Sığ mığ diye terkettim ama hepsini :)
Genelde hiç tanımadığım bir insanla (bilet kuyrugunda tanıştığım biri bile olabilir) dünyanın en romantik gününü geçirip bir anda romantik bir iliskinin içinde bulurum kendimi. O yuzden ölçme tartma durumum olmaz öncesinde
ama zamanla empati yoksunluğu, edebiyattan bı haber olma, son okuduğu kitabı elli sene önce okumuşken kendini okuyan entel adam zannetme gibi nedenlerle bir soğuma gelir.
Misal bir gün turuncu saçlı , yesil gözlü, uyuşuk, ev kuşu olan bir çocuğun benim turuncu, yesil gözlü, uyuşuk ve ev kuşu olan kedimle benzerliği üzerine saçma ama çiftler arasında olan o salak muhabbetlerdeydik.
'Bir gün Boncuk'a donusebilirim bakarsin' dedi
Benim de aklıma 'dönüşüm' kitabı geldi 'hahaha, kafka'nin Gregor Samsa'si bir sabah yataktan böcek olarak uyaniyordu ya, sen de kendini Boncuk olarak uyanmış halde bulurmuşsun' dedim neşeli neşeli. Bana boş gözlerle baktı ( çok normal, okumamistir). Hani Kafka var ya dedim açıklamak için. O ney ya? Dedi. Yazar....dedim.
'Kafka mi? Hiç duymadim' dedi.
Okumaz falan da insan hiç duymaz mi ya? Kafka ki ayağa düşmüş bir yazar Türkiye'de, hele son zamanlarda... Zaman içinde öğrendim ki mühendislik ders kitabı hariç hiç kitap okumamış bu arkadaş. Zaten okuduğunu anlama konusunda da bir kıtlığı vardı. Annem beni angarya işleri için bir yere gönderdiğinde 'annemin ofisboyu oldum iyice,sabah faturayı yatırdım, öğlen kargosunu gonderdim,şimdi de...' falan birşeyler yazmıştım (o dönemler işsizdim) annemin is yerinde ofisboyu olarak ise başladığımi zannetmis falan
Sonuç olarak okuduğunu anlamak için kitap önemli.
Çekicilik mekicilik, boy pos...bir yerde fayda etmiyor . İnsan azıcık akıllı adam istiyor yaninda
doğru bir genelleme değil bence 
