Donmek mi, kalmak mi?

Dönünce ailenizle mi yaşayacaksınız ?

Hasretlik başka birşey ama

Yalnız yaşamaya alışan insanlar aile yaşamaya başlayınca belli bir süre sonra sorunlar patlak veriyor.

Bunuda düşünün derim
 

Valla ailenizde olsa herkese herşeyi anlatmayın.

5 kazanıyorsanız 3 kazanıyorum diyeceksiniz

Tecrübe ile sabittir.

Aldığını , yediğini,içtiğini sadece sen bileceksin.
 
dönsen de bıraktığın arkadaslarini bulamayacaksin. araya 5 sene girmis - nice anlarinizda beraber olmamissiniz. onlarin hayatini cizdigi yolla senin cizdigin yol bambaska. gitmeden onceki sen ile dondukten sonraki sen ayni degilsin, onlar da değil. yilda 2 geldiğin tatillerde elbet sana zaman ayirip her seyden konusurlar ama hep o sehirde olsan yine belki yilda iki belki ayda iki görüşursun. kritik yaslar turkiye icin. evlenmeyen birkac kisi de evlenir zaten yakinda onlarla da zor gorusur olursun.
bence gitme bir yere:)
sadece hazir online calisiyorsun bir ayligina falan dön bir kafan dagilsin derim ben.
umarim tatli bir sevgili edinirsin de yalnızligin gecer. home office isler herkesi asosyal yapti
 
benim cok tatli birkac ispanyol arkadasim var couchsurfing'den onlar istanbula geldiğinde tanismistik. hatta sonra biri partneriyle bir ayligina tekrar geldi aile gibi olduk kisa sürede:)
bence evini couchsurfinge açabilirsin. dunyanin her yerinden gezginler gelir konaklar kanepende. güvenemiyorsan sadece bol referansli olanlari alirsin
ayrica hangout var. acip yerel birileriyle ya da turistlerle tanisabilirsin. Ya da baska sehre gidecekken öncesinde ilan açıp sana yazanlarla iletişime gecebilirsin.
her turden insan kullaniyor, ogrenciler yazılımcilar, pilotlar... yasini memleketini referansini fotolarini goruyorsun insanlarin. yani bastan icine sinmeyenle hic muhatap olmuyorsun.
mukemmel bir site. benim sosyal hayatimda bayıldığım - bana cok sey katan arkadaslarimin hepsini bu siteden buldum. kendim de yurtdisinda kullanıyorum, benim yurtdisinda evinde kaldigim insanlardan turkiyeye tasinan - bana komsuluk yapanlar oldu.
ve hatta canim sevgilimi de oradan buldum. hic olmayan bir sey olmus birlikte turkiyeye seyahat edecegi arkadasina haftasonu acil bir iş kitlenmis, uçağını bir gun sonraya cekmis. sevgilim de "geleyim bari bir gün oyalanirim" demis. o gun benle tanisti. tonlarca gidip gelmeden, benimle turkiyeyi karis karis gezmeden sonra simdi burada yaşıyor
hic yabana atma bence bu siteyi.
tinder falan gibi degil kesinlikle. Arkadaslik uzerine bir site. her yas grubu ve cinsiyetten insan var
 

Yani panpa eski arkadaşlarını bulamasan bile yenilerini bulursun, İstanbulda net şekilde sosyal hayat var - özellikle güzel semtlerde. Hele ki sitede oturuyorsan yazın her akşam komşu toplaşması var Yalnız , izole kesinlikle kalmıyorsun yani. Eeeee konu sahibesi de dönerse boş durmamalı bence evlenmeye azmetmeli
 
ben de istanbulda yasiyorum, benim de yasim 33. kesinlikle cok keyifli burada yasamak. sehirici gezilerde tanisip arkadas oldugum insanlar oluyor, arkasasin arkadasi oluyor yine sosyal hayat dönüyor bir sekilde. tiyatrosu, kanosu, maratonu, sanat galerisi, konserleri, vapuru...ben cok mutluyum. o yuzden hic dusunmedim sevgilimin nezih, sakin ve günessiz alman koyune gidip euro kazanip yasamayi, o geldi tl kazanıyor
yüzüne renk geldi adamin. orada 34 sene yaşamadığı aksiyonu burada 3 ayda yasadi, sacinda ilk beyazi oturum izni redleri yerken gördü "ama deger" diyor:)
ama konu sahibi sadece eski hayatini özleyip sosyallesmek icin gelse o eski cevresini göremeyince pisman olur. turkiye onun veda ettigi yilki Türkiye degil malesef..bence hayal kirikligina ugrama ihtimali yuksek donerse
 
İspanyollar çok sosyal ama gerçekten kendi ortamları var. İtalya ya gelen İspanyol öğrenciler hep kendi arasında takılıyorlar. Ortak ortamlar ve gördükçe samimiyet oluşabilir.
Sapık yaşlılar burada da var :) orda dans kursu çok eğlenceli olabilir. veya sevgili yapmak hızlı bir ortam sağlayabilir.
 
İnsanlara hayır demek onlar yüzünden koşullarınızı değiştirmekten daha kolay.
 
Sizi anlıyorum. Eşimin zoruyla buraya yerleştik. İstifa etmek durumunda kaldım. Yerlilerle iletişime geçemiyorum dil bilmiyorum.. baş dönmelerim titremelerim geçmiyor bi türlü yalnız evden çıkmama müsaade etmiyor eşim . Sizin iyi derecede yabancı diliniz ve bir işiniz var. Buranın dilini mümkün değil öğrenemeyeceğim yok yani kafam basmıyor hamilelik de zorluyor beni belirli bir yaştan sonra başka bir dil öğrenmek cidden çok zormuş. Bazen kaçıp gitmek istiyorum hiçbir açıklama yapmadan sadece gidesim var ama eşime bunu asla yapamam ..aşırı bunalıyorum evde kalmaya alışkın değilim daraldım sıkıldım hava hep kapalı puslu yağmurlu rutubetli .. Türkçe konuşmayı özledim görüntülü konuşmaya çalışıyorum annemle sürekli bağlantı zayıf diyor iklime alışamadım mutfak kültürleri bambaşka hayat standartları refah seviyesi yüksek de işte ben buraya ait hissedemiyorum kendimi .. araftayım Türkiye'ye dönersek çocuğumuzun iyi bir geleceği olmayacak diyor eşim ama ben burada bir HİÇ im..evden çalışmayın evde kalmayın ev çürütüyor insanı ruhunu kemiriyor .. ev kadını olursam akıl sağlığımı koruyamam ben .. işimi, sabahları uyanıp metroya binmeyi, trafiği, kaosu , iş yerindeki ofisteki masamdaki zımbayı delgeçi bile özledim ağlamaktan gözlerim şişti kurbağa gibi oldu göz altlarım çok duygulandım yazdıklarınızı okuyunca..çocuk gibi anneme sarılıp ağlamak battaniye altına saklanasım var
 
Sevgili konusunu birkac kisi daha yazmis:) Toplu gibi cevap verecegim ama.. Icim birine atmiyor. Ben kendim atak yapayim bir dating app (ki burada cok yaygin) falan indireyim desem, yok asla istemiyorum.. Zaten bi tane duzgun adam bulmak icin minimum 20 kisi ile konusmam gerekecek, ve o ucuz adamlara harcayacak ne enerjim ne istegim var Aslinda hayatimda bir donem oldu dating app de kullandim birileri (belki bircok..) ile bulustum flort ettim konustum, sevgilimde oldu. Ama son 1 yildan fazladir istemiyorum, kirk yilda disari ciktigimda da o auram yok artik, konusmak tanismak istemiyorum nedense. Soyle bir yildirim aski carplasi olsa hic fena olmaz, ama benim kendi arayisimdaki efor opsiyonunu kaldirdim, cidden istemiyorum midemde beynimde kaldirmiyor suan
 
Bu sene 10 ay Türkiye’deydim, eşimle planimiz kalıcı olarak yerleşmekti. Ne ev alabildik, ne de istediğim gibi bir iş imkanı oldu. Zaten kendi işimizi kurmayı düşünüyorduk ama nereye yerleşeceğimiz belli olmayınca her şey askıda kaldı. Şubat’ta baktığımız ev biz geçen ay dönerken 1m daha artmıştı. Pahalılık tam bir şoktu, onun dışında hep bir eksiklik, köhnelik, plansız şehir, şu bu derken kuyruğu kıstırıp geri geldik.

En eski arkadaşlarımdan biriyle aynı şehirdeydik, sanırım 3 defa falan görüştük. Herkes doğal olarak bir koşturmaca içinde, yorgun ve bezgin.

Döndük, 5 gün sonra işe başladım. Trafik sakin, korna sesi yok. Ailemi çok özlüyorum şimdiden ama imkanım olduğunca gidip geleceğim artık.

Çok sağlam imkanlarınız olmayacaksa (ki biz oldukça sağlam saniyorduk) dönünce büyük bir hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz.
 
Cok iyi bir yorum.. Denemis birinden duymak cok guzel tesekkur ederim.. Cok saglam kosullarim olacagini sanmiyorum benimde
 
Çok flörtöz milletler aslında uygulama değil ama ortak arkadaşlar vs. Gidip ofisten çalışma opsiyonu da size iyi gelebilir. En azından hafta da 1-2 gün belki. İtalya ya gelin sizi arkadaşlarımla tanıştırayım :)
Bir bakın müzeleri bile yeterli sebep gibi
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…