Merhaba. Allah öncelikle sizinde yardımcınız olsun ve inşAllah yaşadığınız son keder olsun...
Evet onlar üst kata çıkıp evlerini bize vererek fedakarlık yapmışlar; olarak görünüyor karşıdan bakınca ve bizde misafir gibi umduğunu değil bulduğunu yemek zorunda olan konumunda oluyoruz.Fakat zoraki misafirlik olurmu,ayrıca bütün bu kararlar alınırken hiçbir aşamada hesaba katılmamış olmakta cabası.Bahsettiğiniz gibi önceden bilgilendirilseydim yapacak hiçbir şey olmasa ve mecbur olunsaydı ailemin yanında durumu yeterince idrak ederek yuvamın yönünü ezberler ona göre dönerdim.Anlayışsız ,egosit,şımarık biri değilim şuan onların beni tanımladığı gibi gökten zembillede inmedim bilirim düşüşüde yükselişide düşmez kalkmaz bir Allah.Lakin hem bütün bunları yapıp hemde üzerine eve inip inip ''ne var bunda bukadar üzülecek,sizi sokağamı attık sanki'' diye hep aynı laflarla bana olanı biteni normal karşılamam için empoze etmeye çalıştılar; biride çıkıp haklısın demedi. Kayınvalidenin gerçek yüzünü ve amacını öğrenir öğrenmez hattımı kırdım ve kimseyle görüşmüyorum,benim elim ayağım durmaz kırar geçiririm hepsini diye yine kendimden korktum-keşke insanlara hakettikleri gibi davranabilseydim.Bir anne neden gelininin öfkeli stresli halinden faydalanıp durmadan mesaj atar istediklerini alıncada dönüp oğluna okutur ki yuva bozmak bukadarmı zevkli bir iş, yada aklında başka bir gelinmi varki :) İnanın artık aklıma herşey geliyor herşeyi bekliyorum herkesten...
bence ayrıl ne olacaksa olsun ıkıncı evlılıkten bu kadar korkmayın belkı muhtesem bırı cıkar cocugunuda senıde sahıplenır
