Eliptikte 4. ayıma girmiş bulunuyorum. Öncelikle şunu söyleyeyim. İlk zamanlar eliptiğe çıkarken kendimi zorluyordum. Çünkü zor bir alet bilen bilir. Sabır ve irade işi. Ama şimdi çok rahat çıkıp 25 dakikayı tamamlayıp iniyorum. 1 ayda ortalama 25 gün yapıyorumdur eliptiği. İlk başlardaki kadar da beslenmeye dikkat etmiyorum. Ama yine de dengeli besleniyorum. Dikkat etmediğim günleri ertesi gün ekstra yürüyüş yaparak ve az yiyerek dengeliyorum ki bu hiç atla deve değil. Çok kolay yapıyosunuz. Birde bu işin “kendini inandırmak” kısmı var. Bence bu kısmı başardığım için de bu kadar iradeli kalabildim, devam edebildim. Kendini inandırmak derken Kendini ikna etmekten bahsediyorum. Evrene, beyne, bilinçaltına herneyse o bam teli oraya mesaj yollamak. Kendime sürekli gaz verdim arkadaşlar. “Bu sefer olacak, okadar spor yaptın uğraştın boşa gitmesin! onu da yemeyiver, diyettesin unutma” gibi kendime sürekli hatırlattım. Hani bunu sık sık yapınca bi ikna oldum başarabileceğime. Psikolojik destek verdim kendime :) bu yaz 55 / 56 kg’yi görmüştüm. Şuan 48 / 49 kg arasındayım. Hiç inemem sandığım kilolardayım. Belki birçoğunuza az görünebilir bu kilo fakat çoktan çok, azdan az gider. Hedefim bu kilolarda kalmak, tekrar almamak ve sıkılaşmaya devam. Anladım ki bu işler öyle 1 ayla olmuyormuş. Bunu hayatımıza sokmamız gerekiyor. Benim bisikletim var bisiklet ile hareket ediyorum. İmkanı olan yürüsün ya da başka bir spor yapsın ama devamlılığı olsun. Burda önemli olan uzun süreli devamlılık. Benim niyetim yaza kadar devam etmek.