- 19 Ağustos 2016
- 558
- 214
-
- Konu Sahibi izzetgullufan
- #461
tanıdığınız ıyı bır aıle terapisti varmı acaba?
tanıdığınız ıyı bır aıle terapisti varmı acaba?Bir psikologa gorunmeyi, ve ofke kontrolu icinde aile terapistine danismayi deneyebilirsiniz, bu arada anneniz cocuga bakmakla yukumlu kisi degil hatta destek olmak zorunda bile degil, keske bebek yapmadan once kendiniz hazirmisiniz bir gozden gecirseydiniz..
hatalarımı anlamama vesile oldunuz Allah razı olsun. lütfen bebegıme ve bana dua edın sıkıntılı durumumuz devam ediyor.1- Bayağı bir sinirli ve agresif bir yapıya sahipsiniz.
Herkes haksız, bir siz mi haklısınız?
Burada bir kendinizi ölçün tartın derim.
Bolca dua edin. İbadetlerinize yönelin rahatlatır.
2 - Anne babaya güvenerek çocuk yapılmaz.
Hele ki bu devirde eşe güvenip hiç çocuk yapılmaz.
ana babanız sağ olmasalardı kime sızlanacaktınız ?
Bir silkelenin ve kendinize gelin.
3 - Artık olan olmuş ve bir annesiniz,
madem destek göremiyorsunuz, hiç kimseden hiç bir şey beklemeyin,
gerekirse işinizden ayrılın.
yine yazıyorum Bir silkelenin ve kendinize gelin.
4- Ben bu şikayetlerinizin çoğunda sizde problem buldum.
beklentileriniz çok fazla ve bu insanları oldukça yorar
ve sizden uzaklaştırır. tırnağın varsa başını kaşırsın, bunu bilir bunu söylerim.
5- sürekli ağlamaktan, ve beklentilerden vazgeçin.
yeni annesiniz ne güzel bebeğinizde ilgilenin ve tüm zamanına gelişimine şahit olun.
mutsuz bir çocuk yetiştirmek istemezsiniz herhalde.
evdeki bu durum değişmezse fevri sinir sahibi ve asabi bir çocuk yetiştirirsiniz benden söylemesi. kiii bu durum meydana gelirse ilerde başınız çok ağrır. mutlu anne = mutlu çocuk.
6- En acilinden psikolojik bir destek almanızı öneririm diyeceğim
ama öneri den öte sizin durumunuz, dektek almanız şart.
Bu dediğimi önce kendi ruh sağlığınız için, sonra bebeğiniz için en kısa zamanda hayata geçirin.
ve en önemlisi anneliği en güzel şekilde yaşamaya bakın.
çünkü bu ruh haliyle bir ömür yaşanmaz.
(Şimdiye kadar KK da yaptığım en uzun yorumu sizin konunuza yapmış oldum onu farkettim)
hatalarımı anlamama vesile oldunuz Allah razı olsun. lütfen bebegıme ve bana dua edın sıkıntılı durumumuz devam ediyor.Neden alışmaya çalışmıyorsunuz bebeğe ve yeni düzene?
Neden hep annem yada eşim gelsin yardım etsin kafasındasınız?
Annenizin huyu belli,70 yaşında tahammülsüz ,size katkısı,desteği olmayan biriymiş,neden ısrarla çağırıyorsunuz ki,size yardımı dokunmuyor üzerine bunca tartışıyorken?
Eşiniz destek olmalı,ona birşey diyemem ama beklentinizi minimumda tutmanız gerek,annenizi sevmiyor ısrarla annenizi çağırıyorsunuz yapmayın.
Benim kızım 5.5 yaşında şu an ama bebekken ne uykusu uykuydu,ne yemesi yemekti,öyle zor zamanlar geçirdim ki ikinciyi düşünemedim bile uzun süre,alıştım,olduğu gibi kabul ettim,kimseye minnet etmeden kendi başıma baktım bu yaşa getirdim. Başka çarem yoktu zaten. Her dakika annemi çağıramazdım yada işten yorgun gelen eşime al bebeğe bak diyemezdim.
Haftasonu destek istedim,izinliydi,dinlenmiş oluyordu nazım geçiyordu. Hafta içide yemeğini yiyip,duşunu alip biraz dinlenmesine müsade ettikten sonra veriyordum kızımı duşumu alıyordum,kahvemi içiyordum.
Gündüz kızım uyuyunca uyuyordum 1 saatte olsa. Tırnağın varsa kaşınırsın hesabı altından kalktım.
Sizde cidden artık alışmaya bakın,durumu kabullenmeye calışın.
Tabiki zorlanıyorsunuz eminim ama kim zorlanmıyor ki tek başına bebek büyütürken? Yaşınızda küçük değil,olgun bir yaştasınız. Kaldırabilirsiniz bu durumu.
Kimseye yaslanmak durumunda değilsiniz.
Maddi durumunuz bakıcı ve ev konusuna yetmiyormuş,eşiniz bunu yapamayacak belliki,dediğim gibi kabullenmekten başka yol yok.
hatalarımı anlamama vesile oldunuz Allah razı olsun. lütfen bebegıme ve bana dua edın sıkıntılı durumumuz devam ediyor.Çocuğu olan bütün herkes ufak tefek değişikliklerle aynı yollardan geçti. Sadece siz yaşıyorsunuz sanmayın lütfen ve bir uzmana danışın.
hatalarımı anlamama vesile oldunuz Allah razı olsun. lütfen bebegıme ve bana dua edın sıkıntılı durumumuz devam ediyor.postpartum depresyon ağır geçmiş ve izler bırakmış anlaşılan..
evet yaşadıkların hiç de kolay şeyler değil bende benzerlerini yaşadım ama açıkçası ben bile biraz yoruldum okurken..
biraz sakin kalmayı deneyemez misin?
mesela ilk olarak yalnızca "kendin için" yani kendin iyi olmak için ve sonra psikolojisi düzgün bir anne olmak için profesyonel yardım alabilirsin. belediyelerin böyle bir hizmeti oluyor bildiğim kadarıyla ücretsiz..
ciddi anlamda rahatsızlık hissediyor olmalısın mesela 9 aylık bebekle evde yalnız kalamıyorsun. bunun esas sebebi nedir sence?
teşekkür ederm bir daha rediye tövbe!!!! krediyebir daha asla kredi çekmeyin. Borçları yoplayayım tek yerden ödeyeyim demeyin, insan battıkça batıyor.
Maaşlarınız ne kadar bilmiyorum, elinize ne kalıyor ama önce kredi kartlarını kullanıma kapatıp kendinizi ondan kurtarmanızı tavsiye ederim. Başka türlü çıkamazsınız bu işin içinden.
Temizlik için kendinizi hırpalamayın bütün evi günlük süpürseniz ve şöyle bir silseniz yeter bence. Kaç dk sürebilir ki bu?
Size kimsenin yardımcı olmayacağını düşünerek devam ederseniz biri yardım edince sevinirsiniz. Ama siz herkesin yardım edeceğini düşünüp kimseden bir şey görmeyince dibe çökmüşsünüz.70 yaşındaki anne ve 16 yaşındaki görümce kendine baksa kafi, bunlardan ufak tefek şeyler dışında bir şey beklemeyin.
Çocuk sorumluluğu ağır gelmiş belli ki ama illa ki büyüyecek düzeni oturacak. Bence şu an boşanmayı düşünmeyin olan size olur. Eşiniz yine çöpsüz üzüm gibi hayatına devam eder, siz 5 kuruşsuz, anne evinde sığıntı gibi kalırsınız. Bunu niye söylüyorum sizde de hata olduğu için, yoksa boşanın derdim. Biraz sakinleşin borçları toparlayın siz de hafiflersiniz. O zaman bakarsınız duruma.
ancak istediği gibi biri olursam barışacağını döneceğini söyledi eski hatalarımı yapmazsam deişirsem onu bunaltmazsamçBarıştınız mı son durum ne
hatalarımı anlamama vesile oldunuz Allah razı olsun. lütfen bebegıme ve bana dua edın sıkıntılı durumumuz devam ediyor.
ev almak değil aslında sadece ev açmaktı bahsettiğim. ev alacak durumumuz maaşımız asla olmadı. yardımcım haftada bir yarım gun gelıp temzlık yapıp köfte yoğurup gidiyor ya da bulgur pilawı çorba gibi basit bir şey. ben bebeği çıkarıcağım zaman hazırlık yapmama giydirmeme kanguruya koymama yardım ediyor. ama haftaa bir. çocuk emeklediği için her gün bakyorum her gun sac. her gün süprülmesi gerekiyor. acaba buradaki kaç kadının emekleyen bebeği var? ve her gun supuruyorlarmı (çalışanlar) merak ediyorum? bunu genel ıcın yazdım yanlış anlamayın lütfen sıze hıtafen degil
Allah kolaylık versin çok öpüyorum miniğinizihatalarımı anlamama vesile oldunuz Allah razı olsun. lütfen bebegıme ve bana dua edın sıkıntılı durumumuz devam ediyor.
Canım ona bakarsan ben tek buyutum çocuğumu eşim gece çalışıyordu gündüz eve gelip yatardi ben tek bakardım oğluma bebeğim gündüz yatardi gecede hep uyanikti sabah beşe kadar ben yinede hep uyanık kalırdım ailem benden uzaklar bende tek başıma baktım çok şükür esimlen asla tartısmazdim oda çalışıyor onada yazık bide anne bizsizEsim cok sorumsuz ve sorumsuzlugunu yuzune vurdugumda
Kbul etmiyor sorumsuz degilm
Diyor
Caresizligimden yuce Rabbimden baska danisacak kimsem olmadigimdan size yaziyorum.benden daha caresiz bir durumda Olan kimsenin oldugunu dusunmuyorum sonuna kadar Okuyup tabsiyede bulunursaniz Allah sizlerden razi olsun.6yillik evliyim,oglum su an dokuz aylik.Cocugu erken yapmadim ve epey bekledim.Evliligimizde hep kedi kopek gibiydik Ama hic ayrilamazdik kusup barisirdik.hep calisan biriyim egitimimi aldim parami hep kazandim.Cok buyuk tartismalarimiz oldu ama hic kopmadik, zit kisiliklerimize ve gecimsizligimize Ragmen cocuk sahibi olmaya karar verdik.hamileyken hersey cok guzeldi.ama
Cocuk dogunca hayatimin cehenneme
Donecegini nereden bilebilirdim?lohusaligi cok agir gecirdim yanimda en anlayisli olmasi gereken iki kisi 1esim 2annem.bana demedigini yapmadigini birakmadilar.hastaneden ciktik ertesingun annem ile Tartistik annemmalindi Evi terketti.beni bebekle birakip gitti.esim zaten annemi oldum olasi sevmez hatta evlatlik oldugumu dusunuyor cunku bir kere bile analik ettigini beni merak ettigini gormedik.asiri alingan 70yasinda Cok sinirli ve yillardir depresyon tanisi ile Ilac kullaniyor.yemek yapmayi bilmeyen evden cikmayan tum akrabalari ile kus biri.buarada Tek cocugum.hic akrabaliz yok desem dogrudur.dogum yaptigimda ramazandi sezeryandim cok gucsuz agrili ve cok aglayan biriydim esim acken cok sinirlidir kavga cikmasn diye ramazani anasinda gecirsin istedm.annemle baristim donmeyi kabul etti.bizde
Kaliyordu derken yine kavga ettik.gitti ben yine bebekle yapayalnizim.esim isteydi aradm
Yalvardim is cikisi gel cok agliyorum
Bebege nasi bakicam bilmiorm annem
Yine gitti dedim.bana isyerinde para toplayip et
Aldiklarini mangal yapacaklarini iftar ermeden gelemeyecegini soyledi..buradan anlayin nasil bir Baba Koca oldugunu..ne olur gel dedim cok ihtiyacim var sana kalma iftara dedim inatlastim gelmicem dedi yemek yiyip gelcem dedi bikac saat sabretcen alti ustu dedi bagirdi cagirdi sowdu kapadi.o anda kotu gunumde
Lohusaligimda uzuntimde depresyonumda
CaresiLigimde yanimda olmucani anladim.bu aylarca boyle gitti erkek bebek cok zordu gunduz uyur gece ayaktaydi butun aylar kavgayla gecti
Gece tek bakardim cocuga kalkmazdi.cocuk kucsgimda yataktan dusmesn diye(yanimda
Yatiriorm) lavaboya girerdm iki buklum mama yapardim 8-9 kilo bebekle.annem gunduz gelir cocuga bakar (yarim gun calisiyorum)sadece sallar uyutur corbasini yapar ben kapidan girer
Girmez evine giderdi.burun spreyi bile sikmaya korkardi(alerjik bbek)disari cikaramaz agir diye tasiyamazYokusta otuyorz bebek arabasini suremez supurmez silmez Toz almaz eve yemek yapmaz cocuk emekler yerler pis.cocuk uyuynca oturur esra erol yada muge Anli izler.bir gece cok griptim yalvardimAnneme ne olur sana birakim cok haBu gece bak hic halim yok dedm ben gece ne yediricem ona bakamam dedi ve almadi(biberon yedigi halde).daha anlatscak cok sey var ama
Sizi sikmak istemem.esimin yardim etmemesi is yukumun uc katina cikmasi,esimin surekli telefonda oyin oynamasi.haftada iki gun spora gitmesi ben yemek ymeye vakit bulamazken! Gozune oyle batti ki uc dort kere evden kowdum bi kere de
Kendim gittim.her sefernde donduk ama kavgalar devam etti hem de emziren anayim,cocuk kucagimdayken hakaretler bagris cagris.saygisizlik.kufurler havada ucuyor.sinavim cok agir geciyor.bir ayi geciyor cinler tepeme
Geldi ve tamamen kowdum defol
Git seni gormek bile istemiorm
Dedim.bu sefer gururu incinmiscolacak ki donmuyor dava acmakta kararli.evim kira eskmin evi yok.ailemle(mecburiyetten) yasiyorum
Ancak benle yasamak istemiolar.bugun onlari da
Kowdum cunku dedigin gibi onlara da pek tahammulum yok aksam yalniz uyumak istemedigim kucucuk benekle
Korktugum icin dayaniodum
Tum ev Duzenimin bozulmasina.bana cok sinirlnip annemmbana tokat atti dowmek istedi(32yasindayim)bebegim cok korktu herseye tanik oldu sakinlestiremedim.dakikalarca hickirdi.bosanmasi icin sartim esimden istedigim
Hayat bana bir ev acmasi yatili bakici ttmasi
Yalniz yatmamamiz icin.ancak benim vE onun toplam maasimiz buna yetmiyor.tam gun calissan da yetmior mesleklerimiz dusuk.ne olur bir tavsiye verin.tesekkur ederm okudugunuz icin.
Allah korusun ben de hirsimi bebegimden almaktan cok korkuyorum!!!!!Logusa oldugun icin boyle ama unutma bebeginin sana ihtiyaci var piskolojik sorun yasayan anneler soylemeye dilim varmiyor ama hirsini bebekten aliyor. İnan bana tek basima oglumu buyuttum esim askerdeydi annem millet ne der diye yanina aldi ama aksama kadar kis gunu odalarin halilarini sirkelerdim kapilari camlari silerdim hatta annem bana evde yemek bile doyana kadar yedirmezdi gizli gizli aglardim ama hic kavga etmedim emin ol esinle barisacaksin ama biraz daha sakin ve uyumlu ol
Amin tesekkur ederim saglikli dusunup saglikli karar veremiyorum tek istegimÖncelikle allah sabir versin.sorumsuz insanlar belli bir sure sonra belli durumlarda canımizi sıkabiliyor.anneler özeldir o ayri bir konu fakat annen anlattigin kadariyla yardimci olmuyosa bundan sonra birsey bekleme.suan senin bebegin küçük oldugu icin sorunlar yaşiyorsun hepsi gececek sen sabirli ol.yapman gereken ayaklarin üzerinde durmak ve kendine güvenmek ve herseyi bbaşaracagina inanmak.eşin seni anlayacaktir onada kendinede biraz zaman ver.saglikli düşün
Aslinda benegimle ilgili buyuk sorun gece tam uykumu alamamak herseye tek basima yetmeye caismak evet uykusuzluk hem kiloverdiremio(10kilo fazlam var) hem de insanin psikolojisini bozuyo. Herkesin derdi kendine gore buyuktur cok sukurcocugum ya da ben hasta degiliz ve bu yuzden su an hayatimdaki bu sorun cevremde cogu kisinin esi bbegi varlen (kaprisli de olsa temizlik yemek yapmasada) bosanmak istemiyo bu durumda olan tek benim evi olmayan ailesinden ev kalmayan da. CevremBunalan, evde huzur bulmayan, buldurmayan , sürekli mizmizlanan , şikayet eden, emrivaki isteklere bulunan biri varsa evde kim olsa sorumsuz davranır.
Kimseyle anlaşamıyorsaniz bir dönüp bakın kendinize.
Doğumdan sonra olduysa o zaman destek alın.
" Benden çaresiz olan sanmıyorum ki olsun " cumlenizden bile anlaşılıyor her şeyi nasıl büyüttüğünüz.
Ne dertler var. Ne hastalıklar. Evladımız hasta değil, yatalak değil , siz de öyle. Çaresiz derdiniz yok.
Hepi topu gece uyumayan bir çocuğunuz var.