Sorumluluktan da çıkılmaz. Anne her zaman annedir ve çocuğu 60 yaşına da gelse sorumludur ona karşı. Bir şeyler alır ya da almaz bu ailelerin vicdanıyla alakalıdır. Benim annem kendine almaz bana alır bu çok farklı bir olgu. Evet sanırım aile yapımız ve aileden gördüklerimiz çok farklı.Evlatlıktan çıkılmıyor ama sorumluluktan çıkılıyor. Artık annenizin sorumluluğunda olmadığınız için kendi vücudunuza yaptıracağınız bişeyde de annenizin sözü geçmez. Zaten kocanızın da sözü geçmez tek yetkili sizsiniz. Ama sizin aile yaşantınız daha birbiriyle girift demek ki dolayısıyla anneniz de hala sizin kararlarınız üzerinde söz sahibi olabiliyor. Bana bu durumun tuhaf gelmesi gayet normal bence. Hayat görüşlerimiz farklı olabilir saygı duyarım ama siz yine de dövmenizi yaptırın derim hayvan sevgisi hiçbir şeye benzemez çünkü.
Tavşan,kuş,hamster vs vs bunlar sanırım kedi köpek gibi insana çok yakın olup dertlerinizi hisseden canlılar değiller. Benim de tavşanım vardı uzun bir süre de baktım ama köpeğime hissettiğim duyguları ona hissetmedim. Üzüldüm kaybettiğimde elbette ama bu evladım kadar etkilemedi.Benim de dövmem var ama hayvan dövmesi değil. Benim de tavşanım var ayrıca. Ama yarın bir gün Allah korusun ölse onun dövmesini yaptırmam şahsen. Ama siz bilirsiniz.
Emin olun hiçbir farkı yok. Ben tavşanımı pet shop vs. yerlerden satın almadım. Zaten hayvan ticaretine son derece karşıyım. Ben tavşanımı normal doğal ortamda buldum. Yaralıydı. Tedavi ettirdim. Sonra tekrar doğaya salayım dedim. Ama kıyamadım. Şu an hala benimle ve onu gerçekten çok seviyorum. Ama evin içine girmiyor tabi ki. Çünkü doğal ortam tavşanı. Bahçemizde duruyor.Tavşan,kuş,hamster vs vs bunlar sanırım kedi köpek gibi insana çok yakın olup dertlerinizi hisseden canlılar değiller. Benim de tavşanım vardı uzun bir süre de baktım ama köpeğime hissettiğim duyguları ona hissetmedim. Üzüldüm kaybettiğimde elbette ama bu evladım kadar etkilemedi.
Dinen uygun olmadığını biliyoruz fakat abdest geçiyor sonuç itibariyle bence yaptırılabilir diye düşünüyorum neden karşı çıkıyor ki bunda birşey yok Allah sabır versin bende kedimi kaybettim yıllar önce özlüyor insan14 yıldır baktığım, 20 günlükken sahiplenip, bebek gibi biberonla besleyip koynumda yünlere sarıp uyuttuğum köpeğimi bir kaç ay önce çok acı bir sonla kaybettim.
Son bir iki hafta içinde yoğun bir hastane ev trafiği içerisinde gidip gelirken beni bırakmayacağına çok emindim. Ama ne yazık ki tek çare ameliyat dedikleri o lanet masadan kalkamadı güzel oğlum.
Hayattayken de düşünüyordum ama vefat ettikten sonra onun dövmesine daha çok ihtiyaç duyduğumu farkettim. Onun o güzel,yakışıklı yüzünü sürekli üzerimde taşımak fikri biraz iyi geliyor acılarıma. Onu kaybetme hissine. Ama ne yazık ki 28 yaşında ve evli barklı biri olmama rağmen annem bu konuda çok katı davranıyor. Yaptırma diyerek her gün konusunu açmama rağmen beni azarlıyor.ama ben çok çok fazlasıyla yaptırmak istiyorum. Eşim de destekçi. O da yaptır diyor. Para bakımından biraz pahalı ama yarısını biriktirdim. Geri kalan yarısı için eşim ben hallederim diyor.
Sizce annem bu konuda haklı mı? Yoksa her şeye rağmen içim biraz olsun rahatlasın diye ne olursa olsun yaptırayım mı? Siz olsaydınız ne yapardınız? (Hayvan sevmeyen,beslemeyen ya da bu konuda abartıyorsun deyip beni kınayacaklar elbet olacaktır ama lütfen kırıcı olmadan yorum yaparsanız sevinirim)
Aci eşiğim az değil ama yaptirmak için sikilmayacagim bir şey olmalı sorun cok kolay sıkılmamKolumda belimde (baya büyük) ayak bileğimde ve elimin üstünde (küçük) dövmelerim var herkesin acı eşiği farklı bence acımadj ama bir çok kişi yaptıramıyor
İşte köpek öyle değilEmin olun hiçbir farkı yok. Ben tavşanımı pet shop vs. yerlerden satın almadım. Zaten hayvan ticaretine son derece karşıyım. Ben tavşanımı normal doğal ortamda buldum. Yaralıydı. Tedavi ettirdim. Sonra tekrar doğaya salayım dedim. Ama kıyamadım. Şu an hala benimle ve onu gerçekten çok seviyorum. Ama evin içine girmiyor tabi ki. Çünkü doğal ortam tavşanı. Bahçemizde duruyor.
Dini bütün biri değilim o boyutunu hiç düşünmedim. Annemin de o yönden baktığını düşünmüyorum sanırım o gördükçe üzülürüm gibi hissediyor. Rahatlatma boyutunu da yaptırınca görecek. Yaptırmazsam çok daha fazla üzüleceğim.Dinen uygun olmadığını biliyoruz fakat abdest geçiyor sonuç itibariyle bence yaptırılabilir diye düşünüyorum neden karşı çıkıyor ki bunda birşey yok Allah sabır versin bende kedimi kaybettim yıllar önce özlüyor insan
Ondan sonra evime almadım ama bahçemde 3 tane sokak köpeğine bakıyorum. Kulübe yaptırdım mamalar alıyorum kısırlaştırdım aşılarını yaptırıyorum hatta ara ara onları bahçeye sıcak su taşıyarak yıkıyorum. Ama evime alıp da oğlumun üstüne birini getirmek istemedim. Onunla yaşadığım bu sancılı süreci tekrar tekrar yaşayıp kaybetmek fikri beni kahrediyor. Annemler çok kızardı gece vakti karanlıkta çıkılmaz o sabaha kadar tutuyor zaten yeter ona diye. Ama ben herkes uyuyunca gizlice alır çıkardım. Onun bir gece rahat rahat uyuması benim de huzurlu uyumam demekti. Zaten yavrum 14 sene de bebekliği hariç hiç eve kaçırmadı. O kadar akıllıydı ki çişi gelmeden çıkardı zaten herkes çok severdi onu evde. Köpeklere sabah akşam yeter gezmesi derlerdi babam günde 5 kere gezdirirdi... aslında çok fazla merhametli bir ailem vardır ama bu dövme konusunda babam ses çıkartmazken annem itiraz ediyor o da sanırım üzüleceğimi düşünüyor.Dunden beri yazcam ama yazmadım. Bilmiyorum cok üzüldüm . Moralimde bozuk zaten. Hayatta olan 7 yaşında bir köpegim var şuanda. Kizkardesim dövmesini yaptircam diyor. Maddiyatı yetmedi onunda..
Ben evliyim. Köpek benimle yaşıyor
Bir mesajinda gece yeni gelmene rağmen uyumadan once gezdirdigini yazmışsın. Cok etkilendim bitanemm ya bugun bende cis saatine daha vardi gezdirdim aksam bi tur. Bende oyle yapcam artık sanırım. Gece bidaha çıkacak
Seni benden iyi kimse anlayamaz.
Yaptirma diyemem ama yaptır da diyemem. Bari görünmeyen bi yerine yaptır olurmu sırt olur mesela. Melek oldu o yavrum. Bu arada nolur yanlis anlama bitane yeni bebis almaya ne dersin?
Sana iyi gelecekeminim.
Ondan sonra evime almadım ama bahçemde 3 tane sokak köpeğine bakıyorum. Kulübe yaptırdım mamalar alıyorum kısırlaştırdım aşılarını yaptırıyorum hatta ara ara onları bahçeye sıcak su taşıyarak yıkıyorum. Ama evime alıp da oğlumun üstüne birini getirmek istemedim. Onunla yaşadığım bu sancılı süreci tekrar tekrar yaşayıp kaybetmek fikri beni kahrediyor. Annemler çok kızardı gece vakti karanlıkta çıkılmaz o sabaha kadar tutuyor zaten yeter ona diye. Ama ben herkes uyuyunca gizlice alır çıkardım. Onun bir gece rahat rahat uyuması benim de huzurlu uyumam demekti. Zaten yavrum 14 sene de bebekliği hariç hiç eve kaçırmadı. O kadar akıllıydı ki çişi gelmeden çıkardı zaten herkes çok severdi onu evde. Köpeklere sabah akşam yeter gezmesi derlerdi babam günde 5 kere gezdirirdi... aslında çok fazla merhametli bir ailem vardır ama bu dövme konusunda babam ses çıkartmazken annem itiraz ediyor o da sanırım üzüleceğimi düşünüyor.
Evet görünmeyen bir yerime yaptıracağım parayı tamamlayınca. Çünkü kendimi böyle daha iyi hissedeceğim.
Allah sizden de razı olsun teşekkür ederimEvet tutuyorlar ama insanin içi rahat etmiyor cidden . O koku biraktiklarini bile illa yapacaklar mesela. 1 damla bile olsa. Yazık ya benimkine bazen esim daha onun çıkma saati var falan diyor olsun götür diyorum yazık yani tutuyor diye bekletilirmi ..
Ailende sende merhametli insanlarsiniz Rabbim sizin gibilerin neslini cogaltsin insallah. O baktığınız 3 can icin de Allah razı olsun
Eve ilk geldiğinde çok hareketliydi 20 günlük olduğu için. Ve ben daha küçük olduğum için ondan korksam da ailem geri götürüp verir diye korkumu gizli gizli yendim. Babam çok karşı çıkmıştı ilk geldiğinde ama bir ay sonra babam hepimizden çok sahiplendi hatta bir ara babamın elinden kaçmış parktaki köpeklerin yanına gitmiş ben hamile halimle yürüyerek babam arabayla mahalleyi saatlerce aramıştık. Gittiyse gitti napalım demedi o istemeyen babam. Ve o son evresi olan hastalığında borcun harcın içinde olmamıza rağmen babam tedavilerini “yarısını bu karttan çekelim, ilaçları bu karttan alalım, bir dakika 10 lirasını nakit vereyim” diyerek bir ümit ameliyat ettirmiştiEşinden olur aldıysan düşünmeden yaptır derim, eşlerin söz hakkı olabilir ama annen neden karışmış anlamadım, bende çok isterdim bi kedi dövmesikaybınıza çok üzüldüm ama bir hayvanın hayatına dokunup ailesi olduğunuz için de çok takdir ettim sizi♥
Yaa içime işledi okurken gözlerim doldu, hele de babanızın bile böyle çocuğu gibi görmesine, çok iyi anlıyorum sizi hassas noktam bu benim, belgesel izleyip ağlayan insanım hayvanlar başka bi yerde benim için ya bambaşka, ama ne güzel bi sevap işlediniz hele ki böyle kötü davranan o kadar insan varken tokat olsun sizin hikayeniz onlara, yufka yürekli babanızın da ellerinden öperimEve ilk geldiğinde çok hareketliydi 20 günlük olduğu için. Ve ben daha küçük olduğum için ondan korksam da ailem geri götürüp verir diye korkumu gizli gizli yendim. Babam çok karşı çıkmıştı ilk geldiğinde ama bir ay sonra babam hepimizden çok sahiplendi hatta bir ara babamın elinden kaçmış parktaki köpeklerin yanına gitmiş ben hamile halimle yürüyerek babam arabayla mahalleyi saatlerce aramıştık. Gittiyse gitti napalım demedi o istemeyen babam. Ve o son evresi olan hastalığında borcun harcın içinde olmamıza rağmen babam tedavilerini “yarısını bu karttan çekelim, ilaçları bu karttan alalım, bir dakika 10 lirasını nakit vereyim” diyerek bir ümit ameliyat ettirmiştikaybettiğimizde babamın ağlaması hala gözümün önünde.. 60 yaşındaki adam evladını kaybetmiş gibi günlerce yemek yemedi o bunu severdi, o şunu isterdi diye diye... gerçekten hayatımın en zor dönemini geçiriyorum. Aylar oldu hala eve girince havlayıp beni karşılayacak diye içim eriyor... ne zormuş!
Sıkılmadan okudunuz, teşekkür ederimYaa içime işledi okurken gözlerim doldu, hele de babanızın bile böyle çocuğu gibi görmesine, çok iyi anlıyorum sizi hassas noktam bu benim, belgesel izleyip ağlayan insanım hayvanlar başka bi yerde benim için ya bambaşka, ama ne güzel bi sevap işlediniz hele ki böyle kötü davranan o kadar insan varken tokat olsun sizin hikayeniz onlara, yufka yürekli babanızın da ellerinden öperim
Köpeğimin bir fotoğrafını (yüzünün en net olan) portre şeklinde yapacak önce tasarlayıp çizecek sonra dövecek bir dövmeci buldum ama portre olacağı için fiyat biraz pahalı. Para biriktiriyorum. Yarısını tamamladım. Kalanını eşim tamamlayacak.
Teşekkür ederim
14 yıldır baktığım, 20 günlükken sahiplenip, bebek gibi biberonla besleyip koynumda yünlere sarıp uyuttuğum köpeğimi bir kaç ay önce çok acı bir sonla kaybettim.
Son bir iki hafta içinde yoğun bir hastane ev trafiği içerisinde gidip gelirken beni bırakmayacağına çok emindim. Ama ne yazık ki tek çare ameliyat dedikleri o lanet masadan kalkamadı güzel oğlum.
Hayattayken de düşünüyordum ama vefat ettikten sonra onun dövmesine daha çok ihtiyaç duyduğumu farkettim. Onun o güzel,yakışıklı yüzünü sürekli üzerimde taşımak fikri biraz iyi geliyor acılarıma. Onu kaybetme hissine. Ama ne yazık ki 28 yaşında ve evli barklı biri olmama rağmen annem bu konuda çok katı davranıyor. Yaptırma diyerek her gün konusunu açmama rağmen beni azarlıyor.ama ben çok çok fazlasıyla yaptırmak istiyorum. Eşim de destekçi. O da yaptır diyor. Para bakımından biraz pahalı ama yarısını biriktirdim. Geri kalan yarısı için eşim ben hallederim diyor.
Sizce annem bu konuda haklı mı? Yoksa her şeye rağmen içim biraz olsun rahatlasın diye ne olursa olsun yaptırayım mı? Siz olsaydınız ne yapardınız? (Hayvan sevmeyen,beslemeyen ya da bu konuda abartıyorsun deyip beni kınayacaklar elbet olacaktır ama lütfen kırıcı olmadan yorum yaparsanız sevinirim)