Kötü bi haberin acısını nasılda yüreğimizde hissediyoruz..
Ne umutlarla çıkıyoruz bu yolculuğa keşke dr'lar bu duygularımıza biraz önem verseler..
İşini iyi yapanlara değil bu sözlerim ..
Ama ne kadar hassas duygularla gidiyoruz kapılarına maddi manevi herşekilde mücadele veriyoruz..
O paraları bir araya getirmek yada hiç maddi açısını düşünmesek bile manevi açıdan o psikolojiyi bir dahaki tedaviye hazır hale getirmek kolay mı..
O korkuları aşmak ?
Ama Fadik belkide burada en metanetli en güçlü arkadaşlarımızdan biri.. Doğruya doğru..
Ama güçlü diye bunları yaşamak zorunda da değil..
Gücünü bu aşamalarda tüksetmesine gönlüm hiç razı değil..
Hepimiz için geçerli bu.. Yavrumuzu büyütürken harcaman isterdik ...
Ama nasip işte ...
Tedavimin ortasına kadar geldim ..
Daha ortada fol yok yumurta yok ama endişeler sarmaya başladı beni..
Ya olmazsa ?
Ya anne olamazsam..
Daha içime almadan kaybetme korkusu ..
İşte bu yzüden bizler seçilmiş anneleriz..
Mücadeleci anneleriz..
kötü bi haberin acısını nasılda yüreğimizde hissediyoruz..
Ne umutlarla çıkıyoruz bu yolculuğa keşke dr'lar bu duygularımıza biraz önem verseler..
Işini iyi yapanlara değil bu sözlerim ..
Ama ne kadar hassas duygularla gidiyoruz kapılarına maddi manevi herşekilde mücadele veriyoruz..
O paraları bir araya getirmek yada hiç maddi açısını düşünmesek bile manevi açıdan o psikolojiyi bir dahaki tedaviye hazır hale getirmek kolay mı..
O korkuları aşmak ?
Ama fadik belkide burada en metanetli en güçlü arkadaşlarımızdan biri.. Doğruya doğru..
Ama güçlü diye bunları yaşamak zorunda da değil..
Gücünü bu aşamalarda tüksetmesine gönlüm hiç razı değil..
Hepimiz için geçerli bu.. Yavrumuzu büyütürken harcaman isterdik ...
Ama nasip işte ...
Tedavimin ortasına kadar geldim ..
Daha ortada fol yok yumurta yok ama endişeler sarmaya başladı beni..
Ya olmazsa ?
Ya anne olamazsam..
Daha içime almadan kaybetme korkusu ..
Işte bu yzüden bizler seçilmiş anneleriz..
Mücadeleci anneleriz..
merhaba kızlar malesef gün benim için kötü oldu eşim yine nöbet geçirmiş gibi iştgen araadı beni kötü olmuş o halde bile eve gitmedi devam etti çalışmaya çok canım sıkıldı ya bunun üzerine bende kırmızıları gördüm buayda umutlanmak yok artık yeni adet tarihim 9 aralık buarada eltimin bebişlerden biride kaç gündrü hastanedeydi bugün çıkmış doktordan çok şükür bitek o iyi haber bugün bize rabbim butün kötülklerden korusun bizleri bebişlerimizi hakkımızda hayırlısını versin
iyi akşamlar arkadaşlar nasılsınız?
çok geçmiş olsun canım.merhaba kızlar malesef gün benim için kötü oldu eşim yine nöbet geçirmiş gibi iştgen araadı beni kötü olmuş o halde bile eve gitmedi devam etti çalışmaya çok canım sıkıldı ya bunun üzerine bende kırmızıları gördüm buayda umutlanmak yok artık yeni adet tarihim 9 aralık buarada eltimin bebişlerden biride kaç gündrü hastanedeydi bugün çıkmış doktordan çok şükür bitek o iyi haber bugün bize rabbim butün kötülklerden korusun bizleri bebişlerimizi hakkımızda hayırlısını versin
iyi yabanım
güzel haberler olsa daha iyi olacak
ne için geldim nelerle karşılaştım canlarım inan içim burkuldu
moralim bozuldu allahım sen bizi çekemeyeceğimiz acılarla sınama ya rabbim
Kızlar benim tedavi allahın izniyle başladı önce lucrin kullandım şimdi gonalf de kullanıyorum
inşallah sonu hakkımda hayırlısı olur ilk tedavide acemiyişim herşey laylaylomdu fazla sorunumuz yok bebğimiz olacak diye düşünüyordum hatalıyım
bu 2. De içim bir tuhaf bir tarafım umut dolu diğer tarafım endişe ya bu seferde olmazsa diye
ama şuna eminimki her iki durumada hazılıyorum kendimi
rabbim neylerse güzel eyler ondan gelenin kahrıda hoş lutfüda
merhaba canlar....
sizleri üzmek istemezdim ama gelip haber vermeden de edemedim...
ben bebeğimi kaybettim....
daha salı günü dr daydım...herşey yolundaydı bir kızımız olacağını öğrenmiştik...
dr a tekrar tekrar bu satten sonra ne yapmamı nasıl bir yol izlemem gerekteğini sordum...
oda normal hamileler gibi ağır iş yapmamam ve ağır kaldırmamam yeterli dedi...
çünkü herşey yolunda gözüküryordu düşük riskini atlatmıştım:..
ama erken doğum riskini hiç hesaba katmadılar...
çarşamba akşamı sancılarım başladı salı günü hiçmi açılma yoktu dr hiçmi birşey farketmedi anlayamadım...
kimi suçlasam nu saatten sonra farketmez...
kızım artık benimle değil....
dün onu kaybettik...
bir kere yüzüne bile bakamadım....
hastane örtüsünün içinde kucağıma aldım ama açıpta bakamadım ....yapamadım...
o gün doğan bebekleri hep güzel güzel kıyafetler giydirmişlerdi ama benim bebeğim bir bez parçası içindeydi...
18 haftalık bebek her ne kadar geç düşük anlamına gelsede ben doğumda yaşanabilecek herşeyi yaşadım...
tam anlamıyaa doğum yaptım diyebilirim...
rabbim bu acıyı kimseye yaşatmasın yaşayan kardeşlerime ve banada sabır versin...
metanetli olmak zorundayım canlar...
Eşim bu konularda çok zayıf...hiç dayanaklı değil...
Ben bebeğimin acısını yaşarken o hem bebeğine hemde bana birşey olma korkusuyla çok şeyler yaşadı...
Ağladığını biliyorum ama daha karşımda bir damla olsun göz yaşı dökmedi...
Bu konuda bir kelime bile olsun konuşmadık henüz...
Hastanede o kadar şeyler yaşadımki...hem ruhen hem bedenen...
Ama daha bugün oldu eşime anlatmadım...
Doğum kliniği olduğu için eşim yanımda değildi...
Acımı anlayan bir eşim var birde anam...
Canım annem onunda yüreği yanıyor....
Boşuna dememişler ağlarsa anam ağlar diye...
O üzülmesin diyede ayrı çaba sarfediyorum...
Ama en büyük çabayıda kendim için aklım için veriyorum...
Ben mantık insanıyım...
Kendini hırpalamakla yerlere vurmakla hiçbirşey olmuyor....
Diyeceksiniz sen hırpalamadın mı...
Hırpaladım tabiki canımdan can gitti ama bu sasaten sonra eşim için 2 kişilik olsun ailem için iyi olmaya çalışıyorum...
Bugün bu saat olmuş kapimı bir allahın kulu çalmadı bir insan yüzü bile görmedim...
Gelenlerde geçmiş olsun üzülme bir daha olur demekten başka birşey bilmiyor zaten...
Tabiki rabbim nasip ederse yine olur ama bu yaşadıklarımı değiştirmezki...
Ben yavrumu zamanı gelmemiş olsada mecburiyetten zorla doğurdum ve hastane köşelerinde bırakıp geldim...
Ben düşük yapmadım ne kadar yüzüne bakamasamda kocamandı benim yavrum...
Ve şuan göğüslerim süt doldu baya ağrı yapıyor ama benim emzirecek yavrum bile yok yanımda((
metanetli olmaya çalışıyorum ama göz yaşlarımı da kimse tutamıyor bu arada...
Ben istemesemde akıyor...
Neyse bu kadar yeter...rabbim sabrınıda mükafatınıda verecek inş...
Annemin misafiri varmış o yüzden gündüz gelememiş....
Birazdan gelecek inş...
Eşim sadece hastaneden geldiğimiz günü evdeydi sonra işe başladı...
Istese izin alabiliyor ama ben çalışmasını istedim...
çünkü öğle biraz daha kafası rahat...
Bense harıl harıl nette birşeyler araştırıyorum...
Hem birşeyler öğreniyorum hemde kafam dağılıyor...
Hayat devam ediyor işte...
Topiğimizde seyrince devam etsin canlar...
Ben gelirim arada ama bu sıralar hep başka şeyler araştırmakla meşkulum...
Siz yanlız bırakmayın...
[/b]
metanetli olmak zorundayım canlar...
eşim bu konularda çok zayıf...hiç dayanaklı değil...
ben bebeğimin acısını yaşarken o hem bebeğine hemde bana birşey olma korkusuyla çok şeyler yaşadı...
ağladığını biliyorum ama daha karşımda bir damla olsun göz yaşı dökmedi...
bu konuda bir kelime bile olsun konuşmadık henüz...
hastanede o kadar şeyler yaşadımki...hem ruhen hem bedenen...
ama daha bugün oldu eşime anlatmadım...
doğum kliniği olduğu için eşim yanımda değildi...
acımı anlayan bir eşim var birde anam...
canım annem onunda yüreği yanıyor....
boşuna dememişler ağlarsa anam ağlar diye...
o üzülmesin diyede ayrı çaba sarfediyorum...
ama en büyük çabayıda kendim için aklım için veriyorum...
ben mantık insanıyım...
kendini hırpalamakla yerlere vurmakla hiçbirşey olmuyor....
diyeceksiniz sen hırpalamadın mı...
hırpaladım tabiki canımdan can gitti ama bu sasaten sonra eşim için 2 kişilik olsun ailem için iyi olmaya çalışıyorum...
bugün bu saat olmuş kapimı bir allahın kulu çalmadı bir insan yüzü bile görmedim...
gelenlerde geçmiş olsun üzülme bir daha olur demekten başka birşey bilmiyor zaten...
tabiki rabbim nasip ederse yine olur ama bu yaşadıklarımı değiştirmezki...
ben yavrumu zamanı gelmemiş olsada mecburiyetten zorla doğurdum ve hastane köşelerinde bırakıp geldim...
ben düşük yapmadım ne kadar yüzüne bakamasamda kocamandı benim yavrum...
ve şuan göğüslerim süt doldu baya ağrı yapıyor ama benim emzirecek yavrum bile yok yanımda((
metanetli olmaya çalışıyorum ama göz yaşlarımı da kimse tutamıyor bu arada...
ben istemesemde akıyor...
neyse bu kadar yeter...rabbim sabrınıda mükafatınıda verecek inş...
annemin misafiri varmış o yüzden gündüz gelememiş....
birazdan gelecek inş...
eşim sadece hastaneden geldiğimiz günü evdeydi sonra işe başladı...
istese izin alabiliyor ama ben çalışmasını istedim...
çünkü öğle biraz daha kafası rahat...
bense harıl harıl nette birşeyler araştırıyorum...
hem birşeyler öğreniyorum hemde kafam dağılıyor...
hayat devam ediyor işte...
topiğimizde seyrince devam etsin canlar...
ben gelirim arada ama bu sıralar hep başka şeyler araştırmakla meşkulum...
siz yanlız bırakmayın...
[/B]
sakın ağlamamazlık yapma ağla bagır ağla rahatlarsın suan metanetli olma bırak ağlaki dökülsün içindekiler kalmasın içinde bişe yoksa olan sana olur... Cok üzülüyorumm
arkamahalle canım hoş geldin
sizin durumunuzu sadece senin buraya yazdıklarından biliyorum
çok bilgi sahibi değilim
ama geçenlerde bir arkadaş yazmıştı eşi azo sperken hamiş kalmış
neden böyle bir mucizede sizibulmasın
verecek olan allah
inşş sizede nasip eder mucizesini
merhaba canlar....
sizleri üzmek istemezdim ama gelip haber vermeden de edemedim...
ben bebeğimi kaybettim....
daha salı günü dr daydım...herşey yolundaydı bir kızımız olacağını öğrenmiştik...
dr a tekrar tekrar bu satten sonra ne yapmamı nasıl bir yol izlemem gerekteğini sordum...
oda normal hamileler gibi ağır iş yapmamam ve ağır kaldırmamam yeterli dedi...
çünkü herşey yolunda gözüküryordu düşük riskini atlatmıştım:..
ama erken doğum riskini hiç hesaba katmadılar...
çarşamba akşamı sancılarım başladı salı günü hiçmi açılma yoktu dr hiçmi birşey farketmedi anlayamadım...
kimi suçlasam nu saatten sonra farketmez...
kızım artık benimle değil....
dün onu kaybettik...
bir kere yüzüne bile bakamadım....
hastane örtüsünün içinde kucağıma aldım ama açıpta bakamadım ....yapamadım...
o gün doğan bebekleri hep güzel güzel kıyafetler giydirmişlerdi ama benim bebeğim bir bez parçası içindeydi...
18 haftalık bebek her ne kadar geç düşük anlamına gelsede ben doğumda yaşanabilecek herşeyi yaşadım...
tam anlamıyaa doğum yaptım diyebilirim...
rabbim bu acıyı kimseye yaşatmasın yaşayan kardeşlerime ve banada sabır versin...
canım sen nasılsın
merhaba kızlar malesef gün benim için kötü oldu eşim yine nöbet geçirmiş gibi iştgen araadı beni kötü olmuş o halde bile eve gitmedi devam etti çalışmaya çok canım sıkıldı ya bunun üzerine bende kırmızıları gördüm buayda umutlanmak yok artık yeni adet tarihim 9 aralık buarada eltimin bebişlerden biride kaç gündrü hastanedeydi bugün çıkmış doktordan çok şükür bitek o iyi haber bugün bize rabbim butün kötülklerden korusun bizleri bebişlerimizi hakkımızda hayırlısını versin