Merhaba kizlar!!
Günler nasil geciyor anlamiyorum, okadari yorgunumki aslinda kafayi bir yastiga koysam uyurum bir gün galiba. Bugün esim Reha- Klinige gecti.
Bugün kayinbabamda islerinden dolayi türkiyeye giri gitti, esimin yerini görmek istedigi icin sabah 6 da kalktik, kayinbabamin 2 e kadari ucaga yetismesi gerekti.
Simdi oldugu yer böyle daglik tepelik bir yer trenle gidiyorsun, birdaha tren degistiriyorsun, üc otobüs degistiriyorsun sonrada ormandan yürüyorsun tam ormanlik bir yer toplam 2 bucuk saat yoldayiz yani.
Ama cok sükür Rehabilitasyona gececek durumdaya simdi, ne yapalim saglik olsun.
Kayinvalidem icin cok zor oluyor, sitrese gelemiyor zaten yazmistimda herhalde bir kez onu acile götürmüstük okadari fena olmustu gecen.
Sabah biz gittik 10 da ordaydik.
Aslinda yolu tam bilmiyorduk ama otobüsde bir zenci gitmek istedigimiz yeri ögrendi ve bende oraya gidiyorum diye bize yardimci oldu.
Kendisi Sudan´liymis ve her sene Istanbul üzeri ülkesine ucuyormus. Klinikdeki hastasi akrabasi falan degilmis, 8 senedir taniyordum kadini beyin kanamasi gecirdi kimseside yok, aslinda var ama ilgilenmiyorlar bende haftada 3 kez geliyorum yanina ilgileniyorum dedi.
Sizin esiniz yine iyi durumdaki hemen bu klinige göndermisler, benim hastami ilk önce baska bir klinige gönderdiler, cok agir vakalar oraya gönderiliyor dedi, hasta kadin nezaman yutmayi falan ögrenmis ondan sonra esimin bulundugu klinige transfer etmisler.
Geldikten kisa süre sonra esimin ambulanstan indigini gördük beraber ciktik odasina. Iki kisi bir odada kaliyor.
Bir görseniz binada hep böyle iste beyin kanamasi falan gecirmis insanlar, cogu tekerlekli arabada (aslinda hepsi).
Esiminde var birtane ama daha kullanamaz tabii.
Celik korseyle oturtuyorlar simdilik ama 1 dakikada basi dönüyor oturamiyor, ayaktada saniyeler kalabiliyor tek.
Her geldigimizde bize "Dün cok kötüydüm cok basim dönüyordu, bugün allaha cok sükür iyiyim" diyor.
Bizim bir gün önce geldigimizi konustuklarimizi hatirlamiyor hic. Ama artik benim ismimi biliyor.
Biraz düsünüyor ama sonra söylüyor. Tuvaletiyle cok problem cektik, tuvaletini ayip olur diye yapmak istemiyor, söylemesi ayip siseye isemek istememisti neler cektik görümcemle isetene kadari.
Birde bize kiziyor "Bakmayin, ne bakiyorsunuz, örtün üstümü.." vs.
Bugün ona "Bana cok kiziyorsun askim" dedim bana "sende benim askimsin, bakma sen, ben sana kiziyorum falan ama iste zaman gecmiyor yoksa" gibisine konustu.
Doktora soruyor bu sizin esinizmi diye esim diyorki elimi tutarak "Benim esim cok iyi, iyidir hocam"
Doktor tabii "hocam" in ne anlama geldigini bilmiyor, esime doktor de diyorum ama sonra unutuyor ve geri hocam diyor. Bizede arada cikisiyor ne böyle konusuyorsun herseyi ulu ortada (mesela tuvaletini yap falan diyince) yanimdaki adam anliyor diyor. Adam alman karisi alman anlamaz diyoruz, yok yok o anlar diyor. Yanindaki yasli bir adam, en azindan o yataginin kenarinda oturabiliyor. Iyi birilerine benziyorlardi, en azindan karisi benle kisa bir konustu, yipranmis ama iyi niyetli bir kadina benziyordu.
Bizden sol bacagini sürekli hareket ettirmemizi istiyor, tabii agriyor arada, görümceme diyorki " Allah razi olsunda, mahvettin beni ya cok agridi" diyor. Banada bazen bakiyor, elimi tutuyor "Allah razi olsun" diyor. Hep haline sükrediyor. Doktorada diyor zaten "Ben okadari kötüydümki, ceset gibiydim ayni" diyor, sürekli sükrediyor haline, annesi babasi agladiginda "aglamayin ben iyiyim cok sükür buna sükür" diyor sürekli.
Kayinvalidem cok agliyor bende dedimki anne, en azindan söyledikleri komik, bize küfür ne etse ne yapacaktik dedim. Sürekli sükrediyor haline.
Halen beyninde birsey oldugunun farkinda degil bizde söylemedik tabii. Bugün doktorla konusuyor doktor yili sordu 2004 dedi. Cik cik diyor doktor, 2005 2006 diye cikti. 2008 dedi doktor "cüsss" diyor.
Ayni sekilde her gün ben daha 1-2 haftadir yatiyorum hastanede diyor.
Sonra sen cok uyudun ondan her yerin agriyor dedigimizde inanamiyor tabii.
Doktor dedi söylediklerini düzeltin zaten bizde psikolojikde tedavi edecegiz dedi.
Bugün sol bacaginin agrisindan duramadi ondan doktoru cagirdik tekrardan yanina doktora ne diyor "Nezaman sol bacagimi keseceksiniz?" diye soruyor.
Doktor o bacak daha sana lazim, niye keselim, bacagin iyi gücün var bacaginda düzeleceksin dedi. Ameliyat etmiyecekmisiniz, kesmiyecekmisiniz diye sordu esim.
Cok sasirdi. Ciddi ciddi bacaginin alinacagini düsünüyor.
Anlatiyoruz ama bir gün sonra yine unutuyor yine ayni seyi söylüyor.
Sol omuzuda cok agriyor sol koluda, ikisindende ben ameliyat oldum diyor.
Görümcemle bugün kayinbabami havalanina götürdük sonra geri döndük dört saat yoktuk kayinvalidem kalmisti esimin yaninda.
Azarbeycanli bir hemsire vardi biraz türkce gibi konusuyor anliyor yani, ondan kalabildi yaninda.
Kayinvalideme cikismis "40 yilda bana bir annelik yap, beni tuvalete götür!" diye.
Altini bezlediler ama kesinlikle beze yapmak istemiyor.
Belinden dolayi ama tuvalete götürmekde mesele, celik korseyi giyecek sonra iki hemsire gelip tuvalete bir tekerlekli tuvalet gibi birseyle götürecekler (ben görmedim kayinvalidem anlatti).
4 kez götürmüsler ama büyük abdestini yapamamis.
Bir yapsa rahatliyacak.Sürekli son iki ay hortum takiliydiya ondan cok aci cekiyor.
Bugün ilk kez biraz kendiliginden ekmek yedi böyle yagla peynirle.
Hicbirseye istahi yok.
Bize kiziyor, siz anlamiyorsunuz, ben karnimdan ameliyat oldum yiyemem birsey, hem nasil tuvalete gidecegim birsey yiyip icince diyor.
Okadari zayiflamiski..Kazadan önce ~85 kg du, bakalim önümüzdeki günlerde herhalde tartarlar nekadari olmus.
Kayinvalidem diyorki kendisini banyoda aynada görünce "Benim bu halim ne böyle, saclarim niye böyle" diye cok sasirmis.
Bir tarafinda sac duruyor bir tarafi kesik.
Makine aldik ama nasil kesecegimizi bilemedik.
Simdide kuaförü bekliyoruz, cumartesi günleri kuaför geliyormus klinige, ona ücret verip yaptiracagiz artik mecbur. Bende bir taraftan is ariyorum, vallahi ilk önce saglik sonrada para lazim insana, zor durumda kaldiktan sonra kimsenin kimseyi faydasi olmuyor. Kendime yemin ettim birdaha asla böyle bir duruma gelmiyecegim diye.
Cok calisacagim ama cikacagim bu isin icinden.
Insallah esiminde sagligi yerine gelirde bundan sonra rahat ederiz.
Doktorda iste ne dedi, söyle konustu: Esimin gücü varmis, yürümesi belki 2 ay alabilirmis. Simdilik en az 3 hafta kalmasi gerekmis, ondan sonra gerektigi kadari uzatacaklarmis, 6 aydir yatanlarda varmis klinikde.
Esimde bu sözleri duydu diyorki doktora "Ben 2-3 haftada kalkarim" Bizede diyorki "Kacsam olmazmi?" az bir süre sonrada birsey yedirmek istiyoruz "Ne acelesi var, ben yarin eve gelip yerim".
Görümcemle kayinvalidem konusuyorlardi bende yataginin kenarinda oturuyordum bana fisildiyor "Evde yiyecek birsey varmi?" "Var tabii alisveris yaptik" dedim. "Bende almistim dün firina koydum firini ac ordan alin yiyin" diye tembih etti beni. Ne aldinki diye sordum, cikolata seker iste dedi.
Aslinda hep karistiriyor. Bazen gidip kendisine tatli alirdi onuda firina koyardi, buzdolabinda soguk duruyor diye koymazdi sevmezdi öyle. Onlari karistiriyor.
Doktor mesela nerde calisiyorsun diye soruyor ben memurum diyor (almanyaya gelmeden önce memurdu 7 sene önce).
Doktor böyle beyin sismesi gecirenlerin genelde son yillari unuttuklarini söyledi bana.
Birde merdivenli evde oturup oturmadigimi sordu merdivenli asansör yok dedigimde bizim sosyal danismanla bir görüsün size yardimci olsun ev bakmakta dedi (zaten kirada oturdugum icin). Bundan sonra esimin merdiven cikmasi sakincaliymis.
Bende diyorumki ne yapayim esimde bazi seyleri hatirlamayi versin ne olacak sanki allah saglik versin. Bir kendine gelsin söyle simdiden sonra yaptiklarini bilsinde, simdiden sonra normal olsun belki diger seylerde zamanla gelir. Gelmessede artik Allah hayirlisini versin, daha neler neler olabilirdi, hamd olsun bukadarisina. Pozitif düsünelim pozitif olsun.
Kizlar birde ricam dua edinde insallah güzel bir evde cikarda rahat ederiz söyle yakinlarda bir yerde olurda esime bukadari yol cok zor oluyor, simdi birde baska birsey yapmiyorum, öyle ise girersem nasil olacak bilemiyorum.
Su islerimi bir yoluna koysaydim, hersey bana bakiyor. Para yönünden cok daraldim, esimin aileside birsürü borcla geldi, kendi akrabalarimdanda birsey bekliyemem zaten kimsede yok ortada. Herkes kendi derdinde valla. Bende allahima siginiyorum.
Cok tesekkür ederim birde burda okudugum bir söz icin, cok güzel bir sözdü "Derdim var demiyeceksin, Rabbim var diyeceksin" cok dogru!
Herseyde bir hayir vardir. Kendi ayaklarimin üstünde duracagim allahin izniyle.
Kayinvalidem ve Görümcemde 4. Augustosa bilet aldilar geri gidecekler Türkiyeye. Insallah ozamana kadari biraz daha iyilesir esim.
Lütfen dualarinizi esirgemeyin, öptüm hepinizi, allah hepinizden razi olsun a.s.
