En ufak bi yorumunuza ihtiyacım var :(

parkon .!.:

Hedefinin üniversitede hoca olmak olduğunu düşünmedim yazdıklarını okurken.
Bu bir hayal senin için ama hedef değil.
Şuanki ilk hedefin ailenden kurtulmak ve sevgilinle görüşebilmek gibi geldi bana.
Kusura bakma aklımdan geçenleri direk yazarım ben.
Neden böyle düşündüğüme gelelim;
Üniversitelerde hoca olmak o kadar kolay değil malesef,60 Ales notu sadece yüksek lisansını kurtarır senin, okulda bir Ar. Gör. kadrosu açılsa asla 60 alesle ve Yds sınavın olmadan kabul edilmezsin.Not ortalaman çok güzel ama kurtarmaz.
Eğer gerçekten hedefin üniversitede öğretim görevlisi olmaksa ÖYP programına başvurmak en garanti yolun, ama sen zor olanı seçiyorsun, çünkü sevgilinle birlikte olmak istiyorsun.
Sevgilinle birlikte yaşamana gelince bir ablan olarak asla yapmamanı tavsiye edeceğim.
Sen ne kadar evlenecez , çok Olgun biri desende 21 yaşında bir erkek asla Olgun olamaz.
Aynı evde yaşayıp cinsellik yaşamamanız mümkün değil bence, ve önünde enaz 6-7 yıl olduğunu düşünürsek bu fikrinden vazgeçme olasılığın var. Ama sırf yaşadıkların yüzünden ilerde kendini evlenmeye mecbur hissedebilirsin .
Hayat senin tabii ki; biz sadece seni uyaraniliriz.
36 yaşındayım ve çok yanlış bir yolda olduğunu söyleyebilirim.
Hedeflerinde ciddiysen, sıkı bir çalışma temposuna gir, Ales ve Yds yi ver ve Öyp programına başvur.Gieceğin üniversitede direk kadrolu, maaşlı olarak yüksek lisansa başla.
Yazdıklarımı iyi düşün ve kendini kandırma lütfen .

Genişletmek için tıkla...

generous .!.:

İnsan böyle mantıklı cevaplar verince haklısınız demekten başka çaresi olmuyor. Ama inanın durumun içinde siz olunca olaya bu şekilde bakamıyorsunuz. Ben de biliyorum neyin doğru olduğunu, bi arkadaşım bana bunları sorsa aynı sizin dediklerinizi derim emin olun.. Ama işin içinde bir gönül var ve bu gönül zamanında öyle büyük darbeler almış ki.. Yıllar sonra diğerlerinden farklı adamı bulunca kaybetmemek için her şeyi göze alıyor.. Çünkü insan yalnızken mutlu olmuyor sadece kendini kandırıyor..

Genişletmek için tıkla...

generous .!.:

Önerilerinizi ciddiye alacağım. Fakat benim öncelikli hedefim tabiki iyi bir meslek sahibi olmak ve ilerde rahat yaşamak. Derdim sadece ailemden uzaklaşmak olsaydı ben zaten izmire gidicektim akrabalarda kalmaya ailem izin vermişti ordaki tanıdıklar sayesinde bi işe girip hayatımı sürdürecektim. Sonradan bu yüksek lisans işi çıkınca o plan iptal oldu. Ama her ne olursa olsun master bittiğinde ben yine izmire gideceğim çünkü ankaraya bağlı kalmak istemiyorum. ALESten 60ın üstünde alacağımı düşünüyorum ben elimden geleni yapıyorum zaten doktoralık zor gelirse daha doğrusu param olmazsa yapmam ama master özel sektörde işime yarayacağı için yapacağım. ÖYP ye gelirsek ben onu çok araştırdım. Teknik eğitim fakültesi kontrol öğretmenliği olduğum için kontenjan yokmuş ama ilan şartlarında atıyorum elektronik mühendislerinin başvurduğu yere başvurabilirsin gibi bi madde gelirse oraya başvurma şansım var. Tabi benim başvurum gene en sona atılacak ve şu bilgimle ALESten 95 almam mümkün değil.. Dersanesiz yapamam, dersaneye de göndermezler.. Ve ÖYP de imzalanan sözleşme yüzünden hayatım karardı diyen çok yorum okudum. Hep başarı hep yüksek puan isteyen bir sistemde ya geçemezsem ya o parayı ödemek zorunda kalırsam diye düşünerek başarılı olamam. Lisansımın son 2 yılında aldığım öğrenim kredisi yüzünden zaten şimdiden devlete 5000tl borcum var. Yüksek lisansa ara dönemde başladığım için burs kredi başvuru işlemi için ertesi yılı beklemem gerekiyormuş yoksa ben istemeye istemeye de olsa bu krediyi yine kabul edecektim. Babam memur olduğu için bana burs çıkmıyor.. Benim bi iş bulup maaşımla okumam zor olsa da en mantıklısı bu. Ve bu zor günlerde insan sevdiğini yanında istiyor malesef.. Hasret benim tüm enerjimi yok ediyor.. Moralim bozuk yaşıyorum.

Genişletmek için tıkla...

generous .!.:

Ailen nasıl karşı çıkmasın ki bu duruma.. Benim annem tanıştı sadece erkek arkadaşımla kafede oturmuştuk ama sevgilim olarak tanıtmadım. Büyük ihtimal anlamıştır. Onun dışında ailemden hiç kimse onu bilmiyor ve imkanı yok. Ben böyle bişey söylesem beni okumaya da yollamazlar. Umarım maddiyatınız düzelir tatlım..

Genişletmek için tıkla...

generous .!.:

Hiç doğru bi fikir olmadığını ben de biliyorum. Ama onsuz da yapamıyorum. O benim tek dostum tek arkadaşım bana asla bi zararı olmaz. Bu hayatta bu şans kaç defa elimize geçiyor? Zaten artık öyle bi plan kalmadı herşeyi iptal etmesini yolunun açık olmasını söyledim. Ama bu yıllar bizi ayıracak. Hayatın bana verdiği tek armağanı da kaybedicem. Ona bu yaşta bu sorumluluğu vermeyi ben de istemem. Herşey para zaten. Durumum iyi olsa kilometrelere mi bakarım gider gelirim 2 ayda bir ya da o gelir. Ama onun maddi durumu benden çok daha iyi olsa da yaptığı masraflar da çok daha fazla. Yetişemiyoruz bu hayata..

Genişletmek için tıkla...

generous .!.:

Aslında nerden başlayacağımı bilmiyorum. Biliyorum ne dertler var ama son 2 aydır o kadar kötüyüm ki gözlerimde yaş kalmadı. Dertleşmek belki iyi gelir..
Ben bu sene mezun oldum Mersin Üni.den. Normalde Ankara'da ailemle kalıyorum ve 23 yaşındayım. Babam memur ve 3 kardeşiz. Haliyle maaş yetmiyor. Şubat ayında yüksek lisansa başlamak için tekrar mersine gideceğim. Fakat çalışmam da lazım. Ücretli öğretmenliğe umut bağlıyorum geçinebilmem için çünkü 1 buçuk yıllık bi sevgilim var ve hayatımda tanıdığım en güzel insan o. Başka işlerde daha doğrusu erkeklerin yoğun olduğu bilmediğim yerlerde çalışmamı herkesle muhattap olmamı istemiyor. Kendisi de İskenderun'da yaşıyor, dgs ye 4 yıllığa tamamlayacak ön lisansını. Aslında o benden 2 yaş küçük. Başta önemsemesem de ilerde büyük sıkıntılar olacağının farkındayım. Çünkü beni zengin biri olduğunda evlendirmek isteyen bi babam var. Ayrıca teyzem ücretli öğretmenlikten alacağım maaşla geçinemeyeceğimi söylüyor.
Şimdi erkek arkadaşımın şöyle bir karakteri var. Lisansı bitmeden, askerlik yapmadan, evini almadan, iyi bir maaşı olmadan ailemin karşısına asla çıkmaz. Tamam ben buna sonuna kadar hak veriyorum. Ama bi yandan da nerden baksak benim 7-8 yıl uzaktan bi mücadele vermem gerekiyor ve biz kavga ettiğimiz zaman çok ağır oluyor. Asla birbirimize küfür etmesek de yıpranıyoruz. Ben herşeye göğüs gerebileceğimi düşünüyorum ama bu kişisel kavgalarımız beni sağlığımdan etti. 2 aydır dökülen saçımın haddi hesabı yok. Çenemde kist oluşmuş çok ağrım var uyuyamıyorum günlerdir akşama belki ameliyat olacağım. Ve devlet hastaneleri çok uğraştırdığı için özele gidicem bunu bile babam nasıl ödeyecek dert ediyorum. Babam yıllardır bel fıtığı ve sinirleri artık yıpranmış. Sürekli bağırıyor bize küfür ediyor. Annem de 1 aydır bel fıtığı çekiyor. Bu yüzden bütün ev işleri bana bakıyor aynı zamanda ALESe hazırlanıyorum. Annemle oruç oruç alışveriş yapıyoruz babam bi ton laf ediyor gene mi masraf diye sanki kendimiz için yapıyoruz..
Erkek arkadaşım benden yıllarca uzak kalamıcağını söyleyip mersinde ev tutma fikrini attı ortaya. DGS kazanamasa da açıktan tamamlayacak. İkimiz de hem çalışıp hem okuyacaktık. Fakat benim okulum tarsusta ve iş imkanı zor. O yüzden yenişehirde kalalım bi şekilde bu hayata göğüs gerelim dedik. O kadar çok umudum vardı ki evden uzaklaşacaktım huzura kavuşacaktım. Ama dün birden ben senin için mersine geliyorum yoksa her yeri yazar giderim ama seni orda yalnız bırakmak istemiyorum dedi. Sonra da sen hergün nasıl trenle gidip gelicen hem işe hem okula yetişcen bana mantıksız geliyor üstüne o kadar yol masrafı o kadar erkeğin içinde gönlüm razı değil gerekirse sadece ben çalışırım dedi ama kesinlikle o para yetmez bize. O da çok sinirli biridir altından kalkamam her sıkıntıda. Ve ben evdekilere eylülde gidip işe başlayacağımı şubatta yüksek lisansıma başlayacağımı söyledim. Yurtta kalacağımı bileceklerdi. Ama yurtta kalma durumum çok düşük. Zaten şubata kadar öğrenci olmadığım için kalamam da.. Bir yandan kavuşamacağımızın üzüntüsü var. Sabahlara kadar ağladım. 2 aydır odamdan çıkmıyorum. Hayatımda ilk defa ananemin sesini duyduğumda ağlamaya başladım bıktım artık diye. Ne yapacağımı bilmiyorum. Para kazanmam lazım, diplomam tarsusta, erkek arkadaşımın baskısı var, onun hasreti var, ailemle sürekli tartışıyorum, sağlığım çok bozuldu, ders çalışmam lazım, çok çalışmam lazım.. Zaten yüksek lisans teklifini de 2 tane hocam yaptı yoksa kesinlikle düşünmüyordum masraf yüzünden. 4 yıl boyunca hep yalnızdın hem mutsuzdun gel seni çok iyi yerlere getireyim elimden geldiğinde iş konusunda yardımcı olurum dedi. Fakat eylül sonuna kadar okulda değilmiş. Zaten bu durumda ben de eylülde gidemicem.
Eğer o başka şehirde ben başka şehirde olursak mümkünü yok görüşemeyiz. Aynı zamanda erkek arkadaşım arap alevisi. Ama kesinlikle ibadetlerinde doğru olan neyse onu yapıyor aramızda hiç bir fark yok. Annem alevileri çok sever ama işin içinde damat olunca bir de yaşı küçük olunca bilmiyorum nasıl olur o kadar yıl beklemeye razı gelir mi.. Babam için kesinlikle yorum yapamıyorum, ben hep onun istediğini yaptım bu yaşıma kadar onun istediği bölümleri okudum, hep 1.likle bitirdim her okulu onun istediği yerlere gittim. Çok mutsuzum ne okuduğum işi seviyorum ne hayatımı.. Okuduğum bölüm de otomasyon. Bildiğiniz erkek işi. Öğretmen ataması yılda 7 tane ve zaten para olmadığı için kpss için dersaneye gidemedim. Babam eminim erkek arkadaşıma karşı çıkacak. Hayatımda bi kez olsun isteğimi kıracak mı bilemiyorum. Belki de biliyorum gerçekle yüzleşmekten korkuyorum. Erkek arkadaşım da bizim gururumuzla oynayacak bi laf olursa evlenemem diyor. Erkek kardeşim deseniz. Nefret ediyorum ondan. Ne yaptıysak düzelmedi. Arkadaş çevresi çok kötü. Sürekli evimizden para çalıyor, sigara içiyor. Sürekli kavga ediyoruz artık onunla muhattap olasım gelmiyor. Çok uzattığımın farkındayım. Aslında yazsam daha neler yazarım ama sizi de bunaltmak istemiyorum. Bunları bile gözyaşlarımdan zor yazdım. Yorum yapmasanız da okuduğunuz için teşekkür ederim. Rabbim yardım etsin. Dua etmekten başka hiç bi çarem yok. Veren de Allah alan da Allah..

Genişletmek için tıkla...

Riverdale .!.:

İskenderunlu biriyle evliyim,Arap alevisi. İskenderun da yaşıyoruz anamdan emdiğim sütü burnumdan getirdi. Genelleme yapmak istemiyorum ama buradaki bütün erkekler böyle ve çapkınlar da.Genetik olabilir Araplar da.Tek kadın asla yetmiyor. Şimdi melektir benimkisi de öyleydi evlenince hersey değişti senin de öyle olacak vazgeç kızım

Genişletmek için tıkla...

ANA VANGA .!.:

Evlenmeden önce ne kadar tanıma şansınız oldu

Genişletmek için tıkla...

Riverdale .!.:

1 Sene görüştük. 1 senenin 2.ayı nisanlanıp 1 sene sonunda evlendik o 1 senede melek gibiydi hem bana hem aileme .Çok sadıktı başı yerden kalkmazdı evlendik adamın gerçek yüzü ortaya çıktı. Benim 2.evliligim olduğu için boşanmıycam beni fiziksel aldatmadıği sürece diye kendi kendime direttim 8 sene oldu ve öyle mutsuzum ki iskenderun da yaşayan çoğu erkek hep karısını aldatiyor eşimin ablasının kocası bile.Bende genetik olduğunu düşünmeye başladım Arap soyuna bağladım. Bilemiyorum Allah bilir bu zamana kadar fiziksel aldatilmadim ama bütün kadınlara gözü degmeden yolda yürüyemez öyle bir adam maalesef..

Genişletmek için tıkla...

ANA VANGA .!.:

Anacım adam soysuz, Arap soyuna birşey bağlamana gerek yok ki
Onun gözüne bir gün biri çomak sokar, öyle milletin karısını kızını keserek yürümek. Maşallah iyi g*tüne güveniyor.

Genişletmek için tıkla...

Riverdale .!.:

Keşke soksa biri çomak falan ne olursa artık. İçimin yağları erir bende rahatlarım..

Genişletmek için tıkla...

ANA VANGA .!.:

Neden katlanıyorsun ki ona. Bu yürüyen libido insanın ömrünü yer bitirir

Genişletmek için tıkla...

Riverdale .!.:

1 Sene görüştük. 1 senenin 2.ayı nisanlanıp 1 sene sonunda evlendik o 1 senede melek gibiydi hem bana hem aileme .Çok sadıktı başı yerden kalkmazdı evlendik adamın gerçek yüzü ortaya çıktı. Benim 2.evliligim olduğu için boşanmıycam beni fiziksel aldatmadıği sürece diye kendi kendime direttim 8 sene oldu ve öyle mutsuzum ki iskenderun da yaşayan çoğu erkek hep karısını aldatiyor eşimin ablasının kocası bile.Bende genetik olduğunu düşünmeye başladım Arap soyuna bağladım. Bilemiyorum Allah bilir bu zamana kadar fiziksel aldatilmadim ama bütün kadınlara gözü degmeden yolda yürüyemez öyle bir adam maalesef..

Genişletmek için tıkla...

generous .!.:

Aslında nerden başlayacağımı bilmiyorum. Biliyorum ne dertler var ama son 2 aydır o kadar kötüyüm ki gözlerimde yaş kalmadı. Dertleşmek belki iyi gelir..
Ben bu sene mezun oldum Mersin Üni.den. Normalde Ankara'da ailemle kalıyorum ve 23 yaşındayım. Babam memur ve 3 kardeşiz. Haliyle maaş yetmiyor. Şubat ayında yüksek lisansa başlamak için tekrar mersine gideceğim. Fakat çalışmam da lazım. Ücretli öğretmenliğe umut bağlıyorum geçinebilmem için çünkü 1 buçuk yıllık bi sevgilim var ve hayatımda tanıdığım en güzel insan o. Başka işlerde daha doğrusu erkeklerin yoğun olduğu bilmediğim yerlerde çalışmamı herkesle muhattap olmamı istemiyor. Kendisi de İskenderun'da yaşıyor, dgs ye 4 yıllığa tamamlayacak ön lisansını. Aslında o benden 2 yaş küçük. Başta önemsemesem de ilerde büyük sıkıntılar olacağının farkındayım. Çünkü beni zengin biri olduğunda evlendirmek isteyen bi babam var. Ayrıca teyzem ücretli öğretmenlikten alacağım maaşla geçinemeyeceğimi söylüyor.
Şimdi erkek arkadaşımın şöyle bir karakteri var. Lisansı bitmeden, askerlik yapmadan, evini almadan, iyi bir maaşı olmadan ailemin karşısına asla çıkmaz. Tamam ben buna sonuna kadar hak veriyorum. Ama bi yandan da nerden baksak benim 7-8 yıl uzaktan bi mücadele vermem gerekiyor ve biz kavga ettiğimiz zaman çok ağır oluyor. Asla birbirimize küfür etmesek de yıpranıyoruz. Ben herşeye göğüs gerebileceğimi düşünüyorum ama bu kişisel kavgalarımız beni sağlığımdan etti. 2 aydır dökülen saçımın haddi hesabı yok. Çenemde kist oluşmuş çok ağrım var uyuyamıyorum günlerdir akşama belki ameliyat olacağım. Ve devlet hastaneleri çok uğraştırdığı için özele gidicem bunu bile babam nasıl ödeyecek dert ediyorum. Babam yıllardır bel fıtığı ve sinirleri artık yıpranmış. Sürekli bağırıyor bize küfür ediyor. Annem de 1 aydır bel fıtığı çekiyor. Bu yüzden bütün ev işleri bana bakıyor aynı zamanda ALESe hazırlanıyorum. Annemle oruç oruç alışveriş yapıyoruz babam bi ton laf ediyor gene mi masraf diye sanki kendimiz için yapıyoruz..
Erkek arkadaşım benden yıllarca uzak kalamıcağını söyleyip mersinde ev tutma fikrini attı ortaya. DGS kazanamasa da açıktan tamamlayacak. İkimiz de hem çalışıp hem okuyacaktık. Fakat benim okulum tarsusta ve iş imkanı zor. O yüzden yenişehirde kalalım bi şekilde bu hayata göğüs gerelim dedik. O kadar çok umudum vardı ki evden uzaklaşacaktım huzura kavuşacaktım. Ama dün birden ben senin için mersine geliyorum yoksa her yeri yazar giderim ama seni orda yalnız bırakmak istemiyorum dedi. Sonra da sen hergün nasıl trenle gidip gelicen hem işe hem okula yetişcen bana mantıksız geliyor üstüne o kadar yol masrafı o kadar erkeğin içinde gönlüm razı değil gerekirse sadece ben çalışırım dedi ama kesinlikle o para yetmez bize. O da çok sinirli biridir altından kalkamam her sıkıntıda. Ve ben evdekilere eylülde gidip işe başlayacağımı şubatta yüksek lisansıma başlayacağımı söyledim. Yurtta kalacağımı bileceklerdi. Ama yurtta kalma durumum çok düşük. Zaten şubata kadar öğrenci olmadığım için kalamam da.. Bir yandan kavuşamacağımızın üzüntüsü var. Sabahlara kadar ağladım. 2 aydır odamdan çıkmıyorum. Hayatımda ilk defa ananemin sesini duyduğumda ağlamaya başladım bıktım artık diye. Ne yapacağımı bilmiyorum. Para kazanmam lazım, diplomam tarsusta, erkek arkadaşımın baskısı var, onun hasreti var, ailemle sürekli tartışıyorum, sağlığım çok bozuldu, ders çalışmam lazım, çok çalışmam lazım.. Zaten yüksek lisans teklifini de 2 tane hocam yaptı yoksa kesinlikle düşünmüyordum masraf yüzünden. 4 yıl boyunca hep yalnızdın hem mutsuzdun gel seni çok iyi yerlere getireyim elimden geldiğinde iş konusunda yardımcı olurum dedi. Fakat eylül sonuna kadar okulda değilmiş. Zaten bu durumda ben de eylülde gidemicem.
Eğer o başka şehirde ben başka şehirde olursak mümkünü yok görüşemeyiz. Aynı zamanda erkek arkadaşım arap alevisi. Ama kesinlikle ibadetlerinde doğru olan neyse onu yapıyor aramızda hiç bir fark yok. Annem alevileri çok sever ama işin içinde damat olunca bir de yaşı küçük olunca bilmiyorum nasıl olur o kadar yıl beklemeye razı gelir mi.. Babam için kesinlikle yorum yapamıyorum, ben hep onun istediğini yaptım bu yaşıma kadar onun istediği bölümleri okudum, hep 1.likle bitirdim her okulu onun istediği yerlere gittim. Çok mutsuzum ne okuduğum işi seviyorum ne hayatımı.. Okuduğum bölüm de otomasyon. Bildiğiniz erkek işi. Öğretmen ataması yılda 7 tane ve zaten para olmadığı için kpss için dersaneye gidemedim. Babam eminim erkek arkadaşıma karşı çıkacak. Hayatımda bi kez olsun isteğimi kıracak mı bilemiyorum. Belki de biliyorum gerçekle yüzleşmekten korkuyorum. Erkek arkadaşım da bizim gururumuzla oynayacak bi laf olursa evlenemem diyor. Erkek kardeşim deseniz. Nefret ediyorum ondan. Ne yaptıysak düzelmedi. Arkadaş çevresi çok kötü. Sürekli evimizden para çalıyor, sigara içiyor. Sürekli kavga ediyoruz artık onunla muhattap olasım gelmiyor. Çok uzattığımın farkındayım. Aslında yazsam daha neler yazarım ama sizi de bunaltmak istemiyorum. Bunları bile gözyaşlarımdan zor yazdım. Yorum yapmasanız da okuduğunuz için teşekkür ederim. Rabbim yardım etsin. Dua etmekten başka hiç bi çarem yok. Veren de Allah alan da Allah..

Genişletmek için tıkla...

generous .!.:

Hiç doğru bi fikir olmadığını ben de biliyorum. Ama onsuz da yapamıyorum. O benim tek dostum tek arkadaşım bana asla bi zararı olmaz. Bu hayatta bu şans kaç defa elimize geçiyor? Zaten artık öyle bi plan kalmadı herşeyi iptal etmesini yolunun açık olmasını söyledim. Ama bu yıllar bizi ayıracak. Hayatın bana verdiği tek armağanı da kaybedicem. Ona bu yaşta bu sorumluluğu vermeyi ben de istemem. Herşey para zaten. Durumum iyi olsa kilometrelere mi bakarım gider gelirim 2 ayda bir ya da o gelir. Ama onun maddi durumu benden çok daha iyi olsa da yaptığı masraflar da çok daha fazla. Yetişemiyoruz bu hayata..

Genişletmek için tıkla...

kufyesili .!.:

Kesinlikle arap soyuna bağlı ablacım. Bizim türk erkekleri yoksa çok sadıktır.

Genişletmek için tıkla...