asik olmadigin/sevmedigin/hoslanmadigin ve niyeti belli olan (adam acilmis sonucta evlilik filan) insanla annenin davetine gitmenin mantigi nedir? umit vermek degil de nedir? ayrica bu nick neKızlar Merhaba.
Annemin sağlık sorunları sebebi ile 2 ay kadar hastanede kaldık.
Bu 2 aylık süreçte hastanede uzman bi doktor ile tanıştık, yani hastanede oyle pek konuşmadık, sadece operasyon sonrasıyla ilgili ve süreç ile ilgili konuşmalar oldu. Sadece onun nöbetci olduğu bir akşam kantinde karşılaştık, ve çay içtik.
10 dakika kadar sohbet ettik, gündelik konular ile ilgili..
Biz hastaneden ayrıldıktan sonra kendisi bana ulaştı, sistemde hastanın ve hasta yakınının numarası kayıtlıdır bilirsiniz. Neyse beni aradı, kan tahlili ve ultrason için kontrole çağırdı annemi. Gittik, ilgilendi işimizi hemen yaptırdı..
O günden beri mesaj atıyordu, sohbet ediyorduk boş vakitlerimizde telefonda. Moral veriyordu bana bu süreçle ilgili, destek oluyordu.
Benden ilk gördüğünden beri hoşlandığını, bende farklı birşeyler gördüğünden bahsetti, ailesine bile bahsetmiş. Benimle görüşmeye devam etmek istediğini, beni tanımak istediğini ve hatta aile kurmak istediğinden bahsetti. Bende tanımayı kabul ettim, 5-6 kez görüştük..
Çok iyi bi insan, ne desem yapıyor, birşey isterim diye ağzımın içine bakıyor, üzerime titriyor. Annem yemeğe davet etti bize, annemin bile dikkatini çekmiş, bu oğlan sana çok aşık, çok iyi çok harika gibi yorumlar yaptı. Ve annem onu övüp duruyor, çok çok sevmiş.
Zaten hastanedede şakalaşıyorlardı sürekli.
Şimdi sorunum şu ki, yaşı uygun, mesleği çok iyi, statü vs problemimiz yok, kişiliği çok iyi, benide seviyor, her konuda yardımcı, surekli birseyler yapmak icin buyuk caba gösteriyor.
Fakaaaaat; ben aşık değilim kızlar, insan olarak onu seviyorum.. Ama ona karşı heyecan duymuyorum, ayağımı yerden kesmiyor, görünce kıpır kıpır olmuyorum.
Tam istediğim gibi bir eş, hatta çevremdeki birçok kişinin hayallerini süsleyen birisi kişilik olsun meslek olsun, her açıdan çok iyi.
Ama benim içimi titremiyor kendisi, aşık hissetmiyorum. Boşlukta olduğum için bana kendimi iyi hissettirdiği için görüşüyorum sanki..
Onunla görüşmeye devam etmek %100 mantıklı gibi gözüküyor, ama sevgi olmadığı zamanda herşey eksik..
Bu arada birbirimize inanılmaz benziyoruz, göz yapısı ağız burun, erkek kardeşim olsa bu kadar benzer anca.
Sizce ne yapmalıyım, şans verip devam etmelimiyim, insan ilk görüşte aşık olmadığı birine sonradan aşık olabilir mi ?
İçimi kıpır kıpır etmese bile devam etmelimiyim ?
Yanlış ben hissediyorumBende mutluyum, iyi hissediyorum huzurluyum. Ama aşk hissetmek istiyorum, aşk heyecan geçici elbet. Kimse 3-5 yıl sonra kıpır kıpır hissetmez, devam eden şey sevgidir diye düşünüyorum.
Ama kafam karışık tabi, mutsuz olup onuda mutsuz etmek istemiyorum.
bence zamanla sevebilirsin denemekte fayda var canmKızlar Merhaba.
Annemin sağlık sorunları sebebi ile 2 ay kadar hastanede kaldık.
Bu 2 aylık süreçte hastanede uzman bi doktor ile tanıştık, yani hastanede oyle pek konuşmadık, sadece operasyon sonrasıyla ilgili ve süreç ile ilgili konuşmalar oldu. Sadece onun nöbetci olduğu bir akşam kantinde karşılaştık, ve çay içtik.
10 dakika kadar sohbet ettik, gündelik konular ile ilgili..
Biz hastaneden ayrıldıktan sonra kendisi bana ulaştı, sistemde hastanın ve hasta yakınının numarası kayıtlıdır bilirsiniz. Neyse beni aradı, kan tahlili ve ultrason için kontrole çağırdı annemi. Gittik, ilgilendi işimizi hemen yaptırdı..
O günden beri mesaj atıyordu, sohbet ediyorduk boş vakitlerimizde telefonda. Moral veriyordu bana bu süreçle ilgili, destek oluyordu.
Benden ilk gördüğünden beri hoşlandığını, bende farklı birşeyler gördüğünden bahsetti, ailesine bile bahsetmiş. Benimle görüşmeye devam etmek istediğini, beni tanımak istediğini ve hatta aile kurmak istediğinden bahsetti. Bende tanımayı kabul ettim, 5-6 kez görüştük..
Çok iyi bi insan, ne desem yapıyor, birşey isterim diye ağzımın içine bakıyor, üzerime titriyor. Annem yemeğe davet etti bize, annemin bile dikkatini çekmiş, bu oğlan sana çok aşık, çok iyi çok harika gibi yorumlar yaptı. Ve annem onu övüp duruyor, çok çok sevmiş.
Zaten hastanedede şakalaşıyorlardı sürekli.
Şimdi sorunum şu ki, yaşı uygun, mesleği çok iyi, statü vs problemimiz yok, kişiliği çok iyi, benide seviyor, her konuda yardımcı, surekli birseyler yapmak icin buyuk caba gösteriyor.
Fakaaaaat; ben aşık değilim kızlar, insan olarak onu seviyorum.. Ama ona karşı heyecan duymuyorum, ayağımı yerden kesmiyor, görünce kıpır kıpır olmuyorum.
Tam istediğim gibi bir eş, hatta çevremdeki birçok kişinin hayallerini süsleyen birisi kişilik olsun meslek olsun, her açıdan çok iyi.
Ama benim içimi titremiyor kendisi, aşık hissetmiyorum. Boşlukta olduğum için bana kendimi iyi hissettirdiği için görüşüyorum sanki..
Onunla görüşmeye devam etmek %100 mantıklı gibi gözüküyor, ama sevgi olmadığı zamanda herşey eksik..
Bu arada birbirimize inanılmaz benziyoruz, göz yapısı ağız burun, erkek kardeşim olsa bu kadar benzer anca.
Sizce ne yapmalıyım, şans verip devam etmelimiyim, insan ilk görüşte aşık olmadığı birine sonradan aşık olabilir mi ?
İçimi kıpır kıpır etmese bile devam etmelimiyim ?
Sakın birakma aşık olup sürünmek mi istiyorsun. böyle bir insan bulmussun ona ilerde çok Aşık olacagina eminim. Mantık herzaman aşktan iyidir. Mantiksiz birine aşık olamazsin sen zaten. Bırakma hem böyle cool takilirsan yani istmeme yan cebe gibi falza simartmazsan heo sen simartilir mutlu olursun hayatinin hatasini aşk aramakla yapma hayırlısı hakkında devamKızlar Merhaba.
Annemin sağlık sorunları sebebi ile 2 ay kadar hastanede kaldık.
Bu 2 aylık süreçte hastanede uzman bi doktor ile tanıştık, yani hastanede oyle pek konuşmadık, sadece operasyon sonrasıyla ilgili ve süreç ile ilgili konuşmalar oldu. Sadece onun nöbetci olduğu bir akşam kantinde karşılaştık, ve çay içtik.
10 dakika kadar sohbet ettik, gündelik konular ile ilgili..
Biz hastaneden ayrıldıktan sonra kendisi bana ulaştı, sistemde hastanın ve hasta yakınının numarası kayıtlıdır bilirsiniz. Neyse beni aradı, kan tahlili ve ultrason için kontrole çağırdı annemi. Gittik, ilgilendi işimizi hemen yaptırdı..
O günden beri mesaj atıyordu, sohbet ediyorduk boş vakitlerimizde telefonda. Moral veriyordu bana bu süreçle ilgili, destek oluyordu.
Benden ilk gördüğünden beri hoşlandığını, bende farklı birşeyler gördüğünden bahsetti, ailesine bile bahsetmiş. Benimle görüşmeye devam etmek istediğini, beni tanımak istediğini ve hatta aile kurmak istediğinden bahsetti. Bende tanımayı kabul ettim, 5-6 kez görüştük..
Çok iyi bi insan, ne desem yapıyor, birşey isterim diye ağzımın içine bakıyor, üzerime titriyor. Annem yemeğe davet etti bize, annemin bile dikkatini çekmiş, bu oğlan sana çok aşık, çok iyi çok harika gibi yorumlar yaptı. Ve annem onu övüp duruyor, çok çok sevmiş.
Zaten hastanedede şakalaşıyorlardı sürekli.
Şimdi sorunum şu ki, yaşı uygun, mesleği çok iyi, statü vs problemimiz yok, kişiliği çok iyi, benide seviyor, her konuda yardımcı, surekli birseyler yapmak icin buyuk caba gösteriyor.
Fakaaaaat; ben aşık değilim kızlar, insan olarak onu seviyorum.. Ama ona karşı heyecan duymuyorum, ayağımı yerden kesmiyor, görünce kıpır kıpır olmuyorum.
Tam istediğim gibi bir eş, hatta çevremdeki birçok kişinin hayallerini süsleyen birisi kişilik olsun meslek olsun, her açıdan çok iyi.
Ama benim içimi titremiyor kendisi, aşık hissetmiyorum. Boşlukta olduğum için bana kendimi iyi hissettirdiği için görüşüyorum sanki..
Onunla görüşmeye devam etmek %100 mantıklı gibi gözüküyor, ama sevgi olmadığı zamanda herşey eksik..
Bu arada birbirimize inanılmaz benziyoruz, göz yapısı ağız burun, erkek kardeşim olsa bu kadar benzer anca.
Sizce ne yapmalıyım, şans verip devam etmelimiyim, insan ilk görüşte aşık olmadığı birine sonradan aşık olabilir mi ?
İçimi kıpır kıpır etmese bile devam etmelimiyim ?
Kızlar Merhaba.
Annemin sağlık sorunları sebebi ile 2 ay kadar hastanede kaldık.
Bu 2 aylık süreçte hastanede uzman bi doktor ile tanıştık, yani hastanede oyle pek konuşmadık, sadece operasyon sonrasıyla ilgili ve süreç ile ilgili konuşmalar oldu. Sadece onun nöbetci olduğu bir akşam kantinde karşılaştık, ve çay içtik.
10 dakika kadar sohbet ettik, gündelik konular ile ilgili..
Biz hastaneden ayrıldıktan sonra kendisi bana ulaştı, sistemde hastanın ve hasta yakınının numarası kayıtlıdır bilirsiniz. Neyse beni aradı, kan tahlili ve ultrason için kontrole çağırdı annemi. Gittik, ilgilendi işimizi hemen yaptırdı..
O günden beri mesaj atıyordu, sohbet ediyorduk boş vakitlerimizde telefonda. Moral veriyordu bana bu süreçle ilgili, destek oluyordu.
Benden ilk gördüğünden beri hoşlandığını, bende farklı birşeyler gördüğünden bahsetti, ailesine bile bahsetmiş. Benimle görüşmeye devam etmek istediğini, beni tanımak istediğini ve hatta aile kurmak istediğinden bahsetti. Bende tanımayı kabul ettim, 5-6 kez görüştük..
Çok iyi bi insan, ne desem yapıyor, birşey isterim diye ağzımın içine bakıyor, üzerime titriyor. Annem yemeğe davet etti bize, annemin bile dikkatini çekmiş, bu oğlan sana çok aşık, çok iyi çok harika gibi yorumlar yaptı. Ve annem onu övüp duruyor, çok çok sevmiş.
Zaten hastanedede şakalaşıyorlardı sürekli.
Şimdi sorunum şu ki, yaşı uygun, mesleği çok iyi, statü vs problemimiz yok, kişiliği çok iyi, benide seviyor, her konuda yardımcı, surekli birseyler yapmak icin buyuk caba gösteriyor.
Fakaaaaat; ben aşık değilim kızlar, insan olarak onu seviyorum.. Ama ona karşı heyecan duymuyorum, ayağımı yerden kesmiyor, görünce kıpır kıpır olmuyorum.
Tam istediğim gibi bir eş, hatta çevremdeki birçok kişinin hayallerini süsleyen birisi kişilik olsun meslek olsun, her açıdan çok iyi.
Ama benim içimi titremiyor kendisi, aşık hissetmiyorum. Boşlukta olduğum için bana kendimi iyi hissettirdiği için görüşüyorum sanki..
Onunla görüşmeye devam etmek %100 mantıklı gibi gözüküyor, ama sevgi olmadığı zamanda herşey eksik..
Bu arada birbirimize inanılmaz benziyoruz, göz yapısı ağız burun, erkek kardeşim olsa bu kadar benzer anca.
Sizce ne yapmalıyım, şans verip devam etmelimiyim, insan ilk görüşte aşık olmadığı birine sonradan aşık olabilir mi ?
İçimi kıpır kıpır etmese bile devam etmelimiyim ?
illa değer vermeyecek, bak ozaman nasıl aşık olursunuz. ill acı çekicezya..Kızlar Merhaba.
Annemin sağlık sorunları sebebi ile 2 ay kadar hastanede kaldık.
Bu 2 aylık süreçte hastanede uzman bi doktor ile tanıştık, yani hastanede oyle pek konuşmadık, sadece operasyon sonrasıyla ilgili ve süreç ile ilgili konuşmalar oldu. Sadece onun nöbetci olduğu bir akşam kantinde karşılaştık, ve çay içtik.
10 dakika kadar sohbet ettik, gündelik konular ile ilgili..
Biz hastaneden ayrıldıktan sonra kendisi bana ulaştı, sistemde hastanın ve hasta yakınının numarası kayıtlıdır bilirsiniz. Neyse beni aradı, kan tahlili ve ultrason için kontrole çağırdı annemi. Gittik, ilgilendi işimizi hemen yaptırdı..
O günden beri mesaj atıyordu, sohbet ediyorduk boş vakitlerimizde telefonda. Moral veriyordu bana bu süreçle ilgili, destek oluyordu.
Benden ilk gördüğünden beri hoşlandığını, bende farklı birşeyler gördüğünden bahsetti, ailesine bile bahsetmiş. Benimle görüşmeye devam etmek istediğini, beni tanımak istediğini ve hatta aile kurmak istediğinden bahsetti. Bende tanımayı kabul ettim, 5-6 kez görüştük..
Çok iyi bi insan, ne desem yapıyor, birşey isterim diye ağzımın içine bakıyor, üzerime titriyor. Annem yemeğe davet etti bize, annemin bile dikkatini çekmiş, bu oğlan sana çok aşık, çok iyi çok harika gibi yorumlar yaptı. Ve annem onu övüp duruyor, çok çok sevmiş.
Zaten hastanedede şakalaşıyorlardı sürekli.
Şimdi sorunum şu ki, yaşı uygun, mesleği çok iyi, statü vs problemimiz yok, kişiliği çok iyi, benide seviyor, her konuda yardımcı, surekli birseyler yapmak icin buyuk caba gösteriyor.
Fakaaaaat; ben aşık değilim kızlar, insan olarak onu seviyorum.. Ama ona karşı heyecan duymuyorum, ayağımı yerden kesmiyor, görünce kıpır kıpır olmuyorum.
Tam istediğim gibi bir eş, hatta çevremdeki birçok kişinin hayallerini süsleyen birisi kişilik olsun meslek olsun, her açıdan çok iyi.
Ama benim içimi titremiyor kendisi, aşık hissetmiyorum. Boşlukta olduğum için bana kendimi iyi hissettirdiği için görüşüyorum sanki..
Onunla görüşmeye devam etmek %100 mantıklı gibi gözüküyor, ama sevgi olmadığı zamanda herşey eksik..
Bu arada birbirimize inanılmaz benziyoruz, göz yapısı ağız burun, erkek kardeşim olsa bu kadar benzer anca.
Sizce ne yapmalıyım, şans verip devam etmelimiyim, insan ilk görüşte aşık olmadığı birine sonradan aşık olabilir mi ?
İçimi kıpır kıpır etmese bile devam etmelimiyim ?
Şimdi aşk gerçekten başka birşey,sevgi başka.Sen aşık mı değilsin,sevmiyor musun?.Kızlar Merhaba.
Annemin sağlık sorunları sebebi ile 2 ay kadar hastanede kaldık.
Bu 2 aylık süreçte hastanede uzman bi doktor ile tanıştık, yani hastanede oyle pek konuşmadık, sadece operasyon sonrasıyla ilgili ve süreç ile ilgili konuşmalar oldu. Sadece onun nöbetci olduğu bir akşam kantinde karşılaştık, ve çay içtik.
10 dakika kadar sohbet ettik, gündelik konular ile ilgili..
Biz hastaneden ayrıldıktan sonra kendisi bana ulaştı, sistemde hastanın ve hasta yakınının numarası kayıtlıdır bilirsiniz. Neyse beni aradı, kan tahlili ve ultrason için kontrole çağırdı annemi. Gittik, ilgilendi işimizi hemen yaptırdı..
O günden beri mesaj atıyordu, sohbet ediyorduk boş vakitlerimizde telefonda. Moral veriyordu bana bu süreçle ilgili, destek oluyordu.
Benden ilk gördüğünden beri hoşlandığını, bende farklı birşeyler gördüğünden bahsetti, ailesine bile bahsetmiş. Benimle görüşmeye devam etmek istediğini, beni tanımak istediğini ve hatta aile kurmak istediğinden bahsetti. Bende tanımayı kabul ettim, 5-6 kez görüştük..
Çok iyi bi insan, ne desem yapıyor, birşey isterim diye ağzımın içine bakıyor, üzerime titriyor. Annem yemeğe davet etti bize, annemin bile dikkatini çekmiş, bu oğlan sana çok aşık, çok iyi çok harika gibi yorumlar yaptı. Ve annem onu övüp duruyor, çok çok sevmiş.
Zaten hastanedede şakalaşıyorlardı sürekli.
Şimdi sorunum şu ki, yaşı uygun, mesleği çok iyi, statü vs problemimiz yok, kişiliği çok iyi, benide seviyor, her konuda yardımcı, surekli birseyler yapmak icin buyuk caba gösteriyor.
Fakaaaaat; ben aşık değilim kızlar, insan olarak onu seviyorum.. Ama ona karşı heyecan duymuyorum, ayağımı yerden kesmiyor, görünce kıpır kıpır olmuyorum.
Tam istediğim gibi bir eş, hatta çevremdeki birçok kişinin hayallerini süsleyen birisi kişilik olsun meslek olsun, her açıdan çok iyi.
Ama benim içimi titremiyor kendisi, aşık hissetmiyorum. Boşlukta olduğum için bana kendimi iyi hissettirdiği için görüşüyorum sanki..
Onunla görüşmeye devam etmek %100 mantıklı gibi gözüküyor, ama sevgi olmadığı zamanda herşey eksik..
Bu arada birbirimize inanılmaz benziyoruz, göz yapısı ağız burun, erkek kardeşim olsa bu kadar benzer anca.
Sizce ne yapmalıyım, şans verip devam etmelimiyim, insan ilk görüşte aşık olmadığı birine sonradan aşık olabilir mi ?
İçimi kıpır kıpır etmese bile devam etmelimiyim ?