diye. Biz evlendikten sonra aileler sadece 2 kere bir araya geldiler , eşim ise 3 senede sadece bir kere benim memleketime geldi vs vs. Kısaca çok ilgisizler..
Eşimin bu düzensiz iş sürecinde kirayı hep benim birikmişlerimden ödedik bu arada. Yemeği de hep onun ailesinin evinde yedik. son 5 ayda tam 20 kilo verdim stres ve üzüntüden , kimse de kızım iyi misiniz bir ihtiyacınız var mı diye sormadı aynı binada olmamıza rağmen. Bunun sebebinin biraz tokgözlü olmam olduğunu düşünüyorum .
Evlenirken paraları olmasına rağmen onları hiç yormadım. Salon takımı ve tv bile aldırmadım. Evimde sadece L koltuğum , yemek masam ve yatak odası takımım var ve bir de beyaz eşyalar. Nişanımda bir küpe takmadılar , düğünümde bir kolyem olmadı hatta kayınvalidenin emanet inci küpelerini taktım , sabahında geri verdim.. böyle yaz yaz bitmez.
Şimdi sizden asıl almak istediğim tavsiye şu konu ile ilgili ; beni aldatmadı , dövmedi . Kumarı ve alkolü yok. Ben boşanmak istiyorum ama burada eşleri için mücadele eden insanları okuyorum , içten içe utanıyorum. Eşimin yaşına göre hala çocuk olması , egolu olması , baba olmak istememesi vs beni çok yordu. Saygım kalmadı ona artık. Sırtımda yük olarak görüyorum.
Ben 21 yaşında evlenip 2 üni + iş hayatı ile uğraşırken onun bu rahatlığı midemi bulandırdı artık. Ben hala yaş olarak çok tecrübesizim. Tıpkı evlenirken yaptığım gibi fevri ve cahil hareket etmek istemiyorum ama 1 aydır ailemin evindeyim ve Ankaraya döneceğim diye stres oluyorum . Eşim ayrılmak istemiyor , beni çok sevdiğini söylüyor ama eksiklerini düzelteceğine dair hiçibir cümle kurmuyor. Ailemden uzağa taşınalım , yeni iş bulayım demiyor. Beni görmeye falan da gelmedi bu arada. Çok dağınık yazdım özür dilerim okuyanlardan
omur boyu cekecekseniz devam edin. ama hikayede asil sorun esiniz
- 29 Aralık 2020
- 256
- 276
yazdıklarınıza ve hesaplamalarınıza gerçekten inanamadım okurken.. evlendiğimizde işi gücü vardı , aile şirketiydiler. İnanılmaz birsiniz.
- 9 Temmuz 2021
- 2.886
- 5.422
- 28
Ben onlarin kurdugu mantigi soyledim .acikca yazmissin tecrubesizim diye gor gercekleri diye yazdim .bence 21 yasinda kostur kostur koca bulup kendi isi olmayan babasina guvenen biriyle evlenmek daha inanılmaz .
Ne zannediyodun sana şak diye ev alacaklarini mi ?adam batmadan once almamis battiktan sonra hic alir mi ?
- 9 Temmuz 2021
- 2.886
- 5.422
- 28
Bu arada sana baska bir bomba daha soyleyeyim ailesiyle calisan insanlarin bir kismi gercekten haril haril calisirken bir kismi zaten disarida is bulamadigi veya beceremedigi icin varolan yere gidip gelir.zaten disarida da iste calisacak kapasitesi yoktur .aileler de aman bizim kiza /oglana issiz gucsun demesinler diye orada bos bos durmalarina goz yumar. Disariyada bizle calisiyor derler.
Bu yuzden ailesiyle calisan insanlara donup iki kez bakmak gerekir .
- 17 Ocak 2020
- 26.537
- 38.175
Bu olanların tek iyi yanı sizin Yırmı kılo vermeniz sanırımHerkese iyi akşamlar ; boşanma aşamasındayım ancak endişelerim var ve bunları sizinle paylaşmak , tecrübelerinizden faydalanmak isterim. Ben 3 yıl önce 21 yaşımda evlendim ve eşimin de yaşadığı yer olan Ankara'da yaşamaya başladım. Aynı zamanda Hacettepe öğrencisi idim. Eşimin babası 5-6 ay içinde bize ev alacak diye kendileri ile aynı binada bir kiralık daireye taşındık. Okulum tezli olduğu için 2. sınıf bittikten sonra hem çalışmaya hem de açık öğretimden 2. bir bölüm okumaya başladım. Bu süreçte eşim işini bir türlü oturtamadı. Kendisi şuan 32 yaşında ve daha önce hep babası ile ticaret yapmıştı. Biz evlenince babasının ticari hayatı kötüye gitti ve işleri bıraktı. Eşim iş beğenmemeye , sürekli işe girip çıkmaya başladı ve hiç istikrarlı değildi. Yakınları iş bulsa bile kabul etmiyordu ve hayal dünyasında yaşıyordu yani. Neymiş telefon üretecekmiş , zengin olacakmış vs. Ben bu süreçte çalıştığım için eşime çok odaklanmadım , kendi kariyerim ve eğitimim için çabalamaya devam ettim. Sürekli bu konuda tartışmak yerine ona destek olmayı , yıkıcı değil yapıcı olmaya gayret ettim.. şimdi her iki üniversiteden mezun oldum , Mart ayında ise kpss çalışmak için işimden ayrıldım. Eşim 4 aydır hala iş beğenmemeye ve girdiği işlerden 3 hafta bile dolmadan ayrılmaya devam ediyor. Babasına dedim ki sizin bize ev sözünüz vardı en azından evimiz olursa ve ben atanırsam idare ederiz yolumuzu çizeriz vs.. bana torun verirseniz alırım dedi. Bardak benim için taştı artık ve maalesef eşime olan sevgim bitmeye başladı. Normalde beni çok sever , hiç kötü sözü gönül kırması yoktur. Hatta beni hep nazlar , toplum içinde över ama hayat böyle değil maalesef. Keşke yanımda işini bilen , hırslı , gayretli biri olsa demeye başladım.
Bu noktaya gelmemizde maalesef ailesinin de çok büyük payı var. Ben aileyi çok tanımadan evlendim , başlarda çok güler yüzlülerdi ve beni seviyorlardı , zamanla kıyafetime karışılmaya başlandı , pencerelerimi silmiyor olmamı falan eleştirdiler. Evet pencere silmeyi ihmal ettiğim doğru ama bunun sebebi hem haftada 6 gün çalışıyor olmam hem de öğrenci olmam idi. Görümcemin nişanı oldu ve benim anne babamı davet etmeyi unuttular.. sabırla bekledim hatırlayacaklar mı diye. Biz evlendikten sonra aileler sadece 2 kere bir araya geldiler , eşim ise 3 senede sadece bir kere benim memleketime geldi vs vs. Kısaca çok ilgisizler..
Eşimin bu düzensiz iş sürecinde kirayı hep benim birikmişlerimden ödedik bu arada. Yemeği de hep onun ailesinin evinde yedik. son 5 ayda tam 20 kilo verdim stres ve üzüntüden , kimse de kızım iyi misiniz bir ihtiyacınız var mı diye sormadı aynı binada olmamıza rağmen. Bunun sebebinin biraz tokgözlü olmam olduğunu düşünüyorum .
Evlenirken paraları olmasına rağmen onları hiç yormadım. Salon takımı ve tv bile aldırmadım. Evimde sadece L koltuğum , yemek masam ve yatak odası takımım var ve bir de beyaz eşyalar. Nişanımda bir küpe takmadılar , düğünümde bir kolyem olmadı hatta kayınvalidenin emanet inci küpelerini taktım , sabahında geri verdim.. böyle yaz yaz bitmez.
Şimdi sizden asıl almak istediğim tavsiye şu konu ile ilgili ; beni aldatmadı , dövmedi . Kumarı ve alkolü yok. Ben boşanmak istiyorum ama burada eşleri için mücadele eden insanları okuyorum , içten içe utanıyorum. Eşimin yaşına göre hala çocuk olması , egolu olması , baba olmak istememesi vs beni çok yordu. Saygım kalmadı ona artık. Sırtımda yük olarak görüyorum.
Ben 21 yaşında evlenip 2 üni + iş hayatı ile uğraşırken onun bu rahatlığı midemi bulandırdı artık. Ben hala yaş olarak çok tecrübesizim. Tıpkı evlenirken yaptığım gibi fevri ve cahil hareket etmek istemiyorum ama 1 aydır ailemin evindeyim ve Ankaraya döneceğim diye stres oluyorum . Eşim ayrılmak istemiyor , beni çok sevdiğini söylüyor ama eksiklerini düzelteceğine dair hiçibir cümle kurmuyor. Ailemden uzağa taşınalım , yeni iş bulayım demiyor. Beni görmeye falan da gelmedi bu arada. Çok dağınık yazdım özür dilerim okuyanlardan
- 30 Nisan 2016
- 2.820
- 5.514
Çünkü daha kendisi çocuk. Daha büyümemiş. Asla da büyümez. Böylesi anasının eteğinden hayatta ayrılmaz.
hayatin gercekleri
