Doğum sonrası ENN GEREKLİ şey

Anne civciv

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
4 Ocak 2018
253
123
Ben yaklaşık 4.5 ay önce Doğum yapmış biri olarak henüz Doğum yapmamış arkadaşlara tavsiyede bulunmayı borç bildim kendime. Keske bana biri bir Allah ın kulu söyleseydi diyerek o kadar çok ağladığım oldu ki . O yüzden söylemezsem içim asla rahat etmez. Arkadaşlar Doğum sonrası park yatakmış yok anakucağıymış, reflü yastığıymış vs hepsi terane boş şeyler . Ennnn önemlisi yanınızda en az 40 gün geceli gündüzlü kalacak ve bebek bakımından , emzirmeye yardımcı olmaktan anlayacak sevdiğiniz birinin olması. Çünkü normal yada sezeryan Doğum farketmez dikişiniz olacak , acı içinde olacaksınız, lohusalık psikolojisiyle kendinizi çaresiz ötesi hissedeceksiniz, ağlamak , acı , hüzün , vs vs kendimi anlatayım ; ben bunu bilmediğimden ilk Doğumumdu ve daha önce hiç bebek bakmamıştım . Çok tecrübesizdim. Kolay zannediyordum . Annem yanımda sadece bi hafta kaldı , babam huysux bi adam olduğundan çağırdı onu ve gitti memlekete beni o halde bırakıp. Benim bebeğimde aşırı huysux sütüm Çeşme gibi aktığı halde mememi reddeden bi bebekti. Tüm bunlar birleşince ben lohusa depresyonuna girdim . He bide kv sakat olduğu için bana yardımı dokunmadı , teyzemi eniştem yollamadı , kız kardeşimde bebekten anlamadığı için uğramadı bile yanıma gelip sağolsun bi tabağımı yıkamadı yardım bile etmedi. Ysni nereye sığındımsa elim boş kaldı , kimsesiz kaldım ortada . Depresyona girdim ve 2 günde sütüm kesildi zaten eşimde bebek tutmayı bile bilmediğinden yardım edemedi, sağmayı bebek susturmaya uğraşmaktan dikiş acılarımdan düzenli sağamayıncada sütüm gitti bitti . Çok korkunç günlerdi . Hafızamdan silinmesini istediğim . Eğer bi Allah ın kulu bana böyle olacağını söyleseydi İnanın para ile de olsa bakıcı vs ayarlardım yanıms yardımcı birini. Hayatımdaki ennn çaresiz gümlerimdi. Ve ben başkasının başıns gelmesini asla istemem . O yüzden eyyy gebe kardeşler bebek arabası vs bunlar sonrada alınır ama en önemlisi yanınıza yardımcı olacak biri. Yoksa kanadı kırılmış kuş gibi kalıyor insan ..
 
Üzüldüm yaşadıklarıniza bnde hamileyim şu an .insan yanında birini ister doğum sonrası.o lohusa ppsikolojisiyle zor gecmstir o günler.. gene sizin yanınızda bir hafta kalmış annenz... Benim arkadaşım var ne annesi var ne babası vefat etmsler yani.kiz kardeşi desen o da yok. Tüm akrabalarından uzak şehirde otryo zaten.. kaynanasigil de uzak . Kaynanası dems sen dogur hele geliriz sonra.arkadasim hastanede duracak kimsesi yok diye üzüntüden bir kaç hafta erken doğum yaptı.ben kalmıştım yanında refakatçi olarak.bende daha yeni evliyim o zaman hiç anlamiyodm çocuk bakmaktan alt değiştirmekten.zar zor yapabilmstm.
 
Yazık ya kıyamam onada, çeken bilir. Gerçekten eski insanların kafası bambaşka . Benim annem teyzelerim anneannem hep kendi başlarına yetiştirmişler bebeklerini diye bana kızıyolardı yanıms yardım edecek biri yok diye ağlıyorum diye . Niye yapamıyosun diyorlardı. ama ben hep çok tecrübesizdim hem bebeğimin emme refleksi kuvvetli değildi reddetti beni emmedi sağmayı gücüm vaktim olmadı yeterli yapamadım sütüm kesildi , mama başlamak zorunda kaldım. Bu kez bebeğim ksbız oldu makat çatlağı oldu , gazı aşırı vardı kolikti. Bide pipisi enfeksiyon oldu daha 2. Ayında sünnet ettirmek zorunda kaldık huzursuz uykusu kısa düzensiz bir bebekti . Tüm bunlar üstüstw gelince mahvoldum ne yapayım . Kimse de yardımcı olmayınca insan tutunacak dal arıyor. Hiç biri anlamadı beni.
 
Bende daha 15 günlük anneyim, ilk bebeğim. Yazdıklarınızı okuyunca açıkçası hamile arkadaşları bu kadar da korkutmanıza şaşırdım. Evet kolay olmuyor, bir anda bütün düzeniniz değişiyor. Alışmak zor yardımcı birilerinin olması insanı rahatlatıyor haklısınız. Ama Normal yada sezeryan Doğum farketmez dikişiniz olacak , acı içinde olacaksınız, demişsiniz bence bu kişiden kişiye değişen bir durum herkeste aynısı olacak diye bir şey yok. doğumdan kadınları korkutmamak gerek, benim bebeğim ters gelişti hemde haftasına göre geriden geliyordu. sezeryan olmak zorunda kaldım. ilk gün ne içtiysem istifra ettim, dikişlerim açılacak diye ağlaya ağlaya kendimi sıka sıka istifra ettim. ilk ayağa kalktığımda ağrım sızım oldu ama 1 saat sonra kendi başıma kalkıp yürümeye dolaşmaya başladım sonraki gün eve gidicem dedim ve güle oynaya hastaneden kızımla çıkıp evime gittim. sanki önceki gün hiç sezeryan olmamış gibiydim. Evime gelip işlerimi yaptım. Eşim grip oldu ona baktım lohusa ben değil eşim oldu yorgan döşek yattı. Eşim bile sanki seni kesmediler de beni kestiler nasıl böyle oldun dedi. gündüzleri kızımla emzirme gaz çıkarma alt değiştirme hepsiyle ilgileniyorum. Annemde ara da alt değiştirme ve gaz sancısında yardımcı oldu. o bebeği tutarken yemekler bile yaptım. ben tutarken o yaptı. şimdi kızımla yanlız kalıyoruz evet önceki halimiz gibi herşey hemen hızlıca olmuyor ama tamamende çıkmazda da değiliz. geceleri kızımla sadece ben ilgileniyorum. duyuyorum bazıları kayınvalidesi veya annesiyle yatıyormuş gece çocukla ilgilensin diye, buna da karşıyım. evimize geldiğimizden beri geceleri kızımla odamızda uyuyoruz. sadece eşim ve ben. uykusuz kalıyorum, göğüslerim yara oldu emzirirken acı çekiyorum ama bunların hepsinin geçeceğini de biliyorum. eşinizin yaklaşımı da bu durumda çok önemli, eşim bana senden hiç bir şey istemiyorum, yemek yapma evi temizleme sadece kızımızı emzir, o uyudukça sende uyu bol bol dinlen diyor. Allah razı olsun ondan.. yemek konusunda öncesinden buzluğa attığım şeyleri yapıyorum. kızım uyuduğu zamanlarda hızlıca bir şeyler yapıyorum. siz lohusa depresyonunu baya yoğun yaşamışsınız allah yardımcınız olsun. inşallah zamanla rahatlamışsınızdır.
 
Allah analı babalı büyütsün. Masallah sizin güzel geçmiş. Ben kimseyi korkutmak istemem . Sadece uyarmak istemiştim. İnşaAllah tabiki herkesin güzel geçsin rahat geçsin isterim. Evet benim hayli kötü günlerimdi. Halen daha karamsarlığım yazdıklarıma etkisi oluyor tabiki malesef. Bide ben doğumda plesrnta düşmediği için 4 ünite kan kaybettim. O yüzden toparlanmam hem fiziksel hem ruhsal zor oldu. Ama geçti gitti elhamdulillah halimize .
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…