- 25 Ağustos 2018
- 681
- 951
- 43
Boşanın boşanmayın demeye gelmedim ...
sadece yakında 5 aylık hamile olacak bir kadın olarak çok korkuyorum ... çocuk yapmak için bu kadar uğraşırken , ailemi büyütmeye çalışırken ya bende kocamla böyle uzaklaşırsam ? O kadar çok karşılaştım ki bu sitede çocuk olduktan sonra evlilik kalmıyor vs. Diye ...ama neden ?
özür dilerim sizin derdinize hiç bir katkım Yok , fikrim Yok ... belki bencillik olacak kendimi araya katmak ama neden çocuk olunca kopukluk oldu ? Ben çok korkuyorum
Adres ver dayak atmaya gelek.Ondan haber almazsam endişelenmem,görüyor da açmıyor derim,onu tamamen kaybedersem yani allah gecinden versin ölürse üzülürüm ama bi temiz dayak yese veya iş yerinda kötü şeyler yaşasa biraz içime su bile serpilir .. ne yalan söyleyim, belki de kötü düşünceler bunlar ama canının yanmasını bir şeylere üzülmesine isterim yürekten
Capslere beraber gülseniz, sonra yavaş yavaş beraber vakit geçirebileceğiniz alanlar çoğalır belki.. Babalık, çevresinden konuşturmama, özür dilememe gibi özellikler benim eşimde de mevcut... Sizin asıl sorununuz cinsellik bence.. Nerdeyse hiç yok.i,sebebi ne..5 yıllık evliliğim çocuk sahibi olmakla birlikte tepetaklak oldu,sanırım çoğu evli çift gibi. Çocuğumuz yaklaşık 3 yaşında,ikimiz de ona karşı ilgiliyiz ama birbirimize verdiğimiz hiç bir şeyimiz yok,birbirimizden habersiz yaşayıp gidiyoruz karı koca olarak..
Eşimin işi çok geç biter,bana göre epey geç yatıyor,ilk başta beni uyandırmamak için salonda yatıyordu,sonra ben tek başına yatmanın konforuna alışınca o oraya yerleşti diyebilirim.
Eşim harika ilgili bir baba,bu konuda çoğunlukla benim anneliğimden daha iyi olduğunu düşünüyorum,annelik zaten hep bir yetersizlik duygusuyken bir de aşırı ilgili baba insana kendi anneliğini daha çok sorgulatıyor,ve aşağılık komplexi mi bu bilmiyorum rekabeti sevmediğimden çocuğumla ilişkimde bile kendimi çektiğim oldu,onun babalığı benim anneliğimin önüne geçti hep..
Yataklar ayrı olunca doğal sonuç cinsel ilişkinin olmayışı oldu,6 ayda 1 belki senede 1 uçuk rahatsız edici rakamlar.. duygudan yoksun bir görev gibi o da..
İçimde ona karşı bitmeyen geçmeyen kırgınlık, karşımda duvar ğibi bir adam.. aynı çatı altında ağlama krizlerine girsem ğelip sebebini bile sormayacak kadar bana uzak yabancı biri..
Şans eseri konuşabilmişsek ya çocuk hakkında olur ya benim ailemi arkadaşlarımı çekiştiririz-çünkü onun çevresi asla konuşulamaz tam bir dokunulmazlık alanı- ya da internetteki o komik capsleri gösterir bana alakasız bir yerde..ne bir duygu ne bir hayal ne bir sorun konuşulabilir..
Bazen sırf sarsmak için onda bir duygu oluşturmak için kavgalarımızda ağır konuşurum ben ne kadar yükselirsem yükseleyim o hep aynı frekanstadır, belki bastırılmış bir öfkesi var belki de fazla duyarsız, sonra onca hakareti etmemişim gibi kaldığımız yerden devam ederiz..
Gün içinde ne yaptığını bilmem,ben anlatmasam onun da benden haberi olmaz ne arar ne sorar ne de merak eder..
Bir kez bile eline sağlık demez,teşekkür etmez herhangi bir şey için özür dilemez işin acısı ben de ona benzedim zamanla..
Sorunlarımız bir günde çözülecek gibi değil biliyorum nasıl çözülür onu da bilmiyorum ama iyi hissetmeye çok ihtiyacım var onu da biliyorum
Lütfen boşanın diyecekler yazmasın bile,çünkü bunu yapamıyoruz ne o ne ben..
Ben içimi dökmek istedim belki aynı veya benzer şeyler yaşayanınız vardır..
Ne eksık ne fazla. Bıze cok benzıyor evlılıgınız. Bende kı fark, ben maddı kaygım olmasa asla durmam bosanırdım. Daha oncekı konularımda da bahsetmıstım. Rahatımdan vazgecemıyorum.5 yıllık evliliğim çocuk sahibi olmakla birlikte tepetaklak oldu,sanırım çoğu evli çift gibi. Çocuğumuz yaklaşık 3 yaşında,ikimiz de ona karşı ilgiliyiz ama birbirimize verdiğimiz hiç bir şeyimiz yok,birbirimizden habersiz yaşayıp gidiyoruz karı koca olarak..
Eşimin işi çok geç biter,bana göre epey geç yatıyor,ilk başta beni uyandırmamak için salonda yatıyordu,sonra ben tek başına yatmanın konforuna alışınca o oraya yerleşti diyebilirim.
Eşim harika ilgili bir baba,bu konuda çoğunlukla benim anneliğimden daha iyi olduğunu düşünüyorum,annelik zaten hep bir yetersizlik duygusuyken bir de aşırı ilgili baba insana kendi anneliğini daha çok sorgulatıyor,ve aşağılık komplexi mi bu bilmiyorum rekabeti sevmediğimden çocuğumla ilişkimde bile kendimi çektiğim oldu,onun babalığı benim anneliğimin önüne geçti hep..
Yataklar ayrı olunca doğal sonuç cinsel ilişkinin olmayışı oldu,6 ayda 1 belki senede 1 uçuk rahatsız edici rakamlar.. duygudan yoksun bir görev gibi o da..
İçimde ona karşı bitmeyen geçmeyen kırgınlık, karşımda duvar ğibi bir adam.. aynı çatı altında ağlama krizlerine girsem ğelip sebebini bile sormayacak kadar bana uzak yabancı biri..
Şans eseri konuşabilmişsek ya çocuk hakkında olur ya benim ailemi arkadaşlarımı çekiştiririz-çünkü onun çevresi asla konuşulamaz tam bir dokunulmazlık alanı- ya da internetteki o komik capsleri gösterir bana alakasız bir yerde..ne bir duygu ne bir hayal ne bir sorun konuşulabilir..
Bazen sırf sarsmak için onda bir duygu oluşturmak için kavgalarımızda ağır konuşurum ben ne kadar yükselirsem yükseleyim o hep aynı frekanstadır, belki bastırılmış bir öfkesi var belki de fazla duyarsız, sonra onca hakareti etmemişim gibi kaldığımız yerden devam ederiz..
Gün içinde ne yaptığını bilmem,ben anlatmasam onun da benden haberi olmaz ne arar ne sorar ne de merak eder..
Bir kez bile eline sağlık demez,teşekkür etmez herhangi bir şey için özür dilemez işin acısı ben de ona benzedim zamanla..
Sorunlarımız bir günde çözülecek gibi değil biliyorum nasıl çözülür onu da bilmiyorum ama iyi hissetmeye çok ihtiyacım var onu da biliyorum
Lütfen boşanın diyecekler yazmasın bile,çünkü bunu yapamıyoruz ne o ne ben..
Ben içimi dökmek istedim belki aynı veya benzer şeyler yaşayanınız vardır..
Ama sadece beklemek olmaz ki canm iletisim saglamazsaniz olmaz bu is bak ben esimle 3 ay ayri kaldim gl demedi evime dondum hergece baba dye sayiklayan yoldan gecene baba dye kosan kiziim icin beklemek yetmez bak sana coo.guzel bir adim atmis amudum.vsr dems tamam btsin deyip brakmamis seniBoşanmaya yanaşmıyor,çok defa girişimim oldu, ben bizden umudumu kaybetmedim zamanla düzelecek dedi,bekle bekle,bekliyorum
Kadın bebekle kalıyor bütün ilgisini ona veriyor .Eş de bir süre sonra kendini yalnız hissediyor.Beraber bi şeyler yapmak istiyorsun ama bebekle her yere gidilmiyor.Başkasına bıraksan bütün aklın onda oluyor kendin keyif alamıyorsun .Sanırım biz kadınlar bebek olunca herseyimiz o oluyor eşi unutuyoruz.Boşanın boşanmayın demeye gelmedim ...
sadece yakında 5 aylık hamile olacak bir kadın olarak çok korkuyorum ... çocuk yapmak için bu kadar uğraşırken , ailemi büyütmeye çalışırken ya bende kocamla böyle uzaklaşırsam ? O kadar çok karşılaştım ki bu sitede çocuk olduktan sonra evlilik kalmıyor vs. Diye ...ama neden ?
özür dilerim sizin derdinize hiç bir katkım Yok , fikrim Yok ... belki bencillik olacak kendimi araya katmak ama neden çocuk olunca kopukluk oldu ? Ben çok korkuyorum
Eğer gerçekten öyleyse biziz suçlu öyle mi :/Kadın bebekle kalıyor bütün ilgisini ona veriyor .Eş de bir süre sonra kendini yalnız hissediyor.Beraber bi şeyler yapmak istiyorsun ama bebekle her yere gidilmiyor.Başkasına bıraksan bütün aklın onda oluyor kendin keyif alamıyorsun .Sanırım biz kadınlar bebek olunca herseyimiz o oluyor eşi unutuyoruz.
Yok çok korkma eşinle sağlam bi ilişkin varsa azıcık gerilim ve biraz uzaklık oluyor yeni ebeveyn olduğunda ama sonra toparlanıyor.
1. Aydan böyle yani işler. :) İleride de kopukluk olmaması için çocuktan başka muhabbetler de edebilmeliyiz.
Cinselliğin devamı da önemli bence
aile konularını boşverin canım siz de hiçbir erkek hoşlanmıyor ki bu tarz konuşmalardan seninkine özel değil yaniAyrica hicbir erkek kendi ailesi hakkinda konusturmaz bu boyledir neden bilmiyorum babamda da byle abimde de byle esimdede boyle kaynatamda da boyle herkes boyle konuyu acmazsam.bizden mutlusu yok acarsam da 1 hafta aglatir beni ha oda benmaileme laf edemez onu da dedm senin zoruna godoyorsa benm zoruma da gidiyor sende benim ailem hakkinda konusma dye
Biraz ben de öyle hissettim.Öncelikle gülümseyin.Hırslarınızı ayağınızın altında tek tek ezin.Gururunuzu bir kenara bırakın siz gülümserken o çatlasın!İnanın evin havası değişecektir.Beni mi hatalı buldunuz?
cocuk olunca bir sure kopukluk oluyor evet cunku cocuk ne zaman uyursa sizde ozaman uyumaya basliyorsunuz fazlasiyla yoruluyorsunuz esiniz ise gittigi icin sizin kadar aktif bakamiyor en azindan uyku konusunda bizim kadar fedakar olamiyor bir cogu bu ozellikle cinsel anlamdaki kopukluk surecini iyi degerlendirmeniz gerekiyor biz 4.5 ay ayni anda uyuyup uyanamadik mesela bu surecte firsat buldukca sevdigimi soyledim yazdim her firsatta belli ettim sinirler harap oluyor uyku duzeni yok yeni annesiniz daha cocugun neden agladigini cozemiyorsunuz acemilik var yani bu sinir harbinin yasandigi surecte karsilikli olarak birbirimizi sinir cikaracak insan olarak hic gormeyin gunlerce haftalarca disari cikamadiginiz dus alamadiginiz oluyo bunlari bilin hazir olun esinizle oturun plan yapin stresi minumuma indirmek icin aman isten geldim ben surda yatayim luksu olmasin cocugun bakiminin her aninda yaninizda olup ogrensin ogretin ki siz ben yarim saat uzanayim sessiz bir ortamda dediginizde cocugu gazini cikaramayan altini degisemeyen bir insana birakmis olmayin bunlar simdi ufak gorunen ama o zamanlar gozunuzde buyuyecek onemli seylerBoşanın boşanmayın demeye gelmedim ...
sadece yakında 5 aylık hamile olacak bir kadın olarak çok korkuyorum ... çocuk yapmak için bu kadar uğraşırken , ailemi büyütmeye çalışırken ya bende kocamla böyle uzaklaşırsam ? O kadar çok karşılaştım ki bu sitede çocuk olduktan sonra evlilik kalmıyor vs. Diye ...ama neden ?
özür dilerim sizin derdinize hiç bir katkım Yok , fikrim Yok ... belki bencillik olacak kendimi araya katmak ama neden çocuk olunca kopukluk oldu ? Ben çok korkuyorum
nasıl bir anne olcam onu bile bilmiyorken , şimdi bide kocayla da iliskim nadil olcak o cikti basima