arkadaşlar bu olayı sizinle paylaşmam gerekiyor, o kadar hassas bir konu ki kimseyle yüzyüze konuşabileceğim bir konu değil. uzun süredir bir şirkette çalışıyorum. yanımda beraber çalıştığım müdirem var. şirket sahibiyle özel bir durumunun olduğunu düşünüyorum. işin kötü tarafı şirket sahibi evli ve kocaman çocukları var, iki oğlu bir kızı en küçüğü 20 yaşında. benim böyle düşünmeme yol açan olayları maddeleyeyim sizlere ve beni olumsuz etkileyen taraflarını yazayım. sizlerde benimle hemfikir misiniz?
* 20li yaşlarda başlamış müdirem bu firmaya ve yaşı 40küsür olmasına rağmen evli değil
* işe isteği zaman gelir, istemeğini zaman gelmez, maaşı kesilmez.
* herkesle emrivaki konuşur, hiçbir konuda patronda dahil hiçbir zaman taviz vermez mutlaka dediği olur.
* telefon dökümlerinde gece yarıları uzun konuşmaları mevcut patronla. mesela saat gece 2 de 1 de 12de 20dk 15dk vs.
* geçen yılbaşına girerkende gece 23:50 civarında başlamış yarım saate yakın bir konuşma mevcut
* çok sayıda patronla beraber iş saatinden erken çıkmalar, beraberce geç gelmeler vs
* en çok şüphemi çeken konu: işe başladığımda patronun eşi patronla görüşmek için şirketi aradığında ben çıktım hayırlı olsun yeni başlamışsınız demedi. sinirlice eşini sordu ve hızlıca kapattı. düşüncem beni müdirem sanmış olabileceği. ve ortada canını sıkan bir durum olduğu. şu şirkete gidiğimden beri belki 3 defa aramıştır burayı.
* müdirem her konuda konuşmasına rağmen patron eşinden bahsetmez, bilinçli bi konu açtığımdada hiç sevmediğini gıcık olduğunu söyledi.
* müdiremle her konuştuğumu ayrıntısına kadar patronumdan duyarım, mutlaka anlatmış olur.
* ve patronun arabasını, tenha, olmaması gereken bi yerde görmüşler bir bayanla yanındaki bayanı tarif ettiklerinde tarif müdireme uyuyordu.
olumsuz etkilendiğim taraflar. ortadaki ahlaksızlık çok canımı sıkıyor. herkes çok ahlaklı olmayabilir bunun bekçiside ben değilim ama kendimi olayın içinde hissedince sinir kat sayım yükseliyor. ikinci sınıf insan muamelesi görüyorum. müdireme ayrıcalıklar bişeyler yerken benim yanımda yermisin vs gibi sadece ona sormalar, gülüşmeler ben içeri girince susmalar. kendimi kötü hissediyorum. başarılı bitirdiğim işi kendi üstüne alınma, başarısızlıkları benim üstüme yıkma ( arkamdan konuşuyo, anlatıyo ertesi günü o gelmeyince patronun tavırlarından anlaşılıyo kötü bitmiş bi işi benim başıma yıktığı). ayrıcalık çok fazla, ayda belki bikaç gün gelmiş oluyo fakat tam maaş alıyo, zoruma gidiyor işleri tek başına idare etmeye çalışmak. zam zamanında patronumuzun bu işler aslında tek kişilik ama iki maaş veriyorum deyip az zam yapması bi sürü şey.... günah almak istemiyorum, kondurmak da bu durumları görmek de istemiyorum ama yol başka biyere çıkmıyor. ne düşünüyorsunuz sizce ben yanılıyor muyum? işten ayrılmalı mıyım? bana ne bundan mı demeliyim?
* 20li yaşlarda başlamış müdirem bu firmaya ve yaşı 40küsür olmasına rağmen evli değil
* işe isteği zaman gelir, istemeğini zaman gelmez, maaşı kesilmez.
* herkesle emrivaki konuşur, hiçbir konuda patronda dahil hiçbir zaman taviz vermez mutlaka dediği olur.
* telefon dökümlerinde gece yarıları uzun konuşmaları mevcut patronla. mesela saat gece 2 de 1 de 12de 20dk 15dk vs.
* geçen yılbaşına girerkende gece 23:50 civarında başlamış yarım saate yakın bir konuşma mevcut
* çok sayıda patronla beraber iş saatinden erken çıkmalar, beraberce geç gelmeler vs
* en çok şüphemi çeken konu: işe başladığımda patronun eşi patronla görüşmek için şirketi aradığında ben çıktım hayırlı olsun yeni başlamışsınız demedi. sinirlice eşini sordu ve hızlıca kapattı. düşüncem beni müdirem sanmış olabileceği. ve ortada canını sıkan bir durum olduğu. şu şirkete gidiğimden beri belki 3 defa aramıştır burayı.
* müdirem her konuda konuşmasına rağmen patron eşinden bahsetmez, bilinçli bi konu açtığımdada hiç sevmediğini gıcık olduğunu söyledi.
* müdiremle her konuştuğumu ayrıntısına kadar patronumdan duyarım, mutlaka anlatmış olur.
* ve patronun arabasını, tenha, olmaması gereken bi yerde görmüşler bir bayanla yanındaki bayanı tarif ettiklerinde tarif müdireme uyuyordu.
olumsuz etkilendiğim taraflar. ortadaki ahlaksızlık çok canımı sıkıyor. herkes çok ahlaklı olmayabilir bunun bekçiside ben değilim ama kendimi olayın içinde hissedince sinir kat sayım yükseliyor. ikinci sınıf insan muamelesi görüyorum. müdireme ayrıcalıklar bişeyler yerken benim yanımda yermisin vs gibi sadece ona sormalar, gülüşmeler ben içeri girince susmalar. kendimi kötü hissediyorum. başarılı bitirdiğim işi kendi üstüne alınma, başarısızlıkları benim üstüme yıkma ( arkamdan konuşuyo, anlatıyo ertesi günü o gelmeyince patronun tavırlarından anlaşılıyo kötü bitmiş bi işi benim başıma yıktığı). ayrıcalık çok fazla, ayda belki bikaç gün gelmiş oluyo fakat tam maaş alıyo, zoruma gidiyor işleri tek başına idare etmeye çalışmak. zam zamanında patronumuzun bu işler aslında tek kişilik ama iki maaş veriyorum deyip az zam yapması bi sürü şey.... günah almak istemiyorum, kondurmak da bu durumları görmek de istemiyorum ama yol başka biyere çıkmıyor. ne düşünüyorsunuz sizce ben yanılıyor muyum? işten ayrılmalı mıyım? bana ne bundan mı demeliyim?