Bazen olmaz;
Hayat istediğini sunmaz,
Sunsa da uymaz...
Ya zaman yanlıştır;
Ya mekan,
Belki de insan...
Bazen olmaz,
Ne kadar istesen de,gönlünü isteğinin yoluna düşürsen de bazen olmaz
O zaman kalan iki damla yaştır sanma;
O yaşların arkasında,ruhunun her kayıpta kazandıklarını sakın ha hafife alma…
Hayat her zaman istediğimiz gibi akmaz.
Çok çalışır çabalarsınız ama puan,istediğiniz okulu tutmaz;
Çok beklediğiniz emek verdiğiniz bir iş vardır,görüşme tarihi size uymaz...
Canınız kadar sevdiğiniz dostunuz vardır;
Zaman içinde saptığı yollar,sizin yollarınız ile uyuşmaz.
Aşıksınızdır;eliniz ayağınız karışır görünce,
Bir gülüşü içinizi yakar,ama ne yazık ki zaman ayrılığı çalar...
Bazen olmaz;
Hayat size umduğunuzu sunmaz...
O zaman size düşen vedadır geçmiş umutlara;
Belki de aşkı bırakmak başka bahara,
Ya da çalışmak başka bir sınava...
Belki de bunların içinde en zor bırakılacak olan dosttur;
Kim bilir belki de arada bir içilecek ortak bir fincan kahve bulunur...
İşte bizi en çok o zaman hayat sınar.
Neredeyiz,sunulanları alamayınca hangi yürekteyiz,
Biz biz miyiz yoksa tutunduğumuz ince iplikler miyiz?
Tutunmalara takılıp giden miyiz,
Yoksa tutunmalardan sıyrılmayı başarıp da gerçek hedefi,gerçek bizi görecek miyiz?
Bazen olmaz;
Aşkta,işte,dostlukta ve yaşamda bazen maya tutmaz…
O zaman kalan iki damla yaştır sanma,
O yaşların arkasında,ruhunun her kayıpta kazandıklarını sakın hafife alma...