merhaba hanımlar,
aklınıza ihtiyacım var.
2 hafta önce kınam ve nikahım oldu. ablam ile nişanlım/nişanlımın ailesi arasında öncesinde çok sorunlar oldu. ablam nişanlımı istemedi, bana uygun görmedi, tavrıyla söyledikleriyle hep aşağıladı çocuğu, ailesini vs vs. hatta beni psikoloğa gönderdi sırf doğruyu görüp ayrılmam için. kime göre neye göre doğru, o da tartışılır. eğitimi mesleği bana denk değil ailesi zengin değil diye. ama sorsan asla bunu kabul etmez. sonuç oalrak eninde sonunda evlenmeme rzı oldu ama biliyorum ki bugün ayrıldım desem kına yakar. nişanlım da inatçı bir karakter ablamla görüşmedi,karşılıklı yanlış anlaşılmalar oldu ama kimse birbiriyle yüzleşmedi hep laf iletildi ben hep arada kaldım. eşimin ailesiyle aram çok iyi bu arada, görümcelerim kardeş gibi, kaynanam anne gibi davranır bana. nşanlımın da annemle arası çok samimi olmamakla birlikte iyidir. hala eşim demeye tam alışamadım kusura bakmayın :)
neyse işte tatsız konular. kına günü de ben sanki el kızıymışım gibi geldi ablam şehir dışından. Allah razı olsun yine geldi riskli olmasına rağmen. benim zaten babam yok, hepi tıopu bir nenem bir annem var aynı şehirde. eşimin ailesi de başka şehirden geldi. teyzesi, 2 görümce, kaynana. ablamla da aramız limoni olunca ben çok gergin ve üzgündüm kınamda. pandemi nedniyle kimse de yoktu... ablam benimle doğru düzgün ilgilenmedi kınada. yurtdışında bir ablam var, elinde telefonla hep ona gösteriyordu. eşimin ailesiyle hiç konuşmadı hal hatır sormadı. onlar da ona yapmadılar gerçi ama. neyse. kına yakılırken eşim ben de elimi açmicam dedi şakayla karışık. hatta öncesinde onun yeşil örtüsünü sırtına atacakları yerde başına örttüler yazık o da bilmiyor öyle durdu bi süre baya gülüştük hatta. eşim ben de elimi açmicam deyince bir karmaşa oldu tabi ama ortam neşeliydi. annem de hemen altınını hazır etti onun da avcuna konuldu. bu sırada salonda diğer insanların ne yaptıklarını ben göremiyorum tabi haliyle.
neyse nikah, kına bitti evimize geldik herşey çok güzel. ama 2 günün sonunda eşimin yüzü düştü ne oldu diyorum söylemiyor. sadece kız kardeşleriyle görüştüğünü söyledi. ben anladım ama ablamdan dolayı bi sorun olduğunu bi kaç gün sonra da balayına gideceğiz arabam annemin evinde kalmıştı ablamlar da annemin evinde. arabanın anahtarını almaya geldiğinizde sizi de bir göreyim yola çıkmadan dedi ablam. hatta kahvaltıya çağırdılar ama eşimin tavrı nedeniyle ben yok kahvaltıya gelemeyız dedim. evde kaldığımız günlerde yurtdışındaki ablam da arayıp tebrik etmek istedi ama eşim telefona çıkmadı.
neyse anahtarı almaya gideceğimizi günün öncesi biz eşimle iyice gerildik. ben gelmeyeceğim diyor. ben de dedim ki bak karı koca olduktan sonra ailemin karşısında ilk kez çıkacağım beni tek gönderme yanlış anlarlar. nuh dedi peygamber demedi. balayından döndükten sonra el öpmeye gideriz ben ablanla karşılaşmak istemiyorum, sen sadece anahtarı al gel dedi. sinirle ve kırgınlıkla gittim annemin evine. ablamlar arabayı hazırlıyorlardı. abla dedim nikah veya kına sırasında benim görmediğim bişey mi oldu yoo dedi eşin nerde dedi gelmedi sonra gelecekmiş dedim sinirlendi falan öptüm sarıldık yolcu ettim onları.
Annem ve nenemle başbaşa kalınca onlar bana çok üzüldüler eşin nerde dediler artık dayanamadım başka zaman olsa yansıtmazdım ama çok sinirliydim. gelmedi o ablamı görmek istemiyormuş dedim. napmış ablan die bi başladı annem ne görümcemlerin suratsızlığı kaldı ne doğru düzgün altın takmayışları vs vs ki ben buna da takılmadım herkes kendi abisine takıyor neticede durumları beni alakadar etmez. daha 2 günlük gelin böyle mi gönderilir sen bunu mu hak ettin ben şimdi arayıp saydırıcam dedi annem ama zor tuttum. eve gelince görümcemi aradım abine ne dedin canım bak beni tek gönderdi dedim. o da çok kızdı abisine bana hak verdi eşim demiş ki ben bişey duydum sizin de canınınz çok sıkkındı ben bunun ne olduğunu öğrenirim beni uğraştırma sen söyleç hem görümcem hem de teyzesi ablamın tam o kına yakılırken erkek adam avcunu açmaz mı damat dediğin adam gibi olur dediğin duymuşlar. ben şok oldum. ben abim zaten duymuş diye söyledim yoksa asla söylemezdim dedi görümcem tamam canım bundan sonra abine bişey söyleme aç bana söyle dedim kapattım. kız da çok üzüldü ama iş işten geçmiş artık.
biz eşimle yine kavga ettik 4.günümüzde ne olursa olsun beni tek göndermemen gerek dedim o da ablanla karşılaşmak istemiyorum napsaydım dedi. ona da hak veriyorum ama kendimi de haklı görüyorum. be yine tek kaldım. gelseydi konuşmaysadı ama en azından yanımda dursaydı. ablama olan kini sanki bana olan sevigisinden büyük. bu olaylar nedeniyle balayına da geç gittik. bu konuyu açmadıkça aramızda hiç bi sorun yok. balayı dönüşü ablam aradı ben öyle bişey demedim ailesi ordayken niye öyle bişey söyliyim bunlar ne kdar yalancı insanlar diyor, diğer yanda görümcm,kaynanam ve teyzesi duymuş söylediğini. tabi ki ablam benim kanım canım ama eşimi sevmediği de bir gerçek söylemiş de olabilir kime inanıcam ben? sonra kaynanam aradı. annem onu aramış benim kızımdan (ablamdan) özür dileyecek oğlunuz biz bugüne kadar neleri neleri görmezden geldik vs demiş saymış bir sürü şey demiş ki annemin sinirini biliyorum ağır konuşmuştur 30 yaşında adama çocuk muamalesi yapamam dedi kaynanam, haklı. evet seninle gelmeliydi seni tek bırakmamalıydı ama ablan da biz orada yokmuşuz gibi davrandı kızım ben oğlan anasıyım eve girdik ne karşılandık ne yer gösterildi bize dedi. annemişn söylediklerini söyledi. bu konuştuklarımız da ikimizin arasında annenin beni aradığını sadece sen biliyorsun ben olay büyümsein diye kimseye bişey söylemedim kızım dedi. o kadar mahçup oldum ki... balayından cuma döndük haftasonu yasak diye gitmedik annemlere. ama ben annemlerle hep görüştüm kimin kile ne sıkıntısı varsa görüşmesinler valla uğraşamam dedim, kaynanamla görüştüğümü söylemedim. o da bana kaynanamı aradığnı, ablamdan özür dile dediğini söylemedi.
yarın akşam annemlere gideceğiz el öpmeye. ortam gerilecek diye çok korkuorum. eşime dedim ki kimle ne sorunun varsa söyle tavrını oraya koy ben kimseye adaletsizlik yapmam. bu senin ailene karşı da böyle benim aileme karşı da böyle. ,
kızlar ben kime inanıcam? eşim çok inatçı ve gururlu biri, ne annem ne da ablam bu insanları aşağıladıklarının farkında değiller ama ben farkındayım. eşimn nişanlılık evresinde psikolojisi bozuldu bu tavırlardan. ablam desen diliyle gömer insanı. bana bile yapmadığını bırakmadı. yıllarca kendimi hep yetersiz gördüm. ayrı şehirlerdeyiz bi araya gelemiyoruz zaten ablamla ama annem kesinlikle ablamın tarafını tutuyor ve eşimin ailesinin yalancı olduğunui ortalığı karıştırdıklarını söylüyor. yarın tavrım nasıl olmalı sizce? eşimle ya da annemle öncesinde bir konuşma yapmalı mıyım? benim artık evli bir kadın olduğum, eşime yapılacak haksız bir muameleyi hoş karşılamayacağımı, çocuk gibi eşimi ona buna şikayet edemeyeceği anlasın isitiyorum. eşimden de beklentim ne olursa olsun yanımda olması kimseyi sevmesi gerekmiyor ama yanımda durması gerekliydi diye düşünüyorum artık onun eşi olduğumu aile olduğumuzu anlamalı. yorumlarınızı bekliyor hepinizi çoook öpüyorum