doğum sonrası depresyonu yaşayanlar

Kizlar merhaba benimde sorunum var gebelikten once on kaburgam felan agriyodu sal tarafi ben kalple ilgili bir sey var sandim ve surekli beni ölüm korkusu sardi doktora gittim kalple ilgili herseye bakildi hepsi temizdi simdi dogum yaptim 40imiz cikti ama hala ayni sanki aklimdan cikmiyo su ölüm korkusu :KK43:
 
Ölüm korku su bende de var canım. İlaç tedavisi ile aatlatiliyor tabi emzirirme dönemi bittikten sonra.yada psikoterapi gormeyi dene.eminim çok sağlıklı bir insandirsin.genelde sağlıklı insanlar panik atak oluyor.
 
Ölüm korku su bende de var canım. İlaç tedavisi ile aatlatiliyor tabi emzirirme dönemi bittikten sonra.yada psikoterapi gormeyi dene.eminim çok sağlıklı bir insandirsin.genelde sağlıklı insanlar panik atak oluyor.
Cok sukur bir problem yok gebelikten once ilac almak istemedim kendim atlatmaya calistim gezdim kafa dagitmaya baktim tek kalmamaya calistim cunku tek kaldikca iyice o korku geliyodu gebelikte boyle bir sey yoktu simdi yine basladi :KK61:
 
benim de çocuk 1,5 yasını gectı ama hala biri sütle ilgili konuşunca tüğlerim diken diken oluyor ki sürekli ben şöyle emzirdim böyle emzirdim deyip duruyorlar ben sütten kestim yakın zamanda, ama sanki rahatsız olduğumu bilip üstüme geliyorlrmış gibi geliyor, sürekli aa ben bu yaşta emzirirdim falan diyorlar evt evet deyip geçiştiriyorum ama sonradan üzülüyorum çok sıkılıyorum. Bir de sürekli konuşuyorlar aynı şeyi bir kere söyle anladık tekrarlıyorlar da durmadan, belki cevap alamadıklarından tekrarlıyorlar ama anlamıyorum
 
[QUOTEüzülüyordu post: 43682140, member: 371555"]benim de çocuk 1,5 yasını gectı ama hala biri sütle ilgili konuşunca tüğlerim diken diken oluyor ki sürekli ben şöyle emzirdim böyle emzirdim deyip duruyorlar ben sütten kestim yakın zamanda, ama sanki rahatsız olduğumu bilip üstüme geliyorlrmış gibi geliyor, sürekli aa ben bu yaşta emzirirdim falan diyorlar evt evet deyip geçiştiriyorum ama sonradan üzülüyorum çok sıkılıyorum. Bir de sürekli konuşuyorlar aynı şeyi bir kere söyle anladık tekrarlıyorlar da durmadan, belki cevap alamadıklarından tekrarlıyorlar ama anlamıyorum[/QUOTE]
Neden uzuluyorsun canım hiç emziremeyen de var onlar napsinlar.sen bir buçuk yaşına kadar emxirmissin işte daha ne olsun.boşver milleti.keyfi mi kestin sütten yoksa bir mecburiyet mi vardı.
 
gul_gun bebeğin kaç aylık dibine kadar derken ne hissediyorsun ben iyileşiyorum sanki yavaş yavaş yardımcı olmak isterim öncelikle iyilşeceksin bunu aklından çıkarma
 
duha22 canım bende ilk çocuğumda senin gibi 3-4 ay içinde atlatmışım nasıl geçtiğinin farkına bile varamadım hatta o zamanda gitmiştm doktora demekki çok bunalmışımda gitmişim doktor sana ilaç veremem kendin atlatacaksın emziriyorsun dedi ama bana böyle doğum sonrası depresyon olduğunu annelerin bebeklerini sevmediklerini kabullenemediklerini uzun sürebileceğinden filan bahsetmedi

1 ay kavınvaliden kaldı yanımda onlar gittikten sonra yanlız kalmaya başladım eşimde sabah 8 de gidip geç vakitlere kadar çalışıyodu cumartesi dahil kızım da çok gazlıydı 3 ay güzdüzleri hiç uyumuyodu hep ağlıyodu akşam kadar bağıran bi bebekle tek başıma tuvalete bile gidemiyodum sonra senin dediğin gibi dogumdan sonra eve kapanmak en basit ihtiyaçini giderememek bende çalışan biriydim ev isini yapamamak yemegini bile yiyememek zor geldi. alışmak zaman alıyor. sıkılmaya başladım o zaman neden oldu diye düşünmeye başladım çok ağlayınca fırlatıp atasım geliyodu çok bunalmışım demekkki sonra gaz geçip uykuları düzene girince bende iyleşmişim farkında bile değilim sonra kızımı o kadar sevgiyle büyüttüm ki ateşlendiğinde filan sabaha kadar uyumayıp bekliyodum güzel güzel giydiriyodum gezmelere gidiyoduk beraber otobüsle şehir dışına bile gittik kaç kez 1 yaşlarında ama şimdi oğlum 1 hafta aynı kıyafeti giyiyo kendim de öyle 5 aydır aynı şeyi giyiyorum havalar soğumasa dağiştireceğim yok duha22 canım sanki ilk bebeğimya kendim aklıma geldi bende o zaman kesinlikle 2. çocuğu yapmam 1 tane yeter diye düşünmüştüm ama sonradan nolduysa kızım kardeşsizmi kalsın ikisi büyür hemen 2 sene ücretsiz izne ayrılırım evde çocuklarımı büyütürüm diye düşündüm rahatsızlığım hiç aklıma gelmedi ve bu çocuk isteyerek oldu ama tabi hamile kaldıktan sonra düşündüm ben naptım diye ikiside çok küçük nasıl bakcam ikisine diye ama doğumdan sonra depresyona gireceğim hiç aklıma gelmedi canım gerçi daha 10 aylıkmış bebeğin eğer çalışıyorsan kendin büyüt imkanın varsa ücretsiz izin al yada iyi bi bakıcı filan bul benim kızım babaanne annannende büyüdü ve tek torundu çok şımarmış ben farkına varamamışım sevgisi kör etmiş gözümü herşeyiyle ben ilgileniyodum eşimde yoğun çalıştığı için bide benimde suçum tabi ona fırsat vermedim tek çocuk olunca bana çok bağlandı kızım

çok uzun anlattım ya xesa nın dediği gibi bizde atlatırız inşaallah buradan yazarım çok iyiyim evimdeyim diye
Ins.ucretsiz izindeyim esimisi eahat ogleye kadar evde ben de ogleye kadar calisiyrum esim bakicak baslayinca...nasilsin simdi toparlandin mi ruhen az da olsa?
Duha canım evet hormonlardan ne cekiyoruz böyle yaa.Sanırım annelerin niçin cennetlik olduğunu daha iyi anlıyoruz değil mi.sadece hamilelik doğum bebek bakımı değil annelik. Bir de sabır gostermek gerekiyor yaşadığımız bu gerginliklere sıkıntılara.vücut kimyamiz değişiyor az mi .
Aynen.annelik hicbirsye benzemiyormus
 
evet xesa doğru sabır göstermek lazım aslında günahlarımıza keffaretmiş hastalıklar

buda bi hastalık sonuçta ve çok şükür ki geçici bi hastalık bu günler gececek ve hepsi unutulacak xesa ,, duha nerelerde oturuyosunuz
Yozgattayim ben canim.
 
En az iki yere yazdım durumunu ama yardımcı olan çıkmadı lütfen bana da yardımcı olun söylediklerinizi en vahim şekliyle yaşıyorum kirkımın çıkmasına 6 gün kaldı kırkım çıkınca tüm hormonlar vücudumu terkeder ve ben rahatlarım diye gün sayıyorum moral verin nolur geçecek deyin atlatan arkadaşlar
 
Canım evet hormonlardan kaynaklanıyor.Durum una çok üzüldüm. Ama sen de geçeceğini ümit et ve bol bol dua et. Daha lohusasin duaların kabul olur inşallah. Çoğu kadın 40 i bitince iyileşiyor. Seninki de geçecek merak etme lütfen. Senin nasıl bir sikintin var
 
Umutsuzluk endişe ve karamsarlık sanki hiç bitmeyecek gibi geliyor ve bütün enerjimi alıyor hiç iştahım yok günü aç bitiriyorum.ama enteresan bi durum varki akşam çok çok iyiyim sanki bütün günü umutsuzluk ve ağlama krizleriyle geçiren ben değilim öyle yoruluyorumki gündüz bu atakları savuşturabilmek için gece hiç uyumak istemiyorum iyi halimin tadını çıkarayım diye Rabbime dua ediyorum tesbih çekiyorum yalvarıyorum biran önce düzeleyim diye
 
Benimde bebegim dort aylik ve kotu durumdayim bebegim cok aglayan cok huysuz bi bebek.. butun hayatim cok degisti yemek yapmaya tuvalete bile girmeye vaktim yokk.. cok bunaldim tukendim artik dokuz ay boyunca ben bu gunleri hayal ettim hersey cok guzel olucakti ama simdi hersey berbat.. bebegim surekli agliyo kolik dediler halami gecmedi kolik.. hep boylw gidicek diyorum kendime agliyorum surekli eski hayatimi geri istiyorum tekrardan en basa donmek istiyorumm.. ailem sehir disinda ben zaten yanimda bitek esimi istiyorum sadece surekli onunla basbasa kalmak istiyorum eskisi gibi.. bebegim agladikca cildircakmis gibi oluyorum.. daha yirmi dort yaşındayim ama kendimi cok yaslanmis hissediyorum hayatim bitti artik benim bidaha hic mutlu olmicam diyorum.. bundan sonra sadece dert sikinti olucak eski ben hic bizaman geri gelmicek.. napicam bilmiyorum doktora gitmek istemiyorum zaten bana bisey yapabilceklerini dusunmuyorum ilacta kullanamam emziriyorum.. bu gunler gecicekmi eskisi gibi mutlu neseli normal bi insan olucakmiyim yoksa bidaha o gunler hicmi gelmicek..
İnşirah suresini oku bol bol. Benim bebegimde kolik 3 aydır çekiyorum. Ama gececek hic merak etme. Rabbim yardimcimiz olsun
 
macar019 bebeğini sevmeme kabullenememe varmı

benim bebeğimde 6,5 aylık oldu ve 6 aydır bende mahfoldum on yaş yaşlandım 2,3 haftadır daha iyiyim en azından bebeğime bakıp onu sevebiliyorum yakyaşık 3 aydır annemlerde kalıyoruz annem bakıyodu bebeğe

iyileşeceksin hepsi geçecek hiç yaşamamış gibi olacaksın ama tabi hemen geçmiyo ilk bebeğinmi sabret içinden geçecek geçeek iyileşeceğim diye düşün kesinlikle doktora gidip ilaç kullanıp emzirmeyeyim filan deme sana yardımcı olmak isterim özeldende yazabilirsin
 
Ben kullanmıştım oğlum 7 aylikti iki ayrı antidepresan. Ama çok pismanim bi zarari oldumu bilemiyorum ama oğlum su an 12 yasında.keşke kullanmasıydım diyorum kendi kendimi harap ettim son iki yıldır ya bir zarar verdiyse diye.ben kullanma derim.geçmiş olsun canım.
 
Merhabalar,
Benimde bebeğim 5,5 aylık ve yaklaşık 4 aydır şiddetli derecede yaşıyorum doğum sonrası depresyonu ve ilaç kullanıyorum. Ama ilaçta kullansam düzelmedi bir türlü. Kizimla evde yalnız kalamıyorum, vakit nasıl gecicek diye düşünmekten,is yapamamaktan,hem anne hem ev kadını hem eş nasıl idare edeceğim diye düşünmekten sıkıntı, ,daralma,carpinti, ağlama krizleri vs vs . 4 aydır her sabah annemlere çıkıyorum ve eşim eve geldiğinde eve iniyorum. Yoruldum artık geçmek bilmiyor. Ne zaman eski neşeli ben olacağım, Bebeğimi saracagim diye bekliyorum. 8 yıl tedaviden sonra tüp bebek ile kavuştu bebeğime. neler hayal ettim neler yaşıyorum. İlaç bırakıp kendim atlatmak istiyorum ama korkuyorum ilacı bırakınca daha kötü olurum diye. Buraya yazdım çünkü bunu ancak yaşayanlar anlar ve bana da destek olur dedim. Arkadaşlar bana yardım edin de bitsin bu çileli günler.

Sevgiler
 
Canım öncelikle çok ama çok geçmiş olsun.Merak ettim ilaç kullanıyorum demissin emziriyor musun? Bir de hangi ilacı kkullaniyorsun?
 
X