doğum sonrası depresyonu yaşayanlar

Mysoon-1 .!.:

Tesekkur ediyorum ilgine iyi geliyor icimi dokmek.busabahta yine tartisdik ,bundan sonrasi icin dedigin gibi tartisma ortami yaratmamaya caliscam,umarim iyi olur.tesekkur ediyorum tekrar

Genişletmek için tıkla...

Kendine dikkat et istediğin zaman yaz bana

Bir gunde ne cok sey degisiyor,esimle uzun uzun konustuk ve aramizi duzelttik ,tartismamak icin ikimizde elimizden geleni yapacagiz,gecmisi silmeye karar verdik,ikimizinde kirginliklari vardi unutup hayatimizi zehir etmicez,oglumuzunnyaninda asla tartismicaz....gibi gibi birtakim kararlar aldik suan hersey yolunda benimle ilgileniyo,yardimci oluyo .sevildigimi hissediyorum yeniden.biz boyleyiz iste tartisiyoruz ipleri kopariyoruz,barisincada hersey cok iyi oluyo.hayatimizin yarisini yasayamiyoruz kusmekten,cok seyi kaciriyoruz ,zamanimizi degerlendiremiyoruz.artik huzur ortamini bozmamak icin ikimizde cabalicaz.hersey cok guzel umarim tekrarlamaz eskide kalan kotu gunler

Mysoon-1 .!.:

Bir gunde ne cok sey degisiyor,esimle uzun uzun konustuk ve aramizi duzelttik ,tartismamak icin ikimizde elimizden geleni yapacagiz,gecmisi silmeye karar verdik,ikimizinde kirginliklari vardi unutup hayatimizi zehir etmicez,oglumuzunnyaninda asla tartismicaz....gibi gibi birtakim kararlar aldik suan hersey yolunda benimle ilgileniyo,yardimci oluyo .sevildigimi hissediyorum yeniden.biz boyleyiz iste tartisiyoruz ipleri kopariyoruz,barisincada hersey cok iyi oluyo.hayatimizin yarisini yasayamiyoruz kusmekten,cok seyi kaciriyoruz ,zamanimizi degerlendiremiyoruz.artik huzur ortamini bozmamak icin ikimizde cabalicaz.hersey cok guzel umarim tekrarlamaz eskide kalan kotu gunler

Genişletmek için tıkla...

Çok sevindim canım inşallah böyle devam eder :)

Ysmnzgr .!.:

Çok sevindim canım inşallah böyle devam eder :)

Genişletmek için tıkla...

Tesekkur ediyorum .insallah

Şuan bebeğim 50 günlük annem 21 kalip gitti oggünden beri ağlama krizleri yasiyorum ilk basta onemsemedim geçer dedim ama geçmedi ilk iki hafta dikiş ve hemoroidden oturamadim sonra 3 defa sut sitmasi oldum acillere kaldirildim ates 40 lara cikti mutsuzdum hep agliyordum anlatinca bebeğini sevmiyor musun diyorlar.son iki haftadir da yemek yiyemiyorum modem kapandi bugün Dr gittim bütün tahliller normal nöroloji Dr kaygi yasiyorsun dedi ilaç verdi uyku yapar diye kullanmayacagim eski hayatini istiyorum esimle eskisi gibi olmak istiyorum intihari bile aklimdan geçirdim sokaktan gecen mutlu insanları kiskaniyorum kapinin önünde oynayan mutlu çocuk olmayi bile istedim namaz ve yasin okumanin faydasi var Allah hepimizin yardimcisi olsun

bu semptomları şimdiden yaşıyorum ...
daha doğrusu ilk aydan...
2,3 günde bir içimden biri ayaklanıyor ve şiddetle hamileliğimi reddediyor :)
sonra ben onu sakin sakin yatıştırıyorum...
sonra yine ayklanıyor ...haykırıyor,ağlıyor vs
şimdilik idare ediyorumda...artık sonrası için hayırlısı...

357SACO .!.:

Şuan bebeğim 50 günlük annem 21 kalip gitti oggünden beri ağlama krizleri yasiyorum ilk basta onemsemedim geçer dedim ama geçmedi ilk iki hafta dikiş ve hemoroidden oturamadim sonra 3 defa sut sitmasi oldum acillere kaldirildim ates 40 lara cikti mutsuzdum hep agliyordum anlatinca bebeğini sevmiyor musun diyorlar.son iki haftadir da yemek yiyemiyorum modem kapandi bugün Dr gittim bütün tahliller normal nöroloji Dr kaygi yasiyorsun dedi ilaç verdi uyku yapar diye kullanmayacagim eski hayatini istiyorum esimle eskisi gibi olmak istiyorum intihari bile aklimdan geçirdim sokaktan gecen mutlu insanları kiskaniyorum kapinin önünde oynayan mutlu çocuk olmayi bile istedim namaz ve yasin okumanin faydasi var Allah hepimizin yardimcisi olsun

Genişletmek için tıkla...

Bende benzer seyler yasadim ama benim bebegim premature dogdu ,yogunbakimda kaldi eve gelinceev karantinaya aldik kendimizi.gece gunduz onunla ilgilenmemis gerekiyodu zor zamanlardi .normal dogum olsaydi yasarmiydim acaba aglama krizlerini bilmiyorum ,zordu hemde cok zor .hissettigim seylerin normal olmadigini dusunuyodum sevemiyodum bebegimi hep aglama hep gerginlik,kendimi yetersiz goruyodum sucluluk hissi yasiyodum.zamanla gecti hepsi sukur.ve sunu gordum benim yasadiklarima benzer seyler yasayan cokfazla anne var.evet bazi anneler bebegini sevmiyomusun diye sorabilir bana esim bile sormustu ,o duyguyu yasamayan senin hissettiklerini anlayamaz .onlarin soyledikleri kendini dahada kotu hissetmene sebeb olmasin.sadece sana moral veren seni anlamAya calisan pozitif insanlarla paylas hissettiklerini ki sana bi olumlu bi dönütü olsun.ilac banada vermisdi dr benim yasadigim durumun pospartum yani dogum sonrasi sendromu oldugunu soylemisti .ilac kullanmadim bebegimin kucucuk bedenini etkileyecek diye.sanada kullanmamani oneririm psikolojin duzelip normale dondugunde vicdan azabi yasayabilirsin ama sunuda soylim ben intihari dusunmemistim hic ,senin kendinede zarar vermemen lazim bebegin icin.mutlaka yuruyus yapip hava al hergun 10 dk bile olsa cok faydasini goreceksin,nasilsin evde bilmiyorum buyuk olasilikla bu ruh haliyle kendine bakmak icinden gelmez ,ama bu kisir bi donguye surukler seni.aynada o halini gormekde kendini daha kotu hissettirir.kendine bak paspal olmamaya calis evini derli toplu tutmaya calis kendini yorma bebeginide alip ailecek yemege gidin ve esinden yardim istemekten cekinme tabi tatli bi dille,yoksa malum pek yanasmiyolar.birde son olarak nette okuyupta moralini bozdugum hicbisayfayi acmasevgiler umarim daha iyi olursun ,ki inaniyorum oyle olacagina.

357SACO .!.:

Şuan bebeğim 50 günlük annem 21 kalip gitti oggünden beri ağlama krizleri yasiyorum ilk basta onemsemedim geçer dedim ama geçmedi ilk iki hafta dikiş ve hemoroidden oturamadim sonra 3 defa sut sitmasi oldum acillere kaldirildim ates 40 lara cikti mutsuzdum hep agliyordum anlatinca bebeğini sevmiyor musun diyorlar.son iki haftadir da yemek yiyemiyorum modem kapandi bugün Dr gittim bütün tahliller normal nöroloji Dr kaygi yasiyorsun dedi ilaç verdi uyku yapar diye kullanmayacagim eski hayatini istiyorum esimle eskisi gibi olmak istiyorum intihari bile aklimdan geçirdim sokaktan gecen mutlu insanları kiskaniyorum kapinin önünde oynayan mutlu çocuk olmayi bile istedim namaz ve yasin okumanin faydasi var Allah hepimizin yardimcisi olsun

Genişletmek için tıkla...

Hepsi geçici cnm emin ol buna. Sadece yeni bi hayata adapte sorunu böyle bak olaya .Bana da böyle şeyler söylüyor lardı inanmıyodım ama haklılarmış diyorum şimdi üzülmeki bebeğinde üzülmesin

Öncelikle tüm bebekleri ve onların fedakâr annelerini gözlerinden öpüyorum. Ben de depresyon emareleri gösteriyorum. Buraya yazarsam biraz rahatlatır diye düşündüm. Bebegim 3bucuk aylık ve ben yaklaşık 3 aydır çeşitli sıkıntılarla mücadele halindeyim. Sabahları çok mutsuz ve enerjisiz uyanıyorum. Aksama kadar bu durum giderek düzeliyor. Akşam sanki sabahki insan ben değilmişim gibi sakin ve enerjik oluyorum. Çok erken uyanıyorum ve bebegimin biraz daha uyumasi için dua ediyorum. Çünkü hiç halim olmuyor. Yetememekten korkuyorum. Aksama kadar nasıl vakit gecirecegimizi dusunmek en buyuk kaygim. Bu saatlerde sanırım bebegimden korkuyorum. Bir an once bu psikolojinin geçmesini istiyorum. "Onceki" ben
, mutlu uyanan, enerji dolu, yasamdan zevk alan insan geri gelsin istiyorum. Evladima mutluluk vermek istiyorum. Bunu da ilac kullanmadan halledebilmek en buyuk arzum. Depresyon yaşayan herkese kolayliklar diliyorum. Çok zor.

Bendede aşırı. Derecede evham oldu sürekli korku panik halindeyim herseye evhamlaniyorum

• Ağlama krizleri
• Yetersizlik hissi
• Ne biçim anneyim ben krizleri
• Kaynanalar-annelerle sorunlar
• Bebeğini herkesten ama herkesten kıskanma durumları...

Bunların hepsini ben de yaşadım. Dahası bunların yaşanabileceğini doğumdan önce bilmeme/okumama rağmen yaşadım. Bilinçli olmak ne yazık ki çok fayda etmedi bana, iki hafta çöktüm... Ama çabuk toparladım Allah'tan...

Şimdi bebeğim 51 günlük çok şükür. Bana şu an 'bunları yaşamamak için ne yapmış olmayı dilerdin?' sorarsanız cevabım şu olur:

• En az ilk iki hafta mümkün olduğunca uyuyun. Bebeğiniz uyudukça uyuyun. Dinlenmiş olmanız insnın her şeyden her ilaçtan daha faydalı.
• Emzirmek-emzirememek-sütün az olması vb durumları çok dert etmeyin. Her şey Allah'tan deyin ve bı konulardaki tüm olumsuzluklarınızı çok düşünmeyin. İnanın sizin yaşadığınız bu sorunları yaşayan binlerce anne var. Sadece bu forumda bile yüzlercesini bulursunuz. Elinizden geleni yapın(süt arttırıcı çaylar, bitkisel damlalar, silikon uçlar,...vb) Gerisini Allaha havale edin. Olursa olur olmazsa olmaz.
• Mümkün olduğunca yardım alın. Hem bebek bakımında hem de ev işlerinde yardım alın. Böylece kendinize daha çok vakit kalsın. Mesela ben bebek uyurken kitap okurdum ve bu bana kendimi eskisi gibi normal hissettirirdi...
• Kaynana kayınpeder anne baba... Bunlarla özel bi husumetiniz yoksa eğer, yardımlarını kabul edin ve söylediklerine kafa takmayın. Unutmayın onlar misafir ve gidecekler.
• Ve bebeğe alışır alışmaz kimseyi yatıya almayın. Kendiniz ilgilenin bebeğinizle... İnanın bu kendinizi daha güçlü hissettirecek...
• Bebek müsade ettikçe kendinizi mesela duşa atın. Kitap okuyun. Dans edin.. Yürüyüş yapın. Tv seyredin. Bulaşık yıkayın evi toparlayın. Eskiden boş vakitlerinizde yaptığınız şeyleri yapmaya devam edin. Unutmayın hiçbişey mahvolmadı aslında. Sadece çok sevimli yeni bir hobiniz var...
• Eviniz derli toplu olsun. Ev dağınık olunca psikolojik olarak dağınık hissedersiniz. Bundan kastım ev illa ki pırıl pırıl bal dök yala olsun değil. Kendinizi iyi hissedecek kadar evinizi toparlayın sadece.
• Bakımlı olun. Arada makyaj yapın mesela. Evet bi süre eski kıyafetlerinize giremeyeceksiniz. Olsun. İmkanınız varsa geçici belki ucuzundan üstünüze olan bi kaç şey satın alın. Güzel hissettikçe daha özenli olacaksınız...

Ben bunların bi çoğunu yaptıkça normale döndüm. Allah hepimizin yardımcısı olsun...
Bebişlerinize iyi bakın

arkadaslar bende dogum yapali kirk bes gun oldu. yirmi gundur agliyorum. sabah kalkar kalkmaz midem bulanıyo. ögürüyorum ögürüyorum. hiçbişey yiyesim gelmiyo. bişey yemeyince de takatım kalmıyo çocugumu bile kucagıma almaya. yemek temizlik hiçbişey yapamiyorum. akşama kadar aglıyorum. akşam biraz yiyebiliyorum düzelir gibi oluyorum. sabah yine aynı şeyler. sütüm de yetmiyo bide ona üzülüyorum. sürekli korku içindeyim. ögretmenim. nası hem çalışıp hem çocuga hem eve bakıcam diyorum. yapamıycam diyorum hepsıni. bi daha eskisi gibi gücüm kuvvetim yerine gelmicek diyorum. eski saglıklı günlerimi çok özlüyorum. nolucak böyle bilmiyorum. eşimle hiç anlaşamıyorum zaten. kaynanamda yanımda çocugu annen ölsün diye diye seviyo. bide beni sinir hastası olmakla suçluyo. halbuki eşim çok öfkelidir. çıldırmak üzereyim. bana destek olun

yasayabln .!.:

arkadaslar bende dogum yapali kirk bes gun oldu. yirmi gundur agliyorum. sabah kalkar kalkmaz midem bulanıyo. ögürüyorum ögürüyorum. hiçbişey yiyesim gelmiyo. bişey yemeyince de takatım kalmıyo çocugumu bile kucagıma almaya. yemek temizlik hiçbişey yapamiyorum. akşama kadar aglıyorum. akşam biraz yiyebiliyorum düzelir gibi oluyorum. sabah yine aynı şeyler. sütüm de yetmiyo bide ona üzülüyorum. sürekli korku içindeyim. ögretmenim. nası hem çalışıp hem çocuga hem eve bakıcam diyorum. yapamıycam diyorum hepsıni. bi daha eskisi gibi gücüm kuvvetim yerine gelmicek diyorum. eski saglıklı günlerimi çok özlüyorum. nolucak böyle bilmiyorum. eşimle hiç anlaşamıyorum zaten. kaynanamda yanımda çocugu annen ölsün diye diye seviyo. bide beni sinir hastası olmakla suçluyo. halbuki eşim çok öfkelidir. çıldırmak üzereyim. bana destek olun

Genişletmek için tıkla...

Ne kadar az dert edersen o kadar çabuk atlatacaksın.
Havalar güzel. Bebeğin de prematüre ya sa hasta değilse, kaç günlük olduğunu umursama. Al eşinle, annenle, herhangi biriyle dışarı çık bi iki saat dolaş. Hava al.
Ben günleri karıştırdığımı farkedince normal hayat nasılmış diyerek doğumdan sonra 6.gün kendim hava almaya çıkmıştım bi saat bebeğimi anneme emanet ederek. 20.gün ise bebeğim ve eşimle çıkmıştık ve çok iyi gelmişti...

Ne zormus bu doğum sonrası depresyonu minicik kızım olacak biz çok daha mutlu olacağız zannediyordum.öyle değilmiş ben hiç iyi hisstmiyorum / bebeim 19 günlük yalnızım ailem uzakta başlarda bebegime bisy olacak diye korkuyordum hiç uyuyamiyordum onu kontrol etmekten. Şimdi de ona zarar vermekten korkuyorum gündüz iyiyim akşam olunca bunaliyorum.bi tek ben boyleyim sanıyordum ama benim gibi. .anneler de varmış ve gececek diyorlar o beni rahatlatıyor.sizinle konusmak ta iyi gelecek eminim
Lutfen .destek olalim ,birbirmze

yasayabln .!.:

arkadaslar bende dogum yapali kirk bes gun oldu. yirmi gundur agliyorum. sabah kalkar kalkmaz midem bulanıyo. ögürüyorum ögürüyorum. hiçbişey yiyesim gelmiyo. bişey yemeyince de takatım kalmıyo çocugumu bile kucagıma almaya. yemek temizlik hiçbişey yapamiyorum. akşama kadar aglıyorum. akşam biraz yiyebiliyorum düzelir gibi oluyorum. sabah yine aynı şeyler. sütüm de yetmiyo bide ona üzülüyorum. sürekli korku içindeyim. ögretmenim. nası hem çalışıp hem çocuga hem eve bakıcam diyorum. yapamıycam diyorum hepsıni. bi daha eskisi gibi gücüm kuvvetim yerine gelmicek diyorum. eski saglıklı günlerimi çok özlüyorum. nolucak böyle bilmiyorum. eşimle hiç anlaşamıyorum zaten. kaynanamda yanımda çocugu annen ölsün diye diye seviyo. bide beni sinir hastası olmakla suçluyo. halbuki eşim çok öfkelidir. çıldırmak üzereyim. bana destek olun

Genişletmek için tıkla...

Canım bunların hepsi geçici öncelikle bunu bil.senden önce bi arkadaş yazmış çok güzel sıralamış herşeyi bunları yapmaya çalış. Bende çok kötü geçirdim bu dönemi aynı senin gibi iki ay bişey yiyemedim doğru düzgün. Ama moralini iyi tut ki herşey yoluna girsin.Allah kolaylık versin canım hepimize

Allah yardımcınız olsun ama bu durumlar geçici.ben de biraz zor geçirdim sizn kadar olmasa da hamilelikte tavan yapan hormonlar lohusa iken birden normale dönmüyor.O ilk ağlamalarınız çok çok azalacak bitmeyecek ama..Artık anneyiz çünkü:)) ilk zamanlar özellikle yoğun ağlama isteği bebek çok ufak,çok savunmasız ve muhtaç olduğundan.garibim derdini anlatamıyor ve ilk an anlamıyosun çaresiz hissediyosun..Zamanla alışacaksın korkma,alışınca eğlenceli gelmeye başlayacak..ilk 1 ay normal.Sonra bi gülüşü,sonra gülücüğü kahkahası,agu sesi,dönmeye çalışıp dönmesi vs vs.. Bu senin eserin,her bir aşamasında gururlanacaksın..Evet bazı annelerin sütü yetmiyo malesef,benim de..İlk başta çok kafaya taktım ama değmiyo..ben de mamayla büyümüşüm ama gayet de sağlıklıyım.Ne yani çocuğu aç mı bırakcaz.Beni de emcek mamasını da yicek.
Olumlu olmaya çalışın.kaynananızın sözüne kulak asmayın bence..çok rahatsız ediyosa daa gülerek 'aa anne ölmemi çok istiyosun heralde' de geç.Valla acımayıp lafı sokmak lazım..Herkes herşeyi çok biliyo malesef ama çocuk sana ait,sen ne istiyorsan onu yap içinden ne geliyorsa..onu en çok düşünen annesi yani sensin..böyle depresyona girip günleri zehretmeye değmez,tadını çıkarmak lazım
Bazen ben de ı kadar çok sıkılıyorum kii bazen bebeğimi katıp koynuma bize kimsenin karışmayacağı yerlere gitmek istiyorum.herkesin başına geliyo demek ki.ben inanıyorum geçecek bunlar daaa))

nacizanem .!.:

Dogurdugum ilk zamanlar bi an boyle biseyle karsilascam diye cok korktum cubku surekli icime vesvese geliyodu. Boyle aglamak istiodum. Bebege bakiodum onu sevmedigimi okadar sanciyi cekmedigimi dusunuodum sanki hepsi ruyamis gbi. Annemin yaninda kaliorm bebegm 27 gunluk esim evimize gecelim diyo ama kendisi ise 8 de gidio 11 de geliyo gece ve ben evde o saate kadar yine ayni dusunceler aklima gelecek diye korkuyorum. bide hala bakiorum bebege 1 gun deil 3 gun deil bu bebek artik benm omrun boyunca yanmda olacak dusuncesi bana tuhaf gelio o dusunceler beynime gelince hemen aklimi dagitmaya calisiorm su anda dagtmasi kolay oluyo ama kendi evime gecnce yalniz kalicam korkuyorum ((

Genişletmek için tıkla...

Allah yardımcımız olsun sizin durumunuzla benimki aynı sanırım şu anda depresyon geçiriyorum bebeğim 1 hafta sonra 5. ayı bitecek ve 3,5 yaşındada bi kızım var evimde kelamıyorum annemlerde kalıyoruz bebeğime zorla bakıyorum kızım çok kıskanıyo ve devamlı kolunu bacağını çekiştiriyo üstüne filan hopluyo ve bende depresyondayım evde hasta bi babam var annem hepimize birden bakmaya çalışıyo eşimde bizle kalıyo ama daha ne kadar sabreder bilmiyorum ben hiçbişey yapamıyorum zaten iştahım yok herşey zor geliyo doktora gittim ilaç kullanmam gerektiğini söyledi ama emziriyorum gerçi sütümde çok az ama biri tamamen bitti sanırım emmiyo artık hayyattan hiç zevkim yok ilaç kullansam ne kadar zamanda faydasının görürüm böyle işte daha yazacak çok şey var ama işte

6. aydan sonra azalıyo diyolar iyileşeceğim biliyorum ama bu 5 ay 5 yıl gibi geldi dualarınızı bekliyorum

Canım bebeğini sütten kesmeyi sakin düşünme ilaç da kullanma sakin emzirirken. Kış ıhlamur u var hergun iki bardak iç kendi öz bakımını ihmal etme. Bol bol dua et tesbih çek namaz kil düzenli. Evinin temizliğini yemekleri yap kendine güvenin gelecektir. Bol bol ya azim,ya Fettah, ya şafi,ya melik,ya kuddüs çek.maalesef ilaç kullanamazsın. Sutum azaldı deme artırmaya bak.Boza,dereotu,bulgur soğan vs ye. Benim bebeğim 3 aralık ta bir yaşını dolduruyor. Neler çektim halada cekiyorum ama sabır diyorum. Bunlar bana fayda sağladı.bende de aşırı sağlık kaygısı var. Evlatlarimi kaybetme korkusu yaşıyorum en üst safhada.sanki kötü hastalıklar vs. olacak amaaân neyse neler neler yaşıyorum. Allah en kısa zamanda sağlıgimiza kavuştursun bizleri. Geçmiş olsun canım.

xesa .!.:

Canım bebeğini sütten kesmeyi sakin düşünme ilaç da kullanma sakin emzirirken. Kış ıhlamur u var hergun iki bardak iç kendi öz bakımını ihmal etme. Bol bol dua et tesbih çek namaz kil düzenli. Evinin temizliğini yemekleri yap kendine güvenin gelecektir. Bol bol ya azim,ya Fettah, ya şafi,ya melik,ya kuddüs çek.maalesef ilaç kullanamazsın. Sutum azaldı deme artırmaya bak.Boza,dereotu,bulgur soğan vs ye. Benim bebeğim 3 aralık ta bir yaşını dolduruyor. Neler çektim halada cekiyorum ama sabır diyorum. Bunlar bana fayda sağladı.bende de aşırı sağlık kaygısı var. Evlatlarimi kaybetme korkusu yaşıyorum en üst safhada.sanki kötü hastalıklar vs. olacak amaaân neyse neler neler yaşıyorum. Allah en kısa zamanda sağlıgimiza kavuştursun bizleri. Geçmiş olsun canım.

Genişletmek için tıkla...

xesa aslında dediklerini yapsam iyileşirim biliyorum ama evde yanlız kalamıyorum, annemgilin evde kalıyoruz şimdi senin kayınvalidenler ve anneler sırayla yanında kalmışlar benim o şansım yok annemin evindede kendi evim olmayıncamı ne hiçbişey yapasım gelmiyo senin bebeğin 1 yaşına yaklaşmış ve hala iyileşememişsin annenler kalıyomu hala yanında hiçmi rahatlama yok eşin nasıl anlayışlımı