Yakın arkadaşım da bir çocukla buluşmuş, neyse yemiş içmişler, sonra bu herif ilk buluşmada wc’ye diye kalkarak mekandan tüymüş. Hesap kıza kalmış, tabii sonradan yazmış ay kusura bakma bir arkadaşı gördüm bir işimiz vardı, hemen geri dönemedim; sonra döndüm sen gitmiştin demiş. Kız grubunda dedikodusunu döndürdük, çocuk yine buluşmak istemiş bizimki ayıp olmasın diye kabul etti, buluştular herhâlde bu sefer bana yıkmaz diye hesaba karışmamış, çocuk bildiğin Alman usulü için para atmasını beklemiş, kız sinirlenmiş benim param yok kusura bakma, bu sefer de sen öde demiş; çocuk bunu evden çıkarken yanına para almıyor musun diye rencide etmişti. Ah Mehtap ya, ne heriflerle sınandık biri marka hediye aldırmak ister, biri hesap ödememek için ortamdan tüyer, birileri ortaya gelen tatlıyı bölüşür, birileri kıza yemek ısmarlamamak için buluşmadan önce kebapçıda dom*z gibi tıkınır. Şimdi evlendik barklandık, bunları gülerek konuşuyoruz. Parazit erkek anısı olmayan yok herhâlde.