doğum sonrası depresyonu yaşayanlar

Ne kadar memnun oldum sormanıza çok sağolun. En yakınlarım bile sormadı hiç inanın çok mutlu oldum.şimdi daha iyiyim bi çok şeyi rayına oturttuk bende bebişlerim e alıştım. Hâlâ zorlandığım yerler var ama halletmeye çalışıyorum. Gece uykuları düzene girmedi. O yüzden uykusuzluk yoruyo biraz.ama ne yalan söyliyim eski günlerimi çok ama çok özlüyorum. Ama sonra ilerde tosuncuklarımla yaparım diyorum avutuyorum kendimi. Tekrar çok sağolun. Hayırlı kandiller
Canım ya kıyamam seni çok iyi Anlıyorum ben ben Şuan hamileyim ve çok kötü durumdayım bebeği hiç istemiyorum sonrasından korkuyorum hayırlı kandiller
 
gr, post: 40982093, member: 679114"]Canım ya kıyamam seni çok iyi Anlıyorum ben ben Şuan hamileyim ve çok kötü durumdayım bebeği hiç istemiyorum sonrasından korkuyorum hayırlı kandiller[/QUOTE]
Neden bebegi istemiyordum canım kaç aylık hamilesin ilk hamilelikmi
 
gr, post: 40982093, member: 679114"]Canım ya kıyamam seni çok iyi Anlıyorum ben ben Şuan hamileyim ve çok kötü durumdayım bebeği hiç istemiyorum sonrasından korkuyorum hayırlı kandiller
Neden bebegi istemiyordum canım kaç aylık hamilesin ilk hamilelikmi[/QUOTE]
Canım Şuan 7 haftalık oldu bende işte sonrasından korkuyorum eşimle ilgili her şeyi kafama takmaya başladım bir şey yaptığı yok ama bana her söylediği söz kötü geliyor sen beni anlamıyorsun diyorum tek söyleyebildiğim bu :) sonra onun yerine kendimi koyuyorum ya ben istedim bu bebeği e şimdi istemiyorum o da anlam veremiyor tabi Allah yardımcımız olsun biraz önce akıl fikir versin eşime baktıkça için gidiyor bazen yanına gidiyorum sımsıkı sarılıyorum bazen elimi bile tutmasına izin vermiyorum bana neler oluyor anlamıyorum sanırım Aklımı yitiyorum ya bebeğe bakamazsam diyorum ya sevmezsem ya onu iyi yetiştirmezsem ya iyi eğitim veremezsem bunun gibi bir Sürü şey eşimde artık resti çekti bana haklı olarak hep böyle olacaksa olmaz dedi çok üzgünüm ama daha önce düşünecektim bunları artık oldu.eşim her şeye rağmen sinir anında bir Şeyler desede en çok istediğim şey çocuk diyor kıyamıyorum ona
 
Neden bebegi istemiyordum canım kaç aylık hamilesin ilk hamilelikmi
Canım Şuan 7 haftalık oldu bende işte sonrasından korkuyorum eşimle ilgili her şeyi kafama takmaya başladım bir şey yaptığı yok ama bana her söylediği söz kötü geliyor sen beni anlamıyorsun diyorum tek söyleyebildiğim bu :) sonra onun yerine kendimi koyuyorum ya ben istedim bu bebeği e şimdi istemiyorum o da anlam veremiyor tabi Allah yardımcımız olsun biraz önce akıl fikir versin eşime baktıkça için gidiyor bazen yanına gidiyorum sımsıkı sarılıyorum bazen elimi bile tutmasına izin vermiyorum bana neler oluyor anlamıyorum sanırım Aklımı yitiyorum ya bebeğe bakamazsam diyorum ya sevmezsem ya onu iyi yetiştirmezsem ya iyi eğitim veremezsem bunun gibi bir Sürü şey eşimde artık resti çekti bana haklı olarak hep böyle olacaksa olmaz dedi çok üzgünüm ama daha önce düşünecektim bunları artık oldu.eşim her şeye rağmen sinir anında bir Şeyler desede en çok istediğim şey çocuk diyor kıyamıyorum ona[/QUOTE]
Ilk hamileliğim değil buarada bu üçüncü ama düşük oldu hep onlarda bu kadar şey hissetmeme hiç fırsat olmadı
 
Canım seni çok iyi anlıyorum. Ben de 8 haftalıkken aldırmayı bile düşündüm. Su an bebeğim 5 aylık. Ona baktıkça bu düşüncelerimden dolayı vicdan azabı cekiyorum. Bir an oönce kendine gelmeli mantıklı düşünmeli ve davranmalisin. Ben öyle yapamadim ve hala depresyon dayım. İnan Allah yardim ediyor. Bu zor süreçte eşinin destek olmasi lazim sana. Ben uykusuz geceleri, rahatimin kacacigini düşündükçe de daha bir istemiyordum bebeği. Ama hic de korktuğum gibi olmadı hamdolsun. Sen de hic düşünme bbunları. Yoksa daha kotu olursun inanki. En kısa zamanda duruma adapte olmaya çalış. Rabbim nasip etmişonun emanetini tasiyirsun. LLütfen bunu bbebegine yapma. Hissediyorlar inan. Eğer bu durumu simdi asamazsan bebek doğduktan sonra hic asamiyirsun. Ben insanlara bagimli hale geldim. Hala annemler KV ler bizde kalıyor sıraylacçünkü tek basıma kalamiyirum. 11 yasında oğlum da var. Araya çok zaman girdi diye sil bastan oldu.bu da beni mahvetti. Keşke hamileyken durumu kabullenip kendimi alistirsaymisim.Olmazsa bi psikolog falan git derim ben. Çok geçmiş olsun Rabbim yardımcı olsun canım.
 
Aynen cnm kabullenmekten başka çıkış yolu yok. Onlarla yaşamaya al şıcaz. Bende tek nasıl bakarım diyodum ikiz bide.ama eninde sonunda kaldım ve korktuğum gibi olmadı.eşim çok yardımcı sağolsun
Xesa hanım. Sende bi kaç gece yalnız kal gerisi geliyor sonra
 
Aynen cnm kabullenmekten başka çıkış yolu yok. Onlarla yaşamaya al şıcaz. Bende tek nasıl bakarım diyodum ikiz bide.ama eninde sonunda kaldım ve korktuğum gibi olmadı.eşim çok yardımcı sağolsun
Xesa hanım. Sende bi kaç gece yalnız kal gerisi geliyor sonra
Peki seviliyor mu yani gerçekten sevgisi büyük mü daha hamile Olduğum için bunu anlayamıyorum
 
Peki seviliyor mu yani gerçekten sevgisi büyük mü daha hamile Olduğum için bunu anlayamıyorum
Tabiki büyük bi sevgi yoksa o kadar zahmet e nasıl katlanılır ki.bunu daha iyi anlıyorum çünkü ilk aylarda çok kötüydüm ben.çökmüştüm resmen .ama şu anki düşüncelerimi o zaman akıl etseydim keşke.bide yanımda psikolojik olarak destek veren kimse yoktu.Evim çok kalabalıktı fakat ruhen yanımda sadece annem ve eşim vardı .varsa yoksa ye sütün olsun iç şu olsun kapıya çıkma lohusasın .
Ama akıllandım şimdi üçüncüyü keyfini çıkara çıkara büyütücem .ha şu da yok değil bbunaldigin zamanlar olucak tabi sabır çekiyorum bol bol .bazen de akışına bırakmak en iyisi
 
Tabiki büyük bi sevgi yoksa o kadar zahmet e nasıl katlanılır ki.bunu daha iyi anlıyorum çünkü ilk aylarda çok kötüydüm ben.çökmüştüm resmen .ama şu anki düşüncelerimi o zaman akıl etseydim keşke.bide yanımda psikolojik olarak destek veren kimse yoktu.Evim çok kalabalıktı fakat ruhen yanımda sadece annem ve eşim vardı .varsa yoksa ye sütün olsun iç şu olsun kapıya çıkma lohusasın .
Ama akıllandım şimdi üçüncüyü keyfini çıkara çıkara büyütücem .ha şu da yok değil bbunaldigin zamanlar olucak tabi sabır çekiyorum bol bol .bazen de akışına bırakmak en iyisi
En basiti gülüşleri yok mu içi eriyo insanın içi
 
Tabiki büyük bi sevgi yoksa o kadar zahmet e nasıl katlanılır ki.bunu daha iyi anlıyorum çünkü ilk aylarda çok kötüydüm ben.çökmüştüm resmen .ama şu anki düşüncelerimi o zaman akıl etseydim keşke.bide yanımda psikolojik olarak destek veren kimse yoktu.Evim çok kalabalıktı fakat ruhen yanımda sadece annem ve eşim vardı .varsa yoksa ye sütün olsun iç şu olsun kapıya çıkma lohusasın .
Ama akıllandım şimdi üçüncüyü keyfini çıkara çıkara büyütücem .ha şu da yok değil bbunaldigin zamanlar olucak tabi sabır çekiyorum bol bol .bazen de akışına bırakmak en iyisi
Ay ne güzel ya üç çocuk annesinin Allah seni onların başlarından eksik etmesin
 
Ay ne güzel ya üç çocuk annesinin Allah seni onların başlarından eksik etmesin
Amin cnm. Bu arada ikizleri bi büyüteyim inşllh bide kızım olsun istiyorum
bide hiç sıkıntı stres yapma cnm. Ne kadar rahat hamilelik geçirirsen o kadar mutlu bebekler dünyaya geliyo.
 
Hamilelik ten önce depresyon tedavisi görüyordum. İlaca devam etmek istemiyorum.hamileliğin depresyon ile geçti.doğumdan sonra geçer dedim ama geçmedi.evinden nefret ediyorum.bebeğine her an birşey olmasından korkuyorum.yalniz kalmak istemiyorum.yanındakilerin telefonu cslsa bile rahatliyorum.her an mutsuzum.bebegimle konuşacak takatim bile yok.çok ama çok berbat haldeyim.bebeğimin büyümesine bile hheyecanim yok. Ben napacam diye üzülüyorum.
merhaba benim hamileliğimde depresyon halinde devam ediyor siz ne yaptınız Şuan nasılsınız yazalı olmuş baya
 
66gunluk bebeğim var ilk zamanlar daha berbattım bebekle her şeyin bittiğini düşündüm izlediğim diziden bile nefret ettim o derece ağlaya ağlaya mi hal oldum. Şimdi 1aydır annemler var ben onlara gidiyorum. Düzeliyor gibiyim yada öyle olmak istiyorum. Sabahları bu bunalım bana çok geliyor oğlumda çok bunaltıyor önceden tüm,gün karamsar düşünceler vardı şuan ailem yanımda biraz daha azaldı. Sizce kendi kendime yenebilir miyim
Merhaba şimdi nasılsınız?
 
Merhaba arkadaşlar doğum sonrası depresyonunu yasayanlardan biride benim hatta konuda açtım lohusalik depresyonu mu diye 20 ocakta dogum yaptim bebekle bir türlü anne bebek ilişkisi kuramadim gibi geliyor çok seviyorum ama kendi çocuğum gibi değil kucağına alınca dunyan değişecek bambaşka biri olacaksın derlerdi maalesef olumlu anlamda olmadı bu çok da utanıyorum bu hislerimden ama elimden bir şey gelmiyor
Insan istemez mi bebegine tam anlamıyla bağlanıp hayatı kendine zehir etmemek ama benim için dünyanın sonu gelmiş sanki bir daha hiç mutlu olamayacakmisim gibi geliyor boguldugumu hissediyorum ve tek istediğim bir an önce bu duygulardan kurtulmak
Merhaba şimdi nasılsın? Merak ettim bende çok korkuyorum
 
Benimki plansız ve çok erken bir gebelikti. Sorunum bebeğimi çok sevmem, her şeyiyle dört dörtlük ilgilenmem ve çok mutlu bir bebek olmasına rağmen hala annelik kimliğine alışamamam.Herkes için dünyanın en kutsal ve mucizevi rolü olarak görülen "anne" "çocuklu kadın" kavramları bana hala çok itici geliyor. Anneliğimi en mükemmel şekilde yapmak için çabalıyorum.Ama o kimlikten nefret ediyorum. Hamileliğimin başlarından beri ömrümde olmadığım kadar bakımlı ve "kadın" olmaya çalışıyorum. Sanırım bilinçaltımda daha gençliğe, yeni evliliğe doyamadan ve bir çocuk hasreti çekmeden anne olmanın; hayatım bir daha eskisi gibi olmayacak düşüncesiyle kızgınlığı, çatışması var. Böyle zamanlarda Allah'a isyan etmekten çok korkuyorum Rabbim kimseye çocuk aratmasın. Ailelerimiz çok destek, eşim çok anlayışlı bir insan. Ama inanın onu bile bebekten kıskandırın, dibimden ayrılmasın dediğim günler oldu. Kusura bakmayın telefondan yazıyorum.Paragraflarım yok ve çok uzun oldu. Dün ilk kez psikiyatr ile görüştüm. Senin için beklenmedik bir durum ve hala bunun şokunu yaşıyorsun defi. Geçici bir durum, tecrübesizsin ama bu duruma ve annelik fikrine alışman gerek dedi. Belki erkek olduğu ve erkek gözüyle baktığı için belki de beni gerçeklerle yüzleştirmek için biraz acımasız konuştu. İlaç tedavisine şimdilik gerek görmedi. 10 gün kendimi gözlemlememi, konuştuklarımızı düşünmemi ve ağlama krizlerim devam ederse ilaca başlamayı uygun gördüğünü söyledi.
Merhaba Şuan hamileyim ve şimdiden annelik Rolü bana çok ağır ve itici geliyor bununla nasıl başa çıkıcam bilmiyorum hiç istemiyorum ya diyorum ben bir şey yapmadan o benden gitsin ama sıkı sıkı tutundu.. Şimdi nasılsın durumun nasıl bana biraz yazar mısın
 
X