- 29 Ocak 2018
- 58
- 52
- 34
-
- Konu Sahibi BerzahLeyla
- #1
Canım geçmiş olsun öncelikle bende de anksiyete bozukluğu var o yüzden bende heycanlandığım zaman ellerim çok titriyor benim ki insanlarla fazla haşır neşir olunca oluyor ama ben takmamayı öğrendim çünki kalbinde kötülük olanlar illaki bi kusur buluyor bi ara mesleğinden dolayı kan almada çalıştım benim için çok zordu akşama kadar yüzü geçkin insanla uğraşıyordum ellerim tir tir titriyordu ilk zamanlar çok eleştiren oldu lavaboya gidip ağlıyordum ama insan herşeye alışıyor üstüne gittikçe yendim hala titriyor ama azaldı evlendim ayrıca eşimin ailesi fark ettiler bu durumu sarılıyorlar ben titriyorum çay götürüyorum mesela titriyorum tuhaf tuhaf bakıyorlar dı tek elimle götüremem mesela iki elimle tutuyorum oda olmadı alıyorum tepsiye koyuyorum hemde nezaketen tepside getirmek daha güzel oluyor bide Allah dağına göre kış veriyor derler ya eşimin eli de titriyor hatta dururken titrer ikimizinkide sinirsel biri bişey dese savunur ayrıca benimkide titriyor diye çok uzatmayım hiç bir kusurun olmasa bile insanlar kusur buluyor sen izin verirsen ama dimdik durursan kimse bişey diyemez inşallah seninde karşına seni anlayan olduğun gibi kabul eden birisi çıkarEl titremesi ve evlilik durumu ilk başta alakasız gibi görünebilir kızlar ama hiç de öyle olduğunu düşünmüyorum.
Yenidoğan bebeklik döneminde havale-menenjit başlangıcı geçirmisim( başlangıcı hayatımı böyle b.. ederken kendi ne yapardı bilmem, Allah geçiren herkesin yardımcısı olsun.) Bu sağlık sorunumdan kaynaklı bazı marazalarim var. Öncelikle ellerim titriyor. Özellikle bir şey içerken çok zorlanıyorum. Bu nedenle ikramları geri çevirmek durumunda kalıyorum çoğu zaman. Bir nebze eger masada oturuyorsam sıkıntı yok mesela bana ikram edilen bir çayı uzanıp da alamam ama masaya koyulması benim için daha iyi. Çay, kahve, çorba, sulu yemek gibi servisleri kesinlikle yapamıyorum. Diğer işlerimde eğer çok el inceliği isteyen bir durum yoksa kendim hallediyorum. Bu arada bu titremelerim normal dururken değil de bir iş yapmaya çalıştığımda oluyor. Heyecanlı bir yapım vardır ama evde tek başına iken de aynı sorunları yaşıyorum yani sosyal fobiyle filan bir ilgisi olduğunu düşünmüyorum. Hormonlarım normal hipertiroidi ya da guatr hastalığım yok. Tamamen beyinsel kaynaklı ve bir tedavisi de yok. Zamanında doktora gittim d.....l isimli ilacı kullandım ama pek faydası olmadı.
Velhasıl kelam ben bu durumda bir şekilde yaşamaya alıştım. Çalışıyorum arkadaşlarım bir sosyal çevrem var. Ama yaşımdan dolayı bir evlilik baskısı görmeye başladım çevremden. Aslında ben de evlenmek istiyorum ama bu titreme durumu bana engel oluyor. Bu yüzden çıkan taliplerle görüşmek bile istemiyorum. Kız istemede kahve ikramından başlayın her adım benim için eziyet gibi geliyor. Anca seven birisi beni bu şekilde ister ama o yaşı da geçtik artık bundan sonra olursa anca görücü usulü çevrenin bulması ile olur gibi geliyor. Aklım o kadar karışık ki düşünmekten yoruluyorum. Bir evliliği yürütebilir miyim bilmiyorum. Belki bazılarına bu sözüm yanlış gelecektir ama evlenince eş de ailesi de sizden ikram bekliyorlar. Her işe kosturun istiyorlar. Ben misafir ağırlamayı ikram yapmayı filan becerebilen birisi değilim. Evime gelen yakın arkadaşlarım durumumu bildikleri için yardımcı olurlar birlikte hallederiz. Ama evlenince o is öyle olmaz. Diyelim oldu anlayışlı birine denk geldim bunu da ben kendime yediremezmisim gibi hissediyorum.
Sanırım biraz uzun yazdım yazsam daha da neler yazardım ama sizi sıkmak istemiyorum. Geliyorum şimdi asıl soruma çevrenizde benim gibi olup evlilik yürüten birisi var mı? Eşi ve ailesi tarafından olduğu gibi kabul edilen ve destek gören, yuva kuran birileri belki bana umut olur. Yoksa bir ömür bekar kalmaya niyetli gibiyim.
Bunun için doktora gittiniz mi? Kuzenimde de benzer bir çocukluk hastalığı hikayesi sonucu el titremesi ve terleme sorunu vardı. Yıllarca çekti. En son kırk yaşından sonra bir doktor kardiyolojiye yönlendirmiş. Minnacık bir kalp hapının yarısını alıyor her sabah şikayetleri tamamen bitti son birkaç senedir. Kalbinde sorun yokmuş bu arada, sadece titremeleri azaltsın diye öyle bir tedavi yöntemi bulmuşlar.El titremesi ve evlilik durumu ilk başta alakasız gibi görünebilir kızlar ama hiç de öyle olduğunu düşünmüyorum.
Yenidoğan bebeklik döneminde havale-menenjit başlangıcı geçirmisim( başlangıcı hayatımı böyle b.. ederken kendi ne yapardı bilmem, Allah geçiren herkesin yardımcısı olsun.) Bu sağlık sorunumdan kaynaklı bazı marazalarim var. Öncelikle ellerim titriyor. Özellikle bir şey içerken çok zorlanıyorum. Bu nedenle ikramları geri çevirmek durumunda kalıyorum çoğu zaman. Bir nebze eger masada oturuyorsam sıkıntı yok mesela bana ikram edilen bir çayı uzanıp da alamam ama masaya koyulması benim için daha iyi. Çay, kahve, çorba, sulu yemek gibi servisleri kesinlikle yapamıyorum. Diğer işlerimde eğer çok el inceliği isteyen bir durum yoksa kendim hallediyorum. Bu arada bu titremelerim normal dururken değil de bir iş yapmaya çalıştığımda oluyor. Heyecanlı bir yapım vardır ama evde tek başına iken de aynı sorunları yaşıyorum yani sosyal fobiyle filan bir ilgisi olduğunu düşünmüyorum. Hormonlarım normal hipertiroidi ya da guatr hastalığım yok. Tamamen beyinsel kaynaklı ve bir tedavisi de yok. Zamanında doktora gittim d.....l isimli ilacı kullandım ama pek faydası olmadı.
Velhasıl kelam ben bu durumda bir şekilde yaşamaya alıştım. Çalışıyorum arkadaşlarım bir sosyal çevrem var. Ama yaşımdan dolayı bir evlilik baskısı görmeye başladım çevremden. Aslında ben de evlenmek istiyorum ama bu titreme durumu bana engel oluyor. Bu yüzden çıkan taliplerle görüşmek bile istemiyorum. Kız istemede kahve ikramından başlayın her adım benim için eziyet gibi geliyor. Anca seven birisi beni bu şekilde ister ama o yaşı da geçtik artık bundan sonra olursa anca görücü usulü çevrenin bulması ile olur gibi geliyor. Aklım o kadar karışık ki düşünmekten yoruluyorum. Bir evliliği yürütebilir miyim bilmiyorum. Belki bazılarına bu sözüm yanlış gelecektir ama evlenince eş de ailesi de sizden ikram bekliyorlar. Her işe kosturun istiyorlar. Ben misafir ağırlamayı ikram yapmayı filan becerebilen birisi değilim. Evime gelen yakın arkadaşlarım durumumu bildikleri için yardımcı olurlar birlikte hallederiz. Ama evlenince o is öyle olmaz. Diyelim oldu anlayışlı birine denk geldim bunu da ben kendime yediremezmisim gibi hissediyorum.
Sanırım biraz uzun yazdım yazsam daha da neler yazardım ama sizi sıkmak istemiyorum. Geliyorum şimdi asıl soruma çevrenizde benim gibi olup evlilik yürüten birisi var mı? Eşi ve ailesi tarafından olduğu gibi kabul edilen ve destek gören, yuva kuran birileri belki bana umut olur. Yoksa bir ömür bekar kalmaya niyetli gibiyim.
İnanın insanlar bazen o kadar acımasız olabiliyorlar ki özellikle orta yaş ve yaşlı dediğimiz kesim laflarının nereye gideceğini bilmiyorlar. Çevremde de bazen çok patavatsız kişiler oluyor bazılarında o anlık şeyle susarim bazen ağzının payını veririm geçerim. Yazdıklarınızı düşüneceğim ama ben tanışma kısmına bile cesaret edemiyorum adım atamıyorum. Kendimi biriyle bir kafede baş başa oturmuş sohbet ederken bile düşünemiyorumMerhaba öncelikle şifa diliyorum.
Eşinizi ve ailesini sizden hizmet bekleyen kisiler olarak değil, hayati birlikte yardımlaşarak sürdüreceğiniz insanlar olarak düşünün ve seçerken buna dikkat edin. Nikah öncesi bir araya geldiginiz ortamlarda buna alıştırın. Hic şartlarınızı, kendinizi zorlayarak gün atlatma gibi durumlara gerek yok.
Yani evlilikten sonrasi şimdiki yaşamınızın devamı şeklinde yürüyebilir.
Siz siz olun ve bastan alıştırın yeterki.
Gözünüzde büyütmeyin.
Evli ya da bekar mutluluklar dilerim.
Belki evliliğe hazır değilsinizdirİnanın insanlar bazen o kadar acımasız olabiliyorlar ki özellikle orta yaş ve yaşlı dediğimiz kesim laflarının nereye gideceğini bilmiyorlar. Çevremde de bazen çok patavatsız kişiler oluyor bazılarında o anlık şeyle susarim bazen ağzının payını veririm geçerim. Yazdıklarınızı düşüneceğim ama ben tanışma kısmına bile cesaret edemiyorum adım atamıyorum. Kendimi biriyle bir kafede baş başa oturmuş sohbet ederken bile düşünemiyorum
Bilmez olur muyum..İnanın insanlar bazen o kadar acımasız olabiliyorlar ki özellikle orta yaş ve yaşlı dediğimiz kesim laflarının nereye gideceğini bilmiyorlar. Çevremde de bazen çok patavatsız kişiler oluyor bazılarında o anlık şeyle susarim bazen ağzının payını veririm geçerim. Yazdıklarınızı düşüneceğim ama ben tanışma kısmına bile cesaret edemiyorum adım atamıyorum. Kendimi biriyle bir kafede baş başa oturmuş sohbet ederken bile düşünemiyorum
Öncelikle Allah şifa versinEl titremesi ve evlilik durumu ilk başta alakasız gibi görünebilir kızlar ama hiç de öyle olduğunu düşünmüyorum.
Yenidoğan bebeklik döneminde havale-menenjit başlangıcı geçirmisim( başlangıcı hayatımı böyle b.. ederken kendi ne yapardı bilmem, Allah geçiren herkesin yardımcısı olsun.) Bu sağlık sorunumdan kaynaklı bazı marazalarim var. Öncelikle ellerim titriyor. Özellikle bir şey içerken çok zorlanıyorum. Bu nedenle ikramları geri çevirmek durumunda kalıyorum çoğu zaman. Bir nebze eger masada oturuyorsam sıkıntı yok mesela bana ikram edilen bir çayı uzanıp da alamam ama masaya koyulması benim için daha iyi. Çay, kahve, çorba, sulu yemek gibi servisleri kesinlikle yapamıyorum. Diğer işlerimde eğer çok el inceliği isteyen bir durum yoksa kendim hallediyorum. Bu arada bu titremelerim normal dururken değil de bir iş yapmaya çalıştığımda oluyor. Heyecanlı bir yapım vardır ama evde tek başına iken de aynı sorunları yaşıyorum yani sosyal fobiyle filan bir ilgisi olduğunu düşünmüyorum. Hormonlarım normal hipertiroidi ya da guatr hastalığım yok. Tamamen beyinsel kaynaklı ve bir tedavisi de yok. Zamanında doktora gittim d.....l isimli ilacı kullandım ama pek faydası olmadı.
Velhasıl kelam ben bu durumda bir şekilde yaşamaya alıştım. Çalışıyorum arkadaşlarım bir sosyal çevrem var. Ama yaşımdan dolayı bir evlilik baskısı görmeye başladım çevremden. Aslında ben de evlenmek istiyorum ama bu titreme durumu bana engel oluyor. Bu yüzden çıkan taliplerle görüşmek bile istemiyorum. Kız istemede kahve ikramından başlayın her adım benim için eziyet gibi geliyor. Anca seven birisi beni bu şekilde ister ama o yaşı da geçtik artık bundan sonra olursa anca görücü usulü çevrenin bulması ile olur gibi geliyor. Aklım o kadar karışık ki düşünmekten yoruluyorum. Bir evliliği yürütebilir miyim bilmiyorum. Belki bazılarına bu sözüm yanlış gelecektir ama evlenince eş de ailesi de sizden ikram bekliyorlar. Her işe kosturun istiyorlar. Ben misafir ağırlamayı ikram yapmayı filan becerebilen birisi değilim. Evime gelen yakın arkadaşlarım durumumu bildikleri için yardımcı olurlar birlikte hallederiz. Ama evlenince o is öyle olmaz. Diyelim oldu anlayışlı birine denk geldim bunu da ben kendime yediremezmisim gibi hissediyorum.
Sanırım biraz uzun yazdım yazsam daha da neler yazardım ama sizi sıkmak istemiyorum. Geliyorum şimdi asıl soruma çevrenizde benim gibi olup evlilik yürüten birisi var mı? Eşi ve ailesi tarafından olduğu gibi kabul edilen ve destek gören, yuva kuran birileri belki bana umut olur. Yoksa bir ömür bekar kalmaya niyetli gibiyim.
İşte en başta tamam denilip olabilecek herhangi bir sorunda başıma kakılırsa diye korkuyorum. İşte ben seni bu halinle bile kabul ettim deyip beni küçümseme durumlarına gidilirse ben zaten öyle bir ilişkide kalabilecek birisi değilim. Kimseye muhtaç da değilim çok şükür ama işte bazen çok karamsarlığa bürünüyorum.Merhaba,
Çevremde bahsettiğiniz durumda kimse yok doğrusu
Sadece eş seçerken kendinizi idare edilmesi gereken biri olarak görmeyin demeye geldim
Sonuçta tanışma aşaması bunun için var
En baştan özel durumunuzu bilip, görüp evlenme yoluna gireceksiniz
Bunu sorun edecek veya size iyilikte bulunmuş gibi düşünecek biriyle zaten evlenmeyin
Bu konuda olmasa da yarın başınıza başka bir şey gelse yine sorun yaşarsınız
İkram konusuna gelince ikram yapamam kısmını titremenizden bağımsız beceri olarak düşündüm ben
Eğer öyleyse hiç dert etmeyin
Size gelecek olan yemeğe değil sohbetinize gelecek zaten
Sırf boğazı için geleni en iyisini de yapsanız memnun edemeyeceksiniz
Herhangi bir sorunum yok sağlık açısından
Yemek yapmayı hatta tüm ev işlerini evlenince öğrendim sayılır
Gayet işimi görecek kadar misafir ağırlayabiliyorum
Kayınvalidem de her misafir de mutlaka yardım eder mesela
Bu konudaki net tavrınızı bildikten sonra kolay kolay laf olsun diye söyleyemez bence kimseİşte en başta tamam denilip olabilecek herhangi bir sorunda başıma kakılırsa diye korkuyorum. İşte ben seni bu halinle bile kabul ettim deyip beni küçümseme durumlarına gidilirse ben zaten öyle bir ilişkide kalabilecek birisi değilim. Kimseye muhtaç da değilim çok şükür ama işte bazen çok karamsarlığa bürünüyorum.
İkram durumunda da ellerim titriyor ve dökülüyor. Salınım şeklinde bir hareket oluyor engelleyemedigim. Yani nerede ne yapılması gerektiğini bilen biriyimdir yapmak isterim ama bu durum beni engelliyor.
Merak etmeyin inanın çok araştırıyorum, yeni tedaviler ilaçlar var mıdır diye. Ama bu tarz hastalıklarda ilk müdahale ve o zaman alınan tedaviler çok önemli. Beyin temelli üstelik sorunun nereden kaynaklı olduğu tespit edilemeyen hastalıklarda tedavi imkanı da çok zor bulunuyor. Bir de eskiden insanlar şimdikiler kadar bilinçli değildi ben öldü diye gömülecekken kurtarılan bir bebek oldum. Diri diri gömülmekten kurtuldum ama şimdi bir farkı var mı desem nankörlük etmiş olurum. Bir çok kişinin isteyip de yapamadıklarını yaptım. Çabaladım hiç vazgeçmedim. Ama bazen bambaşka bir hayatım olabilirdi düşüncesine engel olamıyorum ve hayattan soğuyorum. İki uç arasında gidip gelmek çok yorucu. Yani derdim sadece evlilik değil ama bu aralar ağır basan mevzu bu özellikle çevremin de baskısıyla.Bir sefer tedavi oldunuz ve olmadı diye pes etmeyin bence. Ben enfeksiyon için en az 5 doktor gezmişimdir. En sonuncunun tedavisi işe yaradı.
Bence evlilik için değil ama hem şimdi hem de ileri ki hayatınız için sorun teşkil eder. Özellikle kaslar zayıflamaya başladıkça hastalığınız sizi daha kötü edebilir.
Aslında haklısınız. Belki de kapalı kutu olarak kaldığım için ikili ilişkilerde nasıl bir tepki alacağımı bilmiyorum bile.Nasıl ki arkadaşlarınız durumu bildiği için size yardımcı oluyor, eşiniz de olur. Benim Bi problemim olmadığı halde servis, misafir ağırlama gibi şeylerde eşim yardım eder. Siz neden kendinize yediremeyesiniz? Eş böyle birşey zaten. Sırf bu yüzden kendinizi yalnızlığa mahkum etmeniz kendinize büyük haksızlık olur.
Bu durumumu bildiğim için bu yaşıma kadar hep eziklik hissettim. İnsanlardan uzak durdum. Ama son altı yedi yıldır daha rahatım. İnsanlardan saklanmak yerine sorunumu açıkça söyleyebiliyorum. Ama tabi ikili ilişkilerde hiçbir deneyim sahibi değilim. Bu yaşta çok absürt bir şey normal olmadığını biliyorum. Sanki hiç sevilemezmişim gibi geliyor.Belki evliliğe hazır değilsinizdir
Kafede biriyle oturduğunuzu bile hayal edemiyorsanız
Konu sadece el titremeniz olmayabilir
Başka psikolojik etmenler de olabilir