Ben 8 sene kullandim canim o ilaclari iyi bilirim insani resmen aptal ediyor,bizlik birsey değil. Hayatini hep ertelemene sebep oluyor. Cunku surekli uyuyorsun,donuksun falan..
Alisverise cikma olayi sinir bozucuymus. 4 saat nasil sabrettin ya. Benim açlıktan gozum doner senin gibi elim ayagim titrer. Babami tanımam yani abooo. Bide tiroidde var bende acaba ondan mi
Benim annem babam arayinca da cok gerildigim oluyor,onlarla alakali degil ama,mesela o an huzursuzum ya ters konusuyorum sonra pisman oluyorum.
Benim esimde oyle son derece rahat,vurdumduymaz bir insan. Yakinda eve vinc getirtcem evden oyle cikartcam. Cok konusmaz. Cok gülmez ice kapanik sinsi ve hain bence baskasina gore de politikmis. Iki yuzlulugun ismi politiklik olmus. Bizim gibi insanlar cabuk yıpranıyor. Boyle rahat ve yavas tipler de hep iflah oluyor
Bende boyun fıtığı var doktor doktor gezdim. Cocuk icin ugrasiyoruz doktor doktor gezdim. Esimde sperm sayisi düşük çıktı. Birsey buldu internetten ve sayisi 6 katina yükseldi. Diyorumki kendi kendime Allah böylelerini muvaffak ediyor. Bana bisey olsa doktor doktor gezerim derdime derman bulamam.biraz güldüriyim seni :)
Alemsin canım ya seni çok iyi anlıyorum beni de anlayan biri olduğuna sevindim sonunda :)
Napim şimdi eşim tam da kv lere ters basmışken pişman olmasın diye sabrettimAma bende de tiroid şeker vs genlerde var çabuk yoruluyorum, kas romatizmam var, eşim anlamıyor tabi onda olmadığından anlamıyor.
Ben de tekrar ilaca başlamak istemiyorum, unutkanlık çok yapıyor ve bebek istiyorum Allah kısmet ederse.
Napayım sinirlenince buraya vuruyorum kendimi artık, evde patlayamıyorum, işte patlayamıyorum sabır taşı oldum mübarek iyi ki burası var
Valla iyiki var burasi tatlımkas romatizmasini da anlarim insani yatağa çakar,ama yatinca da daha cok agriyabilir bu defa dolanmak istersin,kısır döngü diyelim. Bendede fibromiyalji var yumusak doku romatizması,boyun düzleşmesi kanal daralmasi, epey bisryler var ve insan bu durumda anlasilamamaktan cok üzülüyor esim inanmıyor gibime geliyor neden yalan soyleyim bazen siddetli agrim oluyor gene gikim çıkmıyor yasamayan bilmez tatlim şeyi anlamadım, kayinvalidelerle eşinin arası mi açıldı?
Bu arada kan degerlerine 3 ayda bir baktir bence baktiriyorsundur Gerci. Bende hep insulin direncini takipteyim cok sukur bisey yok bebek konusu bizdede varkavgadan gürültüden olmuyor. Hatta aşılama yaptırdım tutmadi
Valla iyiki var burasi tatlımkas romatizmasini da anlarim insani yatağa çakar,ama yatinca da daha cok agriyabilir bu defa dolanmak istersin,kısır döngü diyelim. Bendede fibromiyalji var yumusak doku romatizması,boyun düzleşmesi kanal daralmasi, epey bisryler var ve insan bu durumda anlasilamamaktan cok üzülüyor esim inanmıyor gibime geliyor neden yalan soyleyim bazen siddetli agrim oluyor gene gikim çıkmıyor yasamayan bilmez tatlim şeyi anlamadım, kayinvalidelerle eşinin arası mi açıldı?
Bu arada kan degerlerine 3 ayda bir baktir bence baktiriyorsundur Gerci. Bende hep insulin direncini takipteyim cok sukur bisey yok bebek konusu bizdede varkavgadan gürültüden olmuyor. Hatta aşılama yaptırdım tutmadi
Aynen vallahi.. sağolun. Size de geçmiş olsunBende de var Fibramiyalji ama eşinizi geçtim de kimsenin anlamayacagi bir durum.. Kolay iş değil yani.. Çok geçmiş olsun..
Aynen, yatınca kalkmak kalkınca yatmak istiyorumÖldürmeyen ama süründüren ne varsa bizde mevcut desene
Eşimin ve ailesinin bu tarz sıkıntıları yok, anlamıyorlar o yüzden.
Kv meselesi çok uzun benim ya, 6 senedir sıkıntı yaşıyorduk, en sonunda eşim şu an görüşmüyor, zaten benimle görüşmüyorlardı kv ler.
Bi benden size bi tavsiyem daha ama agir hareket ederek atesinizi alevlendirin yani aski tekrar kurtarin birbirinizi iltifat ederek saygili konusarak bi problem oldugunda bagirmadan cagirmadan sakince sorunu cözmek benim ailemde öyleydi sonra evliligi kurtarmak istediler dedigim gibi de evliligi de kurtardilar hala musmutlu yasayip gidiyor arada bi tartisma oluyor ama yatagi ayirmadilar küs olsaniz bile o yataga beraber yatcaniz yoksa ayri yattikca insan ister istemez zamanla soguyabiliyor5 yıllık evliliğim çocuk sahibi olmakla birlikte tepetaklak oldu,sanırım çoğu evli çift gibi. Çocuğumuz yaklaşık 3 yaşında,ikimiz de ona karşı ilgiliyiz ama birbirimize verdiğimiz hiç bir şeyimiz yok,birbirimizden habersiz yaşayıp gidiyoruz karı koca olarak..
Eşimin işi çok geç biter,bana göre epey geç yatıyor,ilk başta beni uyandırmamak için salonda yatıyordu,sonra ben tek başına yatmanın konforuna alışınca o oraya yerleşti diyebilirim.
Eşim harika ilgili bir baba,bu konuda çoğunlukla benim anneliğimden daha iyi olduğunu düşünüyorum,annelik zaten hep bir yetersizlik duygusuyken bir de aşırı ilgili baba insana kendi anneliğini daha çok sorgulatıyor,ve aşağılık komplexi mi bu bilmiyorum rekabeti sevmediğimden çocuğumla ilişkimde bile kendimi çektiğim oldu,onun babalığı benim anneliğimin önüne geçti hep..
Yataklar ayrı olunca doğal sonuç cinsel ilişkinin olmayışı oldu,6 ayda 1 belki senede 1 uçuk rahatsız edici rakamlar.. duygudan yoksun bir görev gibi o da..
İçimde ona karşı bitmeyen geçmeyen kırgınlık, karşımda duvar ğibi bir adam.. aynı çatı altında ağlama krizlerine girsem ğelip sebebini bile sormayacak kadar bana uzak yabancı biri..
Şans eseri konuşabilmişsek ya çocuk hakkında olur ya benim ailemi arkadaşlarımı çekiştiririz-çünkü onun çevresi asla konuşulamaz tam bir dokunulmazlık alanı- ya da internetteki o komik capsleri gösterir bana alakasız bir yerde..ne bir duygu ne bir hayal ne bir sorun konuşulabilir..
Bazen sırf sarsmak için onda bir duygu oluşturmak için kavgalarımızda ağır konuşurum ben ne kadar yükselirsem yükseleyim o hep aynı frekanstadır, belki bastırılmış bir öfkesi var belki de fazla duyarsız, sonra onca hakareti etmemişim gibi kaldığımız yerden devam ederiz..
Gün içinde ne yaptığını bilmem,ben anlatmasam onun da benden haberi olmaz ne arar ne sorar ne de merak eder..
Bir kez bile eline sağlık demez,teşekkür etmez herhangi bir şey için özür dilemez işin acısı ben de ona benzedim zamanla..
Sorunlarımız bir günde çözülecek gibi değil biliyorum nasıl çözülür onu da bilmiyorum ama iyi hissetmeye çok ihtiyacım var onu da biliyorum
Lütfen boşanın diyecekler yazmasın bile,çünkü bunu yapamıyoruz ne o ne ben..
Ben içimi dökmek istedim belki aynı veya benzer şeyler yaşayanınız vardır..
Son sayfaya mesaj olarak yazdım ama buraya da ekleyim
Edit:
Yazan fikir veren herkese çok teşekkür ediyorum
Bu konuyu açma sebebim benzer şeyleri yaşayan başka ailelerin de olduğunu bilmem ve hem onlara hem bana burda destek ve yapıcı fikirler bulabilmekti ve beklediğim gibi de oldu
Eşimle bugün 2 saat oturup konuştuk,ben buraya yazdığım gibi herşeyi etraflıca anlattım,zaten dün akşam konulara girmeden ya ayrılık ya boşanma demiştim..
Eşimin aklından hiç bir zaman geçmemiş ayrılık, dün akşam ölene kadar bizden vazgeçmeyeceğini söylemişti sarılıp ağlamıştık orda kalmıştı konu.. bugün enikonu konuştuk.o da neden kendini bu kadar geri çektiğini itiraf etti. Benim aşırı gergin ve maskülenleşmeye başlamış halimin onu soğuttuğunu,yaklaşmaya bile korkar hale geldiğini söyledi..
Zaman verdik birbirimize, benim işleri yoluna koyduğumda yatakları da birleştireceğiz..
Hepinize sevgiler..
Anlamazlar canim anlamazlar. Bilmem mi. Benim kaynana olacak şahıs esime diyorduki benim için, hastaligim için, "Sende bıkmışsındır" simdi bende görüşmüyorum kayinvalidemle eşim görüşüyor sadece. Cok rahatım.
öncelikle Allah saglıkla kucagınıza almayı nasıp etsın evladınızı. çocuk öyle bir şey ki. ben size kısaca anlatmaya çalışayım neden eşler arasına mesafe giriyor. o kadar küçük o kadar size muhtaç ki bebek, bütün önceliğiniz o oluyor. önce onun karnını doyurmak zorundasınız, önce on unla ilgilenmek zorundasınız, önce onu uyutmak zorundasınız, önce onun ihtiyaçlarını karşılamak zorundasınız, önce ona kıyafet almak zorundasınız, önce onu doktora götürmek zorundasınız.önce o önce o önce o. herşeyde önce o. çalışıyorum. 15 aylık bir kızım var. konu sahibi gibi şikayetlerim yok benım evlılıgımle ılgılı çok şükür. ama dün akşam işten geldiğim zaman ilk kızıma sarıldım ilk onu öptüm kokladım. aradan 15 dk geçtikten sonra eşimi öpmek aklıma geldi. kendı kendımı bıle yadırgadım. aslında uzun zamandır bunu bu sekılde yapıyordum. cunku önceliğim o artık. evet eşim ikinci plan. kendımde o sekılde. ne kadar istemesenizde bu böyle oluyor maalesef. ve sonuç olarak kimilerinin ilişkilerinde kopukluklar meydana gelıyoır kımılerınde gelmıyor. herkeste tabıkıde aynı olacak dıye bısey yok. cocuk evlılıgı bıtırmıyor elbet , aama cocuk olduktan sonra eşlerın bırbırıne vakıt ayırması elbettekı gıbı eskısı gıbı olmuyor. yani sizistesenizde istemesenizde bu böyle oluyor. en aızndan benım evlılıgımde bu sekılde oldu.cinsellikte etkileniyor, sosyallikte etkileniyor. he bunu ileri boyuta taşıyıp taşımamak kimin elinde , kadermi kısmet mi bilmiyorum. ama çocuk dünyanın en tatlı en güzel şeyi aslında eşleri evlilikleri birbirine daha cok baglaması gereken şey. Çocuk olmaya evlilikler de hep bir eksik hep bir noksan. o yüzden korkmayın. sizden kopacak olan eş çocuk olmadanda kopar..Boşanın boşanmayın demeye gelmedim ...
sadece yakında 5 aylık hamile olacak bir kadın olarak çok korkuyorum ... çocuk yapmak için bu kadar uğraşırken , ailemi büyütmeye çalışırken ya bende kocamla böyle uzaklaşırsam ? O kadar çok karşılaştım ki bu sitede çocuk olduktan sonra evlilik kalmıyor vs. Diye ...ama neden ?
özür dilerim sizin derdinize hiç bir katkım Yok , fikrim Yok ... belki bencillik olacak kendimi araya katmak ama neden çocuk olunca kopukluk oldu ? Ben çok korkuyorum
Bende böyle düşünüyordum çocuktan önce ama öyle olmuyor insan kişisel ihtiyaçlarına bile vakit ayıramıyor heleki eş yardım etmiyorsa insan kadınlıktan çıkıyor.Bebegin ihtiyaclari tabiki karsilanacak. Yine soyluyorum bebegim yok net konusmak istemiyorum ama isteseniz mutlaka zaman yaratabilirsiniz. Yataginizi ayirip, kendi bakiminizi ihmal edip, eşinize ilginizi kesip sonra bana kotu davraniyor diye hayiflanmaya hakkiniz yok diye dusunuyorum.
Bende böyle düşünüyordum çocuktan önce ama öyle olmuyor insan kişisel ihtiyaçlarına bile vakit ayıramıyor heleki eş yardım etmiyorsa insan kadınlıktan çıkıyor.
öncelikle Allah saglıkla kucagınıza almayı nasıp etsın evladınızı. çocuk öyle bir şey ki. ben size kısaca anlatmaya çalışayım neden eşler arasına mesafe giriyor. o kadar küçük o kadar size muhtaç ki bebek, bütün önceliğiniz o oluyor. önce onun karnını doyurmak zorundasınız, önce on unla ilgilenmek zorundasınız, önce onu uyutmak zorundasınız, önce onun ihtiyaçlarını karşılamak zorundasınız, önce ona kıyafet almak zorundasınız, önce onu doktora götürmek zorundasınız.önce o önce o önce o. herşeyde önce o. çalışıyorum. 15 aylık bir kızım var. konu sahibi gibi şikayetlerim yok benım evlılıgımle ılgılı çok şükür. ama dün akşam işten geldiğim zaman ilk kızıma sarıldım ilk onu öptüm kokladım. aradan 15 dk geçtikten sonra eşimi öpmek aklıma geldi. kendı kendımı bıle yadırgadım. aslında uzun zamandır bunu bu sekılde yapıyordum. cunku önceliğim o artık. evet eşim ikinci plan. kendımde o sekılde. ne kadar istemesenizde bu böyle oluyor maalesef. ve sonuç olarak kimilerinin ilişkilerinde kopukluklar meydana gelıyoır kımılerınde gelmıyor. herkeste tabıkıde aynı olacak dıye bısey yok. cocuk evlılıgı bıtırmıyor elbet , aama cocuk olduktan sonra eşlerın bırbırıne vakıt ayırması elbettekı gıbı eskısı gıbı olmuyor. yani sizistesenizde istemesenizde bu böyle oluyor. en aızndan benım evlılıgımde bu sekılde oldu.cinsellikte etkileniyor, sosyallikte etkileniyor. he bunu ileri boyuta taşıyıp taşımamak kimin elinde , kadermi kısmet mi bilmiyorum. ama çocuk dünyanın en tatlı en güzel şeyi aslında eşleri evlilikleri birbirine daha cok baglaması gereken şey. Çocuk olmaya evlilikler de hep bir eksik hep bir noksan. o yüzden korkmayın. sizden kopacak olan eş çocuk olmadanda kopar..
KONU sahibi için ise; evliliğiniz için çabalayın.sizin kopuklugunuz cocuktan ziyade siz ikinizle alakalı gibi geldi bana ki eşinizde bu şekilde oldugunu söylemiş zaten. umarım herşeyi yoluna koyarsınız..
OkudugumBende böyle düşünüyordum çocuktan önce ama öyle olmuyor insan kişisel ihtiyaçlarına bile vakit ayıramıyor heleki eş yardım etmiyorsa insan kadınlıktan çıkıyor.
konu sahibi eşinin bebek bakimi konusunda kendisine yardimci oldugunu soylemıs ama. Hatta bu konuda harika oldugunu. Kendi anneliginden daha iyi bir baba oldugunu soylemis.Bende böyle düşünüyordum çocuktan önce ama öyle olmuyor insan kişisel ihtiyaçlarına bile vakit ayıramıyor heleki eş yardım etmiyorsa insan kadınlıktan çıkıyor.
Yazdıklarınız cok dogru. Kendimizi gordum. Esim gecenlerde " keske ilk tanistigimiz zamanladaki gb olsak" dedi bana. Ben ise her zamanki gb he he dedim.Merhaba. iki yillik evliyim. Çocuk sahibi degilim,ahkam kesmek istemem sadece bir egitimci olarak goruslerimi paylasmak isterim. Bir danisan eski eşine soruyor :
"Benden boşandigina pisman misin?"
Eşi ise şöyle cevapliyor: "Çocugumuz dogmadan onceki senden bosandigima pismanim ama cocugumuz dogduktan sonraki senden bosandigima asla pisman degilim.Yine olsa yine boşanirim diyor. Kadinlar annelik icgudusuyle yaratilmis varliklar. Hamilelikten itibaren bunu yogun olarak hissediyoruz ve esimizi ihmal ediyoruz. Butun omrumuzu cocuga adiyoruz.Annelik fedakarlik ister evet ama yataklari ayirmak evlilikteki en buyuk hatadir. Cocukta anormal davranislar gordugumuzde bizim en merak ettigimiz konu anne-baba iliskisidir ve beraber yatip yatmadiklari bizim icin cok onemlidir. Bunu mutlaka ogreniriz. Önce kendinizi bir ölçün tartin. Şapkanizi onunuze koyun ve düşünün. Siz duzeltmeye kendinizden başlayin. Baktiniz duzelmiyor o zaman iciniz rahat eder. Ben elimden geleni yaptim dersiniz. Kadinlarin en buyuk hatasi bu once kendini ihmal eder. Sonra eşini. Sonra evlilik sadece kagit ustunde kalir. Yapabildiginiz kadar kendinizden başlayarak evlilikteki hatalarinizi bulun önce. Her şeyde ďegisim ve onarim once sizinle baslar.
Aynen öyle tabikide bütün sorumluluk annede olmamalı, ki bence zaten bu iş tek kişilik bir iş değil gerçekten çok zor. doğum yapmadan gözünü korkutmuş olacagım biraz ama :) hele çalışan anne olmak, hele birde çocugun zor bir çocuksa.. eşim bana her süreçte yardımcı Allah ondan razı olsun. ev işlerindede çocuk bakımındada,ki benden daha ilgili daha naif kızımıza kızım gece uyandığında bile baba diye aglıyor hesap edın:) ama ne kadarda olsa annenın uzerınde hep bır fazlası cocuk bakımı olsun ev işleri olsun.. idare etmek o kadar zor ki.. an geliyor hala tuvalete gidemediğim zamanlar oluyor. aylardır işe maksimum 5 saatlik uyku ile geliyorum ki oda gece güzel uyudum dedıgım gunler. gece uyandıgım zamanları hesaba katmıyorum. bu 5 saatte 50 defa uykum bolunuyor. aynı sekılde esımde oyle.. oda uyumuyor ben emzırıyorsam o sallıyor, ağladığında o susturuyorsa ben uyutuyorum . ama gecenın sonunda ıkımızınde pili bitmiş oluyor.. ee noluyor ıster ıstemez kendımıze vakıt ayıramıyoruz.. ıster ıstemez araya mesafe gırıyormus gıbı oluyor. çunku eskısı gıbı ılgılenemıyorsun ki eşinle. eşini bırak kendınle bıle ılgılenemıyorsun.bu esnada soguyan soguyor demekkı esınden.kendıne farklı yollar arıyor..Cevap için çok teşekkür ederimsöylediklerinizin hepsi çok doğru ve yerinde tespitler FAKAT bence şöyle bir ayrıntı var ; çocuk bakımını tamamen ‘anne’ yüklendiği zaman sorun çıkıyor , çünkü baba bunun ne kadar zor olduğunu bilemiyor , babayı da bu sürece dahil etmek gerek .
Misal ‘önce onu uyutmak zorundasınız , önce onu doyurmak zorundasınız’ bunda hemfikiriz elbette öncelik bebek -çocuk ama bu sadece annenin görevi değilbilmiyorum anlatabiliyor muyum ? Anne herşeye yetişemez, bebeği tek başına yapmadığımıza göre mümkün olduğu kadar babayı da bu sürece dahil etmek gerek işte o zaman bu kopukluk daha az olur çünkü yorgun olan sadece anne olmaz .
Tabii ki çocuğum olmadığı için belki ‘şöyle yapcam böyle yapcam’diyorum ama , mümkün olduğu kadar eşimi de bu olaya dahil etmeye çalışacağım .
Size bebeğiniz ve eşinizle mutluluklar dilerim