Öncellikle merhaba. Ben nişanlanma arifesindeyim ve bildiğiniz üzere stresli bir süreç. Aslında stresim alışveriş, süsleme, organizasyon stresi değil. Yanlış mı karar verdim acaba diye günlerdir içim içimi yiyor ve bunun bir sebebi var. Erkek arkadaşımı çok seviyorum ve uzun zamandır beraberiz bir aile dostumuz vesilesiyle daha üniversiteye başlamadan önce tanıştık ve arkadaştık. Sonradan duygusal bir ilişkiye evrildi aramızdaki arkadaşlık. Onun çok kalabalık bir ailesi var, aralarında çok az yaş farkı olan birde dayısı var. Yıllardır garip bir şekilde yanlış bir şeyler olduğunu hissettiğim konu dayısının hal ve hareketleri. Erkek arkadaşımla ilk tanıştığımız dönemlerde aile dostumuz olduğu için bizi yemeğe davet etmişlerdi ve o zamandan beri rahatsız olduğum bir konuydu. Hatta annem bile fark etmiş olacak ki o da rahatsız olduğunu bana söylemişti. Erkek arkadaşımın dayısı aradan yıllar geçti ve evlenmedi, kimseyi istemedi, yaşadığı uzak bir köyden evimizin yakınında bir yere yerleşti. Tabi bütün bunlar olurken ara ara birbirimizi gördük ve ben ona hep güzel dileklerimi ilettim, bütün bunların altında farklı niyetleri olabileceğini hiç düşünmedim. 8 gün önce erkek arkadaşımın yakını olan ortak bir tanıdığımız benimle görüşmek istedi ve bazı şeyler söyledi. Aslında 5 yıldır bana karşı hisleri olduğunu erkek arkadaşımla beraber değilken bile söyleyemediğini şimdi asla söyleyemeyeceğini, aramızda olan eğitim, ekonomik farklardan ve ne kadar imkansız duyguları olduğundan bahsetmiş birine. Başkasıyla evlenmeyeceğini ,kimsenin hayatını yakmak istemediğini, sonunda yaşadığımız yeri terk edeceğini ve çok vicdan azabı çektiğini söylemiş. Başta inanmadım, bunları söyleyen birinin ne kadar kötü niyetli olabileceği ortada fakat bir şekilde gerçekliğini kanıtladı (konunun anonim kalması açısından bundan bahsetmeyeceğim). Şimdi ben bir çıkmazda gibiyim. Erkek arkadaşımı çok seviyorum fakat bu işten inanılmaz soğudum midem bulandı desem yeridir. Kimseye anlatamıyorum annem dahil çünkü bu tarz şeyler çabuk duyulur biliyorum. Benim bir suçum yok fakat elimde olmasa bile bir aileye zarar vermek istemiyorum. Şimdi erkek arkadaşımdan ayrılırsam ona ve kendime haksızlık etmiş olacağım. Bunu bile bile gizleyerek devam edersem vicdan azabından ölürüm herhalde. Biraz zaman istemek benim ailemi şüphelendirir bir sürü soru sorar, sorun çıkarırlar biliyorum. Sevgili ablalarım bana biraz tavsiye verseniz çok çok mutlu olurum gerçekten. Sevgilerle...
bakan gözleri konu sahibinin anası gördüyse herkes görmüştür.
