A
AlloLola
Ziyaretçi
Kizlar cok cok tesekkür ediyorum hepinize, herseyi okuyamadim maalesef tek bir kisaca göz gecirebildim ama resmen agladim yani okadari mutlu oldum, insallah insallah kabul olur dualar...
ben cok kötüyüm iki gündür, bacaklarima agri girdi cikmiyor ilk önce sol bacagimdi kramp girmisti tüm gün gecmedi simdi sag bacagimada gecti, ilac aliyorum agriya karsi bol bol magnezyum yutuyorum pazartesiye gecmesse kendim bir doktora gidecegim,
hep hastanedeyim ve bugün esinize 1 saat hicbir ilac vermedik uyanmasini istedik,
uyandi ama hic bir reaksiyon vermedi dediler, ne bekledinizki ne yapmasi gerekti diye sordum,
yok biz sadece bakmak istedik ne yapacak diye ama hic birsey yapmadi dediler...doktor gidince yine göz yaslarimi tutamadim, gercekten bugün ara ara gözleri yarim acik oldugu halde hic bir hayat isigi vermedi ama ben daha derin uyku ilacindan diye tahmin ediyordum veya halen ediyorum, umuyorum, insallah doktorlarin dedigi gibi olmaz...
nerden bakarsan bak kendisine gelmesi 1 yil sürer diyorlar...akrabalarda onlar belinden ameliyat edecekya onu diyorlardir hani yürümesi bir yil sürer diyorlardir diyorlar, ama ben aceba beyinden icinmi öyle diyorlar dedim...
ya konusamiyorumki doktorlara bir kac birsey soruyorum sonra tikaniyorum,
zaten gözlerim doluyor ve aglamakda istemiyorum, agliyorum sonra toparla kizim kendini dua et diyorum...bilemiyorum bilemiyorum, kafam karmakarisik.
Kafasinda dikisi vardi bende kafa kemigi geri yerine konuldu saniyordum, halbiyse onu iltap kapmasin derisi cürümesin veya deforme olmasin diye dikmislermis (kafasinda büyük bir deforme vardi tabii, ama ben beyinin sisliginden saniyordum), simdi carsamba günü kemigi geri yerine takacaklarmis.
Bugünki hemsire benle biraz konustu ve dediki kemik buzun icine konulmusmus bekliyormus.
Sonra yine bir hafta gibi bel ameliyati beklenecekmis.
Sonra yine beklenecek...uyandirmalari daha cok sürer demek, ama tek iyi olsun tek iyi olsunda uyusun daha bir kac hafta...bugün italyan doktor geldi yanina, esimin bacaklarini oksuyor örtü vardi bacaklarinin üstünde bugün, örtünün üstünden elliyor adam bakiyor esime "cok genc..cok genc, cok kötü olmus bu kaza..cok cok kötü bir kaza gecirmis" dedi.
Sonra aksama dogru dayim geldi ve mp3 almis onada hastanenin bekleme odasinda hemen sarkilar ilahiler hatta sureler (yasin) bile yükledik.
Yani esimin en cok dinledigi ibrahim tatlisesden basliyarak hersey vardi.
Hemsireyede söyledim sagolsun cok tatli birisi en gec 4 saat sonra kapatacakti (internetde okumustum günde 3-4 saat iyi diye).
Bana hicbir tepki vermedigi halde müzigi kulagina koyu koymaz gözlerini acti inanirmisiniz....tamamen degil, yarim, ve hicbir tepki vermedi baska...ama demekki sesleri duyuyor!
Biraz kisik bir sekilde dinliyordu, giderken bende kulagimi verdim ne dinliyor diye biz giderken ibrahim tatlises´in "allah allah allah allah bu nasil sevmek..." dinliyordu.
Herzaman icim buruk ayriliyordum ordan, ama bugün ayrilirken ona bir mesguliyet biraktim diye biraz iyiydim yine. Ama iste durup durup agliyorum bende, gercekten eski kendime geri dönmem gerek.
Bu durumda en önemlisi pozitif olmak sanirim...pozitif olamassaniz kaybettiniz.
Ben inanmak istiyorum esimin eskisi gibi olacagina.
Eger mümkünse olacaktir insallah, ama eger Allah baska yazdiysa ozaman buda allahtandir.
Elimden geleni yapacagim, mücadele verecegim, esimi cok özlüyorum zor oluyor..korkuyorum aklima bin bir kötü seyler geliyor...gözlerim doluyor bunlari yazarken kendime kiziyorum niye böylesin diye...agliyorum rahatlaman gerek diye...ya sabir diyorum, ya sabir ya sabir, allah düsmanimin bile basina vermesin diyorum, allahim kimsenin basina vermesin diyorum.
Yolda giderken bir acil yardim zirenini duyayim veya göreyim hemen "Allah acil sifalar versin" diyorum icimden ve duygusallasiyorum.
Annem bugün cok konustu benle, cok elimi tuttu ve moral verdi. Kimsenin elinden fazla birsey gelmiyorki. Kayinvalidemgilde telefonda soruyorlar ne olacak simdi ne yapacagiz diye.
Yapacak birsey yokki umut etmekten dua etmekten baska...uzun uzun anlatiyorum hatta kötü seyleri söylemiyorum onlara üzülmesinler diye...aradan fazla zaman gecmeden yeniden ariyorlar ve yeniden ayni seyleri anlatiyorum. Herkesin dengesi bozuldu artik...bozuk plak gibi olduk, ayni seyleri sürekli düsünüyor, konusuyor haldeyiz.
Allahim ne büyük imtan ediyorsun bizi diyorum...
halimde iyi olmadigi icin herkes bana illede bizde yat diyorlar, akrabalar olsun annem olsun, gec vakite kadari zorluyorlar onlarda oturmami, belki eve gitmeye erinirim kalirim diye umuyorlar, ama ben yine evime geliyorum...bilemem belki yarin birgün kalirim birinin evinde...geceleri dua ettigim halde yatmadan önce korktugum, korkarak uyandigim oluyor, isigi acik yatiyorum...
uzun uzun yazdim herseyi halbiyse okadari uykuluyumki, sabah erken kalkmistim üniversteye bile gittim bugün..ordada herkes soruyor, merak ediyor..üniverstenin bitmesine üc hafta kaldi galiba, sinavlar var bazilerine girmek istiyorum.
Bana kizan var bu durumda sinavi nasil düsünüyorsun diye, ama diyorum, sonucta hersey olacagina varacak ve ben esim ve kendime bakacak durumda olmam gerek..bugün bir arkadasim diyorki, insan herseye alisiyorki diyor, ne olursa olsun, inanki alisacaksin...öylede düsündügün zaman hicbirseyin önemi kalmiyor, tuhaf bir hüzün ve tuhaf bir ümit kapliyor insani. Insallah iyi olur allahim, insallah eskisi gibi olur. Nasil o halen olurda, kendisi gibi olmaz?
Bunu düsünemiyorum...bugün hastaneye yaklasirken, ne güzel olurdu, simdi bana dogru yürüse ve karsilasa beni diyordum, bana dogru gelse ve "az kaldi, cikacagim artik cok sükür, sIkIldim burdan" dese...ama dualarin etkisine inaniyorum ve sonuna kadari dua edecegim.
Yer gök dua üzerine. Bugün 17inci gün komada, ilk günler kötüydü, sonra cok ümitliydim ama simdi zaman gectikce acebalar icimde yer buldu...zaman gectikce icimde huzur azaldi...
ben dualari okuyorum yabanci hemsire bana soruyor ne okuyorsunuz sürekli diye...dedim bu dualari okuyunca hertürlü hasta sifa buluyormus, elim kolum bagli oturmak cok zor oluyor, dua edince birseyler yapiyorum en azindan dedim..onunda hosuna gitti, bizim icin bu meslek tabii, ama sizin esiniz gibi hastalara bende cok üzülüyorum daha cok genc dedi...cok iyi bakiyor esime sagolsun, cok ilgileniyor, tüm yaralarina üsenmeden crem bile sürmüs...allah hidayet versin...allahim esime acil sifalar verir insallah
ben cok kötüyüm iki gündür, bacaklarima agri girdi cikmiyor ilk önce sol bacagimdi kramp girmisti tüm gün gecmedi simdi sag bacagimada gecti, ilac aliyorum agriya karsi bol bol magnezyum yutuyorum pazartesiye gecmesse kendim bir doktora gidecegim,
hep hastanedeyim ve bugün esinize 1 saat hicbir ilac vermedik uyanmasini istedik,
uyandi ama hic bir reaksiyon vermedi dediler, ne bekledinizki ne yapmasi gerekti diye sordum,
yok biz sadece bakmak istedik ne yapacak diye ama hic birsey yapmadi dediler...doktor gidince yine göz yaslarimi tutamadim, gercekten bugün ara ara gözleri yarim acik oldugu halde hic bir hayat isigi vermedi ama ben daha derin uyku ilacindan diye tahmin ediyordum veya halen ediyorum, umuyorum, insallah doktorlarin dedigi gibi olmaz...
nerden bakarsan bak kendisine gelmesi 1 yil sürer diyorlar...akrabalarda onlar belinden ameliyat edecekya onu diyorlardir hani yürümesi bir yil sürer diyorlardir diyorlar, ama ben aceba beyinden icinmi öyle diyorlar dedim...
ya konusamiyorumki doktorlara bir kac birsey soruyorum sonra tikaniyorum,
zaten gözlerim doluyor ve aglamakda istemiyorum, agliyorum sonra toparla kizim kendini dua et diyorum...bilemiyorum bilemiyorum, kafam karmakarisik.
Kafasinda dikisi vardi bende kafa kemigi geri yerine konuldu saniyordum, halbiyse onu iltap kapmasin derisi cürümesin veya deforme olmasin diye dikmislermis (kafasinda büyük bir deforme vardi tabii, ama ben beyinin sisliginden saniyordum), simdi carsamba günü kemigi geri yerine takacaklarmis.
Bugünki hemsire benle biraz konustu ve dediki kemik buzun icine konulmusmus bekliyormus.
Sonra yine bir hafta gibi bel ameliyati beklenecekmis.
Sonra yine beklenecek...uyandirmalari daha cok sürer demek, ama tek iyi olsun tek iyi olsunda uyusun daha bir kac hafta...bugün italyan doktor geldi yanina, esimin bacaklarini oksuyor örtü vardi bacaklarinin üstünde bugün, örtünün üstünden elliyor adam bakiyor esime "cok genc..cok genc, cok kötü olmus bu kaza..cok cok kötü bir kaza gecirmis" dedi.
Sonra aksama dogru dayim geldi ve mp3 almis onada hastanenin bekleme odasinda hemen sarkilar ilahiler hatta sureler (yasin) bile yükledik.
Yani esimin en cok dinledigi ibrahim tatlisesden basliyarak hersey vardi.
Hemsireyede söyledim sagolsun cok tatli birisi en gec 4 saat sonra kapatacakti (internetde okumustum günde 3-4 saat iyi diye).
Bana hicbir tepki vermedigi halde müzigi kulagina koyu koymaz gözlerini acti inanirmisiniz....tamamen degil, yarim, ve hicbir tepki vermedi baska...ama demekki sesleri duyuyor!
Biraz kisik bir sekilde dinliyordu, giderken bende kulagimi verdim ne dinliyor diye biz giderken ibrahim tatlises´in "allah allah allah allah bu nasil sevmek..." dinliyordu.
Herzaman icim buruk ayriliyordum ordan, ama bugün ayrilirken ona bir mesguliyet biraktim diye biraz iyiydim yine. Ama iste durup durup agliyorum bende, gercekten eski kendime geri dönmem gerek.
Bu durumda en önemlisi pozitif olmak sanirim...pozitif olamassaniz kaybettiniz.
Ben inanmak istiyorum esimin eskisi gibi olacagina.
Eger mümkünse olacaktir insallah, ama eger Allah baska yazdiysa ozaman buda allahtandir.
Elimden geleni yapacagim, mücadele verecegim, esimi cok özlüyorum zor oluyor..korkuyorum aklima bin bir kötü seyler geliyor...gözlerim doluyor bunlari yazarken kendime kiziyorum niye böylesin diye...agliyorum rahatlaman gerek diye...ya sabir diyorum, ya sabir ya sabir, allah düsmanimin bile basina vermesin diyorum, allahim kimsenin basina vermesin diyorum.
Yolda giderken bir acil yardim zirenini duyayim veya göreyim hemen "Allah acil sifalar versin" diyorum icimden ve duygusallasiyorum.
Annem bugün cok konustu benle, cok elimi tuttu ve moral verdi. Kimsenin elinden fazla birsey gelmiyorki. Kayinvalidemgilde telefonda soruyorlar ne olacak simdi ne yapacagiz diye.
Yapacak birsey yokki umut etmekten dua etmekten baska...uzun uzun anlatiyorum hatta kötü seyleri söylemiyorum onlara üzülmesinler diye...aradan fazla zaman gecmeden yeniden ariyorlar ve yeniden ayni seyleri anlatiyorum. Herkesin dengesi bozuldu artik...bozuk plak gibi olduk, ayni seyleri sürekli düsünüyor, konusuyor haldeyiz.
Allahim ne büyük imtan ediyorsun bizi diyorum...
halimde iyi olmadigi icin herkes bana illede bizde yat diyorlar, akrabalar olsun annem olsun, gec vakite kadari zorluyorlar onlarda oturmami, belki eve gitmeye erinirim kalirim diye umuyorlar, ama ben yine evime geliyorum...bilemem belki yarin birgün kalirim birinin evinde...geceleri dua ettigim halde yatmadan önce korktugum, korkarak uyandigim oluyor, isigi acik yatiyorum...
uzun uzun yazdim herseyi halbiyse okadari uykuluyumki, sabah erken kalkmistim üniversteye bile gittim bugün..ordada herkes soruyor, merak ediyor..üniverstenin bitmesine üc hafta kaldi galiba, sinavlar var bazilerine girmek istiyorum.
Bana kizan var bu durumda sinavi nasil düsünüyorsun diye, ama diyorum, sonucta hersey olacagina varacak ve ben esim ve kendime bakacak durumda olmam gerek..bugün bir arkadasim diyorki, insan herseye alisiyorki diyor, ne olursa olsun, inanki alisacaksin...öylede düsündügün zaman hicbirseyin önemi kalmiyor, tuhaf bir hüzün ve tuhaf bir ümit kapliyor insani. Insallah iyi olur allahim, insallah eskisi gibi olur. Nasil o halen olurda, kendisi gibi olmaz?
Bunu düsünemiyorum...bugün hastaneye yaklasirken, ne güzel olurdu, simdi bana dogru yürüse ve karsilasa beni diyordum, bana dogru gelse ve "az kaldi, cikacagim artik cok sükür, sIkIldim burdan" dese...ama dualarin etkisine inaniyorum ve sonuna kadari dua edecegim.
Yer gök dua üzerine. Bugün 17inci gün komada, ilk günler kötüydü, sonra cok ümitliydim ama simdi zaman gectikce acebalar icimde yer buldu...zaman gectikce icimde huzur azaldi...
ben dualari okuyorum yabanci hemsire bana soruyor ne okuyorsunuz sürekli diye...dedim bu dualari okuyunca hertürlü hasta sifa buluyormus, elim kolum bagli oturmak cok zor oluyor, dua edince birseyler yapiyorum en azindan dedim..onunda hosuna gitti, bizim icin bu meslek tabii, ama sizin esiniz gibi hastalara bende cok üzülüyorum daha cok genc dedi...cok iyi bakiyor esime sagolsun, cok ilgileniyor, tüm yaralarina üsenmeden crem bile sürmüs...allah hidayet versin...allahim esime acil sifalar verir insallah