Oyle.. Bi de degiyor mu emin degilim.. Kendim icin birsey yapamiyorum.. Burda standart yasamak, tatile cikabilmek, ve biraz biriktirmelik bir gelirim var. Ama oradan yakinlarim buraya gelip bedava tatil yapmak pesinde (yapanda oldu), ben zaten euro kazaniyorum rahatligiyla. Ailemede ara sira para gonderiyorum, ihtiyaclari oldugunu soyluyorlar. Elimde benim sifir. Yatirim yapamiyor, biriktiremiyor ve gelecek dusunemiyorum. Turkiyede de ayni gelirim olsaydi, sanki herkeste o izlenim olmazdi ve ben birikimimi yapar yasar, birde amac edinmis olurdum. Bilemiyorum ki... Hem yalnizlik hem amacsizlik, motivasyonum heryese karsi cok dusuk anlatamamBen olsam dönmem.Türkiye'nin ekonomik şartlarını falan hepsini geçtim. Yarın öbür gün evlenirsem çocuğumun imkanları için bile sırf orada yaşamaya devam ederdim. Yalnızlık her yerde var. Ama sizin üzerine bir de gurbetlik eklendiği için daha da yalnız hissediyorsunuz.
Türkiye'ye tek bir durumda dönerdim. Çok iyi şartları olan uluslararası bir şirket olursa sizi maddi olarak yukarılara ziplatan bir yer olacaksa dönerdim. Ama bu yoksa düşünmezdim.
Online is aslinda esneklik degil. Sadece oturum ve calisma izniniz olan ulkede kontratli online(evden) calisabilirsiniz. Benim bu ulkede var ama baska ulkede yok, baska bir ulkenin online isinde calisabilmem icin yine gocmem, ve uzuuuun gocmen calisma izni prosedurune girmem gerekir. O nedenle sadece bu ulke, ve sadece ulke icinde evden calisma sartim var..Her tercih bir bedel gerektirir.
Nerede yaşamanın bedeli daha katlanılırsa ordan devam ediyorsunuz anlaşılan.
Kendinize bulunduğunuz yerin kazançlarını hatırlatın.
Ve hatta bu kazançları artırma imkanınız var mı, bunu yoklayın.
Bir de online iş esnekliğiniz varsa bulunduğunuz ülkeye mecburiyetiniz yok demektir.
Başka ülkeleri de araştırabilirsiniz iş için
Bak işte sana diyorum ki ( dilin var zaten. Türkiye'de dilin varsa +1 öndesin) gel buyur şöyle otur derler. Ama iş konusunda tercihini çok iyi yapman lazım. Türkiye'de iyi bir işin varsa zaten gerisi çorap söküğü gibi değil. Yalnızlık çok zor. Zor da bir psikoloji bunu biliyorum. Öncelikle iş konusunu halletmen gerek. Ben olsam iş konusunun peşine düşerdim.Oyle.. Bi de degiyor mu emin degilim.. Kendim icin birsey yapamiyorum.. Burda standart yasamak, tatile cikabilmek, ve biraz biriktirmelik bir gelirim var. Ama oradan yakinlarim buraya gelip bedava tatil yapmak pesinde (yapanda oldu), ben zaten euro kazaniyorum rahatligiyla. Ailemede ara sira para gonderiyorum, ihtiyaclari oldugunu soyluyorlar. Elimde benim sifir. Yatirim yapamiyor, biriktiremiyor ve gelecek dusunemiyorum. Turkiyede de ayni gelirim olsaydi, sanki herkeste o izlenim olmazdi ve ben birikimimi yapar yasar, birde amac edinmis olurdum. Bilemiyorum ki... Hem yalnizlik hem amacsizlik, motivasyonum heryese karsi cok dusuk anlatamam
Online is aslinda esneklik degil. Sadece oturum ve calisma izniniz olan ulkede kontratli online(evden) calisabilirsiniz. Benim bu ulkede var ama baska ulkede yok, baska bir ulkenin online isinde calisabilmem icin yine gocmem, ve uzuuuun gocmen calisma izni prosedurune girmem gerekir. O nedenle sadece bu ulke, ve sadece ulke icinde evden calisma sartim var..
Cok haklisiniz tam olarak boyle benim gozlemimde cidden. Zaten iyi dayandim bence yalniz yalniz.. Cogu geri dondu (ama pisman olanlar var aralarinda o nolcak?.Öyle yurtdışı güzelleyenler ailesinden ayrı farklı üniversite şehrine bile gitmeyenler yalnızlığı bilmeyenler oluyor ya da bütün aile yurtdışına taşınanlar eşiyle falan iyi sevgilisi olanlar rahattır orda .Diğer türlü yalnızlık insanı öldürür ruhun kanseridir
Acikcasi yasamak istedigim sehir geriye kalan 1-2 arkadasimin oldugu ve buranin Istanbulu olan sehirdi. Orada sartlarimi cok zorladim ama duzgun bir ev bulmak, hayat yasamak cok zordu. Beceremedim bende 2 ay once oraya bir saatlik uzakliktaki bir sahil kasabasina tasindim. Buradaninda yerli halki var ve kasaba dedigime bakmayin, aslinda kucuk bir sehir gibi (turkiyenin Cesme'si).. Bende o buyuk sehirden daha iyi, orada da yalnizdim burada da oyleyimPeki bulunduğunuz ülkede yaşamak istediğiniz şehirde misiniz? Onda değişiklik yapılabilir mesela
Güzel düşünün güzel olsun orda da diyorsunuz ne süper bir maaş alıyorum ne süper sosyal çevre var e ne kaldı ki geriye .Türkiye’de de bu şekilde yaşarsınız en kötü ama aileniz falan olur ne bileyim o kadar dünyada tek başınıza yaşıyormuş gibi hissetmezsiniz .Bunu yapmayın bence ya kendinize yalnız yalnız nereye kadar bence Türkiye’de daha mutlu olursunuz dil var yurtdışı deneyimi var iyi bir şirkette iyi maaşa iş bulursunuz korkmayın bence .doğan cüceloğlu bi konuşmasında demişti ki o günü çok başarılı işlere imza attınız ama eve geldiğinizde o evde yalnızsan o başarı boş kimseyle paylaşmıyorsan sevincini insan mutsuz olur en sonunda.Yani yurtdışında para kazansan bile o yalnızlık varsa üzüntüyü sevinci paylaşacak kimse yoksa o para boşCok haklisiniz tam olarak boyle benim gozlemimde cidden. Zaten iyi dayandim bence yalniz yalniz.. Cogu geri dondu (ama pisman olanlar var aralarinda o nolcak?)
Hayatta her ihtimal var. Türkiye'ye döndüğünüzde daha yalnız kalma ihtimaliniz var. Ama tam tersi de olabilir. Belki de çok sosyal olacaksınız.Merhabalar, ben 33 yasinda, 5 yildir yurtdisinda yasayan ve calisan biriyim. Buradaki ilk 2 yilimda master yapiyordum ve o siralar okuldan arkadaslarla eglenmece ve is arama kosusturmasi/stresiyle geciyordu. Zamanin nasil gectigini bile anlamadim. Koca bir grup herbirini teker teker cok sevdigim buraya tamamen adapte oldugumu dusundugum ve Turkiye de oldugundan daha iyi bir yasantim oldugunu dusundugum bir donemdi. Daha sonra ise basladim ve kazancim olunca hayatim daha fazla rahatladi. Isim hep evden online di, ve cok seviyordum isimide.
Fakat gel zaman git zaman bircak arkadasim ya ulkesine dondu, ya baskaca bir ulkeye calismaya gittiler, burada kalanlardan bazilari partner buldu ve daha baska arkadas gruplarina girdiler. Ben bir sekilde bir suredir kendimi cok yalniz hissediyorum. Hemde yalniz yasiyorum.. Ogrenci oldugum yillarda paylaslasimli evlerde kaliyordum ama temizlik, gurultu vb. durumlardan oturu paylasimli evde kalmak gercekten cok zor oluyor, heleki simdi online calisiyorum evde belli basli saatlerde sessizlik ve temizlizlik icin ise benim duzenim olmak zorunda o nedenle yalniz yasamayi sectim.
Ama cok yalnizim
Hayatim nereye gidiyor dusuncesindeyim. Bir hobim yok, keske bulabilsem bana calismadigim zamanlarda aktivite olurdu ama eriniyorum, kendimi hala motive edemedim. Uzuntulu, kizgin yada hasta oldugum zamanlarda korkuyorum. Mesela 2 ay once liseden beri arkadasim olan birini kaybettim, ve sonrasinda her gece aklima gelen seyler beni kendimden korkuttu, bolca telefonda birileri ile konusarak asmaya calistim.
Turkiyede ki arkadaslarima sorunca, onlarda 'Aurora bizde cok yalniziz, yeni ortam edilecek biryer yok bu yastan sonra pek, olan arkadaslarda kendi ailesi ile kendi hallerinde dayan diyorlar' Ama benim kadar yalniz olabilirler mi? Benim ailemde yakinimda degil, yilda iki kez falan Turkiyeye gidebiliyorum. ustumde cidden buyuk bir agirlik var, ne yapacagimi bilemiyorum ozellikle son aylarda. Donsem ne yapacagim, kalsam bu hayat nereye gidiyor?
Benim gibi hisseden var mi aranizdaTavsiyelerinize ihtiyacim var