nerden başlasam bilmiyorum, seni anlıyorum dersem büyük yalan olur. çünkü herkes yaşadığını bilir, kimse kimseyi tam anlayamaz. ama belki hayatındaki zorluklar ve farklı sınavlar, onu algısı yüksek insan yapabiliyor , ve diyorum ki ben de sana, seni gerçekten tam anlayamam, anlasam dahi sana ne desem , sen hazır olmadıkça söyleyeceğim hiç bir şey sana geçmeyecek aslında. ya da geçti diyelim ama o ateş, hep kor olarak kalacak.
yani aslında herşeyin farkında olarak size dürüstçe yazıyorum , üst perdeden konuşmak, konuşması kolay, herkes toparlan diyor sen de onlardan birisin durumu değil inanın. sadece amacım, yanlız hissetmemeniz... hatırlatmak değil, vah vah tüh tüh demek değil. insan büyük acı yaşarken, bazen kimseyi istemiyor bazen de tam tersi, üzül tamam ama yanındayım, bunu unutma ... bunu hissetmek istiyor, ben de belki hiç tanımasam da, hatta son günlerde gruptaki mesajları dahi okuyamıyor olsam da, birden gördüğüm bir mesaj üzerine yanında olmak istedim.
acıtan yer, aynı arkadaşım. kalbimiz, hayallerimiz, korkularımız, belki zaman zaman isyanlarımız. acıyı çeken bizler, ve hayatlarımız farklı sadece. acının sebebi farklı aslında.
senin ve hepimizin de dediği gibi; insan sınanmadığı acıyı bilmiyor. sen beşik aldın ve boş kaldın diye ağladın eminim ki. yeri dolmaz evet ama sağlık sorunun yoksa Rabbim inşallah yeniden sana evlat nasip etsin. kucağın dolsun, beşiğin dolsun arkadaşım inşallah. ben halen beşiklere bakarım bazen, avm gezerken. ya da mesela kedimi, evlat gibi kucaklıyorum onunla avunuyorum çünkü ne o beşik ne o kucak hiç dolmayacak.
kaybettiğin evladın ve acısı, sana cennet de yer ayırmış ve seni bekliyor olsun inşallah. Allah cennetteki evlatlar ile seni ödüllendirsin der bir abim bana, ve der ki üzülme evladım yok diye, bir sağlam elimizin bile şükrünü yapmıyoruz, Allahım evlat verdi diye ne kadar şükrediyoruz, o evladın yaptığı yapacağı herşeyin vebalinde olmak ve öyle göçüp gitmek.. sense , Allahın vermediğine de tevekkül edip, Allahın katına çıkacakken, ben bu evlattan dolayı bile hesaba çekileceğim der. ben bu dünyada müjdelenmiş sayılmam, çünkü kimbilir Rabbim sizi müjdeleyecek der.
bunu kendime her zaman hatırlatmaya çalışıyorum, inan her zaman da başaramıyorum, ama kimi iman, kimi kariyer, kimi hayr yapmak, kimi güzelleşmek.... herkes kendine bir yön ve amaç ediniyor işte bu ya da daha farklı sınavları verirken. iman konusunda iyi değilim, namaz, tesettür falan yok yani bende . zaman zaman namaz, oruç.... ama kalbimi, iyiliğe ve hayr yapmaya verdim. Allahın emaneti olan sessiz kullarına... yani hayvanlara ve çocuklara... Allah bana daha çok versin, daha çok yapayım, bir kız çocuğu okutayım istiyorum inşallah
çok anlattım , kusura bakma ama hem seni anlayamadan olsa da anladığımı, hem yanlız olmadığını, hem kendi hikayemi, hem herşeye rağmen şükreden yanlarımızı konuşalım diye böyle aktı gitti cümleler. Allah her işimizi kolaylaştırsın, yüklerimizi hafifletsin inşallah.
sevgiler.....