hamile.kalmak için bir başkasının spermini kullanıp hamile kalıyorlar bunun için merkezler var pek çok ülkede yasak dinen de yasak kıbrısta var o merkezler bende kk öğrendim bunu ...çoğu kişi oraya gidiyor uygun doner bulup yerleştirip hamile kalıp bide dua ediyorlar onceden okuyordum çoğu kişi ailesinden saklıyor
Yanı hiç iyi bir şey değil
sperm durumu benım ıcın hıc soz konusu olmadı, cunku ılk esımde de, sımdıkı esımde de sorun yok . ben erken menopoz ve yumurta sorunu yasayan bırı oldum , en basından berı. yani evlendım ve 7 ay sonra, 26 yasında hortlayan erken menopoz diyeyim.
kimse için buyuk laf etmemeyi öğrendim çok acı tecrübeler ile. hayatta korkmam ya da vazgeçmem dediğim annelikten bile vazgeçtim, ha şimdi pat diye olsa tabi ki deliririm ve dayanırım her korkusuna. ama vazgeçme sebeplerim arasında dindar olmasam da, dini sorularım, en çok sınanmaktan korkuyor oluşum diyebilirim. yani çocuk sahibi olmak için başkasının spermini ister miydim, ya da eşlerim ister miydi sorularına kendim için net cevap veremem ama iki eşim de benden daha dindar oldukları için ve erkek olmanın da verdiği daha duygusallıktan uzak olma durumundan dolayı, çok net hayır derlerdii. ama ben ister yumurta nakli ister sperm... net cevabım yok, dürüst olmam gerekirse.
ama sınanmaktan çok korktum, çünkü anne olmak adına çıktığım bu evlılıkte cok seyler yasadım , gördüm , evlat sahibi olan eşim, annesi, başka insanlar derken... evlat sahibi olmak, evladı nasıl yetiştirmek, zehirli bir sarmaşık gibi yetişen evlatların sonra zehirli orman gibi yetişkin olup, benim gibi filizlenen herşeyi yok edecek kadar zehirli olabileceğini derken... günahım yokken, alakam yokken, payıma düşen şeylerden sonra dedim ki, evlat evlat derken evlatla sınanan bu yeni hayatımdaki insanlar ile evlat konusunda başka bir sınavımız daha olursa hadi dedim... ee tabi eşimin huyları, annesinin varlığı, iş hayatım, yaşım derken ... bunları da ekleyip, kıbrıstan bu sene başında vazgeçtim.
kimseye günah demem, niye yaptı demem, niye yapmadı da. çünkü birşeye sahip olamamak, hem de herkesin doğal döngüde yaşadığı bir mutluluktan yoksun kalmış gibi olmak, insanı çok farklı duygulara itiyor, benimki üstelik bir de erken menopoz ile birleşince beni çok derin etikeledi. o yüzden herkese kalbinde, aklında, hayatında, evliliğinde, bedeninde, öteki yaşamda, bu yaşamda... hayırlı, mutlu, doğru,.... bunları bulabildiği ve hep de bulacağı bir seçim ve kader diyebilirim, ancak ben.