İşte doğum başlıyor dedim. Kızıma javuşacsm normal doğumu göze almştm.. Olsun dayanrdm sancılara..evlat için katlanırdım. Hemen Dr gittik sancımın başladığını söyledi sekreter önce nst sonra muayene dedi ben de ısrarla önce muayene dedim doktorum tanıyordu zaten beni ameliyata girecektim ama gel bir bakaym dedi. Ultrasonda bir baktı. Bir da alttan bakaym dedi ve muayeneden kalkınca kanamamn başladığını farkettm.ilte nişan da gelmişti. Kesin doğacak yavrum dedim.doktor sekretere acil ameliyat defi koşarak çıktı odadan. Ben asönsör kapısında beklerken eşim arabayı park edip gelmişti. 5 dk önce yanında hiçbirşryim yokken şimdi doğuma gitmeme şaşırdı ve çok sevindi. Güçlü ol aşkım dedi. Güçlü ol.... Ameliyathabeye ömrümde ilk defa gitmştm. Bana bir nefes al dediler aldım. Bir daha nefes al... Ve sonrası narkoz... Uyanmaya çalştm gözlerimi açamadım ama sesleri duyuyordum. Onlar bengi hanım bengi hanım diye beni çağırıyorlardı ben sadece bebe ğim diyebildim yarım yamalak. Her uyanmaya çalıştıkça bebeğim dedim. Zor bela uyandm bebeğim nasıl diye sordum. İyi dediler. Tamamen gözlerimi açtğmda hani nerde bebeğim nasıl! Kime benziyor diye sordum.yoğun bakımda dediler. Ayağa kalkınca gitmek istedim izin vermediler. Bekle biraz dediler.bekledim bekledim ama hep hüzünlü bakışlar gördüm. Gizlice eşimin ağlamasını.. Ablamn bir garip hareketini. Sonra wc ye gidince ağladım ağladım.ne olduğunu anlamaya çalıştım. Anlam veremedim bebeğim yanıma getirmemelerine anlam veremedim. 9 ay sabırsızlıkla brklemştm.39 hafta boyunca her gün konuşmuştum o kadar alışmştm o kadar hayal kurmuştum ki. Saniyelere bile tahammül edemezdim. Üstelik sütüm akıyordu bir an önce vermem lazm dedim eşime. Sonra eşime ısrar ettm illa beni yanına götüreceksin diye. Gözlerime baktı elimi tuttu sadece kaybettik dedi. Nefesim kesildi bebeğim hayatm sonu dedim. Olamaz değildir dedim. İnanamadım. Ağladım ağladım sadece ağladım. Kimseye hiç birşey diyemedim. Dr odana geldi tek kelime soramadım. Sadece sesiz sesiz ağladım. Akan sütüme boş beşiğe bakıp ağladım. Karnımda kocaman bir bıçak yarası bebek çantası ve boş kucağmla çıktık hastaneden. Aylarca beklediğim bebeğimi bir defa göremedm. Bir defa sarılamadım kızıma. Bir defa kokusunu alamadım. Günlerce pembe battaniyesini kokladım. Hiç bilmediğim bir kokuyu aradım. Allah verdi Allah aldı imtihan bu dedim ama çok zor bir imtihan. Bebeğime olan özlemim hasretm daha da arttı. Arkadaşlar arayıp bebek sordu. Yolda görenler hayırlı olsun gözünaydın dediler.. Her defasında boğazıma biletler düğümlendi. Kalbim her geçen gün kanadı durdu kanadı durdu. Yüreğim de senle gitti bebeğim. Çok bekledim... Çok sevdim seni kuzum çok..canımdan bile çok sevdim. Yaşaman için herşeyi i canımı bile verirdim. Ama olmadı kuzum kavuşmak diğer tarafa kaldı. Yine de iyi ki var oldun? İyi ki karnımda hayat buldum 9 ay boyunca. Tekmeler attım konuşmalarımı dinledin. Bana 9 ay mutluluğu yaşattın. İyi ki benim kızım oldun.seni büyütemezsem de hiç öpüp koklamak nasip olmadı ama yine de iyi ki doğdun kızım.. İyi ki bir mart ayına kadar karnında hayat buldun. O minicik kalbin kalbimin altında pıt pıt diye attı mis kokulu yavrum benim iyi ki doğdun. Tam 4 yaşına basacaksın bu hafta kızım tam 4 yıldır her gün aklımdasn.seni çok sevdim sevdim Bİtanem bebeğim benim. 2 yıl önce kızkardeşim doğdu Şu anda yanımda senin uyuyamadığım beşiğinde uyuyor. Senin acını hafifletti ama geçirmedi kızım geçmeyeceğini son nefesime kadar benimle kalacağını biliyorum.
UUzun uzun yazıp içimi dökmek istedim kızlar..her gecenin bir sabahı vardır. Bu benim size yazdğm gecemdi. Şükür ki Yaradana bana sabahı da yaşattı