Duygusal açlık yasamak

Ne kadar da evlileri anlatan bir konu olmuş😂 bence bu düşüncede yalnız değilsiniz, çoğu kişi yaşıyor bu durumu. Arada gelir gider bu tarz şeyler, huzur baki kalsın yeter ki🙏🏼
Terazi burcu değilim, biraz gerçekçi yaklaştım🤭
 
Bire bir ayni duygular icindeyim :) 8 yillik evlilik iki cocuk terazi burcu 30 yas güzel bir kadin ve ruhsuz sevgisini ilgisini belki etmeyen ama cok iyi bir es ve baba :) napicam bende bilmiyorum bosanmak benim icinde soz konusu degil esimle konusuyorum 3 gun degisiyor sonra gene ayni valla biktim bende. Bu yasta insanlar hala asik oluyorken ben sevildigimi hissedemiyorum bu yuzden esime karsi cok ofkeliyim bunu asamiyorum o ise beni asla anlamiyor 🫠
 
Hiç şaşırmadım çünkü ben de teraziyim. Terazi flörtün, iltifatın vs delisidir normalde. Mesela o gördüğünüz rüyalardan bazen ben de görüyorum sahiciymiş gibi üstelik. 😂 sizinki evlilik öncesi flört dönemini özlemek. Çocuk yokken daha idare edilebilir oluyor ama ebeveyn olduktan sonra daha zor eskiyi yakalamak. Vakit kalmıyor zaten yav😂 o yüzden biraz sakin olun, imkanınız varsa baş başa bir kaçamak yapın arada bir.
Teraziler hep aynı demek😂
 
Evlilikte sevildiğini hissedememek, güzel bir söz, iltifat duyamamak, ciddi sıkıntı aslında, şımarıklık falan degil. Bakın siz kendiniz terapi almışsınız, eşiniz çift olarak gitmeye devam etmemiş. Sonuç olarak beklentilerinizi azaltıp evliliğe devam etmeye çalışıyorsunuz. Aslında hiç o kadar kolay ki siz iyi hissetirmesi, isterse gayet rahat yapabilir ama ben bunu umursamazlık olarak görüyorum. Siz mutlu olsanız bu eşinize, evinize, çocuklarınıza da yansıyacak. Demek ki ortaya çıkaracak bir sevgi yol gibi geliyor bana. 🤷‍♀️

3 çocukla boşanmak için yeterli değil bu sebepler bir yandan. Ayrılınca daha mutlu olamayacaksıniz bu şartlarda, sorumluklarınız artacak üstüne. İki ucu çoklu değenek yani.
 
Benim evliliğim de bu şekilde bir güzel soz iltifat etmek ilgi göstermek yok. Ustelik beji çok eleştirir. Sevgi de kalmadı içimde.
Aileme gore maddi olarak bir sorunumuz yok ailesi iyi ayrılmak için jir sebeb yok.. Ben bir gün bu evlilik bitecek düşüncesindeyim eşime de söylüyorum artık..Çocuk büyüsün ayrılacağım diye laf olsun diye dediğimi düşünüyor.
 
Merhaba hanımlar
Çok güzel bir ilişkisi olan harika bir ailede büyüdüm. Sevgi eksikligini asla hissettirmeyen her daim kıymet verilen bir evdi. Babam annem sevgi sözcükleri kullanan birbirlerini de çok güzel seven ebeveynlerdi.
Evlendim. Onuncu yilimiz. Üç de çocuğum var. Eşimde birşeyleri yoluna koymaya çalışıyor. Evine düşkün. Çocuklarla idare eder bir ilişkisi var. Eskiden kötü olaylarda yaşadık ama bir süre terapi aldım ve bazı konuları astım. Eşimle de aile terapisi aldık ama o devam etmek istemedi. Kendisini baskı altında hissettiğini söyledi. Bence devam etmeliydik.
Bekarken çok hareketli bir gençlik geçirdim. Flört etmeyi severdim. Beğenilir, sevgi ifadelerini sıklıkla duyardım bu da beni mutlu ederdi. Çok sevgilim olmadı ama çok mutlu olduğum oldu. Çok sevildiğimi hissettiğim...
Eşimse annesi babası çok sıradan bir birlikteliği olan biri. Hatta ayrı yatıyorlar. Öyle bir sevgi ifadesi hiç duymadim aralarında ama saygililardir birlikte birşeyler yaparlar.

Gel gelelim biz doğru düzgün sohbet etmeyen, birlikte kahkahaları pek olmayan, kavgası bol bir ev kurduk 🥺 eşimin beni sevdiğini biliyorum ama o sevgisini göstermeyi beceremiyor. İlgisini göremiyorum. Çok güzel kilo verdim, güzellik olarakta fena sayılmam hala. 33 yaşındayım. Kendine güvenen çalışan sosyal biriyim. Off eşimle neden böyle oluyor anlamıyorum.

Rüyalarımda birilerinin bana aşık olduğunu, beni çok sevdiğini filan görüyorum. Resmen bekarliktaki o dönemlerimi özlüyorum. Tabiki asla bu duygusal bir aldatmada bulunma gibi bir duruma gitmiyor. Ama Allah korusunda karşıma biri çıksa beni çok sevse ne yaparım diye de düşünmüyor değilim. Kendimi boşlukta hissediyorum.

Boşanmak gibi bir düşüncem yok. Çocuklarım küçük hayat da zor. Bariz elle tutulur bir sebepte bulamadım. Bana sevgini hissettirmiyorsun diye bir ayrılık sebebini kabul edemiyorum (eskiden ederdim. Ben sadece seni sevdigim icin yanındayım derdim.) Şimdi evliliğe profesyonelce yaklaşmaya çalışıyorum. Evlilik illa sevgini hissettirmek değil, bir işi birlikte yürütmek gözüyle bakıyorum. Çocuklarımızı, ailemizi birlikte profesyonelce yürütmek gözüyle bakıyorum. Ama aşık olmayı aşkı hissetmeyi özledim 😓 boşansam sanki bu duygu yerine mi gelecek üç tane çocuğum var sonuçta 😅

Çok karisigim... Eşimden ayrılsam mesela, yine karşıma eşimin aynı versiyonu çıksa ona aşık olurim, o da olur. Başta hissettirir o aşkı da. Ama zamanla yine aynı olur diyorum. Sonuçta sevdigim insanın nasıl çıkacağını bilmemim imkanı yok.

Acaba çocukça/ergence mi davranıyorum. Ne güzel bir yuvam var. Maddi olarak sıkıntımız yok şükür. Çocuklarımız sağlıklı, genel olarak huzurumuz yerinde. Daha ne olsun diyorum. Profesyonelce bu işi yürüt git diyorum...

Çok uzatmışim kusura bakmayın. Aslında buradan genel yorumlardan yana ümidim yok ama arada güzel fikirler çıkıyor diye iç dokmek istedim.
Bazı arkadaşlar yorum yaparken beynini kullanmayı unutmuş gibi duruyor.
Belli ki küçük çaplı bir depresyon yaşıyorsunuz duygusal anlamda boşlukta olmak insanı hataya sürükleyebilir. Bence eşinizle konuşun ondan ne istiyorsanız ciddi ve tatlı bir dille belirtin . Ayrıca size nasıl davranmasını istiyorsanız bir süre sizde eşinize o şekilde davranın (ilgili, iltifatlı, düşünceli vs...) Baktınız yine hisleriniz aynı bir psikologla görüşmenizi tavsiye ederim içinizdeki duyguları en dürüst şekilde paylaşacağınız kişidir çünkü sizi asla yargilamaz.
 
Merhaba hanımlar
Çok güzel bir ilişkisi olan harika bir ailede büyüdüm. Sevgi eksikligini asla hissettirmeyen her daim kıymet verilen bir evdi. Babam annem sevgi sözcükleri kullanan birbirlerini de çok güzel seven ebeveynlerdi.
Evlendim. Onuncu yilimiz. Üç de çocuğum var. Eşimde birşeyleri yoluna koymaya çalışıyor. Evine düşkün. Çocuklarla idare eder bir ilişkisi var. Eskiden kötü olaylarda yaşadık ama bir süre terapi aldım ve bazı konuları astım. Eşimle de aile terapisi aldık ama o devam etmek istemedi. Kendisini baskı altında hissettiğini söyledi. Bence devam etmeliydik.
Bekarken çok hareketli bir gençlik geçirdim. Flört etmeyi severdim. Beğenilir, sevgi ifadelerini sıklıkla duyardım bu da beni mutlu ederdi. Çok sevgilim olmadı ama çok mutlu olduğum oldu. Çok sevildiğimi hissettiğim...
Eşimse annesi babası çok sıradan bir birlikteliği olan biri. Hatta ayrı yatıyorlar. Öyle bir sevgi ifadesi hiç duymadim aralarında ama saygililardir birlikte birşeyler yaparlar.

Gel gelelim biz doğru düzgün sohbet etmeyen, birlikte kahkahaları pek olmayan, kavgası bol bir ev kurduk 🥺 eşimin beni sevdiğini biliyorum ama o sevgisini göstermeyi beceremiyor. İlgisini göremiyorum. Çok güzel kilo verdim, güzellik olarakta fena sayılmam hala. 33 yaşındayım. Kendine güvenen çalışan sosyal biriyim. Off eşimle neden böyle oluyor anlamıyorum.

Rüyalarımda birilerinin bana aşık olduğunu, beni çok sevdiğini filan görüyorum. Resmen bekarliktaki o dönemlerimi özlüyorum. Tabiki asla bu duygusal bir aldatmada bulunma gibi bir duruma gitmiyor. Ama Allah korusunda karşıma biri çıksa beni çok sevse ne yaparım diye de düşünmüyor değilim. Kendimi boşlukta hissediyorum.

Boşanmak gibi bir düşüncem yok. Çocuklarım küçük hayat da zor. Bariz elle tutulur bir sebepte bulamadım. Bana sevgini hissettirmiyorsun diye bir ayrılık sebebini kabul edemiyorum (eskiden ederdim. Ben sadece seni sevdigim icin yanındayım derdim.) Şimdi evliliğe profesyonelce yaklaşmaya çalışıyorum. Evlilik illa sevgini hissettirmek değil, bir işi birlikte yürütmek gözüyle bakıyorum. Çocuklarımızı, ailemizi birlikte profesyonelce yürütmek gözüyle bakıyorum. Ama aşık olmayı aşkı hissetmeyi özledim 😓 boşansam sanki bu duygu yerine mi gelecek üç tane çocuğum var sonuçta 😅

Çok karisigim... Eşimden ayrılsam mesela, yine karşıma eşimin aynı versiyonu çıksa ona aşık olurim, o da olur. Başta hissettirir o aşkı da. Ama zamanla yine aynı olur diyorum. Sonuçta sevdigim insanın nasıl çıkacağını bilmemim imkanı yok.

Acaba çocukça/ergence mi davranıyorum. Ne güzel bir yuvam var. Maddi olarak sıkıntımız yok şükür. Çocuklarımız sağlıklı, genel olarak huzurumuz yerinde. Daha ne olsun diyorum. Profesyonelce bu işi yürüt git diyorum...

Çok uzatmışim kusura bakmayın. Aslında buradan genel yorumlardan yana ümidim yok ama arada güzel fikirler çıkıyor diye iç dokmek istedim.
Çoluğa çocuğa karışan insanların bu işlere bu kadar kafa yorması bir tek bana mı garip geliyor ? Hayattaki önceliklerle yaşanan şeyler hiç uyumlu gelmiyor bana.genç kızlığınızdaki gibi aşk yaşamayı özleyen biri neden 3 çocuk yapar ki hayatında? Öncelik diye bir kavram yok mu sizin hayatınızda ? Ne yapacaksiniz ki bu saatten sonra boşanıp? Burada yazılan 2, 3 çocukla bekar adamla evlendi şimdi de çok mutlular tarzı durumların size denk gelmesini mi bekleyeceksiniz ? Bu adam da 1 günde mi bu hâle geldi sanki.biraz düşünün taşının da şu çoluk çocuk işlerine girin gözünüzü seveyim.evladını başından atmaya çalışan, fazlalık gören anne konularından sinrilerimiz bozuldu.çoluklu çocuklu tiplerin gözü bu kadar aşkta meşkte sekste cartta curtta kalamaz yaa. Hayatta öncelik, beklenti, fedakarlik tarzi şeyler var.evet herkes anneliğini bilsin.bu nedir ya 15 yaşında ergen kızlar gibi anneler türedi başımıza.millet de alkış tutuyor aman da hakkindir diye.
 
Bire bir ayni duygular icindeyim :) 8 yillik evlilik iki cocuk terazi burcu 30 yas güzel bir kadin ve ruhsuz sevgisini ilgisini belki etmeyen ama cok iyi bir es ve baba :) napicam bende bilmiyorum bosanmak benim icinde soz konusu degil esimle konusuyorum 3 gun degisiyor sonra gene ayni valla biktim bende. Bu yasta insanlar hala asik oluyorken ben sevildigimi hissedemiyorum bu yuzden esime karsi cok ofkeliyim bunu asamiyorum o ise beni asla anlamiyor 🫠
Onu çocuk yapmadan önce düşünecektin bacim.yav kardeş çoluk çocuğa karışıp genç kız aşklarına özenmek nedir ya.bırakın kimse çocuk mocuk yapmasın.herkes kendi aç nefsini doyurmanın derdinde.ona buna özenip caka satmanın derdinde
bu neslin insanından anne falan olmaz.gidin kör topal birini bulun aşk yaşıyorum ayağına kendinizi avutun durun.annelik sizin neyinize.
 
Aynı sebepten yakın zamanda büyük sıkıntı çıkarmış, deyim yerindeyse kasırga koparmış durumdayım.
Ki iltifat, hediye, beğenilme vs gibi şeylerde sorunum yok ama hissetmek, değer görmek, düşünülmek, sevildiğini iliklerine kadar hissetmek başka şeyler.
Bunlar içten olmadığında, görev bilinciyle yapıldığında eğreti duruyor.
Akşam evde oturmayı ‘beraber zaman geçiriyoruz’ algısında olan erkekler beni deli ediyor ve bir süre sonra buna bağlıyorlar.

Ben sizi anladım.
Ve eminim benim kocam da anladı, böyle bir sene geçirdiğimi ama nicelerini bir tane ömrümü nötr duygu, monotonlaşan hayat, alelade bir yuvada geçirmeyeceğimi oldukça net anlattım.
Siz anlayın neler oldu bu evde😂
Yöntemi ne ise, eşinizin dili neyse o yoldan kati şekilde anlatın.
Hayat zaten bomb.k, yanında duranın da size baktığında gözlerinin içi gülmüyorsa gerçekten ziyan oluyoruz demektir.
 
Onu çocuk yapmadan önce düşünecektin bacim.yav kardeş çoluk çocuğa karışıp genç kız aşklarına özenmek nedir ya.bırakın kimse çocuk mocuk yapmasın.herkes kendi aç nefsini doyurmanın derdinde.ona buna özenip caka satmanın derdinde
bu neslin insanından anne falan olmaz.gidin kör topal birini bulun aşk yaşıyorum ayağına kendinizi avutun durun.annelik sizin neyinize.
Bu cahil kafaya laf anlatamam siz hayatinizi varsa yada olursa cocuklarniza adayin kendinizi duygularinizi yok sayin enn iyi anne ve es siz olun :) baskalari icin yasayin yani super
 
Bu cahil kafaya laf anlatamam siz hayatinizi varsa yada olursa cocuklarniza adayin kendinizi duygularinizi yok sayin enn iyi anne ve es siz olun :) baskalari icin yasayin yani super
Başkaları için yaşamak istemeyen çocuk yapmıyor zaten.evet çocuk yapmak başkaları için yaşamayı kabul etmek demek.15 yaşında kızlar gibi magazinlerde aşk yaşayanlara özenemezsiniz.
 
Çoluğa çocuğa karışan insanların bu işlere bu kadar kafa yorması bir tek bana mı garip geliyor ? Hayattaki önceliklerle yaşanan şeyler hiç uyumlu gelmiyor bana.genç kızlığınızdaki gibi aşk yaşamayı özleyen biri neden 3 çocuk yapar ki hayatında? Öncelik diye bir kavram yok mu sizin hayatınızda ? Ne yapacaksiniz ki bu saatten sonra boşanıp? Burada yazılan 2, 3 çocukla bekar adamla evlendi şimdi de çok mutlular tarzı durumların size denk gelmesini mi bekleyeceksiniz ? Bu adam da 1 günde mi bu hâle geldi sanki.biraz düşünün taşının da şu çoluk çocuk işlerine girin gözünüzü seveyim.evladını başından atmaya çalışan, fazlalık gören anne konularından sinrilerimiz bozuldu.çoluklu çocuklu tiplerin gözü bu kadar aşkta meşkte sekste cartta curtta kalamaz yaa. Hayatta öncelik, beklenti, fedakarlik tarzi şeyler var.evet herkes anneliğini bilsin.bu nedir ya 15 yaşında ergen kızlar gibi anneler türedi başımıza.millet de alkış tutuyor aman da hakkindir diye.

Çünkü hayatta sadece anne değilim. Kadınım, eşim, evladım, insanim yahu. Tek kimliğim annelik mi benim. Bu kimliklerin hepsinin de ayrı ayrı bir değeri var. Sonra toplumda silik anneler meydana getiriyor bu düşünce. O annelerin çocuklarından da bir hayır gelmiyor sonra.
Ayrıca duygusal anlamda doyuma ulaşan her anlamda da çok daha faydalı bir insan oluyor. Bunu istemek bir insan, kadın, eş ve anne olarak hepimizin hakkı.
Aynı şekilde erkeklerin de hakkı.
 
X