canım inan o soruları ben de hep sordum.halen daha zaman zaman sormuyor değilim.kader üzerine bu kadar düşünüp kafa yorduğumu hatırlamıyorum.bazen geçti diyorum bazen en ufak şeylerde bile gözlerim doluveriyor hemen.
canım biz elimizden geleni yaptık ama Rabbimin varmış bir bildiği.bizim aklımız ermiyor işte.sadece soruyoruz neden böyle oldu diye.ama bir hayır mutlaka ama mutlaka var.düşünsene Allah neden küçücük bir meleği yanına alıp geride ağlayan kahrolan bir anne bırakmak isterki?sakın isyan etme tatlım.bunların hepsi bizim için bir imtihan.bak bunları yazarken bile ağlıyorum yine..biz hep allahtan sağlıklı hayırlı evlatlar dilemedikmi?demek ki bu beişler ya sağlıksızdı ya da hayırlı değildi.ya da bizim düşünemediğimiz ,erişemediğimiz başka bir sebep vardı.bu sebepleri ,nedenleri,niçinleri fazla düşünmemeye çalış derim canım.içinden çıkamazsın çünkü,düşündükçe de daha beter olursun.kafanı başka şeylere vermeye çalış.Allaha sığın ve ondan yardım dile.Rabbim bizim için bunu uygun gördüyse mükafatını da mutlaka verecektir.bu dünyada olmasa bile ahirette bebişinle sonsuza dek birlikte olacağını düşün ve hayalet.bu dünya neki?asıl önemli olan ve sonsuz olan ahiret..selam ve dua ile canımm..
etsin...
