Siz kız halinizle görmediğiniz düğünü dul halinizle görmüşsünüz. Arkadaşınız da üzerine ceket atılsa hamile kalıyormuş. Bana denk bir arkadaşlık gibi göründü.
Arkadaşınız tam bi gereksiz onu anladık da..
Sizin kız halimle görmediğimi dul halimle gördüm gibi tabirleriniz ne olacak? Çıkın şu kafalardan artık.. Hemcinslerimden duymak bu yobaz söylemleri beni deli ediyor..
Siz kız halinizle görmediğiniz düğünü dul halinizle görmüşsünüz. Arkadaşınız da üzerine ceket atılsa hamile kalıyormuş. Bana denk bir arkadaşlık gibi göründü.
görüşme sıklığını azalt derim.
ayrıca kendinize dul yakıştırması yapıp 'kız' halinizden daha azını haketmenize rağmen daha fazlasını görmüş olmanızla ilgili sevincinizi anlamadım. sen dulsun deyip düğün yapmasalar hak verecek gibisiniz.
Ne cirkin bir yarisa girmissiniz.
Demek ki dogurmaktan baska bir becerisi veya basarisi yok ki hep bunu ovuyor.
Siz de cok asagi kalir degilsiniz bence.
O dogurganligin havasinda siz de dugunun.
Arkadaşından hiçbir farkın yok aslında. Sadece kendi hassasiyetlerin sana çok önemliymiş gibi geldiği için kafana takıyorsun.
Baksana ikinci eşin sana dillere destan düğünler yapmış, hem de dul halinle. Üstelik eşin daha önce hiç ama hiç evlenmemiş. Başarmışsın yani. Tebrik ederim.
Arkadaşın da çatır çatır doğurmuş, ilk geceden hamile kalmış. Ona da yıldızlı pekiyi..
Rekabet hayatın her yerinde var. Anne-kız arasında, kardeşler arasında, arkadaşlar arasında. Hele hele kadınlar arasında. Kimsenin bi diğerinin hassasiyetini taktığı falan yok. Sen de dahil. Arkadaşın senin kalbini kırdıysa sen de buradaki “dul” kadınların (senin tabirinle) kalbini kırmış olabilirsin. İnce düşünmek lazım biraz.
arkadaşlığını neden bitirmiyosun
Biliyor musun boyle insanlara ayar oluyorum. Gercek bir arkadasin olsa degil surekli anlatmak, konusunu acmaz. Bu kadar yaraliyorsa sizi, ki oyle gorusmeyin kardesim gercekten.. Ben olsam istemezdim galiba. Sizin onu sevdiginiz kadar o sizi sevmiyor. Ay bi de o ne oyle ceketini uzerine atsa hamile kalirmismis.. Mide bulandirici insanlar. Allah vermezse ve imtihan ederse kendini de parcalasa olmaz yani neyine guveniyor bu insanlar anlamiyorum.hatunlar şimdi benimle aynı yaşta olan öğretmen bir arkadaşım var. 3 yaşında dünyalar tatlısı bir kızı var. kendi çocuğum olsa bu kadar severim. hediyelerini aksatmam sevgimi eksik etmem hiç bir zaman. ama gel gelelim arkadaşımın empati yönünün çok gelişmediğini düşünüyorum. bana doğurganlığı ile hava atıyor.
ben 2 evlilik yaptım. ilk evliliğim biterken ki süreçte hep yanımdaydı beni haklı gördü detsek verdi. aradan 2 3 sene geçti. ben şimdiki eşimle evlendim ve şimdiki eşim ve ailesi bana dillere destan düğünler yaptı kız halimle yaşamadığım ne varsa dul halimle yaşadım gördüm tattım. üstelik eşim hiç evlenmemişti. düğünlerime de hep geldi gördü... (anneme anlattım. annem bana hava atmasını bunlara bağlıyor. kendisi görmedi o yüzden vb diyor. mesela ben kaynanamla çok iyiyimdir o hiç anlaşamaz)
neyse işte ilk evliliğim 3 bucuk sene sürdü hamile kalamadım. eski eşim 1 kere bile benımle doktora gelmedi bana destek vermedi. başka sorunlar da eklenince çözümü boşanmakla çözüm buldum kendimi toparladım. sporumu yaptım güzelleştim kendime baktım derken kilolu olduğumu söyledi. ki 172 boyunda 62 kiloydum hala 62 kiloyum... daha ne olacaktım anlamadım...
şimdi de 7 aylık evliyim erkenden bebek tedavisine başladı ufaktan ufaktan, şimdiki eşim çok destek verdi her zaman yanımda oldu. doktorlara hep beraber gittik. ki bu bile yeter mutlu olmama...
bu arkadaşım ALLAH bağıslasın bir evlat sahibi olmasına rağmen sürekli bana bebekten konu açıyor. bizde bebek istiyoruz. bizde çalışıyoruz. bizde yapıcaz. ki zaten hamile kalmasında sorun yok. en son bana dedi ki meğersem ben yumurtalama günümü takip etmiyormuşum hiç, yoksa benim koca benim üzerime ceketini atsa hamile kalırım ben gibisinden laflar söylüyor. sürekli kızının ilk gece bebeği olduğunu söylüyor. ben vajinal doğurdum çatır çatır diyor.
bunu neden yapıyor bilmiyorum ama bana dokunmaya başladı artık.
arkadaşımı çok da seviyorum ama sürekli böyle doğurganlığını övmesi beni deli ediyor.
en son içimde bi umut belki hamileyimdir falan dedim. test yaptın mı test yaptın mı diye dürtüklüyor yazıp duruyor. sonra da bu gidişle benden önce hamile kalacaksın valla dedi. ben ikinci şok.
ilk evliliğimi de sayarsak zaten kendisi benden önce doğurmuştu ama bir kere bile böyle bir şey demedim ben. gittim bebişini gördüm altınını taktım hayırlı olsun dedim geldim.
bu arada ben memurum o öğretmen. kendisi ek derslere falan kalınca benden fazla aldığı oluyor. gelip maaşını söylüyor falan çok ayıp geliyor bunlar bana. parada pulda asla değilim Allah ona daha çok versin. ama bu bebek muhabbeti beni yaralamaya başladı... para konusunu bile bir şekilde bebeğe bağlıyor. ikinciyi de doğurcam bu maaş anca yeter zaten diyor.
bu arada kendi ablası da çooook uzun yıllar bebek sahibi olmaya çalışıyor. ablasıyla pek görüşmüyor. ablasını da yaraladığını düşünüyorum.
bir kadın bir anne hele ki bir öğretmen doğurganlığı ile hava atabilir mi ben mi kuruyorum
çok vaktinizi aldım hakkınızı helal edin.
Valla canm.suan geldim.doktordan sorun var dedi bu duygusallikla ve sinirle o kizi parcalarimhatunlar şimdi benimle aynı yaşta olan öğretmen bir arkadaşım var. 3 yaşında dünyalar tatlısı bir kızı var. kendi çocuğum olsa bu kadar severim. hediyelerini aksatmam sevgimi eksik etmem hiç bir zaman. ama gel gelelim arkadaşımın empati yönünün çok gelişmediğini düşünüyorum. bana doğurganlığı ile hava atıyor.
ben 2 evlilik yaptım. ilk evliliğim biterken ki süreçte hep yanımdaydı beni haklı gördü detsek verdi. aradan 2 3 sene geçti. ben şimdiki eşimle evlendim ve şimdiki eşim ve ailesi bana dillere destan düğünler yaptı kız halimle yaşamadığım ne varsa dul halimle yaşadım gördüm tattım. üstelik eşim hiç evlenmemişti. düğünlerime de hep geldi gördü... (anneme anlattım. annem bana hava atmasını bunlara bağlıyor. kendisi görmedi o yüzden vb diyor. mesela ben kaynanamla çok iyiyimdir o hiç anlaşamaz)
neyse işte ilk evliliğim 3 bucuk sene sürdü hamile kalamadım. eski eşim 1 kere bile benımle doktora gelmedi bana destek vermedi. başka sorunlar da eklenince çözümü boşanmakla çözüm buldum kendimi toparladım. sporumu yaptım güzelleştim kendime baktım derken kilolu olduğumu söyledi. ki 172 boyunda 62 kiloydum hala 62 kiloyum... daha ne olacaktım anlamadım...
şimdi de 7 aylık evliyim erkenden bebek tedavisine başladı ufaktan ufaktan, şimdiki eşim çok destek verdi her zaman yanımda oldu. doktorlara hep beraber gittik. ki bu bile yeter mutlu olmama...
bu arkadaşım ALLAH bağıslasın bir evlat sahibi olmasına rağmen sürekli bana bebekten konu açıyor. bizde bebek istiyoruz. bizde çalışıyoruz. bizde yapıcaz. ki zaten hamile kalmasında sorun yok. en son bana dedi ki meğersem ben yumurtalama günümü takip etmiyormuşum hiç, yoksa benim koca benim üzerime ceketini atsa hamile kalırım ben gibisinden laflar söylüyor. sürekli kızının ilk gece bebeği olduğunu söylüyor. ben vajinal doğurdum çatır çatır diyor.
bunu neden yapıyor bilmiyorum ama bana dokunmaya başladı artık.
arkadaşımı çok da seviyorum ama sürekli böyle doğurganlığını övmesi beni deli ediyor.
en son içimde bi umut belki hamileyimdir falan dedim. test yaptın mı test yaptın mı diye dürtüklüyor yazıp duruyor. sonra da bu gidişle benden önce hamile kalacaksın valla dedi. ben ikinci şok.
ilk evliliğimi de sayarsak zaten kendisi benden önce doğurmuştu ama bir kere bile böyle bir şey demedim ben. gittim bebişini gördüm altınını taktım hayırlı olsun dedim geldim.
bu arada ben memurum o öğretmen. kendisi ek derslere falan kalınca benden fazla aldığı oluyor. gelip maaşını söylüyor falan çok ayıp geliyor bunlar bana. parada pulda asla değilim Allah ona daha çok versin. ama bu bebek muhabbeti beni yaralamaya başladı... para konusunu bile bir şekilde bebeğe bağlıyor. ikinciyi de doğurcam bu maaş anca yeter zaten diyor.
bu arada kendi ablası da çooook uzun yıllar bebek sahibi olmaya çalışıyor. ablasıyla pek görüşmüyor. ablasını da yaraladığını düşünüyorum.
bir kadın bir anne hele ki bir öğretmen doğurganlığı ile hava atabilir mi ben mi kuruyorum
çok vaktinizi aldım hakkınızı helal edin.
Siz ne kadar düğün dernek altından bahsettiyseniz artik onun da bebek konusunda konusasi gelmiştiro annemin düşüncesi. kendi kayınvalidesi altınlarına el koymuştu. benim kayınvalidemgil dokunmadı. bizde evlendikten 2 3 ay sonra o altınlarla ev alınca daha beter bilendi. ondan sonra maaş konuları falan da çocuk muhabbeti gibi olmaya başladı zaten. ha bire bebek de bebek...
hiç övmüyorum. sadece görülüyor. maddi manevi destekleri görülüyor. kendisi kıyaslar bazen kocalarımızı. "ay benim kocam yapmaz hiç almaz hiç nerdeee" bilmem ne... ben birilerini övmesine de yermesine de karşıyım. hassas olduğum nokta çocuk konusu.
atsan atılmıyor satsan satılmıyor :) :) hani bazen kardeşine çok ama çok sinirlenirsin ama gene de kopamazsın ya öyle biraz da. benim kız kardeşim ablam vb. yok. onun da etkisi olabilir bilmiyorum.
benim de aklımdan geçiverdi biran amaSiz ne kadar düğün dernek altından bahsettiyseniz artik onun da bebek konusunda konusasi gelmiştir
hatunlar şimdi benimle aynı yaşta olan öğretmen bir arkadaşım var. 3 yaşında dünyalar tatlısı bir kızı var. kendi çocuğum olsa bu kadar severim. hediyelerini aksatmam sevgimi eksik etmem hiç bir zaman. ama gel gelelim arkadaşımın empati yönünün çok gelişmediğini düşünüyorum. bana doğurganlığı ile hava atıyor.
ben 2 evlilik yaptım. ilk evliliğim biterken ki süreçte hep yanımdaydı beni haklı gördü detsek verdi. aradan 2 3 sene geçti. ben şimdiki eşimle evlendim ve şimdiki eşim ve ailesi bana dillere destan düğünler yaptı kız halimle yaşamadığım ne varsa dul halimle yaşadım gördüm tattım. üstelik eşim hiç evlenmemişti. düğünlerime de hep geldi gördü... (anneme anlattım. annem bana hava atmasını bunlara bağlıyor. kendisi görmedi o yüzden vb diyor. mesela ben kaynanamla çok iyiyimdir o hiç anlaşamaz)
neyse işte ilk evliliğim 3 bucuk sene sürdü hamile kalamadım. eski eşim 1 kere bile benımle doktora gelmedi bana destek vermedi. başka sorunlar da eklenince çözümü boşanmakla çözüm buldum kendimi toparladım. sporumu yaptım güzelleştim kendime baktım derken kilolu olduğumu söyledi. ki 172 boyunda 62 kiloydum hala 62 kiloyum... daha ne olacaktım anlamadım...
şimdi de 7 aylık evliyim erkenden bebek tedavisine başladı ufaktan ufaktan, şimdiki eşim çok destek verdi her zaman yanımda oldu. doktorlara hep beraber gittik. ki bu bile yeter mutlu olmama...
bu arkadaşım ALLAH bağıslasın bir evlat sahibi olmasına rağmen sürekli bana bebekten konu açıyor. bizde bebek istiyoruz. bizde çalışıyoruz. bizde yapıcaz. ki zaten hamile kalmasında sorun yok. en son bana dedi ki meğersem ben yumurtalama günümü takip etmiyormuşum hiç, yoksa benim koca benim üzerime ceketini atsa hamile kalırım ben gibisinden laflar söylüyor. sürekli kızının ilk gece bebeği olduğunu söylüyor. ben vajinal doğurdum çatır çatır diyor.
bunu neden yapıyor bilmiyorum ama bana dokunmaya başladı artık.
arkadaşımı çok da seviyorum ama sürekli böyle doğurganlığını övmesi beni deli ediyor.
en son içimde bi umut belki hamileyimdir falan dedim. test yaptın mı test yaptın mı diye dürtüklüyor yazıp duruyor. sonra da bu gidişle benden önce hamile kalacaksın valla dedi. ben ikinci şok.
ilk evliliğimi de sayarsak zaten kendisi benden önce doğurmuştu ama bir kere bile böyle bir şey demedim ben. gittim bebişini gördüm altınını taktım hayırlı olsun dedim geldim.
bu arada ben memurum o öğretmen. kendisi ek derslere falan kalınca benden fazla aldığı oluyor. gelip maaşını söylüyor falan çok ayıp geliyor bunlar bana. parada pulda asla değilim Allah ona daha çok versin. ama bu bebek muhabbeti beni yaralamaya başladı... para konusunu bile bir şekilde bebeğe bağlıyor. ikinciyi de doğurcam bu maaş anca yeter zaten diyor.
bu arada kendi ablası da çooook uzun yıllar bebek sahibi olmaya çalışıyor. ablasıyla pek görüşmüyor. ablasını da yaraladığını düşünüyorum.
bir kadın bir anne hele ki bir öğretmen doğurganlığı ile hava atabilir mi ben mi kuruyorum
çok vaktinizi aldım hakkınızı helal edin.
Buna benzer bi konuda ben acmistim. Anlayissiz insallarla bir arada durmak maalesef cok yipratici.sadece sabredin ve guzel gunlerin sizi bekledigini dusunun...hatunlar şimdi benimle aynı yaşta olan öğretmen bir arkadaşım var. 3 yaşında dünyalar tatlısı bir kızı var. kendi çocuğum olsa bu kadar severim. hediyelerini aksatmam sevgimi eksik etmem hiç bir zaman. ama gel gelelim arkadaşımın empati yönünün çok gelişmediğini düşünüyorum. bana doğurganlığı ile hava atıyor.
ben 2 evlilik yaptım. ilk evliliğim biterken ki süreçte hep yanımdaydı beni haklı gördü detsek verdi. aradan 2 3 sene geçti. ben şimdiki eşimle evlendim ve şimdiki eşim ve ailesi bana dillere destan düğünler yaptı kız halimle yaşamadığım ne varsa dul halimle yaşadım gördüm tattım. üstelik eşim hiç evlenmemişti. düğünlerime de hep geldi gördü... (anneme anlattım. annem bana hava atmasını bunlara bağlıyor. kendisi görmedi o yüzden vb diyor. mesela ben kaynanamla çok iyiyimdir o hiç anlaşamaz)
neyse işte ilk evliliğim 3 bucuk sene sürdü hamile kalamadım. eski eşim 1 kere bile benımle doktora gelmedi bana destek vermedi. başka sorunlar da eklenince çözümü boşanmakla çözüm buldum kendimi toparladım. sporumu yaptım güzelleştim kendime baktım derken kilolu olduğumu söyledi. ki 172 boyunda 62 kiloydum hala 62 kiloyum... daha ne olacaktım anlamadım...
şimdi de 7 aylık evliyim erkenden bebek tedavisine başladı ufaktan ufaktan, şimdiki eşim çok destek verdi her zaman yanımda oldu. doktorlara hep beraber gittik. ki bu bile yeter mutlu olmama...
bu arkadaşım ALLAH bağıslasın bir evlat sahibi olmasına rağmen sürekli bana bebekten konu açıyor. bizde bebek istiyoruz. bizde çalışıyoruz. bizde yapıcaz. ki zaten hamile kalmasında sorun yok. en son bana dedi ki meğersem ben yumurtalama günümü takip etmiyormuşum hiç, yoksa benim koca benim üzerime ceketini atsa hamile kalırım ben gibisinden laflar söylüyor. sürekli kızının ilk gece bebeği olduğunu söylüyor. ben vajinal doğurdum çatır çatır diyor.
bunu neden yapıyor bilmiyorum ama bana dokunmaya başladı artık.
arkadaşımı çok da seviyorum ama sürekli böyle doğurganlığını övmesi beni deli ediyor.
en son içimde bi umut belki hamileyimdir falan dedim. test yaptın mı test yaptın mı diye dürtüklüyor yazıp duruyor. sonra da bu gidişle benden önce hamile kalacaksın valla dedi. ben ikinci şok.
ilk evliliğimi de sayarsak zaten kendisi benden önce doğurmuştu ama bir kere bile böyle bir şey demedim ben. gittim bebişini gördüm altınını taktım hayırlı olsun dedim geldim.
bu arada ben memurum o öğretmen. kendisi ek derslere falan kalınca benden fazla aldığı oluyor. gelip maaşını söylüyor falan çok ayıp geliyor bunlar bana. parada pulda asla değilim Allah ona daha çok versin. ama bu bebek muhabbeti beni yaralamaya başladı... para konusunu bile bir şekilde bebeğe bağlıyor. ikinciyi de doğurcam bu maaş anca yeter zaten diyor.
bu arada kendi ablası da çooook uzun yıllar bebek sahibi olmaya çalışıyor. ablasıyla pek görüşmüyor. ablasını da yaraladığını düşünüyorum.
bir kadın bir anne hele ki bir öğretmen doğurganlığı ile hava atabilir mi ben mi kuruyorum
çok vaktinizi aldım hakkınızı helal edin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?