İyi günler kızlar. Başlık tam şuan yaşadığım durum. Dün akşam bana anlaşmalı boşanma protokolü gönderdi toplam maddi manevi 30 bin tazminat çocuğa 500 ve ben çalışmıyorum. 11 aydır artık 1 lirası kursağımızdan geçmedi. Yani destek olmadı.
Neyse ben kabul etmeyeceğimi söyledim vay efendim kafama sıkarım, bir canım var öleyim de hiç birşey alama sanki istediğimi babasının hayrına verecek ben 50 bin istedim gayet makul bir fiyat, ve 750 çocuğa. Bu kadar şeye rağmen kendime yakıştırıp nafaka istemedim. Allahım msjlarda resmen elinde olsa beni öldürecek
uçak biletimizi kendisi aldı e o zaman gelme ben bileti iptal etdiricem dedi. Bende dedim paşa gönlün bilir iptal ettir gelmeyelim.
Gece bitti kapattım telefonu uyudum bugün beni ablası aradı canım neden böyle yapıyorsun. E işte sen ona demişsin kızın ailesine söyleyecem evli oldugunu vs eee dedim inkar ediyordu hani kafamda kuruyordum noldu şimdi, e kızın ailesi zaten evli oldugunu biliyormuş sen kötü olmanla kalırsın. Dedim bırak ben kötü olayım. Sen çalışmıyorsun mahkemede çocugu isterse devlet memuru oldugu için ona verirler sen ortada kalırsın dedi senin üzülmeni istemem. Dedim canım o elinden geleni ardına koymasın bende koymayacam dedim. Hiç birşey yapamazsın olan sana olacak orta yolu bulun ne veriyorsa al yoluna bak seni istemiyor bak gönlü başkasında diyor. Neyse dedim sen benim için üzülme istediğini yapsın çekişmeli boşanalım benim acelem yok dedim.
Uğraşmak istemiyordum gerçekten böyle olunca da korktuğumu sanıyorlar
aldatan kendisi,darp eden psikolojik şiddet gösteren kendisi, evimin eşyalarını su fiyatına satan kendisi, benim TV ve bir çok eşyam o onursuz gurursuz kızın evinde, bize bakmayan kendisi e neymiş o polis devlet memuru onun istediği olurmuş beni kimse dinlemezmiş hem ben çalışmıyormuşum. Böyle bir dünya varmı gerçekten?